مرکز خرید روغن سوخته و تصفیه روغن سوخته در سراسر کشور ایران

اما وظایف دستگاه تناسلی شرایطی برای آن پیش می‌آورد که با حالات قسمت‌های دیگر پوست بدن تفاوت دارد. و چون بافت آن بسیار حساس و پر از انتهاهای عصبی است، بثورات کوچکی که ممکن است در جاهای دیگر نادیده گرفته شوند در ناحیهٔ تناسلی آزارنده خواهند شد.
مثلاً مجرای فولیکو‌ل‌های موی ناحیهٔ تناسلی درست مثل فولیکول‌های موی صورت بسته شده و ایجاد جوش چرکی می‌کند. زگیل‌های تناسلی از طریق نزدیکی منتقل می‌شوند، اما ناشی از همان ویروسی هستند که زگیل‌های دست را به‌وجود می‌آورند. صابون و مواد بهداشتی هم گاهی باعث حساسیت در ناحیه تناسلی می‌شوند، درست مانند آلرژی دست و صورت.

- درمان تحریک ناحیه تناسلی
چه باید کرد؟

آیا جوش اندام تناسلی را هم مانند جوش صورت بچلانیم؟ از همان مواد ضد زگیل دست برای درمان زگیل تناسلی استفاده کنیم؟

یا چه چیز کورک‌های آن را از بین می‌برد؟
زگیل را دست‌کم نگیرید. ابتلا به زگیل تناسلی چه به‌صورت تک یا خوشه‌ای با یک تماس جنسی صورت می‌گیرد. زگیل معمولاً بدون درد ممکن است برجسته یا صاف، به رنگ پوست، سفید یا خاکستری و بزرگ یا کوچک باشد. کافی است یکی از ۶۰ نوع ویروس زگیل را دریافت کنید، تمام عمر در بدن می‌ماند و هر آن ممکن است زگیل ظاهر شود.
خوددرمانی نکنید. زگیل تناسلی را نمی‌توانید با داروهای زگیل دست برطرف کنید.

این داروها پوست را بیشتر تحریک می‌کنند. زگیل باید پیش از گسترش آن توسط پزشک درمان شود. پزشک معمولاً داروئی موضعی برای درمان زگیل تناسلی تجویز می‌کند، گرچه برخی پزشکان به روش جراحی آن را بر‌می‌دارند.
زگیل زنان را جدی‌تر بگیرید. زگیل تناسلی مردان جز خطر انتقال به دیگران ناراحتی دیگری ایجاد نمی‌کنند، اما در زنان خطر ایجاد سرطان گردن زهدان را همراه خود دارد. تشخیص آن نیز مشکل‌تر است چون زنان خود متوجه وجود آن نمی‌شوند. به‌همین دلیل باید معاینهٔ سالانه شوند.
کورک جوش ساده‌ای نیست. کورک دستگاه تناسلی را نباید فشار داد یا دستکاری کرد.
پمادهای معمولی مصرف نکنید. هیچ‌وقت برای درمان کورک تناسلی از فرآورده‌های پراکسیدبنزویل استفاده نکنید. این ماده ممکن است پوست را تحریک کند.
درمان را به‌عهدهٔ پزشک بگذارید. پزشک معمولاً آنتی‌بیوتیک مناسب برای کورک تناسلی تجویز می‌کند. شاید نیز کمپرس آب‌گرم را برای سرباز کردن آن توصیه کند.
مراقب زائده گوشتی باشید. گاهی برآمدگی‌هائی جوش مانند در دستگاه تناسلی دیده می‌شود که نرم‌گوشتی مسری نام دارد. این مجموعهٔ برآمدگی‌های صورتی رنگ، بزاق و نرم در وسط فرو رفته هستند. با اینها مثل جوش صورت رفتار نکنید؛ بسیار مسری هستند؛ به آنها دست نزنید؛ پزشک با عمل جراحی آنها را بر می‌دارد.
جوش‌ها را سرسری نگیرید. یک التهاب تماسی مزمن پوست می‌تواند به جوش دستگاه تناسلی منجر شود. روش‌های زیر را برای درمان آن به‌کار بگیرید. اما اگر بعد از یک هفته خوب نشد، به‌ پزشک مراجعه کنید. و اگر زخم یا تاولی وجود دارد، از همان اول نزد پزشک بروید.
علت را بیابید. اگر بثورات ناشی از التهاب تماسی پوست باشد، تنها راه درمان پیدا کردن علت و حذف آن است. اگر لباس زیر تازه‌ای پوشیده‌اید یا مواد شوینده یا صابون جدیدی مصرف کرده‌اید، ممکن است باعث واکنش آلرژیائی ناحیهٔ تناسلی شده باشید. افشانه‌ها و کرم‌های بهداشتی که زنان مصرف می‌کنند گاهی ایجاد جوش می‌کنند.

کاندوم را عوض کنید. کاندوم‌های لاتکس به‌ندرت باعث ایجاد التهاب تماسی پوست می‌شوند. اما بثورات قرمز خارش‌دار ایجاد می‌کنند. می‌توانید از کاندوم پوست گوسفند استفاده کنید. ولی مراقب باشید، چون فقط کاندوم لاکتس از ابتلا به ویروس ایدز جلوگیری می‌کند.
مراقب ابتلا به سیفلیس باشد. بیماری آمیزش سیفلیس در مراحل خاصی با بثورات قرمز یا فلسی خود را نشان می‌دهد. اگر مقاربت مشکوکی داشته‌اید، امکان ابتلا به سیفلیس آنقدر مهم هست که نزد پزشک بروید. 
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- کهیر یا تغییر رنگ پوست نزدیک اندام‌های تناسلی بیش از یک هفته طول بکشد.
- برجستگی‌ زگیل مانند یا کورک چربی در اندام‌های تناسلی دیده شود.

 

- خارش مهبل نشانهٔ چیست؟
ناحیه‌ٔ تناسلی انسان معمولاً چند لایه پوشش دارد. بنابراین طبیعی است که گرما و رطوبت جمع شده در آنجا ایجاد خارش کند.
خارش مهبل نیز می‌تواند ناشی از جمع‌شدن طولانی مدت باکتری‌ها در آن باشد. گرما و رطوبت مهبل محیط بسیار مناسبی برای رشد باکتری‌هاست.
در واقع این خارش کارت دعوتی است برای عفونت‌ها، از التهاب باکتریائی مهبل گرفته تا عفونت مخمر (کاندیدا آلبیکانس یا مونیلیا) و تریکوموناز.
گاهی نیز این خارش در اثر حساسیت به مواد شیمیائی صابون، خوشبوکننده، یا رنگ است. خارش مهبل می‌تواند نشانهٔ نزدیک شدن به دوران یائسگی نیز باشد.

 

- درمان خارش مهبل
حمام آب نمک کنید. نیم فنجان نمک معمولی را در یک تشت یا وان آب‌گرم حل کرده و ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در آن بنشینید. بگذارید آب نمک داخل مهبل را بشوید. با دو یا سه شب حمام آب نمک انواع ساده‌تر خارش مهبل از بین می‌رود.
نزدیکی نکنید. تا زمانی که خارش مهبل دارید از رابطهٔ جنسی خودداری کنید. نزدیکی در این هنگام باعث انتقال عامل عفونی و ابتلای مجدد هر دو نفر می‌شود.
امکان حساسیت را بررسی کنید. خارش ممکن است ناشی از حساسیت به وسایل جلوگیری از آبستنی باشد. این امکان را بررسی کرده و در صورت داشتن آلرژی روش دیگری برای جلوگیری از آبستنی انتخاب کنید. در مورد رفع حساسیت یا انتخاب روش‌های دیگر با پزشک خود مشورت کنید.
نزد پزشک بروید. برای تعیین نوع عفونت عامل خارش مهبل به پزشک مراجعه کنید. اگر سابقهٔ وجود عفونت مخمر دارید، با علائم آن آشنا هستید و می‌توانید پزشک را در تشخیص و درمان یاری دهید.
تریکوموناز و عفونت‌های باکتریائی هم با آنتی‌بیوتیک‌های خاص خود درمان می‌شوند. از پزشک بخواهید از نظر وجود ویروس پاپیلوم انسانی شما را کنترل کند. این ویروس که ایجاد زگیل تناسلی می‌کند، از عوامل خارش مهبل است.
شروع یائسگی را بررسی کنید. اگر به دوران یائسگی نزدیک می‌شوید، برای رفع خارش آن از پزشک کمک بخواهید. درمان جایگزینی هورمون راه خوبی است، ولی اول کرم‌های هورمونی را امتحان کنید.
خود را با فشار نشوئید. شستن با فشار مهبل نه تنها کمکی به رفع خارش نمی‌کند، بلکه ممکن است با فرستادن مواد عفونی به‌درون گردن زهدان ایجاد بیماری التهابی لگن کند.
استفاده از پور تالک یا نشاستهٔ ذرت هم درست نیست، چون در دراز مدت ذرات آنها در نزدیکی تخمدان‌ها جمع شده و خطر سرطانی شدن آنها را بالا می‌برد.
مبارزه با مخمر. در زنانی که زیاد به عفونت مخمر مبتلا می‌شوند، بهترین کار جلوگیری از بروز آن است.

 

- خارش ناحیهٔ تناسلی نشانهٔ چیست؟
اصطکاک و قارچ دو علت عمدهٔ خارش ناحیهٔ تناسلی هستند. مالش پوست باعث ایجاد گرما و عرق شده و لکه‌های حساس، قرمز و خارش‌دار ظاهر می‌شود. افراد چاق و خیلی فعال بیشتر دچار می‌شوند. ناحیهٔ خارش ممکن است به‌صورت لکه‌ای قرمز و کوچک ظاهر شود، اما می‌تواند به التهابی شدید با پوسته‌ریزی یا نقاط حساس و مرطوب در آنجا منجر گردد.
اگر علت قارچ باشد، خارش و قرمزی به‌تدریج ظاهر می‌شود. لکه‌های پوست فلسی شده با حاشیه‌های مشخص حلقه‌ای هستند. خارش قارچی کشالهٔ ران بیشتر در تابستان روی می‌دهد. قارچ‌ها نواحی گرم و مرطوب را برای رشد انتخاب می‌کنند. اما حتماً ایجاد عفونت قارچی نمی‌کنند.
خارش ناحیهٔ تناسلی از شپش عانه یا عامل جرب هم می‌‌تواند ناشی شود. در زنان خارش ممکن است اولین علامت عفونت مخمری باشد، مخصوصاً در افرادی که آنتی‌بیوتیک می‌خورند. و در هر دو جنس، خارش شدید و درد شدید ممکن است نشانهٔ تبخالی تناسلی باشد.

- درمان خارش ناحیهٔ تناسلی
خارش کشالهٔ ران را به‌سادگی می‌توانید درمان کنید، اما پیش از آنکه ملتهب و احتمالاً عفونی شود. خارش‌های شدیدتر را به پزشک گزارش دهید تا داروئی برای تسکین آن بدهد. در اینجا کارهائی برای رفع خارش، قبل از اینکه مشکلی جدی شود، گفته می‌شود.
پودر بزنید. برای از بین بردن خارش معمولی کمی پودر نشاستهٔ ذرت بزنید. این پودر زدن سائیدگی پوست را کاهش می‌دهد. پودر تالک هم همین کار را می‌کند، اما زنان باید در استفاده از آن احتیاط کنند، چون استفادهٔ روزانهٔ آن ممکن است گرفتاری‌های دیگر را در پی داشته باشد. گاهی سرطان تخمدان دیده شده است.
پماد بزنید. کرم‌ها و پمادهای بدون نسخه برای درمان خارش کشالهٔ ران وجود دارد. اما برای درمان دقیق باید عامل آن را بشناسید. سائیدگی ممکن است هنگام استفاده از داروهای ضد قارچ تشدید شود، چون اینها اصطکاک را کم نمی‌کنند.
پمادهای حاوی اکسیدروی یا هیدروکورتیزون بر خارش کشاله ران در اثر مالش مؤثرند. اما اگر خارش ناشی از قارچ باشد، باید از پمادهای میکونازول یا کلوتریمازول استفاده کرد.
شستشو را فراموش نکنید. عرق مکان مناسبی برای باکتری‌ها فراهم می‌کند که بعداً باعث تحریک و خارش ناحیهٔ تناسلی می‌شوند. اگر هنگام کار زیاد عرق می‌کنید، بلافاصله بعد از کار حمام کنید. اگر در خارج خانه به حمام می‌روید، با خود لباس تمیز و خشک ببرید.

تظاهرات پوستی دستگاه تناسلی بیماریهای آمیزشی

سیفلیس
پس از یک دوره نهفتگی ۹ تا ۹۰ روزه( بطور متوسط ۳ هفته) در محل تماس اولیه زخمی موسوم به شانکر به وجود می آید.
معمولا شانکر منفرد است اما میتواند متعدد نیز باشد. محل شایع آن نیز نواحی تناسلی می باشد. ضایعه ابتدا بصورت یک جوش ظاهر میشود که دچار نکروز ایسکمیک شده و زخمی می گردد و پس از آن یک زخم بدون درد ایجاد میکند. حاشیه زخم برجسته
و نرم و قاعده آن سخت و گرانولر است. ضایعه متموج بوده و در لمس قوام لاستیکی دارد( مانند خم شدن مقوای نازک) و بدون خونریزی میباشد. در این مرحله غدد لتفی ناحیه ای بزرگ شده اند اما بدون درد و غیر چرکی میباشند. شانگر اغلب در مدت ۶-۳ هفته با بجا گذاشتن اسکار بهبود می یابد.

 

شانکروئید
دوره کمون ۱۴-۳ روز است. اولین تظاهر آن بصورت یک جوش کوچک التهابی است که پس از ۳-۲ روز تبدیل به پوسچول شده و بعد زخم میشود. ضایعه حاشیه مشخصی دارد .. متموج نیست و دردناک میباشد.

 لبه های ضایه دچار فرسایش شده و در اطراف آن هاله اریتماتو وجود دارد. نسبت ابتلای مرد به زن, ۱۰ به ۱ بوده و در ۵۰% موارد همراه با لنفادنو پاتی دردناک و یکطرفه اینگواینال می باشد. در ۲۵% موارد لنفادنوپاتی.. چرکی شده و به خارج سر باز میکند.
گرانولوم اینگواینال
دوره کمون بیماری ۲۰ هفته تا ۳ ماه میباشد. بیماری بصورت یک جوش ندول یا زخم سفت بر روی ناحیه تناسلی شروع میشود
وپس از تبدیل به یک زخم سطحی بدون درد و پهن با لبه پیچیده.. دارای قائده ای برجسته تر از سطح پوست متشکل از بافت گرانولاسیون و ملتهب میگردد. سپس زخم به مناطق مجاور گسترش می یابد.

این زخم محدود به مناطق مرطوب است .ممکن است دهانه گردن رحم هم گرفتار شود. این زخم ها با دستکاری شروع به خونریزی میکنند. و بر خلاف شانکروئید و لنفوم گرانولوم معمولا لنفادنو پاتی اینگواینال ندارند.
لنفوگرانولوم ونروم
در مرحله اول پس از یک دوره کمون ۳ تا ۳۰ روزه.. در ناحیه تناسلی جوش کوچک بدون دردی ظاهر میشه که ممکن است
تبدیل به زخم یا ضایعات تبخال مانند بشه. این مرحله معمولا پس از چند روز بهبود می یابد. در مرحله دوم که ۲ تا ۶ هفته پس از شروع مرحله اول رخ میدهد لنفادنوپاتی دردناک فمورال و اینگواینال ایجاد میشود.

مشکلات ناحیه تناسلی در مردان :

آلت مردانه قسمتی از بدن است که آقایان معمولاً حساسیت بیشتری برای محافظت از آن به خرج می دهند. به همین علت، این عضو از بدن نیاز به مراقبت های ویژه دارند. همه ما از اهمیت استفاده از کاندوم در برخی موقعیت های خاص آگاهیم، اما مراقبت صحیح از آن لزوماً به همین جا ختم نمی شود. در این مقاله نکاتی را برایتان عنوان می کنیم که به شما کمک میکنند به بهترین شکل از این عضو مهم نگهداری کنید.

