علائم حیاتی (فشار خون)
فشارخون نیروئی است که خون بر دیواره شریانها وارد می کند و به میلیمتر جیوه بیان می شود. این نیرو در زمان انقباض بطن چپ به حداکثر خود می رسد و در زمانی که قلب در استراحت است این فشار به حداقل خود می رسد. این فشار حداکثر سیستول (Systolic) و فشار حداقل دیاستول (Diastolic) نامیده می شود. تفاوت این دو را فشار نبض (Pulse Pressure) می گویند. مکانیسمهای هورمونی و عصبی بروی فشارخون موثر هستند.
برونده قلبی (Cardiac Output) میزان خونی است که در یک دقیقه از قلب پمپ می شود و از حاصلضرب نبض در حجم ضربه ای بدست می آید. حجم ضربه ای میزان خونی است که با هر انقباض بطن چپ به خارج تخلیه می شود و معمولاً برابر 70 میلی لیتر است. شاید جالب باشد که یک ورزشکار حرفه ای برون ده قلبی تا حد 32 لیتر در دقیقه می تواند پیدا کند. عوامل مختلفی بروی فشارخون بیمار می تواند تاثیر گذار باشد و از این رو تا 30 دقیقه قبل از گرفتن فشارخون بیمار نباید تحت اثر عواملی باشد که فشار خون او را می توانند افزایش یا کاهش دهند. افزایش فشارخون (Hypertension) و کاهش آن (Hypotension) نامیده می شود. افزایش فشارخون عارضه ای بسیار خطر ناک است که به نام قاتل خاموش نامیده می شود. اگر بیمار در هنگام بلند شدن دچار ضعف شود ممکن است دچار هایپوتانسیون وضعیتی (Orthostatic Hypotension) شده باشد. در اینگونه بیماران بیتشتر از 40 ضربه در دقیقه تغییر در نبض و 30 میلیمتر جیوه تغییر در فشارخون دیده می شود.
صداهائی که در حین سنجش فشارخون شنیده می شوند کورتکوف نامیده می شوند. اولین صدای ضربه مانند فشار سیستولیک و آخرین صدا ی ضربه مانند که شنیده می شود صدای دیاستولیک است. امکان دارد بعد از اولین صدای ضربه مانند تا شنیدن صدای بعدی یک وقفه پیش بیاید که به آن فاصله شنیداری گفته می شود. کاف فشارسنج حتماً باید 80 درصد دور بازو را در بر گیرد. عرض فشارسنج نیز نباید از 40 درصد اندازه بازو کوچکتر باشد. اگر از کاف خیلی بزرگ استفاده کنیم ممکن است فشارخون بطور کاذب بالا بدست آید.برچسب: ،
