کوچکداشت پژوهشگران برتر ایران: فکر می کنید جایزه نفر اول چه بود؟!
درست در روزی که مسئولان ورزش کشور اعلام کردند که اگر تیم ملی فوتبال کشورمان در مسابقات جام ملت های آسیا قهرمان شود به هر یک از بازیکنان تیم ملی 150 عدد سکه پاداش خواهند داد ( جمعا بیش از 3 هزار سکه و به ارزش بیش از 1 میلیارد تومان ) همایشی در ساختمان اجلاس سران کشورهای اسلامی در تهران برگزار شد ، که با تحقیر جمع بزرگی از اصحاب علم و پژوهشگران برتر کشورمان خاتمه یافت.
به گزارش خبرنگار عصر ایران این همایش که با حضور دو وزیر کابینه و رییس دفتر رییس جمهوری از ساعت 8 صبح در محل ساختمان اجلاس سران سازمان کنفرانس اسلامی در تهران برگزار شد ، با صحنه هایی همراه بود که در نهایت منجر به اعتراض پژوهشگران کشورمان شد ، به طوری که پژوهشگر برتر کشور صبح امروز (سه شنبه ) در مصاحبه ای با رادیو ضمن اعتراض به نحوه برگزاری این همایش از تحقیر پژوهشگران در این همایش انتقاد کرد و خبر داد که مسئولان برگزاری این همایش روز گذشته پس از ساعت ها سخنرانی وقتی برای برگزاری مراسم تجلیل باقی نگذاشتند و در نهایت به بهانه ضیق وقت برای تجلیل از پژوهشگر برتر کشور 1 سکه ! بهار آزادی به همراه یک لوح تقدیر به او تقدیم کردند و از دیگر پژوهشگران خواستند تا برای دریافت هدیه خود در مقابل دفتر دبیر خانه همایش صف بکشند !
این اقدام مسئولان برگزاری همایش را می توان با وعده مسئولان به تیم ملی فوتبال کشورمان مقایسه کرد و به ذکر نکاتی چند در این باره پرداخت :
1- کسی از تجلیل قهرمانان ورزشی کشورمان ناراحت نیست و بسیاری از مردم از تجلیل و قدردانی از قهرمان آفرینان کشورشان راضی هستند ، ولی بحث اصلی اینجاست که فاصله تجلیل از یک قهرمان ورزشی با پژوهشگر یا پژوهشگران برتر کشور آیا باید 1 به 150 باشد ؟!
این موضوع به تنهایی نشان می دهد که مملکت ما به شدت دچار عارضه مرگبار جابجایی اولویت ها شده است و الا چگونه می شود برای یک ورزشکار ، به خاطر یک مدال ورزشی ، 150 سکه تمام بهار آزادی داد ولی برای کسی که عمری را در تحقیق و پژوهش گذرانده و عملاً به جامعه و کشوش خدمت می کند ، تنها یک سکه داد و البته یک لوح تقدیر؟!
با این ندانم کاری ها و تبعیض ها ، آقایان انتظار دارند متفکران و محققان و مخترعان این مملکت ، سودای عزیمت به خارج را هم نداشته باشند! باور کنید اگر این همایش برگزار نمی شد و آن یک سکه هم جایزه داده نمی شد ، سنگین تر بود و لا اقل حرمت پژوهش و پژوهشگر حفظ می شد!
کسانی که مدام می پرسند چرا در ایران علم آن طور که باید و شاید پیشرفت نمی کند ، مروری بر همین همایش داشته باشند تا جواب هایشان را دریابند.
2- مسئولان برگزاری در همایشی که دو وزیر و رییس دفتر رییس جمهور در آن شرکت دارند و قرار است از برترین پژوهشگران کشور در آن تجلیل شود ، چرا باید سوژه اصلی همایش که تجلیل از پژوهشگران برتر کشور است را به یک میتینگ تبلیغاتی برای خود تبدیل کنند و آن قدر حرف بزنند که سوژه اصلی همایش فدای سخنرانی های مسئولان شود .
آیا جا نداشت در چنین همایشی به جای مسئولانی که همیشه و 24 ساعته به صورت یک طرفه حرافی می کنند ، آقایان فقط گوش می دادند به درد دل پژوهشگران؟!
3- چرا باید در این مراسم ، پژوهشگران کشور برای دریافت جوایز خود به نحو تحقیر آمیزی جلوی دبیرخانه صف بکشند ! آیا تجلیل از پژوهشگران با این هدایای ناچیز و صف کشیدن آنها برای دریافت این هدیه ناچیز تحقیر پژوهشگر نیست ؟! این همایش ، بزرگداشت پژوهشگران بود یا کوچکداشت آنها؟
4- " تولید علم " ، " بومی کردن علوم " ، "جنبش نرم افزاری " و حتما از طریق برگزاری این چنین همایش هایی قابل تحقق خواهد بود ! همایش هایی که به نظر می رسد صرفا برای رفع تکلیف برگزار می شود و تازه بعضی مسئولان از فرصت چند ساعته همین همایش ها هم نمی گذرند و تریبون سخن سرایی را به دست گرفته و آن قدر حرف می زنند که وقت برای سوژه اصلی برگزاری همایش نباشد !
