کمردرد یکی از شایعترین دردهاست که درمانهای متعددی دارد....
خیلیها وقتی دچار کمردرد میشوند، فکر میکنند که باید با ورزش وداع کنند. شاید برایتان جالب باشد که بدانید ورزش از آنجا که سبب کاهش شدت درد میشود و احتمال عود درد را کاهش میدهد، برای بیماران مبتلا به کمردرد، نقش درمانی بسیار مهمی دارد. یک برنامه ورزشی خوب میتواند سبب تسریع بهبود درد، کاهش شدت درد و حتی پیشگیری از عود کمردرد شود. برای اینکه ورزش شما موثرتر باشد، یک کلید مهم وجود دارد: برنامه ورزشی منظم.
2.ابتدا روی شکم دراز بکشید. دست راست و پای چپ را حدود 15 سانتیمتر بالاتر از سطح زمین آورده و حدود 6 ثانیه در همین وضعیت نگه دارید. دست و پا را پایین بیاورید و همین حرکت را با دست و پای دیگر تکرار کنید.
3.به پشت روی زمین دراز بکشید؛ به صورتی که زانوها خم شود و کف پا روی زمین قرار بگیرد. اکنون یک زانوی خود را تا سینه بیاورید. پای دیگر را حرکت ندهید. باید قوس کمرتان صاف شود و کشش خفیفی را در باسن خود حس کنید. این کشش را 30 ثانیه ادامه دهید.
4.روی زمین دراز بکشید. زانوها باید حدود 90 درجه خم شوند. به تدریج عضلات شکم را منقبض کنید و شانههایتان را بالا بیاورید. گردن خود را خم نکنید. 6 ثانیه در همین وضع بمانید.
6.روی زمـیــن زانو بزنید. به تدریج تنه خود را به جلو ببرید. دقت کنید که پای جلویی و زانوی عقبی روی زمین ثابت بمانند و وضعیت ستون فقرات و قوس کمر نیز تغییر نکند. این حالت را 30 ثانیه حفظ کنید.
7.ایـــــن ورزش، عضلات پشت، تنه و ران را تقویت میکند. در فاصله 20 سانتیمتری یک دیوار بایستید. به دیوار تکیه بدهید؛ به نحوی که ستون فقرات شما به دیوار بچسبد. زانوهایتان را کمی خم کنید و قوس کمر را به دیوار بچسبانید. این وضعیت را حدود 6 ثانیه حفظ کنید.
8.روی تخت دراز بکشید؛ به صورتی که پاهایتان دراز باشد. یک ملحفه را به نحوی بگیرید که دو سر آن در دست شما و وسط آن پشت پاشنه پای راست شما قرار گیرد. به آهستگی ملحفه را بکشید (نباید زانوها خم شود) هر وقت کشش پشت ران را حس کردید، آن را حدود 20 تا 30 ثانیه حفظ کنید. همین کار را برای پای چپ تکرار کنید.
9.این حرکت برای تقویت عضلات هامسترینگ و عضلات اطراف مفصل ران و لگن (هیپ) است. روی زمین دراز بکشید. دقت کنید که فقط پاشنههای پا روی زمین باشد. اکنون پاشنهها را روی زمین فشار دهید. باسن را منقبض کنید و آن را از زمین بلند کنید، به نحوی که شانهها، باسن و زانو در امتداد هم باشند. این وضعیت را حدود 6ثانیه حفظ کنید.
در بسیاری از بیماران تمرینات توانبخشی و کفی ها و کفشهای طبی تسکین دهنده هستند. این کفی ها و کفشها از وارد شدن فشار ، ضربه و شوک به کف پا جلوگیری می کنند و از قوس طبیعی کف پا محافظت می کنند. این کفی ها دارای بالشتک نرمی در ناحیه پاشنه هستند و باید در داخل کفش ، چکمه و هر آنچه که با آن راه می روید مانند دمپایی روفرشی قرار گیرند. اگر فقط یک پاشنه ی شما مشکل دارد نیز باید از هر دو کفی برای هر دو پاشنه استفاده کنید و مراقب باشید که با پای برهنه پیاده روی نکنید.
برای تسکین درد و برطرف شدن مشکل شما تمرینالت کششی هم برای تاندون آشیل و هم برای فاشیای کف پا (بافت همبندی که در کف پا قرار دارد) اهمیت دارد.
