فتق دیسک کمر
شرح بیماری
پارگی و بیرون‌زدگی دیسک بین مهره‌ای در اثر از هم گسیختگی ناگهانی یا تدریجی رباطها و بافتهای حمایتی اطراف دیسک بین مهره‌ای (بالشتک‌هایی که مهره‌های‌ستون فقرات را از هم جدا می‌کنند) ایجاد میشود. دیسکهای بین‌مهره‌های گردن یا کمر بیشتر از سایر جاهای ستون فقرات دچار این مشکل می‌شوند. جابجایی جسم صفحه‌ای بین مهره‌ای ممکن است به صورت پرولاپس، فتق، پارگی یا بیرون‌زدگی دیسک بروز کند. .
علل بیماری
تغییر بافت دیسک، باعث وارد آمدن فشار به رشته‌های عصبی عبوری از درون کانال نخاعی درون ستون فقرات میشود. این از هم گسیختگی بافت دیسکی در اثر آسیب ناگهانی یا استرس مزمن . فشارهای مکرر و ضعیف شدن بافتهای ماهیچای کنار ستون فقرات مقاومت غضروف دیسک بین مهرها را تضعیف کرده و موجب بیرون‌زدگی و فتق آن میشود. عوامل خطرآفرین شامل کار شدید جسمی، ورزش سخت یا توان فرسا، عضلات ضعیف شکمی و پشت، وزنه‌برداری، عدم آمادگی جسمانی و پیچش ناگهانی و شدید بدن یا پرش از ارتفاع زیاد است. برای پیشگیری، اشیاء را با روش درست بلند کنید و برای حفظ توان و قدرت عضلانی مناسب، مرتباً ورزش کنید.
علایم بالینی
علائم پارگی صفحه بین مهره‌ای کمریعلائم بیرون زدن دیسک بین مهره‌ای در قسمت تحتانی کمر و یا پارگی صفحه بین مهره‌ای کمری شامل موارد زیر است:
- درد نواحی تحتانی‌تر پشت (کمر) که به خلف رانها و قسمت پشت باسن، ران، ساق پا، یا پا انتشار دارد. (درد سیاتیک) و معمولا در اثر حرکت شدیدتر میشود.
- گرفتگی عضلات
- تشدید درد بر اثر کشیدگی و فشار (حرکت، سرفه، عطسه، بلندکردن اشیاء، یا زور زدن و دفع مدفوع ، دولا شدن و بالا آوردن مستقیم پا).
- از بین رفتن رفلکس‌های عمیق تاندون.
- حساسیت شدید در ناحیه توزیع ریشه‌های عصب تحت تاثیر.
- از دست دادن اختیار ادرار و مدفوع ، فلج و تحلیل رفتن و ضعف عضلات از عوارض احتمالی بیماری هست.
-
تشخیص
اقداماتی که برای تأیید تشخیص انجام می‌شوند ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- عکسبرداری از گردن یا قسمت پایینی ستون مهره‌ای به کمک اشعه ایکس، از جمله انجام میلوگرام (تزریق ماده رنگی در مایع اطراف ستون مهره‌ای که به هنگام عکسبرداری با اشعه ایکس به راحتی دیده میشود)
- دیسکوگرافی (تزریق ماده رنگی درون دیسک)
- سی‌تی‌اسکن
- ام آر آی MRI
درمان
درمانهای پزشکی رایج معمولا حول ۳ محور استراحت دارو و جراحی دور میزند
داروها 
تدابیر جراحی
انجام عمل جراحی برای آزاد ساختن رشته‌های عصب از فشار وارده به آنها،در صورتی که استراحت در رختخواب فایده‌ای در رفع علایم نداشته باشد، ممکن است لازم شود. در صورت لزوم، می‌توان بیرون‌زدگی دیسک بین مهره‌ای را با عمل جراحی معالجه کرد.
برداشتن قوس خلفی مهره از طریق جراحی، برهنه کردن طناب نخاعی برای برداشت قسمتی از هسته پالیبس که از فتق دیسک بین مهره‌ای بیرون زده یا پاره شده است.
قرار دادن یک گرافت استخوانی در فضای بین دیسکی که رشد کرده و دو مهره را به هم جوش می‌دهد و سپس آنها را بی‌حرکت می‌کند. جایی که یک دیسک برداشته میشود، در بین جسم مهره‌ای ممکن است ورقه‌های استخوانی قرار داده شوند. گرافت استخوانی ممکن است از بانک استخوان یا ناحیه‌ای از استخوان خار خاصره بیمار گرفته شود. ممکن است جراحی قدامی یا خلفی باشد.
جراحی میکروسکوپی، جهت برداشتن دیسکهای پاره شده موجب ضربه کمتر شده و تمامیت بافتی را نگه می‌دارد.آمارها نشان می‌دهند که پس از عمل جراحی دیسک کمر، بسیاری از بیماران مجددا دچار درد کمر می‌شوند
برچسب: ،
