تب دنگ و تب خونریزی دهنده دنگ
برچسب: ،
ادامه مطلب
بیشتر از نیمی از نوزادان پس از بدنیا آمدن دچار درجاتی از زردی می شوند. این زردی در پوست و سفیدی چشم معمولاً در طی هفته اول تولد پیدا شده و شکل و رنگ خاصی به نوزاد می دهد. این حالت را زردی نوزادان نامیده اند. در بسیاری از موارد این زردی طبیعی بوده و پس از چند روز از بین می رود و نشان دهنده بیماری مهمی نمی باشد. علت زردی در نوزادان افزایش یک ماده رنگی زرد مایل به سبز بنام بیلی روبین در خون می باشد. این ماده رنگی بعلت تخریب طبیعی گلبول های قرمز در بدن ایجاد شده و کبد این ماده را از خون برداشت کرده و پس از تغییراتی درآن، این ماده توسط کلیه ها و با ادراردفع شده و قسمتی از آن نیز از راه صفرا با مدفوع دفع می شود. اگر کبد قدرت برداشت و تغییر شکل این ماده رنگی را نداشته باشد یا از توانایی کبد کاسته شده باشد، میزان این ماده رنگی زرد در خون افزایش پیدا کرده و در تمامی نسج های بدن وارد و رنگ این نسوج (مثل پوست و سفیدی چشم) زرد می شود.
نوزادی که زردی دارد چنانچه با شیر مادر تغذیه شود، امکان دارد که زردی اش بیشتر شود، اگر نوزاد یک بیماری زمینه ای داشته باشد، امکان دارد که زردی ایجاد شده شدیدتر پیدا شود. بطور مثال اگر مادری گروه RH خونی منفی داشته باشد و گروه خونی همسرش RH مثبت باشد، امکان دارد که جنین گروه خونی RH مثبت پیدا کند و این مغایرت گروه خونی جنین و مادر معمولاً در فرزند دوم به علت وجود مواد ضد RH در خون مادر، می تواند موجب خراب شدن سریع گلبول های قرمز جنین شده و جنین فوت شود و در صورتی که فوت جنین ایجاد نشود، نوزاد با زردی بسیار شدید (بعلت تخریب گلبولهای قرمز و ایجاده ماده بیلی روبین بمقدار زیاد) دنیا بیاید. همین حالت ممکنست در ناسازگاری گروه های خونی ABO بین مادر و جنین نیز ایجاد شود.
از موارد دیگر ایجاد زردی در نوزاد، عفونت های جنین در رحم می باشد، خیلی از عفونت ها از جفت عبور نکرده و به جنین نمی رسند ولی بعضی میکروب ها و ویروس ها قابلیت عبور از جفت را داشته و در جنین باعث عفونتی می شوند که علاوه بر ضایعات متعدد، تخریب گلبولی نیز ایجاد می کنند.
کبد نوزاد پس از بدنیا آمدن، معمولاً بطور طبیعی نارسا بوده و توانایی برداشت کامل بیلی روبین ایجاد شده را ندارد و پس از چند روز، فعالیت کبد نرمال می شود و بدنبال آن، زردی از بین میرود. در موارد بسیار نادری، مجاری صفراوی در جنین ساخته نشده و بنابر این صفرا که حاوی بیلی روبین است از کبد نمی تواند خارج شود و در نتیجه نوزاد دچار زردی بسیار شدیدی می شود.
در بیشتر نوزادانی که به موقع دنیا آمده اند و زردی دارند، پوست و سفیدی چشم نوزاد زرد رنگ است و علامت دیگری وجود ندارد ولی اگر میزان بیلی روبین خون از مقدار خاصی بیشتر شود خواب آلودگی و بی اشتهایی پیدا می شود. چنانچه میزان زردی از حد معینی بیشتر شده و مدت زمانی طول بکشد، نوزاد دچار صدمات مغزی و شنوایی می شود. اگر مجاری صفراوی نوزاد ساخته نشده باشد و درمان دیر انجام شود، نوزاد فوت خواهد کرد.
تشخیص چگونه است؟
ابتدا از نوزاد نمونه خون گرفته شده و میزان بیلی روبین آن مشخص می شود (در حال حاضر در بعضی از آزمایشگاه ها وسایلی وجود دارد که بدون خونگیری واز روی رنگ نرمه گوش نوزاد میزان بیلی روبین خون را مشخص می کنند). قدم دوم بررسی بیمار از نظر وجود بیماریهای زمینه ای می باشد.
بسیاری از نوزادان با زردی خفیف احتیاج به هیچ درمانی ندارند، اگر میزان بیلی روبین بالا باشد، از نور درمانی استفاده می شود. بعضی لامپها (مخصوصاً لامپ های فلورسنت) مقدار زیادی اشعه ماوراء بنفش ایجاد می کنند، اشعه ماوراء بنفش پس از بر خورد با پوست نوزاد باعث تبدیل بیلی روبین به یک ماده بی ضرر می شود. در موقع نور درمانی باید چشم های نوزاد پوشیده شود، زیرا این اشعه برای چشم ایجاد عارضه میکند. اگر علت زردی مغایرت RH خون مادر یا بچه باشد و یا میزان بیلی روبین رو به افزایش باشد، تعویض خون نوزاد انجام می شود. در موارد نادری که مجاری صفراوی نوزاد ساخته نشده باشد باید در همان روزهای اول زردی، عمل جراحی انجام شود.
چنانچه زردی زیاد نباشد، خوراندن شیر کمکی به مقدار زیاد باعث افزایش دفع بیلی روبین از راه مدفوع شده و زردی کمتر می شود.
معمولاً زردی هایی که شدید نیستند و به مدت طولانی باقی نمی مانند (در همان هفته اول پیدا شده و از بین می روند) عارضه ای در نوزاد ایجاد نمی کنند. با زردی های شدید و طولانی مدت نوزاد دچار کاهش شنوایی یا کری کامل شده و امکان صدمات مغزی شدید و عقب ماندگی ذهنی وجود دارد.
بعضی داروها می توانند با فعال کردن کار کبد نوزاد باعث برداشت بیشتر بیلی روبین توسط کبد شده و می تواند زردی را کاهش دهند که در صورت لزوم توسط پزشک تجویز خواهد شد.
مصرف بعضی از داروها مخصوصاً کوتریموکسازول توسط خانم باردار در آخرین روزهای حاملگی می تواند روی کبد جنین اثر گذاشته و پس از به دنیا آمدن نوزاد باعث زردی شدید شود.
واریس یک مشکل شایع است، خصوصاً در خانمها. وریدهائی که دچار واریس میشوند به صورت پیچخورده و بزرگ در میآیند.
از آنجا که درمانهای جراحی معمولاً تهاجمی و به بستن یا برداشتن کامل وریدهای مبتلا منجر میشود، افراد مبتلا بیشتر روشهای جایگزین و درمانهای گیاهی را میپسندند.
هنگامی که دریچههای موجود در دیوارۀ وریدها ضعیف میشوند، نیروی جاذبه، خون را به سمت پاها میکشد و موجب تورم دیوارۀ رگهای خونی میشود.
در این حالت درد مبهم، سنگینی و تورم مختصر مچ پا ایجاد میشود. علت هم آن است که ممکن است ساعتهای زیادی روی پا بایستیم یا مخصوصاً در افراد مسن عروق خونی خاصیت ارتجاعی خود را از دست داده باشند.
سایر علائم شامل خارش اطراف یک یا چند ورید مبتلا و تغییر رنگ پوست در مجاورت مچ پا میباشد.
اعمال زیر به بهبود واریس کمک خواهد کرد :
۱ـ از جورابهای واریس که حالت ارتجاعی و حفاظتی دارند استفاده کنید.
۲ـ ورزش کنید. قدم زدن یا دویدن و دوچرخه سواری برای پیشگیری و درمان هر دو مفیدند.
۳ـ پاها را بالا ببرید. به پشت بخوابید و پاهای خود را به مدت ۵ دقیقه بالا نگهدارید. برای راحتی بیشتر یک متکا زیر باسن خود قرار دهید. این کار را ۱ تا ۲ بار در روز انجام دهید؛ اگر کمردرد دارید مواظب باشید.
۴ـ شاه بلوط هندی (horse chestnut) را امتحان کنید. این گیاه قدرت وریدها و دیوارۀ عروق خونی را افزایش میدهد و از شل شدن و ورم کردن وریدها جلوگیری میکند، همچنین التهاب را از بین میبرد و برای سلامت وریدها و بازسازی وریدهای آسیبدیده بسیار مفید است.
۵ـ از فیبر غذائی زیاد استفاده کنید؛ مثلاً غلات کامل (مانند جو دوسر، جو، لوبیا، باقلا، نخود)، گوجه فرنگی پخته شده با پوست، برنج دودی (brown rice) و گندم کامل و مقداری سبزیجات و میوه.
نوشیدن مقدار بیشتری آب نیز مؤثر است. در حقیقت این اقدامات برای پیشگیری از یبوست و جلوگیری از اعمال فشار بیشتر روی دریچههای موجود در مسیر وریدهای پا میباشد.
۶ـ از ویتامین ث استفاده کنید. مصرف ۱ تا ۲ گرم ویتامین ث در روز دیوارۀ عروق خونی را تقویت میکند. اگر با این مقدار دچار اسهال شدید، میزان مصرف را نصف نمائید.
۷ـ از یک کرم آروماتراپی استفاده کنید که شامل گیاه انجیلی و اسانس لیمو باشد.
حرکت اول،خم به جلو با پاهای باز :
عادات غذایی هم در این میان نقش تعیین کننده ای دارد روزه داری ،تشنگی یا عدم مصرف یک وعده غذایی نیز سبب سردرد می شوند.با دنبال کردن روند سردرد ممکن است بتوانید تشخیص دهید که چه غذاهایی سبب سردردشما می شوند.
برای درست کردن هر غذایی معمولا از ادویه مخصوصی استفاده میکنیم تا غذایمان خوشطعمتر شود. کمتر آشپزی را سراغ داریم که در طبخ غذا از ادویه استفاده نکند.اگرچه مقدار ادویهای که در هر وعده غذایی مصرف میکنیم،معمولا کم است ولی نقش آن در طعمدهی و رنگبخشی به غذا فوقالعاده است.ادویه بخشی از یک گیاه معطر است که میتواند تنه درخت (دارچین)،میوه (فلفل سیاه) یا دانه (جوزهندی) باشد و به صورت کامل،خردشده یا پودر شده برای عطر و رنگ بخشیدن به غذا استفاده شود.درباره خواص ادویهها و خطرات احتمالیشان دکتر تیرنگ نیستانی،متخصص تغذیه و رژیم درمانی، توضیح می دهند:
چگونه از این درد رها شویم
"قلنج" در قسمت پشتی کمر به موجب عوامل خاصی پدید می آید. زمانیکه میان ماهیچه های پشتی کمر و استخوان کتف ساییدگی ایجاد می شود، ماهیچه ها با فشار از جای خود خارج می شوند. در اکثر موارد استخوان های پهن شانه به ماهیچه های پشتی کمر فشار و کشش وارد کرده و آنها را از جای خود خارج می نمایند. در این حالت ماهیچه هایی که دچار کشیدگی شده اند برای محافظت از خود حالت گرفتگی و سفتی پیدا می کنند. سخت و محکم شدن عضلات فوق سبب ایجاد "قلنج" می شود.
چه ماهیچه هایی در این حالت تحریک می شوند و دلیل آن چیست؟
اگر شما راست دست باشید، به طور حتم در بیشتر ساعات شبانه روز دست راست خود را در مقابلتان قرار می دهید تا به واسطه آن بتوانید کارهای مختلفی از قبیل نوشتن، کار کردن با رایانه، و سایر امور فیزیکی را انجام دهید. درست است؟
هنگامیکه دست برای مدت زمان زیادی در جلوی بدن قرار می گیرد، عضلات جلویی بازو و قفسه سینه منقبض شده و در کوتاهترین حالت خود قرار می گیرند. زمانیکه به طور مداوم بدن خود را در این موقعیت قرار دهید، با گذشت زمان ماهیچه ها کوچک و سفت می شوند چراکه شما آنها را بطور دائمی در وضعیت جمع شدگی نگه داشته اید و عضلات نیز به این وضعیت عادت می کنند.
از دلایل دیگر ایجاد "قلنج" می توان به افتادگی دائمی شانه ی دست راست اشاره کرد. این امکان وجود دارد که فرد به دلیل موقعیت خاص قرار گرفتن میز کار، طرز نشستن بخصوص بر روی صندلی، و یا خوابیدن متداوم بر روی سمت چپ بدن همواره شانه سمت راست خود را در حالت افتادگی نگه دارد. کلیه ی این مسائل دست به دست هم می دهند و سبب می شوند که ماهیچه های قسمت راست بدن شما به ویژه از شانه تا شکم کوتاه شوند. این کوتاه شدگی عضلات به استخوان های پهن شانه فشار وارد کرده و استخوانها هم برای از بین بردن این فشار به عضلات پشتی کمر کشش وارد می کنند و این امر نهایتاً منجر به ایجاد "قلنج" می شود.
می توان نتیجه گرفت که احتمال دارد ماهیچه ها از سه قسمت مختلف سبب ایجاد کشیدگی استخوانهای شانه شوند:
1) انقباض ماهیچه های جلویی - که در قسمت رویی بدن قرار دارند و استخوان شانه در نزدیکی استخوان گردن به آن ماهیچه ها متصل شده است.
2) انقباض ماهیچه های خارجی (پهلویی) – که پایین چال زیر بغل و کنار دنده ها قرار گرفته اند.
3) انقباض ماهیچه های زیرین – که به ماهیچه های پشت دنده ها اطلاق می شود.
ابتدا باید ماهیچه را آزاد کرد
انجام حرکات کششی برای رهایی از درد مفید بوده و به شما کمک می کند، اما ماساژ دستی خیلی زودتر ماهیچه های کشیده شده را آزاد می کند. با این وجود اگر امکان ماساژ را ندارید، مطمئناً با اجرای حرکات کششی نیز می توانید درد را از بین ببرید.
از جمله حرکات کششی که در این زمینه مفید می باشد، بالا بردن دست تا بالای سر است. در این حالت دست خود را در کنار سر قرار داده، آنرا از آرنج هم کنید و با دست دیگر به آرنج خود نیرو وارد کنید. همچنین می توانید دست های خود را به صورت افقی به سمت پشت و بیرون برده، کف دست ها را در قسمت پشت بدن بهم رسانده و تا جاییکه می توانید آنها را بالا بیاورید تا ماهیچه های قفسه سینه باز شده و کشیده شوند. کلیه ی حرکات کششی را می توانید برای هر دو طرف بدن انجام دهید، اما دقت داشته باشید که می بایست حرکات را برای قسمتی که دچار کوتاه شدگی و افت عضلانی شده است 4برابر بیشتر تکرار کنید.
از روش های پیشگیرانه هم می توان به تقویت عضلات بین مهره ها و شانه اشاره کرد. این کار به رفع مشکل شما نیز کمک می کند زیرا اگر ماهیچه هایی که دچار اسپاسم شده اند، تقویت شوند، خیلی راحتتر می توانند جای خود را حفظ کنند. تقویت این عضلات از بروز دردهای آتی نیز جلوگیری بعمل می آورد.
با رها سازی ماهیچه های مذکور کشیدگی و کوفتگی عضلات التیام پیدا کرده و درد از بین می رود.
آیا در تمام طول روز احساس خواب آلودگی می کنید؟ همیشه در حال خمیازه کشیدن هستید؟ گیج و بی حوصله اید؟ خوب شاید واقعاً به اندازه ی کافی نمی خوابید! استراحت کافی یکی از ضروریات زندگیست. حتی یک شب خواب ناقص، واکنش هایتان را کند کرده و عملکرد ذهنیتان را با اختلال مواجه می سازد. محرومیت از خواب کافی بر روی سیستم ایمنی بدن تاثیر منفی گذاشته و به عنوان یکی از عوامل ایجاد بسیاری از بیماری های جدی و خطرناک به شمار می رود. اگر می خواهید به راحتی میزان خواب مورد نیاز بدن خود را محاسبه نمایید، مطالب ذیل را مطالعه فرمایید.
مراحل
1- ساعت معینی را برای بیدار شدن از خواب مشخص نمایید و زنگ ساعت را روی آن تنظیم کنید. می توانید مدتی قبل از ساعت مورد نظر بیدار شده و به تدریج از جای خود بلند شوید.
2- از مصرف الکل، کافئین، سیگار، و سایر داروهایی که سبب ایجاد بی خوابی می شوند پرهیز نمایید. اگر داروی خاصی مصرف می کنید برای قطع آن حتماً با پزشک خود مشورت نمایید.
3- هر شب هر زمان که احساس خستگی و خواب آلودگی به شما دست داد، به رختخواب بروید. اگر احساس کردید که به سرعت خوابتان نمی برد، بلند شوید و کتاب بخوانید و یا کاری که نیاز به فعالیت فیزیکی کم و فعالیت چشمی بالا دارد را انجام دهید تا چشمانتان کم کم خسته شوند. در ابتدا این امکان وجود دارد که صبح ها زودتر از زمان مقرر بیدار شوید، اما بدن شما ظرف چند روز خودش را با شرایط جدید وقف می دهد.
4- سعی کنید در طول روز نخوابید. البته یک چرت کوچک در حد 10 تا 15 دقیقه بلامانع است. همانطور که می دانید چرخه ی یک خواب کامل و عمیق 90 دقیقه به طول می انجامد، بنابراین هر چقدر در طول روز استراحت نکنید، شب ها بهتر به خواب می روید.
5- مراحل فوق را برای دو هفته بصورت مکرر انجام دهید. پس از دو هفته بدن به شرایط جدید عادت می کند و شما به صورت خودکار صبح ها به عنوان مثال ساعت 7 بیدار می شود. هرچقدر که بدن شما به خواب بیشتری نیاز داشته باشد، ناخودآگاه مجبور می شوید که شب ها زودتر برای خوابیدن آماده شوید.
6- برای جبران میزان خواب، زمان به خواب رفتن را تعدیل کنید.
سایر متدها
1- از مصرف موادی که باعث ایجاد بیخوابی میشوند و پیشتر در گزینه 2 روش بالا به آنها اشاره کردیم، خودداری نمایید.
2- شب موقعی بخوابید که تا صبح چیزی در حدود 7 تا 9 ساعت وقت برای خوابیدن داشته باشید. اگر از شنبه تا پنج شنبه کار می کنید، تمرین خود را از جمعه شب شروع کنید.
3- این کار را ادامه دهید و شب های بعد هم تقریباً همان ساعتی که جمعه شب به رختخواب رفتید، بخوابید تا بتوانید 7-9 ساعت استراحت داشته باشید.
4- پنج شنبه هفته ی بعد از ساعت زنگ دار برای بیدار شدن استفاده نکنید و به خودتان اجازه دهید هرچقدر که می خواهید بخوابید. با این کار به راحتی متوجه می شوید که به چه میزان خواب نیاز دارید. اگر به اندازه ی کافی خوابیده باشید، جمعه صبح پس از همان 7-9 ساعت از خواب بیدار می شوید و کاملاً سرحال هستید؛ اما اگر میزان خوابتان کافی نباشد ممکن است طبق عادت همیشگی دقیقاً راس همان ساعت از خواب بلند شوید، اما احساس خستگی می کنید. بهتر است که زنگ ساعت را قطع کنید تا اگر بطور موقتی از خواب بیدار شدید، مجدداً به خواب بروید.
5- این کار را 2 تا 3 هفته بطور مداوم تکرار کنید . اگر احساس کردید که صبح روز جمعه به سختی از خواب بیدار می شوید، بدانید که نیاز به خواب بیشتری دارید. اما اگر سر موقع همیشگی از خواب بیدار شدید و در طول روز هم شاداب و سرحال بودید، می توانید مطمئن باشید که به اندازه ی کافی استراحت می کنید.
6- باید توجه داشت که دهها هزار متغیر مختلف وجود دارند که می توانند برروی میزان خواب شما تاثیر بگذارند و تنها در طول یک بازه ی زمانی طولانی است که می توانید تشخص صحیحی از میزان خواب مورد نیاز بدن خود داشته باشید.
نکات
هشدارها
در دوران بارداری تغییرات زیادی در روند زندگی مادر ایجاد می شود. مرسوم است که در طول این بازه خانم از مواد غذایی طبیعی استفاده کند، داروهای گیاهی را جایگزین انواع شیمیایی خود کند، و تقریباً همه چیز را به صورت "طبیعی" مصرف نماید. زمانیکه نوبت به زایمان می رسد، اکثر خانم ها به این موضوع فکر می کنند که آیا زایمان "طبیعی" می تواند گزینه مناسبی برای آنها باشد یا خیر؟
از مزایا زایمان طبیعی باید به این موضوع اشاره داشت که مستقل از بیهوشی، جراحی و مشکلات عدیده ی دیگری است که ممکن است سایر شیوه های زایمان به همراه داشته باشند. در این قسمت نگاه کوتاهی به چند نمونه از فواید دیگر زایمان طبیعی داریم.
ایمنی – اولین انتظار هر خانواده ای این است که فرزندشان در سلامت کامل به دنیا بیاید. پژوهش های گسترده در حیطه زنان و زایمان گویای این مطلب هستند که زایمان طبیعی تا حد زیادی این خواسته والدین را تامین می کند و نه تنها برای نوزاد بلکه برای مادر هم به عنوان یکی از سالم ترین گزینه های زایمان محسوب می شود. به علاوه آمار و ارقام حاکی از آن هستند که میزان مرگ و میر مادر و نوازد در زایمان طبیعی به مراتب پایین تر از سایر شیوه های زایمان است.
مراقبت و پرستاری آسان – پزشکان و پرستارانی که متخصص در زایمان طبیعی هستند طوری آموزش دیده اند که پیش از ایجاد مشکل از وقوع آنها جلوگیری بعمل آورند به این ترتیب که پیش از زایمان، در حین وضع حمل، و پس از آن، آسیب های احتمالی را پیش بینی کرده و از وقوع آنها جلوگیری بعمل می آورند. این در حالی است که پرستاران و پزشکانی که متخصص در امر سزارین هستند اینطور آموزش دیده اند که منتظر می مانند تا مشکلی پیش بیاید و سپس برای رفع آن اقدام می کنند و با اتکا شیوه های تکنولوژیک امروزی برای مرتفع ساختن مشکلات مادر و نوزاد تلاش می کنند.
ارتباط عاطفی قوی تر – مادرانی که به روش طبیعی کودکان خود را به دنیا می آورند خیلی زود تر می توانند با نوزاد انس بگیرند و با او ارتباط صمیمانه عاطفی برقرار کنند. از آنجایی که مادران با زایمان طبیعی سریعتر بهبودی پیدا می کنند، زودتر می توانند شیر دادن به نوزاد را شروع کنند و این مسئله خود به عنوان یکی از مهمترین مزایای زایمان طبیعی به شمار می رود.
احساس قدرت بیشتر – مادرانی که با کمک همسر خود زایمان طبیعی را تجربه می کنند، بیش از هر زمان دیگر احساس خوشبختی می کنند. میزانی از اعتماد و اطمینان در وجودشان پدیدار می شود که قبلاً احساس نمی کرده اند. زایمان طبیعی بهترین هدیه ای است که والدین می توانند به خود و به نوزاد تازه متولد شده خود بدهند. جمع خانوادگی نیز پس از زایمان طبیعی از نظر عاطفی نزدیکی بیشتری را به یکدیگر پیدا می کنند.
هزینه کمتر – زایمان طبیعی هزینه بیهوشی و جراحی در بر ندارد و لازم نیست مادر و فرزند برای مدت زمان طولانی در بیمارستان بستری شوند. طبق برآوردهای اخیر زایمان طبیعی چیزی در حدود %50 الی 75% (بسته به نوع بیمارستان) از هزینه های جانبی خانواده را کاهش می دهد.
درد کمتر – درد زایمان طبیعی فقط زمان وضع حمل ایجاد شده و مادر پس از وضع حمل درد چندانی احساس نمی کند به تدریج بهبود می یابد. این در حالی است که درد زایمان های غیر طبیعی برای هفته ها باقی می ماند.
بهبودی سریعتر – چیزی که بیشتر خانواده ها از آن بی اطلاع هستند این است که تصور می کنند با بیهوشی می توانند خود را از درد کشیدن در زمان وضع حمل رها سازند. این در حالی است که در زایمان غیر طبیعی درد مادر پس از بیهوشی شروع می شود و پس از آن هم باید دوران نقاهت خود را سپری کند و هم از نوزاد مراقبت و نگهداری بعمل آورد. درصد ابتلای مادرانی که کودک خود را به شیوه طبیعی زایمان نمی کنند به مشکلاتی نظیر درد، پارگی، خونریزی، و عفونت پس از زایمان نیز به مراتب بیشتر است. خانم هایی که کودکان خود را به صورت طبیعی زایمان می کنند پس از به دنیا آمدن کودک درد کم و یا اصلاً هیچ دردی را احساس نمی کنند.
نوازد هشیارتر – کودکانی که به صورت طبیعی به دنیا می آیند سریعتر با محیط ارتباط برقرار می کنند، هشیار تر هستند، و واکنش های بیشتری از خود نشان می دهند. این در حالی است که اغلب نوزادان سزاریانی می بایست احیا شوند.
کاهش احتمال استفاده از دارو در آینده – کودکانی که به صورت طبیعی و بدون استفاده از دارو به دنیا آمده اند، احتمال استفاده از دارو در آینده زندگی آنها نیز به مراتب کاهش پیدا می کند.
موارد فوق تنها تعداد معدودی از مزایای زایمان طبیعی بودند. زمانیکه خانمی باردار می شود در قبال فرزند خود مسئول است و باید بالاترین میزان مراقبت و حمایتی را که از عهده آن بر می آید را به کودک خود اهدا کند. باید تلاش کنید، از منابع مختلف اطلاعات جمع آوری کنید، و مسئولیت پذیر باشید. با همسر خود در مورد امور مختلف مشورت کنید تا او هم تا آنجایی که می تواند شما را حمایت و پشتیبانی نماید. سایر اعضای خانواده هم می توانند به شما قوت قلب بدهند تا با اطمینان بیشتری این کار را انجام دهید.
البته این امکان هم وجود دارد که شما برای یک زایمان طبیعی برنامه ریزی کرده باشید اما متخصصان مجبور شوند که نوزاد را از طریق جراحی خارج کنند. خوب پس چگونه می توانید مطمئن باشید که توانایی زایمان طبیعی را دارید؟ با مطالعه موارد ذیل می توانید درصد احتمال زایمان طبیعی را افزایش دهید.
حمایت – خانم هایی که حمایت و پشتیبانی بیشتری را از اطرافیان خود دریافت می کنند از نظر روحی راحتتر می توانند خودشان را آماده زایمان طبیعی کنند. بهترین فردی که می تواند در این شرایط حامی خانم باشد پدر نوزاد است. این امر همچنین به استحکام پیوند های خانوادگی کمک می کند و سبب می شود که پدر نیز از همان ابتدا با جنین اخت بگیرد.
آموزش مناسب - می بایست اطلاعات کاملی در این زمینه بدست آورید تا بتوانید ریسک خطرات احتمالی را به حداقل میزان خود کاهش دهید و تصمیم درست را اتخاذ نمایید. از کجا می توانید این اطلاعات را بدست بیاورید؟
* به کتابخانه عمومی مراجعه کنید و کتابی تحت عنوان بارداری، وضع حمل و شیردهی تهیه کنید.
* در کلاس های مشاوره زایمان نام نویسی کنید تا آموزش های لازم را به شما بدهند. فقط پیش از ثبت نام در این کلاس ها به موارد زیر توجه کنید.
1- مطمئن شوید که مشاور شما در جای دیگری (بیمارستان – کلینیک) کار نمی کند و تمام تمرکز و توجهش معطوف به شماست.
2- ببینید کجا آموزش دیده و اطلاعات خود را از چه منبعی بدست آورده. هرگز از او تقاضا نکنید که چند متد مختلف را به شما آموزش دهد چراکه ممکن است گیج بشوید و نتوانید از هیچ از آنها به درستی استفاده کنید. از او بخواهید که یک متد را به طور کامل به شما آموزش دهد.
3- از او بپرسید که آیا خودش قبلاً فرزندی را با استفاده از زایمان طبیعی به دنیا آورده است. اگر خودش در تجربه های حقیقی زندگی یک چنین کاری را انجام داده باشد راحتتر می تواند شما را راهنمایی کند و اطلاعاتش در این زمینه موثق تر هستند.
4- از او بپرسید که آیا خانواده های قبلی که از او مشاوره گرفته اند موفق شده اند که زایمان طبیعی داشته باشند؟ بهتر است که در 80% تا 90 % از نمونه ها پاسخ او مثبت باشد.
5- چه مواردی را در کلاس خود آموزش می دهد؟ بهترین کلاس ها مطالبی به این شرح را تحت پوشش قرار می دهند: تغذیه دوران بارداری، نرمش، جلوگیری از دردهای غیر ضروری، مرحله اول و دوم درد، روش های برقراری ارتباط، برنامه ریزی برای زایمان، تفاوت دردها، عوارض احتمالی، مراقبت های پس از وضع حمل، شیردهی، مراقبت از نوازد و سایر عناوین
6- کلاس ها برای چند هفته (چند ساعت) برگزار می شوند؟ یک جلسه کلاس در آخر هفته و انواع مشابه نمی توانند برای شما مفید باشند. برای اینکه به اطلاعات کامل در این زمینه دست پیدا کنید حداقل باید 12 جلسه کلاس بروید.
7- چند زوج دیگر هم در این کلاس ها شرکت می کنند؟ زوج ها در کلاس های کوچکتر عموماً مورد توجه بیشتر قرار می گیرند و عموماً برگزاری کلاس ها با 5 تا 8 زوج بهتر است.
8- آیا خارج از کلاس هم به سوال های شما جواب می دهند؟ ممکن است در خارج از کلاس به سوال های برخورد کنید که پاسخ دادن به آنها ضروری باشد به همین دلیل بهتر است که در محیط بیرون هم از شما پشتیبانی کنند.
انتخاب پزشک متخصص
1- ابتدا ببینید که پزشک مورد نظر در حال بررسی چند خانم باردار است (به ویژه خانم هایی که اولین زایماشان است). همچنین به پزشک خود توضیح بدهید که منظور شما از زایمان طبیعی تنها زایمان واژینال نیست بلکه قصد دارید در حین وضع حمل از مواد دارویی شیمیایی هم استفاده نکنید. در صورتی می توان بر روی زایمان نام طبیعی را گذاشت که مادر با درد خودانگیخته و با قدرت خود نوزاد را به دنیا بیاورد. به دنبال متخصصانی باشید که زایمان طبیعی انجام می دهند.
2- به حرف های دلتان گوش دهید. اگر با یک پزشک احساس راحتی نمی کنید می توانید به متخصص دیگری مراجعه کنید. تحمل درد در صورتی برایتان مقدور می شود که به متخصص خود اعتماد داشته باشید و از نظر روحی احساس آرامش داشته باشید.
3- به پاسخ های مبهم بسنده نکنید. اگر مسئله ای را متوجه نمی شوید روی آن پافشاری کرده و بخواهید توضیحات دقیقتری را در اختیار شما قرار دهند.
4- سعی کنید از خانم های دیگری که قبلاً وضع حمل طبیعی موفقیت آمیزی داشته اند در این زمینه سوال کنید.
توصیه های مفید
آب – سعی کنید پیش از فرارسیدن زمان وضع حمل آب فراوانی بنوشید. در مصاحبه ای که با بسیاری از خانم هایی که به صورت طبیعی وضع حمل کرده اند داشتم آنها اظهار می داشتند که میزان بالای مصرف آب درد حین وضع حمل را تا حد بسیار زیادی کاهش می دهد. برخی منابع معتقدند که آب اثر بخشی نظیر داروهای مسکن را دارد.
محل زایمان – سعی کنید پیش از زایمان از محلی که قرار است در آن وضع حمل نمایید دیدن کنید. با این کار استرس شما کاهش پیدا می کند.
فن ماساژ و جابجا کردن ستون فقرات – با یک متخصص ستون فقرات مشورت کنید تا شما را راهنمایی کند. او توضیحات لازم در این زمینه که بهترین وضعیت قرار گرفتن در حین زایمان چگونه است را در اختیار شما قرار خواهد داد. همچنین ماساژ و طب سوزنی هم می توانند تا حد زیادی تحمل درد را برای مادر آسانتر کنند. این موارد را جایگزین داروهای شیمیایی کنید.
تغذیه – یک رژیم متعادل بدون غذاهای مصنوعی، افزودنی ها ی مجاز، رنگ های خوراکی، نگهدارنده های شیمیایی، و مواد تصفیه شده بهترین گزینه برای مادران محسوب می شود. سعی کنید مصرف روزانه پروتئین خود را حداقل به 80 گرم برسانید. با پیروی از این الگوی غذایی در تمام طول بارداری سالم می مانید.
برنامه ریزی برای زایمان – قبل از فرا رسیدن روز زایمان برای آن برنامه ریزی کنید و از چند هفته قبل خودتان را برای این کار آماده کنید. گزینه های مختلف را در نظر گرفته و تصمیمات خود را روی کاغذ بیاورید. در مورد این برنامه با شریک زندگی خود مشورت کنید و سپس آنرا برای تایید به متخصص ماما نشان دهید.
به هنگام شروع درد
1- سعی کنید پیش از شروع درد در خانه باشید. زمانیکه دهانه رحم شروع به باز شدن می کند باید خود را برای زایمان آماده کنید.
2- از پاره شدن کیسه آب به صورت مصنوعی خودداری کنید.
3- در هر ساعت حداقل یک مرتبه ادرار کنید
4- مرتباً راه بروید و وضعیت خود را تغییر بدهید. 5- فقط به پشت دراز نکشید. حرکاتی را انجام دهید که از درد شما می کاهند.
5- برای کمتر شدن درد می توانید دوش بگیرید یا درون وان پر از آب دراز بکشید.
6- با بدن خود همگام شوید. ببینید چه سیگنالی به شما می دهد. بدن خود را ریلکس کنید. روی نفس کشیدن خود تمرکز کنید و نفس های بریده نکشید.
7- برای کمتر شدن درد از گزینه های غیر دارویی استفاده کنید؛ مانند: تغییر وضعیت بدن، دوش گرفتن، راه رفتن، بوسیدن، نشستن در توالت و یا حتی مکیدن انگشت شست. تنها در صورتی خودتان را مجاز به استفاده از دارو بدانید که بقیه روش ها را امتحان کرده و جواب نگرفتید.
8- از سونوگرافی های پشت سرهم خودداری کنید، مگر دلیل پزشکی خاصی داشته باشد.
9- عجله نکنید.
گرچه آماده شدن برای زایمان طبیعی قدری دشوار است اما ارزش زیادی دارد و نه تنها در وضع حمل به شما کمک زیادی می کند بلکه کودکتان نیز از شما متشکر خواهد بود.
سوسیس از کلمه یونانی Salsus به معنای «نمک شور» گرفته شده است.کالباس kielbasa نیز در واقع نوعی سوسیس لهستانی است.
در ایران به تمام سوسیسهای حجیم که به طور معمول به صورت سرد مصرف میشوند کالباس گفته میشود.
تاریخچه تولید سوسیس
درباره تاریخچه تولید سوسیس اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد. عدهای معتقدند سومریها حدود ۳هزار سال قبل از میلاد مسیح نخستین تولیدکنندگان سوسیس بوده و چینیها ۵۸۹سال قبل از میلاد سوسیس را از گوشت بز و بره درست کردند. حتی در ادبیات یونان و نوشتههای هومر هم اثرات وجود سوسیس دیده شده است.درطول تاریخ، رومیان علاقه عجیبی به مصرف این نوع غذا داشتهاند و همیشه در جشنهای مذهبی خود از آن استفاده میکردند. اما تعداد زیادی از مسیحیان با مصرف این نوع غذا مخالف بوده و حتی برای مدتی استفاده از سوسیس وکالباس را ممنوع اعلام کردند. دلیل این ممنوعیت استفاده از نوعی ماده کشنده در سوسیس برای به قتل رساندن افراد بوده است. در گذشته کالباسهایی با گوشتهای تزیینی از ماده گاوهای ۸تا ۹ سالهای که دیگر قدرت زایمان نداشتند، گاوهای پیر، سر گاوها، احشا شامل کبد، شش، گوشتهای خرد و گاه ریزاستخوانهای همراه برخی از این گوشتها به اضافه مواد نگهدارنده تولید میشد.
موارد مصرف نیترات و نیتریت در سوسیس و کالباس
نیترات و نیتریت سدیم به عنوان نگهدارنده به سوسیس و کالباس اضافه میشوند تا مانع رشد باکتریهای خطرناکی مانند کلستریدیوم بوتولینوم گردند. همچنین این مواد با ترکیب شدن با میوگلوبولین و هموگلوبولین گوشت، باعث ایجاد رنگ مطلوب صورتی رنگ در گوشت شده که به آن حالتی جذاب و تازه میبخشد. اگر چه به طور طبیعی گوشتی بااین مدت نگهداری نمیتواند چنین رنگی داشته باشد.بهعلاوه شروع فساد را در گوشت به تاخیر میاندازد و باعث حفظ عطر و طعم ادویههای آن میشود.
خطرات نیترات و نیتریت
نیترات و نیتریت مواد سرطانزایی هستند که وجود آنها در مواد غذایی تهدید کننده سلامت انسانها است.
مطالعات زیادی اثر سرطانزایی ترکیبات حاصل از نیترات و نیتریت را در حیوانات آزمایشگاهی و حتی انسانها به اثبات رسانده است.
مشتقات مختلفی از این ترکیبات در ماده غذایی و یا در طی هضم و جذب در لوله گوارش، ایجاد میشود. این مشتقات ترکیبات مختلف آن.نیتروزوها میباشند که به آسانی شکل گرفته و اکثر آنها سرطانزا هستند. بسیاری از نیتروزآمینها اختصاصا در اندامهای خاص در ایجاد تومورهای بدخیم موثرند و حتی بسیاری از این ترکیبات از جفت نیز عبور میکنند. مطالعات نشان داده است که احتمال ایجاد تومورهای مغزی در نوزادان مادرانی که در طی دوران بارداری هفتهای یک بار یا بیشتر هات داگ مصرف میکردند بیش از دو برابراست.
همچنین کودکانی که در ماه بیش از 10 ساندویچ کالباس مصرف میکردند 9 برابر بیشتر در معرض خطر سرطان خون قرار داشتند. در طی مطالعهای این ترکیبات مسوول 67 درصد سرطانهای پانکراس معرفی شدند.
به مرور با مشخص شدن اثرات جانبی خطرناک این نگهدارنده سازمان غذا و داروی آمریکا در مصرف این نگهدارنده تجدید نظر کرده است، قوانین را تغییر داده و میزان مصرف مجاز را کاهش داد.
مساله نیترات و نیتریت یکی از جنجال برانگیزترین موضوعات است و اکثر تولیدکنندگان سوسیس و کالباس و متخصصان امر بهداشت و تغذیه را روی در روی هم قرار داده است. در عمل بهعلت اینکه نگهدارنده مناسبتری به جای نیتریت معرفی نشده است نمیتوان افزودن آن را به محصولات گوشتی منع کرد و از سوی دیگر نمیتوان با قاطعیت عنوان کرد مقدار مورد مصرف امن است و اثر سرطانزایی ندارد حتی اگر فرض را بر این بگذاریم که تمامیکارخانههای تولیدکننده از استانداردهای موجود تبعیت میکنند و فقط در دوز مجاز از این ماده استفاده میکنند باز هم ریسک خطرزایی این ماده به جای خود باقیست و هرگز این خطر به صفر نخواهد رسید.
این حق مصرف کننده است که دقیقا بداند اجزای تشکیل دهنده غذای مصرفی او چه چیزهایی میباشد و چه مضرات و مزایایی برای او میتواند داشته تا باعلم براین موضوع بتوانند برای حفظ سلامت خود و خانواده بهترین را انتخاب کنند.
دیگر مضرات سوسیس و کالباس
سرانه مصرف سوسیس و کالباس در کشور ما پایینتر از کشورهای دیگر است ولی متاسفانه ما با چالش تغییر الگوی غذایی به سمت فستفود روبرو هستیم. بنابراین باید از حالا نگران تبعات این مساله باشیم. گذشته از مساله نیترات و نیتریت در سوسیس و کالباس، محتوای چربی به ویژه چربیهای اشباع و ترانس در این محصول بالاست واینکه با جذب روغن در طی سرخ کردن چربی آن بالاتر میرود. هر 30 گرم سوسیس (حدود 1 سوسیس کوکتل ) 8 گرم چربی، 19 میلیگرم کلسترول و 320 میلی گرم سدیم دارد وکمتر از 3 درصد آهن موردنیاز را تامین میکند.
میزان بالای نمک در این محصول در ایجاد پرفشاری خون و همراه با بالا بودن فسفات باعث به هم خوردن تعادل کلسیم و فسفر شده و در جذب کلسیم تداخل ایجاد میکند. مصرف بالای فستفود دربرخی از جوامع، شیوع بیماریهای قلبی عروقی، پرفشاری خون، چاقی و دیابت را افزایش داده است.
نظارت دقیق سازمانهای مرتبط با امر سلامت، وزارت بهداشت و درمان و موسسه استاندارد بر اجرای صحیح استانداردهای تدوین شده در این امر به منظور حفظ سلامت همه ما ضروری است.
بهعلاوه امید است محققان در عرصه صنایع غذایی با تحقیقات بیشتر به روشهایی به منظور کاهش تولید این ترکیبات و جایگزینی مناسب و بیخطر به جای نیترات و نیتریت دست یابند.
توصیهها
در جامعه کنونی زنان نیز در خارج از منزل کار میکنند و وقت کمتری برای پخت و پز دارند. ذائقه کودکان سوسیس و کالباس را میپسندد و پدر و مادرها غافل از مضرات آن کیف مدرسه بچهها را با ساندویچ سوسیس و کالباس پر میکنند. بهترین میان وعده برای مدرسه بچهها همان لقمه نان و پنیر و گردو یا کوکو و کتلت است.ذائقه کودکانتان را به سوسیس و کالباس عادت ندهید.
تنها توصیه ما این است که با توجه به آنچه گفته شد در مصرف سوسیس و کالباس زیادهروی نکنید. بهتر است مصرف سوسیس و کالباس را حداکثر به 2 هفته یکبار محدود کنیم. در زمان خرید به مارک، پروانه ساخت محصول و نیز مهر استاندارد دقت کنیم و حتما برای کاهش خطر تشکیل نیتروزامینهای سرطانزا منابع ویتامین C را با آن مصرف کنید. آب مرکبات و گوجه فرنگی با محتوای بالای ویتامین C تا حد زیادی مانع تشکیل این ترکیبات سرطانزا میشود
/ نام آشناترین دارویی که این روزها مصرف آن نیز زیادتر شده، قرص سرماخوردگی بزرگسالان یا همان Adult Cold است.
۲/ قرص ادالت کولد ترکیبی است از سه داروی استامینوفن، فنیل افرین و کلرفنیرامین.
۳/ استامینوفن که ضد تب و کاهنده درد است، فنیل افرین نیز نوعی ترکیب ضد احتقان بینی است و کلرفنیرامین نیز ضد حساسیت است.
۴/ از قرص ادالت کولد در درمان علایم سرماخوردگی و آنفلوانزا، سینوزیت و آلرژی استفاده می شود.
۵/ میزان مصرف آن در بزرگسالان دو قرص هر چهار تا شش ساعت است. در کودکان نیز یک قرص هر چهار ساعت استفاده می شود. در بزرگسالان نباید روزانه بیشتر از ۱۲ قرص و در کودکان بیشتر از ۶ قرص مصرف شود.
۶/ اگر بخواهیم شیوه اثر قرص سرماخوردگی بزرگسالان را در بدن بررسی کنیم باید به ساز و کار هر سه جزء آن بپردازیم. جزء استامینوفنی این قرص با مهار سنتز پروستاگلاندین ها موجب کاهش تب می شود. کلرفنیرامین با تاثیر بر عروق خونی، دستگاه گوارش و دستگاه تنفس از طریق رقابت با هیستامین، پاسخ حساسیتی را از طریق مهار کردن هیستامین کاهش می دهد و فنیل افرین نیز سبب انقباض سریع و طولانی مدت شریانچه ها شده و در نتیجه موجب کاهش ترشح مایعات و احتقان مخاطی می شود.
۷/ تحریک پذیری، گیجی و خواب آلودگی از مهمترین عوارض مصرف این دارو به شمار می رود.
۸/ این دارو با داروهایی همچون فنی توئین، ریفامپین، کاربامازپین تداخل دارویی دارد، بنابراین در صورت مصرف هر کدام از این داروها به پزشکتان اطلاع دهید تا میزان کمتری دارو تجویز کند.
۹/ این قرص به دلیل دارا بودن کلرفنیرامین می تواند سبب خواب آلودگی شود، بنابراین توصیه می شود از رانندگی و فعالیت هایی که نیاز به دقت زیاد دارد تا چند ساعت پس از مصرف دارو خودداری کنید.
۱۰/ بیماران مبتلا به پرفشاری خون و بیماری های قلبی به ویژه بیماری های عروق قلب و نارسایی قلبی و کسانی که دچار تنگی نفس شده اند باید با مشورت پزشک و با احتیاط از این دارو استفاده کنند، زیرا این قرص دارای منقبض کننده های عروقی است و با تنگ کردن عروق موجب تشدید بیماری های قلبی می شود.
هوا به سردی گراییده است و به زودی سرماخوردگی در میان افراد شیوع می یابد. در این میان عده ای بلافاصله با کوچکترین مشکلی به پزشک مراجعه می کنند و تقاضای دارو و آمپول می کنند، در حالی که بسیاری از این علایم با استفاده از داروهای ساده و استراحت کافی درمان پذیرند. بد نیست برای افزایش اطلاعات خود درباره دارودرمانی سرماخوردگی این مطلب را بخوانید.
عامل ایجاد کننده سرما خوردگی
سرماخوردگی ناشی از عفونت با ویروس های متعددی است.آنچه به عنوان درمان سرماخوردگی تجویز می شود، به طور معمول در از بین بردن ویروس های مولد بیماری نقشی ندارد بلکه تلاش ها فقط در جهت رفع علایم و کمک به بیمار از جهت حفظ خواب و تغذیه مناسب است. به این ترتیب اغلب داروهای توصیه شده برای سرماخوردگی ،داروهایی هستند که به کاهش علایم کمک می کنند.
درمان علامتی سرماخوردگی
داروهای توصیه شده برای رفع علایم سرماخوردگی به طور معمول ترکیبی از داروهای آنتی هیستامینیک و داروهای منقبض کننده عروق بینی و گاهی ترکیبات خلط آور یا ضد سرفه است. این داروها به طور موقت موجب کاهش آب ریزش بینی، رفع انسداد بینی یا کاهش سرفه ها می شوند. در فراد دارای آسم یا حساسیت خفیف دستگاه تنفسی احتمال تشدید سرفه ها با مصرف این داروهای سرماخوردگی وجود دارد. برخی پزشکان معتقدند برای مصرف شربت سرماخوردگی یا دیفن هیدرامین بهتر است مصرف آنها به شب هنگام و موقع خواب محدود گردد تا خواب آلودگی ناشی از آن مشکلی ایجاد نکند.