تمرینات ورزشی زیر را حداقل دوبار در روز انجام دهید تا فرایند ترمیم و بهبودی شما تسریع شده و درد با سرعت بیشتری کاهش پیدا کند.
2. شنا روی دیوار برای کشش تاندون آشیل:
تاندون آشیل یک بافت فیبری است که از انتهای عضلات پشت ران و ساق منشا می گیرد و به استخوان پاشنه متصل می شود. بنابرین این تمرین را ابتدا با زانوی مستقیم و سپس با زانوی خمیده انجام دهید تا هر دو قسمت تاندون آشیل تحت کشش قرار گیرند. این تمرین را دوبار در روز انجام دهید.
در حالت اول روبروی دیوار بایستید و کف دستها را در مقابل شانه روی دیوار قرار داده و پاها را مطابق شکل و یکی را در جلوی دیگری قرار دهید. پای جلویی باید حدود 30 سانتیمتر از دیوار فاصله داشته باشد. زانوی جلو را فقط کمی خم کنید ، زانوی عقب را مستقیم نگه دارید و با کف دستها به دیوار تکیه کنید تا در ساق پای عقب کشش احساس کنید. چند ثانیه صبر کنید و بعد رها کنید. این تمرین را 10 مرتبه تکرار کنید.
مدتی است که احساس می کنید میل جنسی تان کاهش یافته، قدرت استخوانها و حجم عضلات تان کم شده، دچار اضافه وزن و بی خوابی و افسردگی شدهاید و ... . این ها می تواند نشانه های آندروپوز (Andropause) یا یائسگی مردانه باشد. ولی نگران نباشید. برای یائسگی مردانه نیز راه حلهایی وجود دارد تا همانند یائسگی زنانه، عوارض آن را کاهش دهید.
از جمله عوامل بروز یائسگی مردانه، افزایش سن و کاهش میزان هورمون تستوسترون در بدن است که بر سلامت جسم و روان فرد اثر می گذارد و عوارض آن از 50 سالگی به بعد نمایان می شود.
بررسی ها نشان داده است، 7 درصد مردان 10 تا 60 سال، 22 درصد مردان 60 تا 80 سال و 36 درصد مردان 80 تا 100 سال دچار کمبود تستوسترون هستند.
در مردان غدد هیپوتالاموس و هیپوفیز وظیفه کنترل ترشح تستوسترون را بر عهده دارند. ترشح نوعی هورمون به نام GnRH توسط هیپوتالاموس به هیپوفیز کمک می کند تا هورمونی موسوم به LH را ترشح کند که بر سلول های خاص بیضه (سلولهای لیدیگ) تاثیر می گذارد.
نشانه های کاهش تستوسترون در مردان چندان قابل تشخیص نیست، چون مکانیسم های کمکی نظیر تولید هورمون های آندروژن توسط غدد فوق کلیوی بر آن تاثیر می گذارد. وقتی میزان ترشح تستوسترون کاهش می یابد، بدن مقداری از هورمون پیش ساز تستوسترون را تبدیل به تستوسترون می کند، اما از نشانه های کاهش تستوسترون در بدن می توان به سردرد، کاهش قدرت دید، کوتاهی قد در نتیجه ی پوکی استخوان و کم خونی جزیی اشاره کرد.
هورمون درمانی جایگزین
هورمون درمانی جایگزین از سال 1990 در آمریکا به وجود آمد و طرفداران زیادی پیدا کرد، به طوری که تجویز آن بین سال های 1999 تا 2002 به 170 درصد رسید.
استرس
استرس اثری مخرب بر کارکرد غدد هیپوتالاموس و هیپوفیز که مراکز کنترل هورمون تستوسترون هستند، دارد. استرس همچنین سبب کاهش LH (هورمون محرک ترشح تستوسترون در سلول های بیضه) و کاهش کلی ترشح این هورمون در بدن می شود. تحقیقات پژوهشگران ژاپنی روی موش های آزمایشگاهی نشان داده است میزان ترشح تستوسترون در یک استرس شدید کاهش چشم گیری پیدا می کند.
کمبود خواب
کمبود خواب نیز بر میزان تستوسترون ترشحی در بدن تاثیر می گذارد. تحقیقات پژوهشگران دانشگاه شیکاگو بر 12 مرد سالم 64 تا 74 ساله نشان داده است که رابطه مستقیمی بین میزان خواب شبانه و میزان ترشح تستوسترون در روز وجود دارد.