 

مراقبت منظم:

اصلاح

برای خیلی از مردها، اصلاح و نظافت آلت تناسلی یک بخش ساده از برنامه مراقبتشان است درحالیکه برای خیلی های دیگر، اینکار چیزی جز اذیت و آزار موقت نیست. اصلاح آلت و زدن موهای آن فوایدی دارد، اما در عین حال این اصلاح کردن ها و واکس زدن ها معایبی هم دارد که همان موقع خود را نشان نمی دهد:

فواید:

-ارتقاء نظافت/کاهش رطوبت

-تحریک کننده بودن از نظر جنسی

-بالا بردن حساسیت حین نزدیکی

-تسهیل معاینه پوست

-بزرگتر جلوه دادن آلت

 

معایب:

 

-خسته کننده

 

-واکس زدن (دردآور)

 

 

-(واکس زدن) گران و پرهزینه

 

-می تواند منجر به ایجاد جراحت شود

 

-می تواند منجر به پیدایش عفونت جدید یا پخش عفونت های قبلی شود.

 

برای خیلی از خانم ها، آلت مردانه اصلاح شده و واکس زده شده بسیار تحریک کننده است. اما در عین حال باید بدانید که هم اصلاح کردن و هم واکس زدن هر دو می تواند منجر به ایجاد جراحت یا التهاب فولیکول های موهای آلت شده و عفونت های ویروسی مثل تبخال تناسلی یا molluscum contagiosum (نوعی بیماری پوستی که در آن برآمدگی های مدوری روی پوست ایجاد می شود که محتوی ماده نیمه مایع یا خمیری هستند) را پخش می کنند. حتی ایجاد عفونت های باکتریایی مثل استافیلوکوک مقاوم دربرابر متیسیلین نیز با استفاده از تیغ های اصلاح مرتبط شناخته شده است. همه اینها با مراقبت صحیح از آلت تناقض دارد.

 

اگر ترجیح می دهید که آلت تناسلیتان را اصلاح نکنید و فقط با قیچی یا ماشین ریش تراش موهای آن را کوتاه کنید، مطمئن تر است. اما اگر ترجیح می دهید که موهای آنرا اصلاح کنید، بهتر است از چه وسیله ای استفاده کنید؟ استفاده از یک تیغ ریش تراشی ساده با کرم یا صابون اصلاح و بعد از آن استفاده از لوسیون افترشیو مرطوب کننده یا آب نمک گرم بهترین است. از ریش تراش های برقی و مواد شیمیایی برای برداشتن موها به هیچ عنوان استفاده نکنید. و آخر اینکه، شاید دوست داشته باشید که بعد از اصلاح آنرا واکس هم بزنید. اشکالی ندارد فقط یادتان باشد که اینکار هم گران است وهم دردآور.

 

شستشو

 

آلت تناسلی، عضو بسیار حساسی است، و طی همه مراحل مراقبتی باید این نکته را خوب به خاطر داشته باشید. بنا به دلایلی عجیب، خیلی از مردها فکر میکنند که برای تمیز کردن آلت تناسلی خود باید آن را حسابی با آب و صابون بسابند تا تمیز شود. اما بهتر است بدانید که شستشو ساده با آب گرم و درصورت لزوم یک صابون ملایم برای این منظور کافی است. مردانی که ختنه نکرده اند باید پوست ختنه گاه را عقب برده و سر آت تناسلی را فقط با آب گرم، بدون صابون، شستشو دهند. حتماً پس از شستشو این محل را خوب خشک کنید.

 

هم شستشوی زیاد و هم شستشوی کم موجب بروز بالانیت (التهاب سر آلت تناسلی) می شود. اگر احساس ناراحتی در این قسمت کردید، از مصرف صابون های عطردار یا ژل ها و مایع های شستشوی بدن خودداری کنید و به جای آن از آب نمک استفاده کنید. پوشیدن لباس جدید یا پودر لباسشویی جدید هم ممکن است موجب بروز ناراحتی شود. اگر این ناراحتی ادامه پیدا کرد، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

 

معاینه خود

 

مردها، مخصوصاً وقتی از نظر جنسی فعال باشند، باید به طور منظم آلت تناسلی خود را معاینه کنند تا وجود سرطان بیضه یا عفونت هایی که از طریق رابطه جنسی منتقل می شود را تشخیص دهند. اما چند وقت یکبار باید اینکار صورت گیرد؟ هیچ قانون خاصی برای آن وجود ندارد، اما یکبار در ماه به نظر کافی می رسد.

 

برای معاینه آلت تناسلی برای بررسی سرطان بیضه، توصیه های زیر را در نظر داشته باشید:

 

یکبار در ماه، پس از حمام:

 

-هر دو بیضه را تک تک بررسی کنید.

 

-با هر دو دست، بیضه را بین شصت ها و انگشتانتان گرفته و آرام آن را بغلتانید.

 

-وجود هرگونه غده سفت یا برآمدگی را بررسی کنید و آنرا از نظر تغییر اندازه، شکل یا همسانی بررسی کنید.

 

-اپیدیدیم (قسمتی از مجرای منوی که در پشت بیضه قرار دارد و به وسیله مجاری باریکی به آن مربوط است) یا رگ های خونی و طناب اسپرماتیک را با غده سرطانی اشتباه نگیرید.

 

-معاینه آلت تناسلی نه تنها به تشخیص غدد سرطانی کمک می کند بلکه راه خوبی برای تشخیص عفونت ها و بیماری هایی است که از طریق جنسی منتقل می شوند.

 

چراغ قرمزها

 

چراغ قرمزهای زیادی برای بیماری هایی که از نظر جنسی منتقل می شوند وجود دارد. از اینرو، در معاینات خود خوب دقت کنید و بدانید که برخی از این بیماری ها، مثل کلامیدیه، می توانند هیچ نشانه و علامتی نداشته باشند. در چنین مواردی، باید با شریک جنسی خود، رک و واضح گفتگو کنید. اگر وی به چنین بیماری هایی مبتلا شود، ممکن است شما بدون اینکه بدانید این بیماری را به او منتقل کرده باشید.

 

در زیر به برخی از علائم و نشانه های این نوع بیماری ها اشاره میکنیم:

 

-خارج شدن ترشحاتی از آلت تناسلی: این ترشح می تواند غلیظ و زردرنگ یا رقیق و خیلی روشن باشد.

 

-تغییر بو یا رنگ مایع منی

 

-وجود خون در مایع منی یا ادرار (رنگ تیره)

 

-احساس درد هنگام ادرار یا انزال

 

-احساس درد در ناحیه لگن

 

-زخم های سفلیسی (زخم های قرمز رنگ بدون درد) بر روی ناحیه دستگاه تناسلی، مقعد، زبان.

 

-برآمدگی هایی رنگ گوشت یا قرمز رنگ، جوش یا زخم روی آلت تناسلی که ممکن است خارش داشته باشد یا نداشته باشد.

 

-ایجاد زگیل یا برآمدگی های مشابه به رنگ گوشت روی ناحیه تناسلی

علاوه بر این، بسیار از بیماری هایی که از طریق رابطه جنسی منتقل می شوند، به ویژه عفونت های ویروسی مثل HIV یا تبخال، علائمی شبه علائم آنفولانزا دارند که می توانند جزء علائم اولیه این بیماری های به حساب آیند. اگر در هفته های بعد از یک رابطه جنسی که در آن مراقبت های لازم را در نظر نگرفته بوده اید، متوجه گلودرد، تورم غدد، تب یا درد بدن شدید، بهتر است برای اطمینان تحت آزمایش قرار گیرید.

و آخر اینکه، اگر چیزی غیرعادی مشاهده کردید، نترسید. جوش های مروارید شکل دور دیواره سر آت جای نگرانی ندارد. به همین ترتیب، جوش یا ناراحتی های ایجاد شده بخاطر اصلاح کاملاً طبیعی هستند. اگر اطمینان ندارید، بهترین کار این است که قبل از هر چیز به پزشک مراجعه کنید تا ببینید که چه چیز نرمال است و چه چیز غیرطبیعی است. صبر کردن بدترین کاری است که می توانید انجام دهید. یادتان باشد: همه مردها آلت تناسلی دارند. پس اگر به چیزی شک کردید حتماً به پزشک مراجعه کنید.

برچسب: ،
ادامه مطلب

 این عفونت در زنان بسیار شایع است زیرا مدخل پیشابراخه با مخرج فاصله کمی دارد و عفونت به سادگی از یک نقطه به نقطه دیگر انتقال می‌یابد. همچنین به علت این که در زنان طول پیشابراه کوتاهتر است، عفونت به سادگی این مسافت کم را تا مثانه طی می‌کند. از سویی دیگر، عفونتها می‌توانند از طریق جریان خون از نقطه‌ای به نقطه دیگر رفته و بدین ترتیب مثانه را نیز درگیر کند. عفونتهای کلیه می‌تواند پخش شود و مثانه را نیز مبتلا کند.

 

عفونت‌ مثانه‌ در زنان‌ عبارت‌ است‌ از التهاب‌ یا عفونت‌ مثانه.‌ 
 
 
  
علایم شایع : 
 
 
۱. احساس‌ سوزش‌ هنگام‌ ادرار

۲. تکرر ادرار، گرچه‌ مقدار ادرار ممکن‌ است‌ کم‌ باشد.

۳. فوریت‌ ادرار

۴. درد در شکم‌ درناحیه‌ای‌ که‌ مثانه‌ قرار دارد.

۵. درد قسمت‌ پایین‌ کمر

۶. وجود خون‌ در ادرار

۷. تب‌ خفیف‌

۸. بد بو بودن‌ ادرار

۹. درد به‌ هنگام‌ نزدیکی‌

۱۰. بی‌ اختیاری‌ ادرار(گاهی‌)

۱۱. شب‌ ادراری‌ در کودک‌

۱۲. تب‌ و تحریک‌ پذیری‌ در شیرخوار
 
علل بیماری : 
 
 
۱. آسیب‌ به‌ پیشابراه‌

۲. باکتری‌هایی‌ که‌ از قسمت‌ دیگری‌ از بدن‌ از راه‌ خون‌ به‌ مثانه‌ می‌رسند.

۳. استفاده‌ از کاتتر ادراری‌ برای‌ تخلیه‌ مثانه‌، مثلاً پس‌ از زایمان‌ یا جراحی‌.

۴. باکتری‌هایی‌ که‌ از راه‌ پوست‌ اطراف‌ ناحیه تناسلی‌ و مقعدی‌ به‌ مجاری‌ ادراری‌ راه‌ می‌یابند.
 
 
 
عوامل افزایش دهنده خطر : 
 
 
۱. استرس‌

۲. مصرف‌ الکل‌

۳. افزایش‌ فعالیت‌ جنسی‌. در زنان‌ باعث‌ آسیب‌ رسیدن‌ به‌ پیشابراه‌ می‌شود.

۴. عفونت‌ در سایر بخشهای‌ دستگاه‌ ادراری‌ ـ تناسلی‌

۵. بیماری‌ای‌ که‌ موجب‌ کاهش‌ مقاومت‌ بدن‌ شده‌ باشد.

۶. پوشیدن‌ لباس‌ زیر تنگ‌ و بدون‌ تبادل‌ هوا

۷. نشستن‌ در وان‌ پر از آبی‌ که‌ حاری‌ نمک‌های‌ مخصوص‌ یا مواد حباب‌ساز باشد.

۸. شل‌ شدن‌ و افتادگی‌ اجزای‌ دستگاه‌ ادراری‌ ـ تناسلی‌ در زنان‌

۹. نگاه‌ داشتن‌ ادرار برای‌ مدت‌ خیلی‌ طولانی
 
 
پیشگیری :
 
 
۱. قبل‌ از نزدیکی‌ یک‌ لیوان‌ آب‌ بنوشید و در عرض‌ پانزده‌ دقیقه‌ پس‌ از آن‌ ادرار کنید.

۲. از لوبریکانت‌ (ماده‌ لغزنده‌کننده‌) محلول‌ در آب‌، مثل‌ ژل‌ استفاه‌ کنید.

۳. سعی‌ شود به‌ پیشابراه‌ آسیب‌ وارد نشود.

۴. به‌ جای‌ استفاده‌ از وان‌ حمام‌ بهتر است‌ دوش‌ گرفته‌ شود.

۵. روزانه‌ ۸ لیوان‌ آب‌ بنوشید. از کافئین‌ پرهیز کنید، زیرا باعث‌ تحریک‌ مثانه‌ می‌شود.

۶. حتی‌المقدور از کاتتر استفاده‌ نشود.

۷. به‌ هنگام‌ بروز عفونت‌ ادراری‌ باید سریعاً برای‌ درمان‌ مرجعه‌ نمود.

۸. از مصرف‌ اسپری‌ها، دئودورانت‌ اجتناب‌ کنید.

۹. لباس‌ زیر بهتر است‌ نخی‌ باشد.

۱۰. ادرار خود را به‌ مدت‌ طولانی‌ نگه‌ ندارید.

۱۱. بعد از اجابت‌ مزاج‌، خود را از جلو به‌ عقب‌ خوب‌ پاک‌ کنید، تا باکتری‌ها به‌ ناحیهٔ‌ تناسلی‌ راه‌ نیابند.
عواقب مورد انتظار :
 
 
با درمان‌ به‌ موقع‌، در عرض‌ کمتر از دو هفته‌ خوب‌ می‌شود. عود این‌ عفونت‌ شایع‌ است‌.
 
 
 
عوارض احتمالی :
 
 
ناکافی‌ بودن‌ درمان‌ می‌تواند موجب‌ عفونت‌ مزمن‌ مجاری‌ ادراری‌ شود، و نهایتاً به‌ نارسایی‌ کلیه‌ بیانجامد.
 
درمان :
 
 
آزمایشات‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ موارد زیر باشد: آزمایش‌ ادرار، جمع‌آوری‌ دقیق‌ ادرار برای‌ کشت‌ باکتری‌، سیستوسکپی‌ (معاینهٔ‌ مثانه‌ با لوله مخصوص‌ که‌ در سر آن‌ منبع‌ نور و دوربین‌ نصب‌ شده‌ است‌) و سونوگرافی‌. 
 
داروها :
 
 
۱. آنتی‌بیوتیک‌ها برای‌ مبارزه‌ با عفونت‌

۲. داروهای‌ ضداسپاسم‌ برای‌ تخفیف‌ درد

۳. گاهی‌ استفاده‌ از ضد دردهای‌ ادراری‌ برای‌ تخفیف‌ درد
 
فعالیت :
 
 
به‌ هنگام‌ درمان‌ و تا دو هفته‌ پس‌ از رفع‌ علایم‌ از نزدیکی‌ خودداری‌ کنید تا التهاب‌ کاملاً برطرف‌ شود. 
 
 
رژیم غذایی :
 
 
روزانه‌ ۸-۶ لیوان‌ آب‌ بنوشید. از مصرف‌ کافئین‌ و الکل‌ به‌ هنگام‌ درمان‌ خودداری‌ کنید. از آب‌ قره‌قاط‌ ( cranberry ) بنوشید تا ادرار اسیدی‌ شود. برخی‌ از داروها وقتی‌ ادرار اسیدی‌ باشد بهتر عمل‌ می‌کنند. 
 
 
در این شرایط به پزشک خود مراجعه فرمایید :
 
 
۱. اگر تب‌ نیز به‌ علایم‌ اضافه‌ شود

۲. اگر خون‌ در ادرار ظاهر شود.

۳. اگر ناراحتی‌ و سایر علایم‌ در عرض‌ یک‌ هفته‌ رو به‌ بهبود نگدارند.

۴. اگر دچار علایم‌ جدید و غیرقابل کترل شده اید‌. داروهایی‌ که‌ برای‌ درمان‌ استفاده‌ می‌شوند ممکن‌ است‌ عوارض‌ جانبی‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند.

 

* عفونت مثانه در زنان :

عفونت مثانه در زنان عبارت است از التهاب یا عفونت مثانه
علایم شایع
احساس سوزش هنگام ادرار
تکرر ادرار، گرچه مقدار ادرار ممکن است کم باشد.
فوریت ادرار
درد در شکم درناحیه ای که مثانه قرار دارد.
درد قسمت پایین کمر
وجود خون در ادرار
تب خفیف
بد بو بودن ادرار
درد به هنگام نزدیکی
بی اختیاری ادرار(گاهی )
شب ادراری در کودک
تب و تحریک پذیری در شیرخوار
علل
باکتری هایی که از قسمت دیگری از بدن از راه خون به مثانه می رسند.
باکتری هایی که از راه پوست اطراف ناحیة تناسلی و مقعدی به مجاری ادراری راه می یابند.
آسیب به پیشابراه
استفاده از کاتتر ادراری برای تخلیة مثانه ، مثلاً پس از زایمان یا جراحی
عوامل افزایش دهندة خطر
افزایش فعالیت جنسی . در زنان باعث آسیب رسیدن به پیشابراه می شود.
عفونت در سایر بخشهای دستگاه ادراری ـ تناسلی
استرس
بیماری ای که موجب کاهش مقاومت بدن شده باشد.
مصرف الکل
پوشیدن لباس زیر تنگ و بدون تبادل هوا
نشستن در وان پر از آبی که حاری نمک های مخصوص یا مواد حباب ساز باشد.
شل شدن و افتادگی اجزای دستگاه ادراری ـ تناسلی در زنان
نگاه داشتن ادرار برای مدت خیلی طولانی
پیشگیری
قبل از نزدیکی یک لیوان آب بنوشید و در عرض پانزده دقیقه پس از آن ادرار کنید.
از لوبریکانت (ماده لغزنده کننده ) محلول در آب ، مثل ژل استفاه کنید.
سعی شود به پیشابراه آسیب وارد نشود.
به جای استفاده از وان حمام بهتر است دوش گرفته شود.
روزانه ۸ لیوان آب بنوشید. از کافئین پرهیز کنید، زیرا باعث تحریک مثانه می شود.
حتی المقدور از کاتتر استفاده نشود.
به هنگام بروز عفونت ادراری باید سریعاً برای درمان مرجعه نمود.
از مصرف اسپری ها، دئودورانت اجتناب کنید.
بعد از اجابت مزاج ، خود را از جلو به عقب خوب پاک کنید، تا باکتری ها به ناحیة تناسلی راه نیابند.
لباس زیر بهتر است نخی باشد.
ادرار خود را به مدت طولانی نگه ندارید.
عواقب مورد انتظار
با درمان به موقع ، در عرض کمتر از دو هفته خوب می شود. عود این عفونت شایع است .
عوارض احتمالی
ناکافی بودن درمان می تواند موجب عفونت مزمن مجاری ادراری شود، و نهایتاً به نارسایی کلیه بیانجامد.
درمان

اصول کلی
آزمایشات تشخیصی ممکن است شامل موارد زیر باشد: آزمایش ادرار، جمع آوری دقیق ادرار برای کشت باکتری ، سیستوسکپی (معاینة مثانه با لولة مخصوص که در سر آن منبع نور و دوربین نصب شده است ) و سونوگرافی
داروها
آنتی بیوتیک ها برای مبارزه با عفونت
داروهای ضداسپاسم برای تخفیف درد
گاهی استفاده از ضد دردهای ادراری برای تخفیف درد
فعالیت
به هنگام درمان و تا دو هفته پس از رفع علایم از نزدیکی خودداری کنید تا التهاب کاملاً برطرف شود.
رژیم غذایی
روزانه ۸-۶ لیوان آب بنوشید.
از مصرف کافئین و الکل به هنگام درمان خودداری کنید.
از آب قره قاط ( cranberry ) بنوشید تا ادرار اسیدی شود. برخی از داروها وقتی ادرار اسیدی باشد بهتر عمل می کنند.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما یایکی از اعضای خانواده تان علایم التهاب و عفونت مثانه را دارید.
اگر تب نیز به علایم اضافه شود.
اگر خون در ادرار ظاهر شود.
اگر ناراحتی و سایر علایم در عرض یک هفته رو به بهبود نگدارند.
اگر دچار علایم جدید و غیرقابل کترل شده اید . داروهایی که برای درمان استفاده می شوند ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.

 

* عفونت مثانه در مردان :

عفونت مثانه در مردان عبارت است از التهاب یا عفونت مثانه .
علایم شایع
احساس سوزش ادرار
تکرر ادرار، اگرچه حجم ادرار ممکن است کم باشد.
احساس فوریت ادرار حتی وقتی که مثانه خالی است .
درد در ناحیه شرمگاهی
ترشح از نوک آلت
درد در قسمت پایین کمر
وجود خون در ادرار
تب خفیف
ادرار بدبو
بی اختیاری ادرار (گاهی )
علل
باکتری هایی که از قسمت دیگری از بدن و از راه خون به مثانه می رسند.
باکتری هایی که از پوست اطراف ناحیه تناسلی و مقعد به مجاری ادراری وارد می شوند.
آسیب به پیشابراه
استفاده از کاتتر ادراری برای خالی کردن مثانه ، مثلاً بعد از یک عمل جراحی
پروستات بسیار بزرگ
نقص ساختمانی در مجاری ادرار
عوامل افزایش دهنده خطر
عفونت در سایر قسمت های دستگاه ادراری ـ تناسلی
وجود یک بیماری که باعث کاهش مقاومت بدن شده باشد.
مصرف الکل
انسداد در مسیر ادرار، معمولاً ناشی از پروستات بزرگ شده یا ملتهب . در این حالت انسداد کامل نیست .
وارد آمدن ضربه به پیشابراه
عمل جراحی اخیر که در جریان آن کاتتر ادراری هم گذاشته شده باشد.
پیشگیری
مایعات به مقدار زیاد بنوشید، حداقل ۸ لیوان در روز
حتی الامکان بهتر است از کاتتر استفاده نشود.
در صورت بروز عفونت ادراری ، سریعاً برای درمان مراجعه کنید.
عواقب مورد انتظار
با درمان آنتی بیوتیک معمولاً خوب می شود.
اگر عفونت به علت یک بیماری زمینه ساز یا انسداد رخ داده باشد، اول باید این مشکلات را برطرف نمود.
عوارض احتمالی
درمان ناکافی عفونت ممکن است باعث بروز عفونت مزمن مجاری ادراری ، و نهایتاً نارسایی کلیه شود.
درمان

اصول کلی
آزمایشات پزشکی ای که برای کمک به تشخیص انجام می شوند عبارتند از: آزمایش ادرار، جمع آوری دقیق ادرار برای کشت ، سیستوسکپی (بررسی داخل مثانه با کمک لوله ای که سر آن منبع نوری و دوربین ویدیویی قرار دارد)، و سونوگرافی
درمان معمولاً با آنتی بیوتیک انجام می پذیرد.
حمام آب گرم ممکن است علایم را تخفیف دهد.
داروها
آنتی بیوتیک برای مبارزه با عفونت
داروهای ضد اسپاسم برای تخفیف درد
فعالیت
به هنگام مرحله حاد بیماری ، ممکن است استراحت دررختخواب لازم باشد.
در طی درمان و تا دو هفته بعد از رفع علایم از نزدیکی خوداری کنید، تا التهاب به طور کامل فرو نشیند.
رژیم غذایی
روزانه ۸-۶ لیوان آب بنوشید.
از مصرف کافئین و الکل خودداری کنید.
آب قره قاط (Cranberry) بنوشید تا ادرار اسیدی شود. برخی از داروها در ادرار اسیدی بهتر عمل می کنند.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم عفونت و التهاب مثانه را دارید.
- اگر تب به علایم اضافه شود.
- اگر خون در ادرار ظاهر شود.
- اگر ناراحتی و سایر علایم در عرض یک هفته رو به بهبود نگذارند.
- اگر دچار علایم جدید و غیرقابل کنترل شده اید . داروهایی که برای درمان مورد استفاده قرار می گیرند ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.
- اگر علایم پس از درمان مجدداً عود کنند.

برچسب: ،
ادامه مطلب

با کاهش قدرت سیستم دفاعی به مرور زمان بدن آماده ابتلا به عفونتها و سرطانهایی می شود که به طور معمول در مردم عادی دیده نمی شوند ، این بیماریها بصورت بیماریهای ریوی ، اسهالهای شدید و مزمن ،‌ تبهای طولانی ، کاهش وزن ،‌ اختلالات شخصیتی ،‌ بیماریهای مغزی وپوستی خود را نشان می دهند که درنهایت منجر به مرگ فرد مبتلا خواهد شد.
● علائم اصلی ایدز:
▪ کاهش وزن بیشتر از ۱۰ درصد
▪ اسهال مزمن بیشتر از یک ماه
▪ تبهای متناوب یا ثابت بیش از یک ماه
● علائم فرعی:
▪ سرفه پایدار به مدت بیش از یک ماه
▪ عفونت پوستی منتشر همراه با خارش
▪ تبخالهای عود کننده
▪ برفک دهانی
▪ عفونت تبخالی مزمن پیشرونده و منتشر
▪ بزرگ شدن عمومی غدد لنفی آلودگی به ویروس ایدز دلیل ابتلا به بیماری ایدز نیست ولی سرانجام تقریباً بطوراجتناب ناپذیری به بیماری ایدز منتهی می شود.
یکی از اولین راه های شناخت یک بیماری، شناخت علائم و مراحل مختلف سیر بیماری است. با این شناسایی می توان از گسترش و توسعه بیماری در مراحل اولیه جلوگیری نمود. علائم آلودگی بیماری ایدز بسیار پیچیده است و دارای مراحل چندی است که الزاماًهمه آنها در افراد آلوده مشاهده نمی شود.
این مراحل عبارتند از:
● مرحله اول عفونت حاد:
در اغلب موارد در صورتی که تعداد کافی ویروس ایدز وارد بدن فردی شود ، بعد از چند هفته علائمی نظیر تب ، گلودرد،بزرگی غدد لنفاوی، درد مفاصل و عضلات ، سر درد، ضعف و بی حالی، بی اشتهایی ، تهوع و استفراغ، کاهش وزن، اسهال و گاهی دانه های جلدی و یا تظاهرات عصبی ظاهر میگردد.

این علائم اختصاصی نبوده و شباهت کاملی با نشانه های بسیاری از بیماریهای دیگر دارد. چون خود بخود ظرف یک تا دو هفته بهبودی حاصل میگردد ، کمتر اتفاق می افتد که بیماری دراین دوره تشخیص داده شود. بعلاوه از هنگام ورود ویروس ایدز تا مثبت شدن نتیجه آزمایشگاهی که نشانگر آلودگی فرد است حدود ۲ تا ۱۲ هفته و گاهی تا۱۶ ماه طول می کشد. در این فاصله زمانی ، فرد، آلوده بوده و ممکن است سایرین را آلوده کند.
● مرحله دوم بدون علامت:
پس از بهبودی خود بخودی مرحله حاد، بیمار وارد مرحله بدون علامت می شود که بر حسب نوع ویروس آلوده کننده از۱۰تا ۱۷ سال طول می کشد. در این مدت شخص آلوده هیچگونه علامتی از بیماری را بروز نمی دهد و به ظاهر کاملاً سالم است ولی برای دیگران آلوده کننده می باشد. این مرحله نزد کودکان کوتاهتر است و در این مرحله شخص دیگران را مبتلا می کند. در این دوره آزمایش خون مثبت است. کنترل انتشار ویروس در این مرحله مشکل می باشد.
● مرحله سوم بزرگی منتشر و پایدار غدد لنفاوی:
دراین مرحله غدد لنفاوی به صورت بزرگ شده و به شکل قرینه و بدون درد در بیش از دو نقطه بدن بجز ناحیه کشاله ران ظاهر می شود حداقل ۳ماه باقی می مانند.
● مرحله چهارم مرحله قبل از ایدز و حالات وابسته به ایدز:
قبل از بروز علائم نهایی ایدز در بیمار ، عوارضی ظاهر می شود که به آن علائم مربوط به ایدز می گویند و عبارتند از :
▪ کاهش وزن بیشتر از۱۰درصد وزن سابق
▪ اسهال به مدت بیشتر از یک ماه
▪ تب به مدت بیشتر از یک ماه
▪ عرق شبانه
▪ خستگی، بی حالی و ضعف
این علائم را مقدمه استقرار کامل ایدز که پایان طیف بیماری می باشد ، به حساب می آورند. در برخی موارد، بی قراری، بی اشتهایی، دل درد، سردرد وجود دارد و تغییرات عصبی منجر به از دست دادن حافظه و آسیب اعصاب محیطی می شود. این علائم معمولاً متناوب است ولی کاهش وزن در اکثر بیماران وجود دارد و پیشرونده هم می باشد. بسیاری از بیماران در این مرحله دچار ضایعات پوستی، مخاطی و ضایعات دائم و یا عود کننده دهنی و یا ناحیه تناسلی به علت ویروسهای مختلف می شوند.
● مرحله پنجم ایدز:
ایدز به مرحله نهایی آلودگی ایدز گفته میشود. در این مرحله به علت کاهش شدید قدرت دفاعی بدن، شخص، مستعد ابتلا به بسیاری عفونتهای و سرطانها می شود که علائم بسیار متنوعی دارند و درنهایت بیمار را از پای در می آورند.

برچسب: ،
ادامه مطلب

بالا بودن میزان کلسترول می تواند موجب بیماری های قلبی و سکته قلبی یا مغزی شود. ولی نتیجه تحقیقاتی که به تازگی صورت گرفته نشان می دهد حتی افراد سالم نیز با مصرف استاتین می توانند خطر ابتلا به بیماری ها و سکته قلبی را تا حدود ۵۰ درصد کاهش دهند.
پروفسور «راجر بویل» مدیر ملی مرکز بیماری های قلبی و سکته در بریتانیا گفت؛ «با این نتیجه گیری، دولت بریتانیا باید اکنون به این مساله رسیدگی کند که آیا برای کسانی هم که هیچ نشانی از بیماری ندارند، داروهای حاوی استاتین تجویز شود یا نه.» وی در ادامه افزود؛ «افزایش تعداد کسانی که از استاتین استفاده می کنند می تواند هر سال جان هزاران نفر را نجات دهد.»
در حال حاضر داروهای حاوی استاتین برای کسانی تجویز می شود که دارای بیماری های قلبی هستند. تعداد این بیماران در انگلستان و ولز، به چهار میلیون نفر می رسد.
با تعمیم استفاده از این داروها، تعداد مصرف کنندگان این داروها دست کم به هفت میلیون نفر خواهد رسید. پروفسور «بویل» خاطرنشان می سازد اجرای این برنامه بستگی به این دارد که تا چه اندازه سازمان بهداشت رایگان بریتانیا آمادگی اجرای آن را خواهد داشت و تا چه حد اشخاصی که احساس سلامت می کنند حاضر به استفاده از استاتین برای پیشگیری از بیماری های قلبی خواهند بود.

طبق دستورالعملی که اکنون در بریتانیا اجرا می شود استاتین تنها به کسانی که دارای علائم بالینی بیماری های قلبی هستند و نیز اشخاصی که احتمال دچار شدن شان به این بیماری ها در ۱۰ سال آینده، ۲۰ درصد یا بیشتر است، داده می شود.

برچسب: ،
ادامه مطلب

ماسک‌های میوه‌ای از چین و چروک می‌کاهند
دکتر غفارپور، متخصص پوست می‌گوید: «ماسک‌ها با جدا کردن قسمت‌های خارجی سطح پوست، سبب پاک‌سازی و لایه‌برداری سطحی و تحریک پوست شده و طراوت و شادابی به آن می‌دهند. آثار مثبت ماسک‌های میوه روی پوست محرز شده است.

همچنین ماسک‌های میوه از ترکیبات غیرسمی متشکل از میوه‌ها هستند که این مواد با ایجاد پیوند سلول‌های پوست در خارجی‌ترین بخش پوست، موجب ریزش سطحی‌ترین قسمت آن شده و سبب طراوت و مرطوب‌تر شدن پوست می‌شود.» ماسک‌های میوه‌ای با تحریک سلول‌های بافت همبند موجب افزایش تولید کلاژن و الاستین بخش میانی پوست شده و در نتیجه باعث افزایش استحکام آن شده و چین و چروک پوست را کمتر می‌کند. همچنین تولید رنگدانه‌های پوست را کمتر کرده و پوست را روشن‌تر می‌کند.
ماسک‌های میوه به صورت طبیعی در شیرترش به شکل اسیدلاکتیک، در سیب درختی به نام اسید مالیک در میوه‌های ترش مانند پرتقال، لیموترش و نارنج به صورت اسید سیتریک و در شیره تخمیر شده انگور به شکل اسید تارتاریک وجود دارند و در غلظت‌های 5 تا 10 درصد خاصیت جوانسازی برای پوست دارند. توصیه می‌شود برای تهیه ماسک‌های شیمیایی، افراد هنگام خرید از داروخانه‌ها به برچسب مجوز وزارت بهداشت و طریقه مصرف روی آنها توجه کنند.



برچسب: ،
ادامه مطلب

یکی از مسائل اساسی در زمینه موفقیت در امتحانات، به روش امتحان دادن مربوط می شود. در این مقاله به پاره‌ای از مسائل که با استفاده ازتحقیقات روانشناختی به دست آمده اند و برموفقیت درامتحانات موثرند پرداخته شده است.

1. زمان امتحان دادن را طوری تقسیم بندی کنید که طی دو سوم از مدتی که در اختیار دارید به پاسخ دادن به سوالات اختصاص یابد و یک سوم آن را به مرور کردن پاسخ‌ها بپردازید.

2. وقت خود را با فکرکردن در مورد سؤال‌های مشکل که جواب آنها را نمی‌دانید به هدر ندهید. درصورتی‌که پاسخ سؤالی را نمیدانید، آن را علامت بزنید و به سؤال بعدی بپردازید. در پایان می‌توانید به این گونه سؤال‌ها بیشتر فکر کنید و احتمالا جواب آنها را به طور صحیح بدهید.

3. به منظور افزایش تمرکز، پس از دریافت برگه سؤال‌ها، ابتدا با برگه‌ای که مخصوص پاسخ‌هاست روی سؤال‌ها را پوشانده و سپس شروع به خواندن سوال‌ها و جواب دادن به آنها یکی پس از دیگری نمائید. اگر پاسخ سؤال اول را دانستید شروع به نوشتن آن بکنید، در غیراین صورت به سؤال دوم بپردازید. بهتراست قبل ازشروع به پاسخ دادن به سؤال‌ها تمام آنها را نخوانید. زیرا این امر تمرکز شما را کاهش می‌دهد.

4. در شروع امتحان خودتان را با این جمله که (امتحان سخت است) نترسانید. بسیاری از دانش آموزان در همان لحظه‌ای که در حال خواندن سؤال هستند، پیش خودشان زیر لب تکرار می‌کنند که این سؤال سخت است. چنین دانش آموزانی هرگز نمی‌توانند به طور دقیق به سؤال‌ها پاسخ دهند. بهتر آن است که در زمانی که در حال خواندن سؤال هستید تمام تمرکز شما فقط بر روی سؤال باشد.

5. قبل از شروع کردن به پاسخ دادن به هر سؤال، آن را با دقت بخوانید و سعی کنید ابتدا دقیقا بفهمید که چه موضوعی در سؤال مطرح شده است. اعتقاد بر این است که حدود پنجاه درصد از جواب در خود سؤال پنهان هست.

6. در صورتی که سؤال را نمی فهمید، بهتر است از مراقبین جلسه توضیحاتی پیرامون آن بخواهید. حتی توضیحات بسیار مختصر هم میتوانند مفید واقع شوند.

7. در صورتی که در پایان جلسه امتحان وقت اضافه داشتید، بهتر است که جواب سؤال‌ها را مرور کنید تا اگر اشکالی در آنها وجود دارد پیدا کنید و آنها را برطرف کنید.

8. هرگز برای خارج شدن از جلسه امتحان عجله نداشته باشید. بسیاری از دانش آموزان و دانشجویان محتویات کتاب را کاملا فهمیده‌اند، اما از آن جائی که در جلسه امتحان کمی عجله می‌کنند نمرات مطلوبی به دست نمی‌آورند.

از آن جایی که پاره‌ای از امتحانات خصوصا در دوره دبیرستان و دانشگاه به صورت تستی برگزار می‌شوند، در زیر نکات مهم و ضروری پیرامون این گونه امتحانات ارائه گردیده است:

• پس از خواندن سؤال ابتدا جواب سؤال را حدس بزنید وسپس به جواب‌های ارائه شده توجه کنید. اگر جوابی را که برای سؤال حدس زده‌اید در بین جواب‌های ارائه شده بود، با اطمینان کامل همان را انتخاب کنید و در پاسخ‌نامه همان را علامت بزنید.
• اگر در بین جواب‌های ارائه شده اولین آنها درست بود، به مابقی پاسخها هم توجه کنید. زیرا ممکن است دربین پاسخ‌ها دو جواب صحیح وجود داشته باشد که یکی از آنها کامل‌تر از دیگری است.
• در مورد سؤال‌های مشکل و آنها که شک دارید، ابتدا جواب‌هائی که مطمئن هستید غلط است را حذف کنید و سپس به مقایسه مابقی جواب‌ها و انتخاب کامل‌ترین آنها بپردازید.
• همیشه به این موضوع توجه داشته باشید که ممکن است پاسخ یک سؤال در دیگری پنهان باشد.
• گاه گاهی چک کنید که مبادا جواب سؤال‌ها را جابجا در برگه پاسخ‌نامه علامت بزنید.
• هرگاه لغاتی مانند (همیشه، اغلب، برخی اوقات، هرگز، تنها، فقط، باید، بطور لازم، بطور کامل، و...) در جمله بکار روند ممکن است معنی جمله را عوض کنند. بنابراین همیشه به لغات کلیدی و حساس در جملات دقت بیشتری داشته باشید.

 

امتحان معیار ارزشیابی دانسته‌ها و تواناییهای شماست و شما می‌‌توانید از آن بعنوان ابزاری برای ارزیابی مهارت های یادگیری خود استفاده کنید. اما شرایط فیزیکی و ذهنی وجود دارد که عملکرد شما در حین امتحان را تحت تأثیر قرار می‌‌دهد. بنابراین لازم است پاره ای نکات را هنگام امتحان رعایت کنید.

برای عملکرد بهتر در امتحان توصیه های زیر را بکار بگیرید:

با آمادگی کامل و به موقع در سر جلسه امتحان حاضر شوید. وسایل مورد نیاز مثل مداد، خودکار، ماشین حساب، لغت نامه و ساعت را به همراه داشته باشید. با این کار همه چیز در دسترس شما خواهد بود و نیازی به قرض گرفتن وسایل دیگران پیدا نخواهید کرد.

با اطمینان خاطر و آرامش کامل در امتحان شرکت کنید. مثبت اندیشی کنید. همواره این جملات را در ذهن خود تکرار کنید: " من برای امتحان کاملا آماده ام و به خوبی از عهده آن برمی آیم. " نگرانی را از خود دور کنید. هر گاه احساس نگرانی کردید، چند نفس عمیق بکشید تا آرام شوید. قبل از امتحان با دوستانتان راجع به اضطراب و دلشوره صحبت نکنید. بهتر است بدانید که نگرانی همچون یک بیماری مسری قابل سرایت به دیگران است.

آرام ولی هوشیار باشید. اگر حق انتخاب دارید، مکان مناسبی را برای نشستن انتخاب کنید. نیمکتی را انتخاب کنید که بر روی آن فضای کافی برای کار داشته باشید. به پشتی نیمکت تکیه دهید و راحت باشید.

به منظور افزایش تمرکز، پس از دریافت برگه سؤال‌ها، ابتدا با برگه‌ای که مخصوص پاسخ‌هاست روی سؤال‌ها را پوشانده و سپس شروع به خواندن سوال‌ها و جواب دادن به آنها یکی پس از دیگری نمائید. اگر پاسخ سؤال اول را دانستید شروع به نوشتن آن بکنید، در غیراین صورت به سؤال دوم بپردازید. بهتراست قبل ازشروع به پاسخ دادن به سؤال‌ها تمام آنها را نخوانید. زیرا این امر تمرکز شما را کاهش می‌دهد

برای پاسخگویی به سؤالات از یک برنامه منظم پیروی کنید. ابتدا به سؤالات ساده تر پاسخ دهید و بعد به آنها که نمره بیشتری دارند. سپس به ترتیب به سوالاتی پاسخ دهید که:
- مشکل تر هستند.
- جواب دادن به آنها وقت بیشتری می‌‌گیرد.
- نمره کمتری دارند.

در امتحانات تستی برای انتخاب پاسخ درست دقت کنید.
- ابتدا پاسخهایی را که می‌‌دانید اشتباه است، کنار بگذارید.
- اگر تست نمره منفی ندارد، از بین پاسخهای باقی مانده، پاسخ صحیح را انتخاب نمایید و یا حدس بزنید.
- اگر امتحان نمره منفی دارد و شما دلیل خاصی برای انتخاب پاسخ خود ندارید، حدس نزنید.
- شک نکنید، معمولا اولین گزینه ای که انتخاب می‌‌کنید، پاسخ صحیح است. پس پاسخ خود را تغییر ندهید، مگر اینکه واقعا به نتیجه قطعی رسیده باشید.

در امتحانات تشریحی، قبل از پاسخ دادن به سؤالات خوب فکر کنید.
- ابتدا نکات مهمی را که راجع به سؤالات به دهنتان می‌‌رسد، در چرک نویس یادداشت کنید.
- این نکات را به ترتیب شماره گذاری کنید.
- سپس آنها را تنظیم کرده و پاکنویس کنید.

در پاسخ به سؤالات تشریحی، به اصل موضوع بپردازید و حاشیه نروید.
- در جمله اول موضوع اصلی را بیان کنید.
- مقدمه ای برای آن بنویسید.
- سپس موضوع را با جزئیات بیشتری شرح دهید.
- به سؤال توجه کنید و فقط به آنچه از شما خواسته شده پاسخ دهید. از توضیحات غیر ضروری و مثالهای اضافی بپرهیزید.

۱۰٪ از وقت امتحان را برای مرور مطالب کنار بگذارید.
- برای ترک کردن جلسه امتحان عجله نکنید.
- در انتها تمام سؤالات را مرور کنید.
- مطمئن شوید که به تمام سؤالات پاسخ داده اید.
- پاسخ‌ها را یک بار دیگر بخوانید و در صورت لزوم جمله بندی، املای کلمات و … را تصحیح کنید.

وقتی نتیجه امتحان را گرفتید، آن را بررسی کنید.
- به اشکالات خود توجه کرده و سعی کنید در آن زمینه بیشتر مطالعه کنید.
- برای امتحانات آخر سال، سؤالات امتحانات کلاسی را دوره کنید تا اشتباهات گذشته را تکرار نکنید.
- بهترین روش یادگیری را که برای شما مؤثر بوده، انتخاب کنید.
- روشهایی که برای شما کارآیی لازم را نداشته، کنار بگذارید.
- سعی کنید بهترین روش را پیدا کرده و بر روی آن تمرین کنید تا به نتیجه مطلوب برسید.

وقت‌هایی

برچسب: ،
ادامه مطلب

۱- نسبت به خودمان احساس خوبی داشته باشیم و خود را خوب، توانا و با ارزش بدانیم.

۲- لیستی از صفات مثبت خود تهیه کنیم و راه‌های تقویت آنها را بیابیم و تجربه کنیم.

۳- لیستی از افکار منفی خود در طی روز تهیه و سعی کنیم برای هر فکر منفی یک فکر مثبت معادل بیابیم تا به کمک آن بتوانیم با افکار منفی مقابله کنیم.

۴- سعی کنیم در گفتار و برخوردهای روزانه از کلمات و جملات مثبت استفاده کنیم، مثلاً در ملاقات با دیگران بجای استفاده از کلمه «خسته نباشید» که دارای بار منفی و القای حس خستگی است، بگوییم «خدا قوت»، «شاد باشید» و یا «پر انرژی باشید»

۵- افکار خود را متوجه خوبی‌ها و جنبه‌های مثبت زندگی کنیم تا به مرور مثبت‌نگر شویم.

۶- با خوش‌بینی سعی کنیم، دستوراتی به ذهن خود بدهیم که اندیشه‌های جدید مثبت شکل گیرند.

۷- هر روز صبح که از خواب بر می‌خیزیم با نگاه کردن به منظره ی یک تابلوی نقاشی زیبا و یا اسما‌ء‌الله روز خود را با نشاط و خوش‌بینی آغاز کنیم.

۸- از افراد منفی‌نگر یا موقعیت‌هایی که باعث ایجاد افکار ناخوشایند و منفی می‌شوند دوری و یا سعی کنیم کمتر با آنها برخورد داشته باشیم.

۹- به مشکلات به عنوان محکی برای ارزیابی توانایی‌های خود نگاه کنیم و هرگز نتیجه ی بدی را پیش‌بینی نکنیم، زیرا مشکلات فقط به اندازه‌ای مهم هستند که ما آنها را مهم می‌پنداریم.

۱۰- به لحظات و خاطرات زیبا و دوست داشتنی گذشته ی خود فکرکرده و سعی کنیم آنها را تکرار نماییم.

۱۱- از تردید و دودلی دوری کرده و کارها را با جدیّت دنبال کنیم.

۱۲- به ندای منفی درونی خود و تلقین‌های مخرب و نگران کننده‌ی دیگران بی‌توجه باشیم و سعی کنیم عکس آنها را انجام دهیم.

۱۳- به قدرت بی‌کران خداوند ایمان داشته باشیم و با خود تکرار کنیم که من لیاقت بهترین‌ها را دارم و با لطف خدای بزرگ به آنها خواهم رسید.

۱۴- از میان اهداف خود هدفی را انتخاب کنیم که امید بیشتری به موفقیت آن داریم و در تلاش برای تحقق آن، به فکر تأیید یا تکذیب دیگران نباشیم.

۱۵- در توصیف احوال و زندگی خود از کلمات مثبت استفاده کنیم.

۱۶- در تعریف از افراد خانواده یا دوستان از کلمات مثبت و روحیه بخش استفاده کنیم (فلانی شخص بسیار شریف و بزرگواری است.)

۱۷- از چشم و هم‌چشمی و حسادت که باعث ایجاد افکار منفی می‌شود دوری و سعی کنیم روش زندگی خود را خودمان انتخاب کنیم.

۱۸- هرگز شعار خواستن، توانستن است را فراموش نکنیم و بدانیم که در سایه ی سعی و تلاش به آنچه بخواهیم می‌رسیم.

۱۹- قدر لحظات زندگی را بدانیم و از آنها به ‌خوبی استفاده کنیم، زیرا هرگز تکرار نخواهد شد.

۲۰- برای تغییر اوضاع و شرایط نامساعد اقدام کنیم و مطمئن باشیم که می‌توانیم آنها را از بین ببریم.

۲۱- از خود انتظار بیش از حد نداشته باشیم و خود را همه فن حریف ندانیم، به عبارت دیگر از کمال گرایی مطلق که باعث اضطراب و احساس عجز و ناتوانی می‌شود خودداری کنیم.

۲۲- خود را از قید و بندهای آزاردهنده رها ساخته و ساده زندگی کنیم تا فکر و خیال آسوده‌ای داشته باشیم.

۲۳- از انزوا و گوشه‌گیری که باعث ایجاد افکار منفی می‌شود دوری کرده و اوقات خود را در جمع خانواده، فامیل و دوستان سپری کنیم.

۲۴- هر وقت احساس کردیم که افکار منفی سراغمان آمده است، وضعیت خود را تغییر دهیم و به کاری سرگرم شویم.

۲۵- ممکن است هنگام خواب در رختخواب افکار منفی به سراغمان بیاید، تا خسته نشده‌ایم به رختخواب نرویم.

۲۶- هرگز به هیچ وجه خود را بدبخت، ناتوان و درمانده احساس نکنیم.

۲۷- اعتماد به نفس خود را در هر شرایطی حفظ کنیم و هرگز به دیگران اجازه ندهیم که آن را متزلزل کنند. باید متوجه باشیم که اعتماد به نفس کلید خلق تفکر مثبت است.

۲۸- خندیدن را فراموش نکنیم. خندیدن باعث می‌شود تا افکار ناراحت کننده و منفی‌ جای خود را به افکار مثبت و شاد بدهن

اجرای راهکارهای تقویت مثبت هیچ هزینه‌ای ندارند و به سن و سال افراد نیز مربوط نمی‌شوند.

فقط باید این شعار را فراموش نکنیم:

اگر افکارمان را کنترل کنیم، زندگی‌مان متحول می‌شود.

برچسب: ،
ادامه مطلب

مقدمه
دوران بلوغ نه تنها با جهش رشد جسمی بلکه با تغییرات خلق و خو و تحولات عاطفی و روانی همراه است. در این مرحله نوجوانان شناخت هویت و کسب استقلال را تجربه می کنند. در این دوران توجه آنها به حفظ ظاهر و تناسب اندام بیشتر جلب میشود و این عوامل رفتارهای غذایی نوجوانان را به شدت تغییر می دهد. حذف بعضی از وعده های غذایی، مصرف تنقلات، غدا خوردن خارج از منزل و علاقه به مصرف غذاهای غیر خانگی از ویژگیهای عادات غذایی دوران نوجوانی است که متاثر از خانواده و دوستان و رسانه های جمعی است.

ویژگیهای رفتار غذایی نوجوانان

نامنظم بوده وعده های غذایی

حذف وعده غذایی و برنامه غذایی نامنظم دردوره نوجوانی یک رفتار غذایی شایع است. معمولاً وعده صبحانه و ناهار بیشتر از وعده شام حذف میشوند و علت عمده آن برنامه درسی و فعالیتهای اجتماعی نوجوانان درطول روز است. محققی به نام Daniel درسال 1977طی مطالعه ای نشان داد که 50% نوجوانان دختر و پسر صبحانه نمی خورند. مطالعه دیگری نشان داده است اگرچه 89% نوجوانان مورد مطالعه از اهمیت مصرف صبحانه آگاه بودند اما فقط 50 درصد آنها بطور منظم صبحانه می خورند و نخوردن صبحانه با دریافت کم مواد مغذی همراه بوده است. مشکل نخوردن صبحانه در دختران بیشتر ازپسران مشاهده میشود.

مصرف بی رویه تنقلات
بخش مهمی از رفتارهای غذایی نوجوانان مصرف بی رویه تنقلات است. این تنقلات معمولاً کم فیبر هستند و از نظر ویتامینA ، کلسیم و آهن که برای رشد ضروری است فقیرند. انتخاب صحیح تنقلات بعنوان میان وعده میتواند دردریافت مواد مغذی مورد نیاز نوجوانان اثر مثبت داشته باشد.

تمایل به مصرف غذاهای آماده
استفاده از غذاهای آماده بخصوص در نوجوانانی که وقت کافی ندارند معمول است. غذاهای آماده که درفروشگاهها و اغذیه فروشیها دردسترس هستند از نظر آهن، کلسیـــم، ویتامینB ، C، A و اسید فولیک فقیرند. تقریباً درتمام غذاهای آماده، میزان چربی، کلسترول و سدیم بالا است و دربیشتر آنها، 50% کالری از چربی تامین میشود.
رفتارهای تغذیه ای نوجوانان و ارتباط آن با وزن و ظاهر فیزیکی
پیروی از الگوی غذایی غیر طبیعی دردوران بلوغ به علت توجه خاص نوجوانان به ظاهر فیزیکی و داشتن اندام متناسب شایع است. مطالعه ای که درسال 1989 توسط Maloney و همکارانش در ایالات متحده آمریکا انجام شده است نشان داده است که از 318 دختر و پسر نوجوان 45% مایل بودند که لاغر بشوند و 37% آنها شروع به کاهش وزن کرده بودند. با افزایش سن نوجوانان، تمایل به کاهش وزن نیز افزایش می یابد. این مطالعه نشان داده است که 70% نوجوانان مورد مطالعه ادعا می کردند که درهمین زمان مادران آنها برای کاهش وزن رژیم غذایی داشته اند. شواهد دیگر نیز پیشنهاد میکند که از اوایل دوران بلوغ توجه به ظاهر و تناسب اندام تشدید میشود. محققین نشان داده اند که 90% نوجوانان مورد مطالعه برای حفظ تناسب اندام و زیبایی ظاهر خود تمایل به کاهش وزن داشته اند.

ترس از چاقی
تحقیقات نشان داده است که چاقی نوجوانی پیامدهای مهم اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی دارد. یک مطالعه بزرگ طولی که به مدت 7 سال در آمریکا انجام شده نشان داده است که درزنانی که از دوران مدرسه و نوجوانی اضافه وزن داشته اند شانس ازدواج کمتر بوده است و میزان درآمد کمتری داشته اند. این یافته ها بیشتر از آنکه به وضعیت اجتماعی- اقتصادی بستگی داشته باشد ناشی از نگرش خاص جامعه نسبت به افراد چاق است.
مطالعات اخیر نشان داده است که ترس از چاقی در نوجوانان و محدود کردن دریافت غذا متعاقب آن، نهایتاً کوتاه قدی و تاخیر دربلوغ را بدنبال خواهد داشت. ترس از چاقی درنوجوانان برخلاف بی اشتهایی عصبی (Anorexia nervosa) و بولمیا (bulimia nervosa) که از اختلالات تغذیه ای همراه با علائم بالینی میباشند، علامت واضحی ندارد و به این دلیل که والدین و اطرافیان نوجوان متوجه خودداری او از غذا خوردن به دلیل ترس از چاق شدن نمیشوند، بروز کمبودهای تغذیه ای در این دسته از نوجوانان بیشتر است.
مطالعه ای توسط Moses و همکارانش درسال 1989 در آمریکا نشان داده است که51 % دختران کم وزن ادعا کرده اند که به شدت از چاق شدن می ترسیده اند و بی توجه به وزن فعلی خود و بدون داشتن اطلاعات تغذیه ای کافی اقدام به کاهش وزن کرده اند.

عوارض رژیم های غذایی برای کاهش وزن در دوره بلوغ
اثرات زیانبار کاهش وزن برسلامتی ممکن است در افرادی که اضافه وزن ندارند اما دریافت کالری خود را به شدت محدود می کنند بیشتر باشد. در این افراد کاهش توده عضلانی بیشتر از توده چربی است. رژیم غذایی که با محدود کردن وعده های غذایی و یا ناشتایی همراه باشد منجر به کاهش وزن سریع میشود که اساساً به علت کاهش آب بدن و توده عضلانی است. اثرات زیانبار رژیم غذایی کاهش وزن در دوره بلوغ علاوه بر اختلال رشد، شامل کمبودهای تغذیه ای، اختلالات قاعدگی، ضعف، خستگی، گیجی، افسردگی، تحریک پذیری، یبوست، نداشتن تمرکز حواس و اشکال در خوابیدن است. تنفس بدبو، ریزش مو و خشکی پوست از عوارض رژیم های غذایی با محدودیت شدید کالری است. افزایش خطر ابتلا به سنگ کلیه و صفرا نیز از عوارض جدی تر اینگونه رژیم های غذایی است.
متاسفانه تاخیر رشد و تاخیر در بلوغ جنسی در اثر دریافت ناکافی غذا با کوتاه قدی غیر قابل جبران دراثر کمبود مواد مغذی به ویژه ریز مغذیها گزارش شده است. 39% این موارد با اختلالات غذا خوردن همراه بوده است و اصلاح آن منجر به جبران رشد از دست رفته نشده است.
بنابراین دانش آموزان درسنین بلوغ به ویژه دختران باید بدانند که رژیم های کاهش وزن در این دوره ممکن است منجر به کوتاه ماندن قد شود و علاوه بر آن به علت  بروز انواع کمبودهای تغذیه ای، سلامت آنان به خطر افتاده و با مشکلات متعددی که قبلاً شرح داده شد مواجه  می شود.

اختلالات تغذیه ای

چاقی
چاقی کودکان و نوجوانان درحال حاضر یک مشکل تغذیه ای رو به افزایش درکشورهای توسعه یافته بشمار میرود. براساس آخرین اطلاعات حداقل 27درصد کودکان و 21 نوجوانان در آمریکا چاق هستند که معرف 54 درصد افزایش درچاقی کودکان و 39 درصد افزایش درچاقی نوجوانان آمریکایی در دو دهه اخیر است. با این روند هشدار دهنده افزایش چاقی در کودکی و نوجوان، محققین تخمین می زنند که 70 درصد نوجوانان چاق، بزرگسالان چاق خواهند بود و حتی این خطر وجود دارد که این افراد در دوران بزرگسالی دچار چاقی مفرط شوند.
بررسی کشوری در سال 1377 (ANIS) درزمینه ارزیابی رشد کودکان زیر 5 سال ایران نشان داده است که 6/4 درصد پسران و 1/4 درصد دختران در مناطق شهری و روستایی کشور چاق هستند. اگر چه چاقی در حال حاضر مشکل عمده کودکان کشور ما به شمار نمیرود ولی با توجه به عوارض و پیامدهای آن پیشگیری حائز اهمیت است. مدارک موجود حاکی از آن است که چاقی کودکی بیشتر متاثر از عوامل محیطی است و نشان دهنده آن است که خانواده و جامعه درایجاد رفتارها و عادات صحیح غذایی درست عمل نکرده است. درمقابل، چاقی نوجوانی هم به عواملی محیطی و هم  به عوامل ژنتیکی بستگی دارد. چاقی در دوران نوجوانی در اغلب اوقات به چاقی بزرگسالی می انجامد که با افزایش خطر ابتلا به دیابت، بیماریهای قلبی-عروقی و افزایش فشار خون همراه است.
گزارش برنامه بسیج ملی آموزش کلسترول در آمریکا در سال 1976 حاکی از آن است که کودکان چاق بیشتر در معرض خطرمشکلات بهداشتی شامل کاهش توانمندی جسمی (به علت مشکلات ارتوپدی و ریوی، مقاومت به انسولین وافزایش فشارخون) هستند. چاقی در کودکان منجر به افزایش کلسترول بد و کاهش کلسترول خوب می شود. علاوه براین، در کودکان چاق بلوغ زودرس وجود دارد و به همین علت دوران رشد استخوانهای طولی در آنها کوتاهتر است که منجر به کوتاهی قد خواهد شد.
برای پیشگیری از چاقی نوجوانی، انجمن قلب آمریکا توصیه های ذیل را ارائه کرده است. این نکات به والدین و دانش آموزان باید آموزش داده شود:
• برنامه غذایی خود را طوری تنظیم کنید که کالری حاصل از چربی ها بیش از 30 درصد نباشد.
• برنامه غذایی خود را تعدیل نمایند اما مصرف چربی را چون نوجوانان در دوران رشد هستند نباید حذف کنید.
• نوجوانان را تشویق کنید که بجای تنقلات پرچربی از میان وعده های سالم مثل میوه ها و سبزی ها استفاده نمایند.
• نوجوانان می بایستی فعالیت بدنی خود را با ورزش هایی مثل پیاده روی و دوچرخه سواری افزایش دهند.
• غذا نباید بعنوان پاداش و جایزه به کودکان داده شود.
• به نوجوانان توصیه کنید که هر روز براساس یک برنامه منظم ورزش کنند.
• والدین و معلمان وقت ورزش  نوجوانان را نسبت به کارهای دیگر در اولویت قرار دهند. نوجوانان نباید برنامه ورزشی خود را برای انجام کارهای دیگر تعطیل کنند.
• والدین باید خودشان الگوی مناسب برای دریافت غذای روزانه و فعالیتهای ورزشی باشند. علاوه بر این والدین باید از تناسب اندام، تصوری واقع بینانه داشته باشند و یک انتظار منطقی از فرم بدن کودک و نوجوان با توجه به وضعیت بدنی خود، اقوام و سابقه فامیلی داشته باشند. اضافه وزن درهنگام رشد امری طبیعی است و فقط زمانی که اضافه وزن زیاد و غیر طبیعی است باید کنترل شود.

بی اشتهایی عصبی (Anorexia Nervosa)
بی اشتهایی عصبی یک اختلال تغذیه ای است که در دوره بلوغ ممکن است بروز نماید. اغلب نوجوانانی که دچار این مشکل میشوند افرادی زیرک، حساس، باهوش و تحریک پذیر هستند. کمک به نوجوانان دچار بی اشتهایی عصبی از نظر تغذیه ای حائز اهمیت است. در بی اشتهایی عصبی که با محدود کردن دریافت کالری منجر به کاهش وزن یا ایجاد اختلال در افزایش وزن دوران بلوغ میشود، تمایل به لاغرتر بودن و توهم چاق بودن وجود دارد.
تمایل به لاغر بودن در میان دختران معمولتر است. این دختران علیرغم اینکه لاغرند فکر می کنند که چاق هستند و دچار توهم چاق بودن هستند. این علامت می تواند مشخص کننده بی اشتهایی عصبی باشد. شیوع بی اشتهایی عصبی شناخته شده 0.5 تا 4 درصد دردختران نوجوان است.
شیوع بی اشتهایی شناخته نشده و بدون علامت چندین برابر بیشتر است. این افراد بیشتر در معرض خطر هستند زیرا کمتر به پزشک مراجعه می کنند و بیشتر برعادات غذایی غلط و کنترل وزن خود اصرار می نمایند. بی اشتهایی عصبی منجر به آمنوره (قطع قاعدگی)، هیپوترمی یا کاهش دمای بدن و نارسایی قلبی-عروقی خواهد شد. وزن کم، آمنوره و تغذیه ناکافی، دختران دچار بی اشتهایی عصبی را به پوکی استخوان مستعد می نماید. هیپوترمی موجب عدم تحمل سرما و اختلال در ضربان قلب میشود. ناپایداری سیستم قلب و عروق نهایتاً منجر به ضعف، خستگی، گیجی، غش و مرگ خواهد شد.
بهترین راه برای ارزیابی نوجوانان دچار بی اشتهایی عصبی استفاده از BMI ( نمایه توده بدنی ) است  نوجوانانی که دچار بی اشتهایی عصبی هستند معمولاً BMI کمتر از 18 دارند این افراد باید برای درمان به متخصص تغذیه معرفی شوند.

بولمیا (Bulimia Nervosa)
بولمیا نیز یکی دیگر از اختلالات تغذیه ای است که مبتلایان به آن معمولاً درغذا خوردن زیاده روی می کنند و سپس با وادار کردن خود به استفراغ، سعی در کاهش وزن و لاغر شدن دارند. نوجوانان نیز ممکن است به دلایل متعددی دچار بولمیا شوند. هیجان واضطراب، عدم اعتماد به نفس و خصوصیات فردی از عواملی هستند که خطر بروز اختلال را تشدید می کنند.
عوارض بولمیا عبارت است از خستگی، ضعف و کاهش تمرکز حواس که در ارتباط با دریافت ناکافی انرژی و سایر مواد مغذی است. در این افراد نیز مانند مبتلایان به بی اشتهایی عصبی، سوء تغذیه به تنهایی میتواند موجب تغییرات متعدد درغدد داخلی از جمله اختلال قاعدگی شود. به علت محدود کردن برنامه غذایی علائم هیپوتیروئیدیسم مانند هیپوترمی، بالارفتن کلسترول خون و یبوست ممکن است وجود داشته باشد.
بروز این اختلال درنوجوانان شایع نیست اما به علت عوارض متعدد آن برسلامت لازم است مراقبین بهداشت مدارس و والدین از این اختلال آگاه باشند. مهمترین راه پیشگیری از بروز این اختلال تغذیه ای، ایجاد رفتارهای غذایی صحیح از دوران کودکی، افزایش آگاهی های تغذیه ای و مطلع ساختن دانش آموزان و نوجوانان از خطرات رژیم های غذایی نامتعادل است.

کم خونی فقر آهن
کمبود آهن و کم خونی ناشی از آن، از مشکلات عمده تغذیه ای و بهداشتی کشور است. گروههایی که بیشتر در معرض کم خونی فقر آهن قرار دارند شیرخواران، کودکان زیر 6 سال، نوجوانان بخصوص دختران نوجوان و زنان در سنین باروری بخصوص زنان باردار هستند. پسرا ن و نوجوانان و مرداان بالغ هم ممکن است دچار کم خونی فقر آهن بشوند اما این خطر در آنها کمتر است.

برچسب: ،
ادامه مطلب

(Body Mass Index) چیست؟

BMI یکی از دقیق­ترین معیارهای علمی است که توسط سازمان جهانی بهداشت برای مقایسه و مطالعه تأثیر میزان وزن بدن بر سلامت انسان (با در نظر گرفتن قد افراد) تعریف شده است.

لذا برای اینکه بر اساس این معیار علمی دقیقاً بدانیم که چاق هستیم یا لاغر، پیش از همه باید اندازة وزن و قد خود را بدانیم.

بیشتر بودن این شاخص (BMI) از حد طبیعی، معمولاً با افزایش چربی بدن و در نتیجه اضافه وزن ارتباط دارد ولی میزان چربی بدن را به طور مستقیم تعیین نمی­کند.

چگونه BMI را محاسبه کنیم؟

محاسبه BMI به راحتی توسط خودتان امکان­پذیر است. برای این کار شما بایستی وزن خود را (بر حسب کیلوگرم) بر مجذور قد خود (بر حسب متر) تقسیم کنید.

سپس عدد به دست آمده را با جدول زیر مقایسه کنید تا ببینید در چه گروهی قرار گرفته اید.

ردیف

BMI

تفسیر

1

کمتر از 5/18

کم وزنی

2

9/24- 5/18

طبیعی

3

9/29- 25

اضافه وزن

4

9/34- 30

چاقی درجه 1

5

9/39- 35

چاقی درجه 2

6

برابر با بیش از 40

چاقی

برچسب: ،
ادامه مطلب

خونریزی از بینی:

   بینی به علت اینکه وظیفه گرم کردن هوای دم و مرطوب نمودن آن را دارد دارای عروق خونی زیادی می‌باشد. اکثریت خونریزی بینی خودبخود و یا با فشار مختصری که خود بیمار به بینی وارد می‌آورد ایجاد میشود. تنها درصد کمی از خونریزیهای بینی نیازمند ویزیت پزشک می‌باشد

علل شایع خونریزی بینی:

1ـ ضربه به بینی

2ـ خشکی مخاط بینی

3ـ فشار خون بالا

4ـ عفونت دستگاه تنفسی

5ـ جسم خارجی در بینی

6ـ بیماریهای انعقادی خون

 انواع خونریزی:

1- خونریزی قدامی( جلوی بینی)

2- خونریزی خلفی (پشت بینی)

تدابیر درمانی در خونریزی قدامی:

خونسردی خود را حفظ نمائید.

در حالت نشسته یا نیمه نشسته قرار گیرند.

تنه کمی به طرف جلو خم شود و دهان نیز باز باشد تا خونریزی وارد حلق و بلعیده نشود.

با انگشتان سبابه و شست خود پره‌های بینی را به مدت 10-5 دقیقه به هم فشار دهید.  نحوه گرفتن و فشار دادن پره های بینی در خونرِیزی قدامی بینی

از فین کردن خودداری نمائید.

در صورتیکه خونریزی متوقف نشد به پزشک متخصص یا مرکز اورژانس مراجعه نمائید. در این مواقع معمولاً از روش کوتری یا سوزاندن رگ بینی توسط مواد شیمیائی یا تامپونهای قدامی و خلفی بکار برده میشود در صورت بند نیامدن خونریزی عمل جراحی جهت بستن شریان استفاده میشود.

مراقبت‌های لازم بعد از گذاشتن تامپون:

از خم شدن زیاد، سرفه، بلند کردن اجسام سنگین، عطسه،‌ فین کردن به مدت 5ـ4 روز خودداری نمائید.

تامپون قدامی پس از 48ـ24 ساعت باید توسط پزشک متخصص خارج گردد.

بعد از خارج شدن تامپون بینی:

از پماد آنتی‌بیوتیک برای مرطوب شدن بینی و جلوگیری از ایجاد زخم استفاده کنید.

جهت مرطوب شدن هوا از بخور استفاده شود. (بخصوص شبها)

در صورت بروز خونریزی مجدد داشتن تنفس مشکل خارج شدن خون از حلق و تب فوراً به پزشک مراجعه نمائید.

 

تدابیر درمانی در خونریزی خلفی:

در صورتیکه فشارخون بالا  باشد داروی ضد فشار خون توسط پزشک تجویز میگردد.

در خونریزی شدید سرم وریدی برای بیمار وصل میگردد.

در خونریزی خلفی علاوه بر تامپون قدامی دو طرفه تامپون خلفی نیز گذاشته میشود.

تامپون خلفی بعد از 72ـ84 ساعت و حداکثر بعد از 4 روز خارج میشود.

بعد از برداشتن تامپون خلفی به مدت یک هفته‌ روزی سه بار پماد آنتی‌بیوتیک داخل بینی زده شود.

به مدت یک هفته از بخور استفاده شود.

از فین کردن و دستکاری بینی خودداری نمائید.

برچسب: ،
ادامه مطلب

1- فرق دیابت نوع 1 و 2 در چیست؟

به طور کلی دیابت به چهار گروه دیابت نوع 1، دیابت نوع 2، دیابت حاملگی و دیابت به علل متفرقه تقسیم‌بندی می‌شود. در دیابت نوع1 که % 15- 10 کل موارد دیابت را تشکیل می‌دهد تولید انسولین از پانکراس (لوزاالمعده) به علت از بین رفتن سلول‌های سازنده انسولین، متوقف می‌شود به همین خاطر افراد مبتلا به این نوع دیابت باید از بدو تشخیص، انسولین مورد نیاز بدن را به صورت تزریقات روزانه تأمین کنند. دیابت نوع1 اغلب در سنین زیر 30 سال به وجود میا‌ید.

در دیابت نوع2 که بیشتر در بالغین بالای 30 سال و چاق دیده می‌شود و % 90- 85 کل موارد دیابت را شامل می‌شود انسولین تولید شده از پانکراس به خوبی عمل نمی‌کند. در واقع یا پانکراس به اندازه کافی انسولین ترشح نمی‌کند و یااینکه انسولین ترشح شده، به علت وجود مقاومت به انسولین مخصوصاً در افراد چاق، فاقد کارایی لازم است.

دیابت حاملگی به دیابتی گفته می‌شود که برای اولین بار در طول حاملگی تشخیص داده شود. این نوع دیابت معمولاً گذرا است و بعد از اتمام حاملگی بهبود می‌یابد خانم‌های مبتلا به دیابت حاملگی بعداً در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع2 هستند.

از علل متفرقه دیابت می‌توان به جراحی، داروها (مثل کورتیکواستروئیدها)، سوء تغذیه و عفونت اشاره کرد.

2- دیابت چیست؟

دیابت یک اختلال در سوخت و ساز (متابولیسم) بدن است که در آن یا انسولین به تعداد کافی در بدن وجود ندارد و یا انسولین موجود قادر نیست تا وظیفه خود را به درستی انجام دهد و در نتیجه به علت وجود مقاومت در برابر آن، قند خون بالا می‌رود. انسولین هورمونی است که توسط سلول های "بتا"واقع در پانکراس ترشح می‌شود و وظیفه اصلی آن کاهش قند خون است. پانکراس نیز یکی از غدد دستگاه گوارش است که در پشت معده قرار دارد بالا بودن قند خون در دراز مدت باعث بروز عوارض در سیستم قلب و عروق، کلیه‌ها، چشم و سلسله اعصاب می‌گردد.

3-آیا دیابت درمان دارد؟

هنوز درمان قطعی برای دیابت پیدا نشده است، حتی روش‌های جدیدی مثل پیوند سلول‌های بتا به افراد مبتلا به دیابت نوع1 نیز به علت ضرورت مصرف داروی ضد رد پیوند به صورت مادام‌العمر و عوارض احتمالی ناشی از آن‌ها برای اکثریت افراد مناسب نمی‌باشد. با این وجود رعایت 5 اصل کنترل دیابت که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهد شد باعث می‌شوند تا افراد دیابتی بتوانند یک زندگی سالم با افراد غیر دیابتی داشته باشند و از پیدایش عوارض دیابت جلوگیری کنند. این 5 اصل عبارتند از: آموزش، کنترل روزانه، تغذیه صحیح، فعالیت جسمانی و مصرف منظم داروها (قرص یا انسولین) در صورتی که هر یک از این پایه‌ها سست باشد تعادل و در واقع کنترل دیابت بر هم خواهد خورد.

 

4-علائم اولیه دیابت چیست؟

دیابت نوع یک معمولاً شروع پر سر و صدایی دارد و با علائمی چون تشنگی، پرادراری، پرنوشی، کاهش وزن، گرسنگی و خستگی شدید تظاهر پیدا می‌کند. دیابت نوع2 شروع خیلی آهسته‌تری دارد و شایع‌ترین علامت اولیه آن در واقع "بی علامتی" است. درصد قابل توجهی از مبتلایان به دیابت نوع2 (تقریباً 50%) از بیماری خود اطلاعی ندارند و تنها با انجام آزمایش قند خون می‌توان آن‌ها را شناسایی کرد با این وجود در صورت عدم کنترل مطلوب ممکن است علائمی مشابه با دیابت نوع1 نیز بروز کند. از دیگر علائم دیابت نوع2 می‌توان به عفونت‌ های مکرر مخصوصاً در دستگاه ادراری و پوست، تاری دید، بهبودی دیررس زخم‌ها و احساس سوزش و بی‌حسی در انگشتان پاها اشاره کرد.

5-چه کسانی در معرض خطر ابتلا به دیابت هستند؟

تمامی افراد بالای 40 سال در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع2 هستند و باید هر 3 سال یک‌بار تحت آزمایش قند خون قرار بگیرند. افراد دچار اضافه وزنی که حداقل یکی از شریط زیر را داشته باشند نیز در معرض ابتلا به دیابت نوع2 هستند و انجام آزمایشات مکرر قند خون در آ‌ن‌ها باید در سنین زیر 40 سال یا با فواصل کوتاهتر (هر 2- 1 سال) انجام شود. این شریط عبارتند از: وجود سابقه ابتلا به دیابت در بستگان درجه اول، سابقه ابتلای فرد به دیابت پنهان (مرحله پیش از دیابت)، سابقه ابتلا به دیابت حاملگی، سابقه تولد نوزاد، وزن بیشتر از 4 کیلوگرم یا تولد نوزاد با ناهنجاری‌های مادرزادی،

بالا بودن فشارخون (فشارخون ماکزیمم بیشتر از 140 و یا مینیمم بیشتر از 90 میلی‌متر جیوه)، وجود اختلالات چربی خون یعنی تری‌گلیسرید بالاتر از 250 و یا کلسترول با دانسیته کم (HDL) کمتر از 35 میلی‌گرم در دسی‌لیتر، سابقه ابتلا به کیست‌های متعدد تخمدان و یا بیماری‌های قلبی- عروقی (تنگی رگ‌های قلب، انفارکتوس قلبی یا سکته مغزی)

6-یا دیابت قابل پیشگیری است؟

در مورد دیابت نوع1 با وجودی که تحقیقات زیادی در مورد روش‌های مختلف پیشگیری از آن در حال انجام است، ولی هنوز راه حل قطعی برای پیشگیری از آن به دست نیامده است ولی در مورد دیابت نوع2 تحقیقات به روشنی نشان داده‌ شده که رعایت تغذیه صحیح و کاهش وزن به میزان % 7- 5 وزن فعلی و نیز انجام مرتب فعالیت ورزشی (150 دقیقه در طول هفته) در پیشگیری از ابتلای به دیابت در افراد در معرض خطر بسیار مؤثر است.

7-دیابت پنهان چیست و چه اهمیتی دارد؟

دیابت پنهان به حالتی گفته می‌شود که در آن قند خون بین حد طبیعی و دیابتی قرار دارد. در مورد قند ناشتا مقادیر بین 125- 100 و در مورد قندخون 2 ساعته در آزمون خوراکی تحمل گلوکز مقادیر بین 199- 140 به عنوان دیابت پنهان در نظر گرفته می‌شوند. دیابت پنهان یکی از مهم‌ترین عوامل خطرساز ابتلای به دیابت می‌باشد و اهمیت آن در این است که با تشخیص به موقع و انجام اقدامات لازم به صورت تغییر در روش زندگی می‌توان به نحو مؤثری از پیشرفت دیابت پنهان به سمت دیابت آشکار جلوگیری کرد.

8-اهمیت اندازه‌گیری مرتب قند خون در منزل چیست؟

همان طور که قبلاً گفته شد تغذیه صحیح، ورزش ، کنترل روزانه قندخون و مصرف داروها از اجزای اصلی درمان دیابت هستند دستگاه‌های اندازه‌گیری قندخون یا گلوکومترها به دیابتی و پزشکان آن‌ها این امکان را می‌دهند تا بتوانند به تنظیم این اجزا بپردازند شاید بتوان درمان دیابت بدون اندازه‌گیری مرتب قند خون را به رانندگی در جاده با چشمان بسته تشبیه کرد. اهمیت استفاده از گلوکومتر در پیشگیری از عوارض دیابت مخصوصاً در دیابت نوع1 در تحقیقات متعددی به اثبات رسیده است. این تحقیقات نشان داده‌اند که در افراد دیابتی که قند خونشان را به طور مرتب اندازه می‌گیرند و از نتیجه این آزمایشات برای تنظیم روش درمانی خود استفاده می‌کنند. عوارض دیابت به نحو قابل ملاحظه‌ی کمتر دیده می‌شود.

 

9-کاهش وزن در افراد دیابتی چاق یا دچار اضافه وزن (دیابت نوع2) چه اهمیتی دارد؟

در دیابت نوع2 انسولین نمی‌تواند وظیفه خود در بدن را به درستی انجام دهد و در واقع یک حالت مقاومت به انسولین در بدن وجود دارد. بهترین عامل این افزایش مقاومت، چربی‌های اضافی بدن هستند. بنابرین با رعایت رژیم غذیی و فعالیت ورزشی منظم که هر دو منجر به کاهش وزن و کمتر شدن چربی‌های اضافی بدن می‌شوند می‌توان مقاومت به انسولین را کاهش داد و بدینوسیله قند خون را بهتر کنترل کرد. اهمیت کاهش وزن در دیابتی‌های نوع2 به حدی است که می‌تواند در مواقعی که قند خون بالا نیست (زیر 200 میلی‌گرم در دسی‌لیتر) به تنهایی و بدون مصرف دارو قند خون را به حد طبیعی برساند. حتی در مواقعی که به طور همزمان دارو نیز مصرف می‌شود , کاهش وزن , اثر بخشی داروها را به نحو مؤثری بیشتر می‌کند.

.10- آزمایش هموگلوبین A1C چیست و چه اهمیتی دارد؟

آزمایش هموگلوبین A1C که به صورت درصد بیان می‌شود نشان می‌دهد که در طول 3- 2 ماه گذشته چند درصد از هموگلوبین خون که یکی از پروتئین‌های موجود در گلبول‌های قرمز است. با قند ترکیب شده است هر چه این درصد بالاتر باشد بیانگر این است که معدل قند خون طی 3-2 ماه پیش بالاتر از حد طبیعی بوده است این آزمایش وسیله‌ بسیار خوبی بری تصمیم‌گیری در مورد موفقیت روش درمانی فعلی می‌باشد. در واقع وقتی می‌توان درمان یک دیابتی را موفق دانست که درصد هموگلوبین A1C او در حد قابل قبول ‌باشد این حد قابل قبول مقدار هموگلوبینA1C زیر 8 و ترجیحاً زیر 7 درصد است. مطالعات متعددی نشان داده‌ که نگه داشتن هموگلوبین A1Cزیر 7 درصد نه تنها از پیدایش عوارض دیابت در چشم‌ها، کلیه‌ها و اعصاب جلوگیری می‌کنند بلکه حتی در صورت وجود این عوارض باعث برگشت آن‌ها شده و از پیشرفتشان جلوگیری به عمل می‌آورد. آزمایش هموگلوبین A1Cرا باید ترجیحاً هر 3 ماه یا حداکثر هر 6 ماه یکبار انجام داد.

11- آیا افراد دیابتی، می‌توانند غذاهای شیرین هم بخورند؟

اصولاً غذاهای شیرین جزء یکی از گروه‌های اصلی غذایی هستند که کربوهیدرات نامیده می‌شوند، نان و غلات و میوه‌جات نیز جزء گروه کربوهیدرات‌ها هستند. تمامی غذاهای متعلق به گروه کربوهیدرات پس از گوارش و هضم در بدن به قند ساده (گلوکز) تبدیل می‌شوند. پس افراد دیابتی می‌توانند غذاهای شیرین حاوی شکر را جانشین غذاهای دیگر حاوی کربوهیدرات کنند. مثلاً این امکان وجود دارد تا با کم کردن از مقدار برنج یا نان در یک وعده غذایی امکان خوردن ژله به عنوان دسر بعد از غذا را فراهم کرد. نکته قابل ذکر دیگر در این مورد زیاد بودن انرژی (کالری) موجود در غذاهای شیرین می‌باشد که می‌تواند در صورت عدم رعایت تعادل در مصرف آن‌ها باعث اضافه وزن و چاقی گردد. از طرفی دیگر غذاهی شیرین گروه کربوهیدرات‌ها بر خلاف غذاهای دیگر فاقد ویتامین‌ها و املاح لازم برای بدن می‌باشند. بنابراین مصرف این غذاها و جایگزین کردنشان با غذاهای دیگر حتماً با مشاوره متخصص تغذیه‌ی که در زمینه تغذیه دیابتی اطلاعات کافی دارد انجام بپذیرد.

ولی بهتر این است که افراد دیابتی به طور کلی از مصرف کربوهیدرات‌های سریع‌الجذب مثل قند و شکر، خرما، عسل، توت خشک، کشمش و انجیر خشک تا حد امکان پرهیز نمایند.

12- منظور از اصطلاحات "واحد کربوهیدرات" و "شمارش واحد کربوهیدارت" چیست؟

از آنجائیکه "مقدار" کربوهیدرات یک غذا مهمترین عامل تعیین کننده قند خون بعد از غذاست، تنظیم مقدار کربوهیدراتی که یک فرد دیابتی در هر وعده غذایی می‌خورد از اهمیت ویژه‌ی برخوردار است. مقدار کربوهیدرات موجود در غذاهای مختلف معمولاً به صورت گرم بیان می‌شود. به مقداری از هر غذا که حاوی 12-10 گرم کربوهیدرات باشد یک "واحد کربوهیدرات" یا به طور خلاصه "واک" گفته می‌شود. منظور از "شمارش واحد کربوهیدرات" این است که یک فرد دیابتی بتواند بعد از دیدن آموزش های  لازم تعداد واک موجود در هر وعده غذایی را محاسبه کند.این امر باعث می‌شود تا او بتواند تعداد واک مصرفی در هر وعده غذایی را مطابق با دستورات متخصص تغذیه تنظیم کند و بدینوسیله قند خون بعد از غذای خود را به خوبی کنترل نماید. در افرادی که انسولین مصرف می‌کنند شمارش واک از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

13- بهترین راه درمان حملات پایین افتادن قند خون (هیپوگلیسمی) چیست؟

درمان مناسب حملات هیپوگلیسمی مصرف کربوهیدرات‌های ساده و با جذب سریع است که به سرعت تبدیل به قند (گلوکز) شده و جذب خون می‌گردند. از جمله این انتخاب‌های مناسب می‌توان به حبه قند، آب میوه و نوشابه گازدار اشاره کرد. مصرف شکلات یا بیسکویت مناسب نیست چون این غذاها حاوی چربی فراوان هستند که باعث دیر جذب شدن قند خون موجود در آن‌ها می‌شود. نکته قابل ذکر دیگر رعایت تعادل در مصرف غذاهی شیرین هنگام هیپوگلیسمی است زیرا مصرف بیش از حد و پشت سرهم ین غذاها باعث بالا رفتن قند خون می‌شود.

بهترین کار این است که مقدار مناسبی از این غذاها (5-4 حبه قند و یا یک لیوان آب میوه یا نوشابه) خورده شود و اگر پس از گذشت 15 دقیقه هنوز علائم هیپوگلیسمی باقی مانده بود همین تعداد دوباره مصرف شود.

 

14- رعایت چه نکاتی قبل از شروع فعالیت ورزشی در افراد دیابتی لازم است؟

تمامی افراد دیابتی قبل از شروع فعالیت بدنی باید با پزشک معالجشان مشورت کنند تا در صورت لزوم بررسی‌های لازم از نظر وجود عوارض دیابت (مثلاً معاینه ته چشم و یا نوار قلبی) صورت بگیرد. از آنجائیکه ورزش باعث افزایش مصرف قند در بدن می‌شود قند خون را پایین بیاورید بنابراین اگر فرد دیابتی از داروهای پایین‌آورنده قند خون (قرص یا انسولین) استفاده می‌کند لازم است تا قند خون خود را قبل از شروع ورزش اندازه بگیرد و در صورتیکه مقدار آن کمتر از mg/dl 100 باشد به علت احتمال افزایش بیشتر آن در طول فعالیت بدنی، باید ورزش کردن را تا زمان کنترل قند خون به تعویق انداخت. افرادی که دیابت آنها فقط با رژیم غذایی کنترل میشود نیازی به مصرف میان وعده قبل از ورزش ندارند.

15- منظور از اصطلاح "کنترل سختگیرانه دیابت" چیست؟

کنترل سختگیرانه دیابت روشی است که در آن 5 پایه اصلی درمان دیابت یعنی آموزش، کنترل روزانه، تغذیه صحیح ، فعالیت جسمانی و داروها به طور همزمان مورد استفاده قرار می‌گیرد و لازمه آن مشارکت فعال فرد دیابتی در طرح درمانی ارائه شده توسط "تیم مراقبت از دیابت" شامل پزشک معالج، پرستار آموزش دیده و متخصص تغذیه می‌باشد. یکی از ملزومات این روش انجام آزمایشات مکرر قند خون در منزل و بکارگیری نتایج آن‌ها در تنظیم داروها و نحوه تغذیه و فعالیت بدنی می‌باشد. با وجودی که روش کنترل سختگیرانه دیابت ممکن است در ابتدا مشکل و پرهزینه به نظر برسد. ولی دارای نتایج بسیار عالی در زمینه بهبود کیفیت زندگی افراد دیابتی و پیشگیری از عوارض دیابت (که خود بسیار هزینه‌ بر هستند) می‌باشد. انجام تزریقات متعدد انسولین (حداقل 4 بار در روز) یکی از روش‌های مشهور انسولین درمانی در کنترل سختگیرانه دیابت مخصوصاً دیابت نوع 1 است.

16- اهمیت کنترل فشار خون در افراد دیابتی چیست؟

تحقیقات جدید نشان داده‌اند که اهمیت کنترل فشار خون بالا در افراد دیابتی به منظور پیشگیری از عوارض دیابت به اندازه اهمیت کنترل قند خون است. به همین خاطر دیابتی‌ها باید فشار خون خود را به دقت کنترل کنند (فشار خون ایده‌آل برای این افراد فشار ماکزیمم کمتر از 13 و مینیمم کمتر از 18 میلی‌متر جیوه است). عوامل دیگری به کنترل بهتر فشار خون کمک می‌کنند عبارتند از: کاهش وزن (در صورت وجود چاقی)، کاهش مصرف نمک، ورزش مرتب، ترک سیگار و مصرف نکردن الکل

برچسب: ،
ادامه مطلب

زمانی اقدام به کتک زدن یا ناسزاگویی به کودک می کنیم که دیگر کنترل از دست ما خارج شده و رفتارهای او تحمل ما را تمام کرده است. به هر دلیلی که این عمل صورت گیرد، چه با هدف تربیت کودک، چه بعلت از دست دادن تحمل ما و چه به عمد؛ آثار منفی فراوانی دارد و کودک آزاری محسوب می شود. پس با اندکی تحمل و تأمل متن زیر را بخوانید و بدانید که هدف ما کمک کردن به شما و فرزندتان است.
 تعریف کودک­ آزاری:
آزار و بد رفتاری با کودک از دیدگاههای قانونی، پزشکی و اجتماعی تعریف شده است و شامل هر گونه آزار بدنی، جنسی و هیجانی و غفلت از کودک (زیر 18 سال) توسط فرد بزرگتر (بالای 18 سال) دانسته شده است.

 

کودکی که مورد بد رفتاری واقع شده کودکی است که رفاه و سلامت روانی و جسمی او در اثر رفتارها یا بی­توجهی والدین یا سایر افرادی که مسئول مراقبت از او هستند، آسیب دیده یا در معرض تهدید قرار گرفته است."

 سوءرفتار با کودک شامل هرگونه صدمه عمدی به کودک است مثل: 
 آزار یا آسیب جسمی، غفلت ورزیدن یا بی­توجهی به صدمه دیدن کودک، غفلت و بی­توجهی در بر طرف ساختن نیازهای عاطفی و جسمی کافی، نظارت ناکافی، رها کردن او،  وضع قوانین نامناسب و غیر عادلانه در مورد کودکان . 
حدود کودک­آزاری از تحقیر و تهدید و کتک زدن او تا محروم ساختن کودک از غذا، لباس، سر پناه و محبت پدر و مادری،  آزار و بد رفتاری جسمی که ممکن است موجب صدمه دیدن و مرگ کودک شود، گسترده است .  
  انواع کودک ­آزاری
الف- آزار جسمی:
­آزار جسمی به هر نوع آسیب جسمی غیر اتفاقی و ناگهانی که توسط مراقب کودک ایجاد شده است، اطلاق می­شود. کودک ­آزاری جسمی ممکن است به شکل سوزاندن، لگد زدن، گاز گرفتن، کتک زدن، سیلی زدن، هل دادن، استفاده از اشیاء تیز، کتک زدن با طناب و شلاق و کمربند ، پرت کردن ، آویزان کردن و مشت زدن باشد.
طبق تعریف، آسیب ایجاد شده نباید ناشی از یک اتفاق باشد. همچنین نیت مراقب کودک الزاماً آسیب زدن به کودک نیست. کودک ­آزاری جسمی ممکن است ناشی از انضباط افراطی یا تنبیه نامتناسب با سن یا وضعیت کودک باشد همچنین ممکن است والدین در اثر ناپختگی، استرس یا مصرف الکل و سایر مواد به طور مکرر خویشتن ­داری خود را از دست بدهند.
صدمات وارده به شکم و سر ـ که دو نقطه آسیب­پذیر بدن هستند ـ تا زمانی که آسیب درونی ایجاد نکرده باشد ناشناخته می­ماند. صدمات وارده به شکم ممکن است موجب بزرگ شدن شکم، پارگی و استفراغ شود. صدماتی که به سر وارد می­شود می­تواند موجب تورم سر، سرگیجه، تاری دید، پارگی شبکیه چشم و حتی مرگ شود. شکستگی اندام ها و آسیب به سایر قسمت های بدن نیز ممکن است رخ دهد.
  ب- بد رفتاری عاطفی و روانی
بد رفتاری عاطفی به سرزنش کردن، تحقیر کردن، تهدید کردن، مقایسه کردن، طرد کردن، تبعیض قائل شدن بین کودکان و بی­توجهی به سلامت و رفاه کودک اطلاق می­شود.
  مثالهایی از آزار عاطفی و هیجانی:
* مقایسه کودک با سایر کودکان.

* سرزنش کردن او که باعث بیماری و مریضی والدین شده است ( مریضم کردی، از دستت سردرد گرفتم، وقتی از دستت مریض شدم و مُردم آن موقع می فهمی با من چه کار کرده ای.)

* تحقیر کردن او که کارهایش احمقانه است و هیچ نمی فهمد ( دیوانه هستی، مثل احمق ها رفتار می کنی، اندازه یک ... هم نمی فهمی، بهتر از این نمی توانی فکر کنی، چقدر دست و پا چلفتی هستی.)

* محروم کردن او از عشق و دوست داشتن (دیگر دوست ندارم، مادرت نمی شوم. من یک بچه با تربیت و آرام می خواهم یک بچه که حرف بفهمد، پسر من نیستی.)

* تهدید او به جدایی (دیگر در این خانه نمی مانم، میروم و دیگر هم بر نمی گردم).

* ارعاب و ترساندن او( اگر به حرفم گوش نکنی بلایی به سرت می آورم که مرغان آسمان به حالت گریه کنند.)

* قهر کردن با او. 

ج- سوء استفاده جنسی
سوءاستفاده جنسی به تماسها و تعاملات بین کودک و مراقب بزرگسال اطلاق می­شود که در آن کودک با هدف تحریک جنسی فرد متجاوز یا شخص دیگر مورد استفاده قرار می­گیرد. سوء استفاده جنسی ممکن است توسط افراد زیر 18 سال نیز رخ دهد و این زمانی است که شخص سوءاستفاده کننده هم به طور قابل ملاحظه­ای از قربانی بزرگتر است و هم از قدرت کنترل برخوردار است.
سوء استفاده جنسی ممکن است در درون خانواده یا توسط مراقب بزرگسال خارج از خانواده به عنوان مثال یکی از اقوام، دوست خانوادگی، یا پرستار کودک صورت پذیرد. در صورتی که کودک فرد سوء استفاده کننده را بشناسد حتی اگر از نظر جسمی آسیب شدیدی متحمل نشده باشد، وقتی متوجه شود که مورد سوء استفاده قرار گرفته است احساس مورد خیانت واقع شدن بیشتر از خود سوءاستفاده موجب ناراحتی او می­شود. پسران به اندازه دختران در معرض سوء استفاده جنسی قرار دارند هرچند که از لحاظ آماری به اندازه دختران گزارش نمی­شوند. 
 کودکانی که مورد سوء استفاده جنسی قرار می­گیرند نه تنها به دلیل تهدیدهای فرد سوءاستفاده کننده بلکه به علت سرزنش شدن از سوی دیگران و ترس از باور نکردن حرفهایشان، سعی می­کنند ماجرا را پنهان نگه دارند. 

د-  بی­توجهی و غفلت
کودکان همچنین ممکن است به وسیله مورد غفلت و بی­توجهی واقع شدن از نظر جسمی، عاطفی، تربیتی، تحصیلی مورد آسیب قرار گیرند. مثل بی توجهی به تغذیه کودک و بر طرف نکردن نیازهای بهداشتی و جسمی او، امنیت کودک را تامین نکردن، محبت  نکردن به کودک، عدم ابراز علاقه، حمایت وتربیت او. این موارد می تواند آسیبی جدی  برای سلامتی کودک باشد.

 غفلت و مصامحه شایع­ترین نوع آزار است و عبارتند از: بی­توجهی جسمی:
شامل غفلت از سلامت کودک، رها کردن وی، بی توجهی به سلامت جسمی کودک مثل انجام ندادن واکسیناسیون کودک، نبردن او به نزد پزشک در هنگام بیماری و ندادن داروهای او، تهیه نکردن لباس و پوشش مناسب در سرما و گرما و...

بی­توجهی یا غفلت عاطفی:
آزار شدید و همیشگی همسر در حضور کودک، نشان ندادن علاقه و عشق

بی­توجهی تحصیلی:
اجازه دادن به فرار همیشگی کودک از مدرسه، شکست در فرستادن کودک به مدرسه و سایر موارد فرار کودک به علت عدم مراقبت و مواظبت از کودک از انواع بی­توجهی در زمینه تحصیلی کودک است. 

  بی توجهی به سر و وضع ظاهری کودک:
طوری که او در میان سایر کودکان احساس خفت کند.  

برچسب: ،
ادامه مطلب

نگرانی های کوچک
پزشکان از آن با عنوان onchophagie"" یاد می کنند. یان اُلیوو، پزشک اطفال، توضیح می دهد که onchophagie""  همان جویدن ناخن هاست و این عادت در میان کودکان می تواند علل متفاوتی داشته باشد.

ضمناً می تواند تقلیدی هم باشد: کودک این عادت را در بزرگترهای اطرافش می بیند _ پدر، مادر، معلم_ و تصمیم می گیرد که رفتارها و حرکات آنها را تکرار کند، که در این مورد نگرانی وجود ندارد. همچنین این عادت می تواند به عنوان "نگرانی و اضطراب" از شرایط سخت و نگران کننده و اتفاقاتی که روزش را مختل می کند، تفسیر شود، اتفاقاتی مانند: ورود به مدرسه، طلاق، تولد یک خواهر یا برادر و... .

آلن بروییه، روانشناس بالینی، یادآور می شود که ناخن جویدن روشی برای بروز دادن نگرانی، عصبیت و احساس ناامنی کودک است. این ناخن جویدن کودک شبیه عادت و ررفتن با موها و یا بازی کردن با گوشش است.    

راه حل ها
یان اُلیوو می گوید "ناخن جویدن" از هر نوعش که باشد، باید علتش را پیدا کرد. وی توصیه می کند که: کودک را به خاطر این رفتار تحت فشار نگذارید و در بین دیگران او را تحقیر نکنید: با این کار او در ناخوشی اش غرق می شود و این رفتار بحران های کوچک و نگرانی هایش را تشدید می کند. در این مواقع کودک نیاز دارد که به حرف  هایش گوش داده شود.

باید بفهمید که چه چیزی آزارش می دهد. استفاده از پانسمان بر روی ناخن ها، استفاده از لاک های تلخ که تأثیر منصرف کننده دارند، می توانند مفید باشند. البته باید بدانید که فقط با گذشت زمان است که این عادت از بین می رود.  

مشکلات احساس ناامنی
علی رغم تمام اتفاقاتی که می افتد، آرامش خود را حفظ کنید، زیرا گاهی اوقات همین اتفاقات بر مشکلات دامن می زند.

یان اُلیوو می گوید: ممکن است حس ناامنی اش شدیدتر شود و به ناخن جویدن هر روزه اش ادامه دهد تا جایی که دچار خونریزی و عفونت پوستی شود. در این حالت، او دائماً انگشت هایش را در دهان می کند، به حدی که تمام مدت مشغول است، حتی گاهی اوقات این کار مانع تمرکزش می شود. به عقیدۀ روانشناسان این عادت ناخوشایند، در این حالت قابل کنترل نیست و در بین کودکانی دیده می شود که تحت تنش و ناامنی هستند. 

راه حل ها
آلن بروییه توضیح می دهد که در این حالت باید به کودک کمک کنید تا بتواند آنچه را که آزارش می دهد به زبان بیاورد، این کار اولین قدم در راستای تسلط بر خود است. در این شرایط، باید توسط یک پزشک اطفال یا روان درمانگر به کودک کمک کرد.

این فرد با ترتیب دادن گفتگوهای صمیمی بین کودک و والدین کمک می کند تا فرزندتان احساس ناامنی و نگرانی های درونی اش را بیرون بریزد.

این متخصص ادامه می دهد:  چنین اقداماتی می تواند بر مشکلات و نگرانی های درون مدرسه مانند نمره های بد و هم زمان با آن از دست دادن اعتماد به نفس و همچنین مشکل در ارتباط با همکلاسی هایش نیز اثر بگذارد. خیلی مهم است که کودک از جانب والدینش خاطر جمع باشد. نه اقتدار خیلی زیاد و نه شوخی کردن، هیچ کدام به اندازۀ گوش دادن به کودک مؤثر و مفید نیست.

به طور خلاصه، چه باید کرد؟
_ به او کمک کنید تا با روش دیگری مانند ورزش یا بازی، نگرانی اش را بروز دهد.
_ از سرزنش هایی که ممکن است به اعتماد به نفسش لطمه بزند، پرهیز کنید. این سرزنش ها استرس اش را افزایش می دهد و باعث تشدید عادت ناخن جویدن می شود.
_ با اطمینان دادن به او، کمکش کنید تا این عادت را ترک کند.
_ دست هایش را با کارهای دستی مشغول کنید (دکوپاژ، طراحی، نقاشی و...). 



برچسب: ،
ادامه مطلب

تعریف انگل آسکاریس : آسکاریس  مشهورترین کرم حلقوی است که بعد از کرمک بالاترین نسبت آلودگی را در سطح جهان دارا می باشد . کرمی است بزرگ و گرد شبیه کرم خاکی ، به رنگ زرد که در درون روده کوچک بسر می برد و اندزه آن بین 35 . 15 سانتیمتر است. کرم‌های‌ گرد در لوله‌ گوارش‌ رشد می‌کنند این‌ انگل‌ها مسری‌ بوده‌ و در همه‌ سنین‌ دیده‌ می‌شوند، ولی‌ در کودکان‌ شایعترند.
عوارض آسکاریس
وجود تعداد زیاد کرم آسکاریس ،‌ مهاجرت و یا تجمع آنها در روده‌ها گاهی سبب ایجاد عوارض شدید می‌شود. این عوارض عبارتند از انسداد روده‌ها ، ابتلای کیسه صفرا ، آپاندیست و سوراخ شدن روده‌ها. علایم انسداد روده ها شامل درد ناگهانی و پیچش شکم همراه با استفراغ و مشاهده انسداد در عکس‌برداری است
سیر تکاملی
اگر تخمهای بوسیله میزبان ضمن غذا یا آب خورده شود، به طرف معده حرکت می‌کند و در آنجا لاروها از تخم بیرون می‌آیند و به داخل سیاهرگها یا عروق دیواره روده نفوذ می‌نمایند.
سپس به طرف کبد و قلب و ریه به گردش در می‌آیند ظرف چند روز لاروها به داخل راهها یا گذرگاههای هوایی آمده از نای ، مری و معده مجددا به طرف روده حرکت می‌کنند. در روده به صورت کرم رسیده و بالغ در می‌آیند. برای تکمیل و اتمام دوره زندگی کرم روده میزبان واسطه لازم نیست.
 علائم را به دو مرحله تقسیم کرد :
1 – مسیر حمله و مهاجرت لارو
عبور لاروها از کبد بر این عضو تأثیر می گذارد و گاهی باعث بزرگی و دردناکی آن می شود ،‌جایگزنی آنها در ریه ، ناراحتی های تنفسی ایجاد می کند علائم آن عبارتند از سرفه های خشک ،‌تنگی نفس و ‌تب. این مسیر بیشتر از دو هفته طول نمی کشد . در طی مهاجرت ریوی ،‌لارو ممکن است با تولید حساسیت میزبان سبب بروز تظاهرات آلرژیک مانند ‌حملات آسمی گردد .
2 – مرحله استقرار کرم بالغ در روده
علائم معمولی این مرحله درد ناحیه شکم ، بی اشتهایی و سوء‌هاضمه می باشدعلائم دیگر شامل بیخوابی ، تشویش و ساییدن دندانها هنگام خواب است . شایعترین شکایت بیماران مبتلا به آسکاریس ، درد مبهم شکمی است .
نکاتی در باره انگل آسکاریس
1. تشخیص دقیق بر دیدن تخم در مدفوع یا دفع کرم بالغ استوار است
2. آسکاریس در مناطق معتدل و گرم شایعتراست
3. در مناطقی که بهداشت ناکافی است شیوع فراوانی دارد .
4. بیشترین در سن 5 تا 9 سال یعنی کودکان سنین دبستان و قبل از دبستان دیده می شود
5. شیوع آلودگی در دختر و پسر تقریباً یکسان است
6. طبقات فقیرتر شهری و روستا بدلیل بهداشت نامناسب ‌بیشتر مبتلا می شوند
7. در صورتی که یک فرد خانواده مبتلا شود بقیه هم مبتلا می شوند .
8. در مناطقی  که از کود انسانی در مزارع سبزیجات استفاده می شود ، آلودگی در تمام سنین از مصرف سبزیجات آلوده ایجاد میشود
9. تخمها به  نور مستقیم خورشید و گرما حساسند
‌پیشگیری و کنترل انگل آسکاریس : موثرترین راه کنترل انگل آسکاریس تأمین بهداشت عمومی ،تامین آب بهداشتی و سالم ، دفع مناسب  فاضلاب و رعایت اصول زیر می باشد
1 – دفع بهداشتی مدفوع و جلوگیری از آلودگی خاک ، بخصوص در اطراف محل بازی و ورزش کودکان
3 – محفوظ نگه داشتن غذاها از آلوده شدن با فضولاتی که امکان دارد به تخم انگل آلوده باشند .
4 – کوتاه کرد ن مرتب ناخن ها بخصوص در کودکان،و جلوگیری از وارد کردن دست به دهان در کوردکان
5 - از آنجا که انسان میزبان نهایی آسکاریس می باشد تشخیص و درمان افراد آلوده نه تنها موجب بهبود آنان می شود ، بلکه اقدام موثری در جهت قطع زنجیره انتقال بیماری است.
اصول کلی درمان
6- نواحی مقعد و تناسلی را حداقل روزی دوبار با صابون و‌ آب گرم بشویید 
7- در صورت امکان همه لباسهای راحتی ، لباسهای خواب ،‌زیر پوشها و حوله های آلوده را که توسط فرد مبتلا استفاده شده بجوشانید
در صورت تشخیص آلودگی به آسکاریس درمان در منزل امکان پذیر بوده و شامل داروهای ضد کرم مانند مبندازول و لوامیزول و سایر مراقبتهای بهداشتی زیر نظر پزشک است
منبع :دفتر آموزش و ارتقای سلامت

برچسب: ،
ادامه مطلب

جرم گیری دندان

تغییر رنگهای دائمی دندان با جرم گیری از بین نمی روند

یکسری از تغییر رنگها در ساختمان خود دندان وجود دارند و معمولاً این تغییر رنگها دائمی بوده و با جرم گیری از بین نمی رود. در ضمن با تراش آن معمولاً در زیر هم همین لکه ها را دارد و این تغییر رنگها یا ناشی از مصرف دارو در زمان رشد جوانه دندان، یا ناشی از نقص تکاملی دندان ها و کمبود املاح مختلف در زمان تشکیل دندان و یا ناشی از افزایش فلوراید آب مصرفی و ... می باشد.
سلامت نیوز: معمولاً عادت داریم، هر تغییر رنگی که روی دندانهایمان مشاهده می کنیم آن را جرم نامیده و این تصور را داریم که با جرم گیری بایستی این لکه ها رفع گردد. در حالی که اصلاً اینگونه نیست.
به گزارش ایسنا، برای شروع بحث لازم است که انواع لکه های رنگی که در روی دندان ممکن است مشاهده کنیم را نام ببریم:
1- یکسری از تغییر رنگ‌ها بر روی دندان در واقع پوسیدگی هایی هستند که معمولاً به صورت سیاه رنگ مشاهده می شود و در حالت‌های پیشرفته به صورت حفره در می آیند و در نهایت به پیشرفت پوسیدگی دندان درد شروع می شود. یک راه تشخیص قطعی این تغییر رنگ‌ها این است که در پوسیدگی های پیشرفته در دندان حفره ایجاد می شود. برخلاف جرم که معمولاً بر روی دندان می نشیند و حجم اضافی را اشغال می کند.
2- یکسری از تغییر رنگها در ساختمان خود دندان وجود دارند و معمولاً این تغییر رنگها دائمی بوده و با جرم گیری از بین نمی رود. در ضمن با تراش آن معمولاً در زیر هم همین لکه ها را دارد و این تغییر رنگها یا ناشی از مصرف دارو در زمان رشد جوانه دندان، یا ناشی از نقص تکاملی دندان ها و کمبود املاح مختلف در زمان تشکیل دندان و یا ناشی از افزایش فلوراید آب مصرفی و ... می باشد.
3- نوع سوم تغییر رنگها ناشی از موادی است که به طور معمول مصرف می کنیم و رسوباتی که بر روی دندان تشکیل می شود. این رسوبات یا به صورت رنگدانه هستند و یا به صورت جرم که بحث اصلی ما را تشکیل می دهد. این جرم ها بخوبی با جرم گیری از بین می روند. و همین جرم ها هستند که لثه را تخریب کرده و در نهایت باعث لق شدن دندانها می شود بدون اینکه خود دندان مشکلی داشته باشد.

جرم چیست و چگونه تشکیل می شود؟
بزاق ما به طور معمول دارای املاح زیادی است که قدرت رسوب کردن را دارند. این املاح معمولاً در جاهایی که با غذا و مسواک کمتر در تماس است رسوب می کنند. رسوب این املاح همراه است با ایجاد بستر مناسب برای جایگزینی میکروبهایی که به طور طبیعی در دهان وجود دارد و رشد و تکثیر آن ... اضافه شدن پروتئین های موجود در غذا و بزاق و همچنین لاشه سلولهای مرده بافت های مختلف دهان در مجموع باعث افزایش حجم این رسوبات شده وبه مرور جرم تشکیل می شود و در دهان قابل مشاهده می شود. چیزی که مهم است این است که ما معمولاً مقدار کمی از جرم تشکیل شده را می توانیم مشاهده کنیم و قسمت عمده این جرم با تخریب لثه در زیر لثه تخریب شده جایگزین شده و از دید مستقیم ما پنهان می ماند و مسئله مهمتر اینکه این جرم های تشکیل شده پر از میکروبهای مختلف است و با مسکواک زدن هم تمیز نمی شود و این میکروبها بین 20 الی 40 درصد جرم تشکیل شده را تشکیل می دهد و افت چسبنده لثه را که محکم به دندان چسبیده را بمرور تخریب کرده و بافت نگهدارنده حیاتی لثه را تخریب کرده و باعث سست شدن پایه های دندان می شود. پس نتیجه می گیریم که با جرم گیری و تمیز کردن این جرم های تشکیل شده بر روی دندان از روند تخریب لثه جلوگیری کنیم.

چرا مردم فکر می کنند که جرم گیری دندان را خراب می کند؟
چنانکه در قسمت اول این بحث ذکر شد جرم های تشکیل شده بر روی دندان به مرور باعث آزردگی لثه شده و خود جایگزین می شود. این امر چون به مرور اتفاق می افتد و بیمار متوجه عقب نشینی لثه نمی شود و لثه ای که عقب نشینی کرده با جرم گیری جایگزین می شود و فضای خالی که بین دندانها در اثر عقب نشینی لثه هم که ایجاد می شود از دید بیمار پنهان می ماند. موقعی که بیمار برای جرم گیری مراجعه می کند وقتی این جرم ها را تمیز می کنیم لثه تحلیل رفته در معرض دید بیمار قرار می گیرد و چنین احساسی بدست می دهد که جرم گیری باعث از بین رفتن لثه شده است؟ و بقول خودشان هم لثه پایین رفته و هم لای دندانها باز شده. در صورتی که تمام این اتفاقات قبلاً صورت گرفته بوده و لی از دید بیمار پنهان بود.

دو مسئله هم چنین افکاری را تشدید می کند:

اول اینکه موقع جرم گیری در هر صورت خونریزی اتفاق می افتد و این امری طبیعی است ولی بیمار این امر را دلیل صدمه دیدن لثه هایش می داند و فکر می کند همین خونریزی ها به علت کنده شدن لثه ها از روی دندان است.
دومین مسئله این است که موقعی که جرم به ضخامت کافی روی دندان می نشیند مانع رسیدن سرما و گرما به دندان می شود و به طور طبیعی که دندانهای ما در معرض سرما و گرمای متعادلی در محیط دهان واقع است با وجود این جرمها و عدم رسیدن سرما و گرما به دندان، دندان به مرور حساسیت خود را از دست داده و موقعی که با جرمگیری این جرمها را پاک می کنیم ناگهان دندان در معرض سرما و گرما قرار می گیرد و بیمار تفسیر غلط خود را تکمیل می کند که چون دندانم تراشیده شده به آب سرد و گرم هم حساس شده، جرم گیری کردم لثه هایم پایین رفت. بین دندانهایم فاصله افتاد، دندانم تیر می کشدو ... مجموع این افکار بیمار را به این نتیجه می رساند که جرم گیری دندان را خراب می کند.

چند نکته در مورد جرم گیری:
1- حتماً سالی یک بار جرم گیری را در برنامه بهداشتی خود قرار دهید.
2- مطمئن باشید که با دقت در صحیح مسواک زدن ، تشکیل جرم به حداقل خواهد رسید.
3- اگر موقع مسواک زدن دیدید که از ناحیه ای از لثه هایتان خون می آید، بدانید که آن ناحیه دچار مشکل است و به دندانپزشک خود مراجعه کنید. ناحیه ای که خون می آید بیشتر مسواک بزنید و از خونریزی آن نترسید. مطمئن باشید با خوب مسواک زدن و بیشتر مسواک زدن آن ناحیه خونریزی خیلی کاهش پیدا خواهد کرد .
4- در صورتی که جرم زیادی داشتید و بعد از جرم گیری دندانهایتان به سرما و گرما حساس شده زیاد نگران نباشید به مرور رفع خواهد شد.
5- بعد از جرم گیری حتماً از دهانشویه مناسب استفاده نمایید تا در بهبود زخمهای به جا مانده از جرم موثر افتد. استفاده مداوم از دهانشویه ها زیاد توصیه نمی شود و یک هفته بعد از جرم گیری می توانید استفاده از دهانشویه را قطع نمایید.
6- هیچ آنتی بیوتیکی قبل و بعد از جرمگیری نیاز نیست. در موارد خاص حتماً دندانپزشکتان تجویز خواهد کرد.

برچسب: ،
ادامه مطلب