داروهای تب بر
در سرماخوردگی ها به طور معمول تب خفیفی بروز می کند و در بیشتر موارد نیازی به مصرف استامینوفن هم نیست. برخی مطالعات حتی مصرف طولانی مدت داروهای ضد التهاب و ضد تب را باعث افزایش طول مدت علایم سرماخوردگی برشمرده اند. فقط در صورت بدن درد و تب شدید یا بی قراری در کودکان از داروهای مسکن و تب بر استفاده شود. در صورت نیاز استفاده از استامینوفن برای یک یا دو روز اول بیماری بهترین دارو است. از آسپرین و آسپرین بچه هرگز نباید در سرماخوردگی کودکان استفاده کرد زیرا ممکن است عامل بیماری ویروس آنفولانزا باشد که در این صورت خطر عوارض کبدی خطرناک وجود دارد.
رفع انسداد بینی
برای رفع انسداد بینی در صورت شدید بودن می توان از سرم های نمکی برای شستشوی بینی استفاده کرد که به رقیق شدن و تخلیه ترشحات بینی کمک کرده همچنین باعث تحریک عطسه می شود.
مصرف ویتامین ث
در سرماخوردگی مصرف مقادیر مورد نیاز روزانه ویتامین ث بدن (در حدود ۱۰۰ میلی گرم) لازم است که صورت بگیرد. سعی کنید ویتامین ث لازم بدن را از طریق میوه های تازه تامین کنید.
بخور
نباید هوای اتاق فرد سرماخورده خیلی گرم و خشک باشد ، بنابراین می توان با استفاده از بخور و بخار آب رطوبت ملایمی در اتاق ایجاد کرد و از خشک شدن ترشحات بینی و حلق اجتناب کرد.
مایعات فراوان
مهمترین نکته در مورد سرماخوردگی این است که مایعات فراوان باید مصرف شود. مصرف شیر، آب میوه ها ،چای کم رنگ و آب از خشکی ترشحات جلوگیری می کند.
در ضمن غذاهای پر پروتئین، به ویژه سوپ های مقوی مانند سوپ جوجه بسیار مفید هستند.
برای رفع احساس گلودرد ممکن است مخلوطی از چای، عسل و آب لیمو مفید باشد.
همانطور که می دانید، علائم آنفلوانزا و سرماخوردگی بسیار شبیه به هم هستند و اغلب تشخیص این دو بیماری از هم کار مشکلی است. اما یک نشانه در مورد آنفلوانزا وجود دارد که شما را در تشخیص کمک می کند و آن این است که علائم آنفلوانزا سریع تر و با شدت بیشتری نسبت به سرماخوردگی بروز می نمایند.
در آنفلوانزا ممکن است احساس ضعف و خستگی شدید، به مدت ۲ یا ۳ هفته داشته باشید. ممکن است دردهای عضلانی همراه با دوره های سرما و تعریق و تب داشته باشید. همچنین ممکن است احتقان بینی و آبریزش بینی، سردرد و گلودرد داشته باشید.
جدول زیر می تواند شما را در مقایسه علائم آنفلوانزا و سرماخوردگی یاری کند. از جدول زیر برای یادگیری تفاوت ها و شباهت های این دو بیماری استفاده کنید و در صورت اطمینان از ابتلا به آنفلوانزا برای درمان به پزشک مراجعه کنید.
همانطور که می دانید از تاریخ ۲۵ آپریل ۲۰۰۹ اخبار مربوط به شیوع آنفلوانزای خوکی در سدر اخبار رسانه های جهان قرار گرفت. اخباری در مورد شیوع گونه جدیدی از آنفلوانزا که واکسنی ندارد و در آمریکا و مکزیک به سرعت در حال گسترش است و احتمال یک همه گیری جهانی وجود دارد.
اکنون پس از شنیدن این همه اخبار ترسناک در مورد این بیماری، بهتر است یک قدم به عقب برگردیم و نفس عمیقی بکشیم و یک نگاه کلی به این بیماری بیاندازیم. آنفلوانزای خوکی تا چه اندازه خطرناک است؟ آیا راهی برای مقابله با آن وجود دارد؟ آیا این بیماری مهار خواهد شد؟ آیا یک همه گیری جهانی منجر به مرگ عده زیادی از انسان ها می شود؟
چنانچه از آنفلوانزای خوکی می ترسید بهتر است ۶ نکته زیر را در مورد این بیماری بخوانید:
۱- تا کنون شدت ابتلا به این بیماری در بسیاری از افراد، در حد خفیف و متوسط بوده است. موارد شدید ابتلا به بیماری به دلایل نا معلومی عمدتا در مکزیک اتفاق افتاده است و در سایر نواحی جهان به ندرت دیده شده است. بسیاری از افراد مبتلا شده به این بیماری بدون بستری شدن در بیمارستان و با دریافت داروهای ضد ویروس (Relenza و Tamiflu) بهبودی کامل یافته اند.
۲- شما در مقابل آنفلوانزای خوکی بدون دفاع نیستید. کارهای ساده ای مانند شستشوی مرتب دست ها با آب و صابون، دست نزدن به دهان و بینی خود و دوری کردن از افراد بیمار تا حد بسیار زیادی از احتمال ابتلا شما به این بیماری می کاهد.
۳- در یک همه گیری در آمریکا که آنفلوانزای فصلی شیوع یافته بود، حدود دویست هزار نفر از مردم آمریکا در بیمارستان ها بستری شدند. در حالی که آمار انتشار آنفلوانزای خوکی تا رسیدن به این رقم فاصله زیادی دارد.
۴- آینده آنفلوانزای خوکی نا مشخص است و کسی نمی داند که آنفلوانزای خوکی به چه سمتی سیر می کند. مشخص نیست که آیا آنفلوانزای خوکی در مدت کمتر از یک ماه مهار می شود و یا اینکه به یکی از بیماری های جدی تبدیل خواهد شد؟ دانشمندان هنوز در حال تحقیق بر روی این موضوع هستند. در هر صورت چه یک بیماری ساده باشد چه یک بیماری خطرناک، راه های پیشگیری از ابتلا به این بیماری بسیار ساده و عملی هستند.
۵- جهان برای مقابله با بیماری ها نسبت به گدشته بسیار آماده تر است. آنفلوانزای مرغی را به یاد بیاورید. چند سال قبل دانشمندان هیچ چیز در مورد عامل به وجود آورنده این بیماری نمی دانستند و هر روز هشدار های سازمان بهداست جهانی را در این مورد می شنیدیم. و دیدیم که چگونه آنفلوانزای مرغی مهار شد و تحت کنترل در آمد. قطعا دانشمندان تجارب خود را در زمینه مهار آنفلوانزای پرندگان، برای مهار کردن آنفلوانزای خوکی نیز به کار خواهند بست.
۶- امروزه این تفکر که همه گیری های جهانی منجر به مرگ عده زیادی می شوند درست نیست. همه گیری جهانی(Pandemic) در واقع به معنای انتشار جهانی بیماری است و معمولا ربطی به میزان شدت بیماری ندارد.