دیابت و سندرم متابولیک
تحقیقات بسیاری ثابت کرده است بدن افراد مبتلا به دیابت نوع 2 و سندرم متابولیک که هر دو به چاقی پایین تنه یا فشار خون بالا دچار هستند، میزان تستوسترون کمتری نسبت به دیگران تولید می کند. بین 20 تا 64 درصد مردان مبتلا به دیابت، تستوسترون کمی دارند. این موضوع به ویژه در مردان مسن بیشتر است.
افسردگی
پایین بودن تستوسترون خون می تواند به دلیل افسردگی باشد. محققان در پژوهشی 44 مرد افسرده 40 تا 65 سال را مورد بررسی قرار دادند و بین ساعت 8 تا 11 صبح، خون افراد ناشتا را بررسی کردند. نتایج بررسی ها نشان داد میزان تستوسترون در افراد مبتلا به افسردگی کمتر از افراد سالم است. جالب است که مصرف تستوسترون در افراد جوان و سالخورده سبب از بین رفتن افسردگی می شود.
الکل
مصرف الکل بر غدد کنترل کننده و ترشح کننده تستوسترون نظیر هیپوتالاموس، هیپوفیز داخلی و بیضه اثر مخرب دارد و می تواند سبب کاهش توانایی جنسی و ناباروری آن ها شود. الکل بر سلول های لیدیگ بیضه که ترشح کننده تستوسترون هستند، تاثیر می گذارد و می تواند سبب کاهش ترشح تستوسترون و در نتیجه افت تمایل جنسی شود.
آفتکشها
مواد شیمیایی موجود در برخی آفت کش ها می توانند ترشح هورمون ها را مختل کنند. محققان دانشگاه هاروارد نشان دادند مردانی که با برخی آفتکشها کار می کنند، میزان تستوسترون خون شان در مقایسه با دیگر مردان پایین تر است.
محققان با بررسی پرونده پزشکی 286 مردی که بین سالهای 2000 تا 2003 به مرکز ناباروری ماساچوست مراجعه کرده بودند، متوجه شدند رابطه نزدیکی بین وجود مواد شیمیایی آفتکشها در خون و پایین بودن میزان هورمون تستوسترون وجود دارد.اما خون دادن همیشه برای آزمایشگاه نیست. گاهی احساس یک وظیفه انسانی به ما حکم میکند که برای کمک به همنوعانمان خونمان را اهدا کنیم. 10 نکته زیر به شما کمک میکنند تا در راه رسیدن به این حس خوب معنوی با کمترین مشکل و هراسی روبهرو شوید.
1 قبل از اهدای خون مقدار زیادی آب بنوشید.
گاهی پس از خون دادن، فرد احساس سرگیجه و ضعف میکند، حتی برخی افراد مدت کوتاهی از هوش میروند. علت اصلی این پدیده افت فشارخون است. اگر هم شب قبل و هم صبح قبل از اهدای خون مقادیر زیادی آب بنوشید، چنین مشکلی پیش نخواهد آمد. به یاد داشته باشید که نوشیدنیهای کافئیندار مثل چای و قهوه باعث بیرون راندن آب از بدن میشوند، پس نوشیدن آنها قبل از خون دادن کار درستی نیست.
2 خوردن صبحانه کامل را فراموش نکنید.
این کار از افت قندخون جلوگیری میکند. در نتیجه احساس سبکی سر و ضعف بدن به وجود نمیآید. البته بهتر است صبحانه را مدتی قبل از مراجعه به پایگاه اهدای خون خورده باشید چون اگر فاصله خوردن صبحانه و خون دادن کم باشد، احساس تهوع شدیدی ایجاد میشود.
5 استرس و اضطراب میتواند باعث افت فشارخون شود.
بهتر است قبل از شروع خونگیری نفس عمیقی بکشید و با کسی که قرار است خونگیری را انجام دهد، شروع به حرف زدن کنید. میتوانید در زمان خون دادن آدامس بجوید، آواز بخوانید، تلویزیون تماشا کنید یا هر کار دیگری که باعث آرام شدن شما میشود را انجام دهید.
6 پس از اهدای خون نباید به سرعت از جای خود بلند شوید.
وقتی خونگیری از شما به پایان رسید، باید مدتی همچنان دراز کشیده باقی بمانید. سپس میتوانید بنشینید و مقداری آبمیوه همراه یک خوراکی شیرین بخورید. این کار باعث میشود حجم مایع از دست رفته جبران شود و قندخون شما هم افت نکند.
7 تا چند ساعت بعد از اهدای خون رانندگی نکنید.
خون دادن کار خطرناک و وحشتناکی نیست اما ممکن است تا چند ساعت بعد باعث احساس سبکی سر و ضعف بدن شود. بنابراین بهتر است پس از اهدای خون رانندگی نکنید.
8 چند ساعت پس از اهدای خون غذایی پرپروتئین بخورید.
گوشت قرمز یا مرغ همراه سبزیجات بهترین غذایی است که میتوانید پس از خون دادن بخورید. البته باید مقادیر زیادی مایعات و به خصوص آب هم بنوشید. چنین رژیم غذایی به بدن شما کمک میکند خون از دست رفته را سریعتر جبران کند.
9 پس از اهدای خون تا پایان روز کارهای سنگین انجام ندهید.
اگر شغل شما طوری است که باید فعالیت بدنی شدیدی انجام بدهید، بهتر است روزی که قصد اهدای خون دارید مرخصی بگیرید یا این کار را به روزهای تعطیل موکول کنید. در ضمن در این روز از انجام ورزشهای سنگین هم باید خودداری کرد چون فعالیت شدید باعث میشود سیاهرگی که خونگیری از طریق آن انجام شود، دوباره باز شود و خونریزی زیرپوستی اتفاق بیفتد که بسیار دردناک است اما اگر به بدن خود 16 تا 24 ساعت وقت بدهید، این رگ خود به خود بسته شده و به حالت طبیعی بازمیگردد.
10 و اما کی نباید خون داد. اگر شما نیز شرایط زیر را دارید بهتر است از خون دادن منصرف شوید:
• اگر وزن شما کمتر از 50 کیلوگرم است، نباید خون بدهید. این کار باعث میشود بدن شما به طرز نامناسبی واکنش نشان بدهد.
• اگر سن شما زیر 18 سال است، مجاز به اهدای خون نیستند. البته گاهی در شرایطی خاص افراد 16 تا 18 ساله هم میتوانند با نظر پزشک و اجازه والدین خون خود را اهدا کنند. قبل از اهدای خون فرم مربوط به سازمان انتقال خون را صادقانه پر کنید.
• اگر اخیرا فعالیت پرخطری داشتهاید که میتواند باعث آلودگی خون شما شده باشد آن را در فرمهای پرسشنامه منعکس کنید. مطمئن باشید که کارکنان بخش خونگیری افراد حرفهای و دورهدیدهای هستند و خواندن تجربههای شخصی شما بخشی از کار آنهاست و باعث شرمساری شما نخواهد شد.
• گاهی اوقات افراد به صورت دستهجمعی و در یک اقدام نمادین برای اهدای خون مراجعه میکنند. اگر شما مشکلات مورد بالا را دارید، لطفا در رودربایستی گیر نکنید! بهترین بهانه این است که بگویید کمخونی فقرآهن دارید و از همراهی با دوستانتان خودداری کنید. میتوانید پرفشاری خون یا فشارخون پایین را هم به عنوان بهانهای برای انصراف خود اعلام نمایید.بیمارستانها و مراکز درمانی را می توان از مراکز عمومی دانست که در آن جا خدمات درمانی بهداشتی به مراجعین ارائه می گردد . این مراکز به منظور بازگشت سلامت بیماران تلاش می نمایند که در صورت نداشتن شرایط اصولی و بهداشتی و تحت شرایطی تلاش کارکنان موثر واقع نگردیده و نه تنها در بهبود مراجعین و بیماران مثمر ثمر واقع نمی شود بلکه می تواند اثرات نامطلوب و سوء نیز در بر داشته باشد .
نتیجه مطلوب در مراکز درمانی و بهداشتی هنگامی حاصل می گردد که تلاش کارکنان در محیطی بهداشتی ، استاندارد و قابل قبولی انجام پذیرد . اگر وضعیت ساختمانی شامل
ساختار ، پنجره ها ، تهویه ، نحوه جمع آوری و دفع فاضلاب و سرویس های بهداشتی ، محل اختصاص داده شده به جایگاه موقت زباله ، آب مصرفی و حتی انتخاب و تخصیص اتاق ها در جهات مختلف به منظور ارائه خدمات بهداشتی و درمانی هدفمند نبوده و بر اساس کار کارشناسی انجام نگرفته باشد بازدهی مطلوب نداشته و احتمال عاید شدن نتیجه منفی و غیر منتظره نیز وجود خواهد داشت و عکس قضیه فوق نیز صادق است .بدین معنا که جنانچه احداث این مراکز بر اساس استاندارد های جهانی و با پیشرفته ترین وسایل و ابزار نیز مجهز شده باشد ولیکن از نیروهای نا کارآمد و آموزش ندیده و یا از افراد بی تعهد و سود جو و تاجر پیشه استفاده گردد باز نتیجه مطلوب عاید نخواهد گردید .
با توجه به این که افراد شاغل در این قبیل مراکز بیش از سایرین در معرض خطر ابتلا به بیماری های واگیر دار قرار دارند لذا در صورت ناامن بودن و آلوده بودن محیط ، سلامت کارکنان و حتی بیماران و مراجعین به طور جدی به مخاطره می افتد .
کارکنان مراکز درمانی و بهداشتی در محیط های در معرض خطر بیمارستانها مانند آزمایشگاه ، تزریقات و پانسمان ، بخش های سوختگی ، عفونی به کار اشتغال دارند و به ویژه افرادی که خدمات و نظافت این محیط ها را به عهده دارند بایستی از مسائل بهداشتی و مخاطرات و راههای انتقال و سرایت بیماری ها آگاهی و اطلاعات لازم و کافی داشته باشند تا هم خود را از خطرات آلوده شدن و ابتلا به بیماری ها محافظت نمایند و هم با رعایت اصول بهداشتی از انتشار آلودگی ها در محیط جلوگیری نمایند و بدین منظور و جهت تحقیق این امر کارکنان مراکز یاد شده بایستی راههای پیشگیری و جلوگیری از انتقال و سرایت آلودگی ها را کاملا بدانند . گندزدا ها ومواد ضد عفونی کننده و پاک کننده را خوب بشناسند و با خصوصیات آنها آشنا باشند و روشهای رفع آلودگی از وسایل و لوازم مختلف را بدانند و از لوازم و وسایل ایمنی و حفاظتی فردی نیز به موقع و به جا استفاده نمایند . با عنایت به این که وضعیت بهداشتی محیطی بیمارستان ها تاثیر منفی درمیزان و دامنه شیوع آلودگی ها و عفونت های بیمارستانی داشته که رعایت این مهم به عهده کارکنان بخش خدمات و نیز پرسنل شاغل می باشد و با توجه به وا گذاری خدمات به بخش خصوصی و با در نظر گرفتن سطح سواد و آگاهی این افراد از مخاطرات موجود در محیط کاری خود و به منظور ارتقاء سطح آگاهی کارکنان و حفظ سلامت کارکنان به ویژه رده خدمات ، برنامه آموزشی لازم به زبان ساده و گویا و قابل درک و فهم گروههای خدماتی تهیه و با تنظیم برنامه ای نسبت به ارتقاء سطح آگاهی های نامبردگان اقدام گردد.
نکات مهم مورد توجه کارکنان خدمات
نیروهای خدماتی شاغل در درمانگاهها و بیمارستان ها قبل از شروع به کار بایستی از نظر تایید سلامت و نداشتن بیماری های واگیر دار مورد بررسی پزشکی قرار گرفته و در صورت نداشتن بیماری برای نامبردگان کارت تندرستی صادر گردد . بدیهی است انجام معاینات پزشکی و آزمایشات لازم هر شش ماه یک بار بایستی تکرار گردد .
کلیه پرسنل خدمات بایستی دارای لباس کار متناسب با نوع کار بوده و از وسایل حفاظتی و ایمنی دستکش ، ماسک ، کلاه ، چکمه یا کفش مناسب استفاده نموده و پس از پایان کار نسبت به تعویض لباس اقدام نماید . در صورت امکان تعویض لباس پس از استحمام انجام شود
تذکر : کارکنان حق ندارند با لباس کار محل را ترک نمایند .
کارکنان خدمات مربوط به بخش های مختلف و به ویژه کارکنان بخش های عفونی و آزمایشگاههای میکروب شناسی حق تردد در بخش های دیگر به ویژه بخش کودکان ، زنان و زایمان ، آشپزخانه و …. که از حساسیت بیشتری برخوردار می باشند را ندارند و در صورت اجبار بایستی نسبت به تعویض لباس و کفش خود اقدام و احتیاطات لازم را به عمل آورند .
کارکنان خدمات حق جمع آوری ، نگهداری و خارج نمودن اضافه غذا از بیمارستان ( آشپزخانه یا بیماران ) ، نانهای ضایعاتی و ……. به هر دلیلی و جهت هر گونه مصرفی را ندارند
انجام عمل بازیافت از زباله بیمارستانی به هر شکلی ممنوع می باشد ، به ویژه از زباله های عفونی ومخاطره آمیز
جارو و تی های نظافت در پایان کار در محل های اختصاص داده شده به این قبیل وسایل نظافت بایستی شستشو و به منظور آب گیری و خشک شدن در حوضچه های زهکشی شده و قابل نظافت و بهداشتی نگهداری شوند . استفاده از یک تی نظافت در تمیز کردن و نظافت قسمت های مختلف ( سالن بخش ، اتاق بیمار ، محل استقرار پرسنل و پرستاری و …. اکیدا ممنوع و مخاطره آمیز می باشد .
عدم استفاده از ترایلی و یا گاری چهار چرخه ، برانکارد و غیر در جهات عیر اختصاصی ممنوع می باشد . حنما در صورت ناچاری نیز نبایستی از وسایل حمل و نقل ، غذا ، و به طور مشترک استفاده نمود .
عدم نگهداری و انبار نمودن وسایل اسقاطی و مستعمل در گوشه و کنار و فضاهای خالی موجود در بخش و بیمارستان . محل های جمع آوری و انبار وسایل یاد شده می توانند محل تجمع حشرات و پناهگاه جوندگان ( موش ) و سایر جانوران موزی و حتی بروز حریق گردد .
از قرار دادن لگن ، لوله ادرار ، تشت و …. در کف سرویس های بهداشتی و روی زمین یا زیر تخت بیمار ، زیر دستشویی و …جداُ پرهیز نمایید در غیر این صورت این عمل می تواند آلودگی و عفونت را به تخت بیماران بستری شده انتقال دهد .وسایل فوق الذکر بایستی پس از شستشو گندزدایی گردیده و در قفسه ای مخصوص این کار نگهداری گردند .
کارکنان خدمات حق انجام کارهای متفرقه و بعضا پزشکی مانند تزریقات ، وصل و کشیدن سرم بیماران و …حتی در صورت کمبود نیرو را ندارند . در صورت انجام تخلف محسوب می گردد .
از دست زدن به زباله به خصوص زباله آزمایشگاهها ، بخشهای عفونی و …اکیداُ خودداری گردد . درجمع آوری و حمل و نقل و تخلیه زباله بایستی کلیه نکات ایمنی و حفاظتی رعایت گردد .
در صورت مشاهده اجسام تیز و برنده ( سر سوزن ، تیغ جراحی ) در داخل زباله دان نصب شده در اتاق بیماران ابتدا موضوع را به پرستار بخش یا جانشین وی و در صورت عدم توجه به مدیر بیمارستان یا درمانگاه کتباُ یا شفاهاُ اطلاع داده شود .
مواد شوینده ، سفید کننده ، گندزداها و ضدعفونی کننده ها بایستی در محل مناسب و دارای تهویه اصولی نگهداری گردند . از انبار نمودن مواد یاد شده به صورت در هم و یا غیر اصولی جداُ بایستی پرهیز کرد . در صورت نگهداری غیر اصولی مواد شیمیایی و حلالها و …. در شرایط غیر قابل قبول می تواند عامل انفجار یا آتش سوزی یا ایجاد گازهای خطرناک در محیط انبار شوند .
از نگهداری مواد غذایی توسط بیماران یا همراهان در کیسه های پلاستیک تیره و سیاه ( از دوده صنعتی در تهیه پاکت های پلاستیکی استفاده شده باشد ) در یخچال بخش جلوگیری به عمل آید . نگهداری مواد غذایی در کیسه های پلاستیکی فوق الذکر و کیسه های پلاستیکی بازیافتی برای سلامت انسان زیان آور می باشد .
از ایجاد زمینه مناسب در جهت حیوانات اهلی ( مثل گربه ) یا پرندگان ( مثل کلاغ و کبوتر ) خودداری شود .( پراکندن مواد غذایی اضافی بیماران ، نانهای ضایعاتی و …. در گوشه و کنار بیمارستان باعث جلب حیوانات اهلی مثل گربه و جانوران موذی مثل موش و حشرات و پرندگان می گردد . )
هر بار پس از انجام کار و قبل از دست زدن به مواد غذایی و خوردن غذا دستهای
خود را با آب و صابون ( ترجیحاُ صابون مایع ) خوب بشویید .