واقعا باید به مسئولان برگزاری این همایش به دلیل برگزاری یک چنین همایش هایی دست مریزاد گفت !!
برچسب: ،
به گزارش خبرنگار عصر ایران این همایش که با حضور دو وزیر کابینه و رییس دفتر رییس جمهوری از ساعت 8 صبح در محل ساختمان اجلاس سران سازمان کنفرانس اسلامی در تهران برگزار شد ، با صحنه هایی همراه بود که در نهایت منجر به اعتراض پژوهشگران کشورمان شد ، به طوری که پژوهشگر برتر کشور صبح امروز (سه شنبه ) در مصاحبه ای با رادیو ضمن اعتراض به نحوه برگزاری این همایش از تحقیر پژوهشگران در این همایش انتقاد کرد و خبر داد که مسئولان برگزاری این همایش روز گذشته پس از ساعت ها سخنرانی وقتی برای برگزاری مراسم تجلیل باقی نگذاشتند و در نهایت به بهانه ضیق وقت برای تجلیل از پژوهشگر برتر کشور 1 سکه ! بهار آزادی به همراه یک لوح تقدیر به او تقدیم کردند و از دیگر پژوهشگران خواستند تا برای دریافت هدیه خود در مقابل دفتر دبیر خانه همایش صف بکشند !
این اقدام مسئولان برگزاری همایش را می توان با وعده مسئولان به تیم ملی فوتبال کشورمان مقایسه کرد و به ذکر نکاتی چند در این باره پرداخت :
1- کسی از تجلیل قهرمانان ورزشی کشورمان ناراحت نیست و بسیاری از مردم از تجلیل و قدردانی از قهرمان آفرینان کشورشان راضی هستند ، ولی بحث اصلی اینجاست که فاصله تجلیل از یک قهرمان ورزشی با پژوهشگر یا پژوهشگران برتر کشور آیا باید 1 به 150 باشد ؟!
این موضوع به تنهایی نشان می دهد که مملکت ما به شدت دچار عارضه مرگبار جابجایی اولویت ها شده است و الا چگونه می شود برای یک ورزشکار ، به خاطر یک مدال ورزشی ، 150 سکه تمام بهار آزادی داد ولی برای کسی که عمری را در تحقیق و پژوهش گذرانده و عملاً به جامعه و کشوش خدمت می کند ، تنها یک سکه داد و البته یک لوح تقدیر؟!
با این ندانم کاری ها و تبعیض ها ، آقایان انتظار دارند متفکران و محققان و مخترعان این مملکت ، سودای عزیمت به خارج را هم نداشته باشند! باور کنید اگر این همایش برگزار نمی شد و آن یک سکه هم جایزه داده نمی شد ، سنگین تر بود و لا اقل حرمت پژوهش و پژوهشگر حفظ می شد!
کسانی که مدام می پرسند چرا در ایران علم آن طور که باید و شاید پیشرفت نمی کند ، مروری بر همین همایش داشته باشند تا جواب هایشان را دریابند.
2- مسئولان برگزاری در همایشی که دو وزیر و رییس دفتر رییس جمهور در آن شرکت دارند و قرار است از برترین پژوهشگران کشور در آن تجلیل شود ، چرا باید سوژه اصلی همایش که تجلیل از پژوهشگران برتر کشور است را به یک میتینگ تبلیغاتی برای خود تبدیل کنند و آن قدر حرف بزنند که سوژه اصلی همایش فدای سخنرانی های مسئولان شود .
آیا جا نداشت در چنین همایشی به جای مسئولانی که همیشه و 24 ساعته به صورت یک طرفه حرافی می کنند ، آقایان فقط گوش می دادند به درد دل پژوهشگران؟!
3- چرا باید در این مراسم ، پژوهشگران کشور برای دریافت جوایز خود به نحو تحقیر آمیزی جلوی دبیرخانه صف بکشند ! آیا تجلیل از پژوهشگران با این هدایای ناچیز و صف کشیدن آنها برای دریافت این هدیه ناچیز تحقیر پژوهشگر نیست ؟! این همایش ، بزرگداشت پژوهشگران بود یا کوچکداشت آنها؟
4- " تولید علم " ، " بومی کردن علوم " ، "جنبش نرم افزاری " و حتما از طریق برگزاری این چنین همایش هایی قابل تحقق خواهد بود ! همایش هایی که به نظر می رسد صرفا برای رفع تکلیف برگزار می شود و تازه بعضی مسئولان از فرصت چند ساعته همین همایش ها هم نمی گذرند و تریبون سخن سرایی را به دست گرفته و آن قدر حرف می زنند که وقت برای سوژه اصلی برگزاری همایش نباشد !
واقعا باید به مسئولان برگزاری این همایش به دلیل برگزاری یک چنین همایش هایی دست مریزاد گفت !!
برچسب: ،
امتیاز:
بازدید: