آموزش ماساژ کودک

چرا ماساژ می‏دهیم؟

یادگیری و انجام ماساژ کودک، کار بسیار ساده‏ای است. چند وسیله کوچک لازم دارد و هیچ هزینه‏ای در بر ندارد، مگر مقداری وقت. منافع دراز مدت و کوتاه مدت آن برای کودکان زیاد است و از طرف دیگر والدین نیز با ماساژ بچه‏ها ارتباط مثبت و خوبی را با آنها برقرار خواهند کرد. دراین مقاله علاوه برمنافع ماساژ سعی کردیم مراحل این کار را نیز با استفاده از عکس به شما نشان دهیم.

منافع ماساژ برای کودکان

احساس امنیت: ارتباط جسمی بین کودک و یکی از والدینش، احساس عشق و علاقه و ارزشی را در او تقویت می‏کند و این احساس، به رشد عزت نفس و اعتماد به نفس در کودک می‏انجامد.

سلامت و تندرستی کل بدن: تحقیقات نشان می‏دهد: کودکانی که با محبت و مهربانی لمس می‏شوند، کمتر از آنانی که تماس محبت‏آمیز با والدین‏شان ندارند گریه می‏کنند یا بیمار می‏شوند. ماساژ، گردش خون را بهبود می‏بخشد و سیستم ایمنی بدن را نیز تقویت می‏کند. همین طور

کمک می‏کند که مایع لنفی در سرتاسر بدن پخش شود و مواد مضر نیز از بدن دفع گردد. ماساژ، درد و نشانه‏های بعضی از ناراحتی‏ها و بیماری‏های مزمن را تسکین و تخفیف می‏دهد. راحتی و آرامش را افزایش می‏دهد و به نوزادی که دایم گریه می‏کند، آرامش می‏بخشد.ماساژ، خودآگاهی از جسم را افزایش می‏دهد و عضلات را محکم و مفاصل را منعطف می‏کند. بدین ترتیب برای کودکان نارس (کودکانی که زیر وزن طبیعی به دنیا می‏آیند یا آنهایی که نیازهای ویژه‏ای دارند) منفعت ویژه‏ای دارد.

مهارت اجتماعی: با لمس کودک‏تان چگونگی برقراری ارتباط را به او آموزش می‏‏دهید. ماساژ به شما کمک می‏کند ارتباط غیرکلامی با کودک‏تان برقرار سازید و این موضوع باعث افزایش ارتباط زود هنگام شما با کودک خواهد شد. در نتیجه کم‏کم عزت نفس و توان برقراری ارتباط اجتماعی در کودک پدید خواهد آمد.

تحقیقات نشان می‏دهد: کودکانی که با محبت و مهربانی لمس می‏شوند، کمتر از آنانی که تماس محبت‏آمیز با والدین‏شان ندارند گریه می‏کنند یا بیمار می‏شوند.

منافع ماساژ برای والدین

آرامش و راحتی: وقتی کودک‏تان را ماساژ می‏دهید، کاملاً بر او متمرکز می‏شوید و با او تعامل برقرار می‏کنید. طبق تحقیقات گزارش شده که خود والدین نیز از این تعامل لذت می‏برند و احساس آرامش می‏کنند.

حساس شدن نسبت به کودک: اگر کودک را آن طور که دوست دارد نوازش کنید یا فشاری به او وارد آورید او در این حالت قادر به ابراز احساس خود نخواهد بود از این رو خود شما باید با نگاه به عکس‏العمل‏های او، آنها را

تفسیر کنید. با این روش شما می‏آموزید که از روی حرکات کودک منظور او را بخوانید یا درکش کنید و همین مسئله باعث افزایش مهارت‏های شما در نگهداری از او می‏شود.

ایجاد آرامش: ارتباط جسمی ناشی از ماساژ و تماس با کودک، در والدین نیز احساس آرامش و اطمینان ایجاد می‏شود. ارتباط غیرکلامی که همواره در حین ماساژ کودکتان برقرار می‏کنید، جرقه ارتباطی تعاملی و دو طرفه را روشن می‏کند تا آنجا که این ارتباط می‏تواند در آینده نیز بین هر دوی شما برقرار و ادامه داشته باشد.

آمادگی برای شروع ماساژ:

بهترین زمان برای ماساژ کودک‏تان زمانی است که او بیدار است. وقتی او را بغل می‏گیرید، تحت تاثیر خلق و خوی شما قرار می‏گیرد پس باید با خودتان نیز احساس آرامش و آسودگی کنید. هر نوع زیورآلاتی را که در دست دارید بیرون آورید و ناخن‏های‏تان را به اندازه کافی کوتاه کنید تا پوست لطیف کودک نخراشد. هر چیزی را که لازم دارید دور خودتان قرارش دهید تا وقتی ماساژ را شروع می‏کنید بر حرکات دست‏تان یا هر چیزی که کودک دوست دارد تمرکز داشته باشید.

استفاده از روغن

: تماس پوست با پوست رشد و نمو مطلوب را افزایش می‏دهد. پس درک کودک و ماساژ بدن برهنه او، راهی برای تقویت و پیشبرد این مسئله است. روغن کمک می‏کند تا دستان شما به آرامی روی بدن کودک حرکت کند. همچنین به شما اجازه می‏دهد تا حرکت ماساژ را تدریجا محکم‏تر کرده و مدت بیشتری، بدون اینکه وقفه‏ای ایجاد شود، او را ماساژ دهید. روغن، پوست را مرطوب می‏کند و این کار باعث جلوگیری یا به حداقل رساندن خشکی پوست می‏شود. از روغن بادام یا کنجد استفاده کنید. این روغن‏ها بوهایی ملایم دارند، سریع جذب پوست می‏شوند و پوست را تغذیه می‏کنند در صورت امکان روغن طبیعی را انتخاب کنید روغن‏های طبیعی کمتر از روغن‏های مصنوعی پوست را تحریک می‏کنند. کودکانی که با محبت و مهربانی لمس می‏شوند، کمتر از آنانی که تماس محبت‏آمیز با والدین‏شان ندارند گریه می‏کنند یا بیمار می‏شوند

یک اتاق گرم:

کودکان وقتی برهنه هستند، سریع گرمای بدن‏شان را از دست می‏دهند، روغن نیز باعث کاهش حرارت بدن می‏شود، در نتیجه اتاق باید به اندازه کافی گرم باشد تا کودک‏تان احساس آرامش کند. 20درجه سانتی گراد دمای ایده‏آل اتاق است. اگر با لباس آستین کوتاه احساس سرما نمی‏کنید، گرمای شما برای ماساژ مناسب است.

برنامه ریزی درست و معقول: کودک را در فاصله بین دوبار شیر خوردن، ماساژ دهید. همچنین زمان تعویض پوشک میتواند زمان مناسبی باشد.

زمان: اوایل، برای ماساژ کل بدن 20 تا 30دقیقه را را در نظر بگیرید. عجله

ردن یا انجام آن بین فعالیت‏های دیگرتان شاید بی‏فایده باشد و منجر به بی‏تابی کودک شود. وقتی که هر دو به ماساژ خو گرفتید، وقت کمتری را می‏توانید صرف این کار کنید.

فضای آرام و ساکت: اگر به عنوان مثال صدای تلویزیون و رادیو مزاحم‏تان نباشد، هر دوی شما از ماساژ لذت می‏برید.

در حاشیه بخوانید...

در استرالیا پدران و فرزندانی که به وسیله ماساژ با یکدیگر تماس داشتند مورد مطالعه قرار گرفتند .تحقیقات به این نتیجه رسید که کودکان 12

هفته‏ای که پدران‏شان آنها را ماساژ داده بودند و با آنها از طریق نگاه، لبخند و صدا ارتباط برقرار کرده بودند، نسبت به پدران و نوزادانی که در گروه کنترل قرار داشتند، واکنش‏هایشان همراه با توجه و تمرکز بیشتری بود. همچنین رفتار دوری گزینی از پدران در آنها کمتر دیده می‏شد. در پدران این بچه‏ها هم تمایل به تماس و ارتباط روزانه بیشتری با فرزندان‏شان مشاهده شد. ماساژ کودکان به پدران و کودکان اجازه می‏دهد که از تماس پوست با پوست- که غالبا مادران هنگام شیردادن آن را تجربه می‏کنند- لذت ببرند، ولی پدران اغلب متوجه این مسئله نیستند. آنها با ماساژ کودکان‏شان حالات و واکنش‏های کودکان را درک کرده و برای نگهداری از آنان اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‏کنند.

برچسب: ،
ادامه مطلب

تقویت مهارت خوب گوش دادن

ما در ارتباطات گاهی به عنوان گیرنده و گاهی به عنوان فرستنده عمل می‌کنیم. گیرندگی در قالب گوش دادن و فرستندگی در قالب سخن گفتن نمود می‌یابد، اما کدام یک از اینها مهم‌تر است؟ گیرندگی یا فرستندگی؟ از آنجا که ارتباط داشتن به معنای توانایی پذیرش و پاسخگویی صحیح به واقعی‌ترین و عمیق‌ترین نیازهاست، می‌توان گفت «مهارت گوش کردن» لازمه یک ارتباط صحیح است، اما با تمام اهمیتی که این مهارت ارتباطی دارد، اکثر ما حاضر نیستیم وقت گذاشته و به حرف دیگران گوش کنیم. بسیاری از ما ارتباط را تنها در سخن گفتن می‌دانیم، اما در یک ارتباط موثر باید از خود بپرسید که‌ آیا واقعا گوش می‌کنید یا منتظر نوبت خود برای سخن گفتن هستید؟

اغلب ما در ارتباطات خود از این مهم غافل می‌شویم که انسان وقتی مطمئن می‌شود مطلبی که می‌گوید برای شنونده‌اش با ارزش است و مورد انتقاد قرار نخواهد گرفت، برای صحبت کردن انگیزه بیشتری می‌یابد در واقع گوش دادن رضایت خاطر را ایجاد می‌کند. این رابطه مثبت اگر متقابل باشد، ‌احترام،‌ اعتماد و نوعی هماهنگی عملی در پی خواهد داشت.

انواع گوش دادن

گوش دادن برای درک مطلب: ما زمانی از این نوع گوش دادن استفاده می‌کنیم که می‌خواهیم درک، تجارب و اطلاعات خود را افزایش دهیم. ما در این نوع گوش دادن بیشتر به حقایق اصلی، ایده‌های مهم و موضوعات حساس توجه می‌کنیم تا پیام مخابره شده را به طور کامل بفهمیم.

گوش دادن برای ارزیابی: وقتی از این نوع گوش دادن استفاده می‌کنیم که سخنگو سعی می‌کند با تاثیر گذاردن برنگرش‌ها، اعتقادات یا اعمالمان ما را اغوا و ترغیب کند در این حالت ما برای انجام قضاوتی مناسب در مورد پیام‌های او سخنان وی را ارزیابی می‌کنیم.

گوش دادن همدلانه: وقتی کسی نیاز به صحبت کردن و درک شدن از سوی ما دارد، به این شکل (همدلانه)‌ به او گوش می‌دهیم. در این گونه مواقع نسبت به شنیدن و درک افکار، اعتقادات و احساسات طرف مقابل ابراز تمایل می‌کنیم.

گوش کردن موثر شامل 4 مرحله مختلف است:

1 ـ شنیدن: دقیقا با توجه به کلمات ادا شده از طرف مقابل، حرف‌های او را با دقت بشنویم.

2 ـ تفسیر: آنچه شنیده‌ایم با توجه به منبع معنی موجود در مغز خود تفسیر کنیم. تفسیر غلط به درک غلط منجر می‌شود.

3 ـ ارزیابی: درباره آنچه تفسیر کرده‌ایم، قضاوت و دیدگاهمان را با آن مقایسه می‌کنیم.

4 ـ پاسخ: به گوینده اطمینان می‌دهیم که پیامش را درک کرده‌ایم. این پاسخ ممکن است به شکل کلامی یا غیرکلامی بیان شود.

توصیه‌هایی برای گوش کردن موثر

ـ نیاز به شنیدن را در خود ایجاد کنید.

ـ زمان را فقط به شنیدن اختصاص دهید تا دغدغه‌خاطر دیگری نداشته باشید.

ـ از خود بپرسید که آیا بدرستی توانسته‌اید گوش فرا دهید یا نه؟

ـ با گفتن جملاتی، تایید مطالب شنیده شده را به فرستنده پیام اعلام کنید.

ـ با به حداقل رساندن عوامل منحرف‌کننده حواس، شرایط را برای گوش دادن موثر مهیا کنید.

ـ تا جایی که امکان دارد، کلام فرد مقابل را قطع نکنید و به وی بفهمانید که شنونده فعالی هستید.

شنونده حاضر و دقیق بودن اولین قدم در تمرین هنر گوش دادن

اولین قدم در تمرین هنر گوش دادن، تلاش برای یک شنونده حاضر و دقیق بودن و مقابله با وسوسه صحبت و نصیحت کردن است. از طریق توجه دقیق به صحبت‌های فرد مقابل، شنونده نه‌تنها اطلاعات باارزشی درباره گوینده کسب می‌کند، بلکه ضمن حفظ احترام او، علائم خود را به صحبت‌های وی نشان می‌دهد و او را تشویق می‌کند که با راحتی بیشتر صحبت کند و هسته اصلی مطالب خود را بیان نماید. اگر شما در جایی که باید با رعایت برخی موارد شنونده باشید، بیشتر سخن بگویید. در واقع فرصت شناخت فرد مقابل را از خود سلب کرده‌اید. یک شنونده خوب نه‌تنها به پیام‌ها و علامت‌هایی که گوینده ارسال می‌کند توجه می‌کند، بلکه به علائمی که خود نیز به گوینده ارسال می‌کند، واقف است. برای یک شنونده حاضر و دقیق بودن لازم است از 5 بعد ارتباطی در فرد مقابل و خودآگاه باشد:

1 ـ زبان بدن: اگر شما هنگام گفت‌وگو خمیازه بکشید، کسل یا عصبی به نظر برسید یا به سمتی به غیر از چهره فرد مقابل نگاه کنید (مثل نگاه به بیرون از طریق پنجره)‌ فرد مقابل برای ادامه صحبت یا طرح مسائل حساس و خصوصی تمایلی نشان نخواهد داد.

2 ـ ارتباط چشمی: اگر بخواهیم علاقه و احترام خود را به فرد مقابل و صحبت‌هایش نشان دهیم، باید به چشم‌هایش نگاه کنیم و سطح مناسبی از ارتباط چشمی را حفظ نماییم. معمولا می‌توانیم از پیام‌هایی که چشمان فرد مقابل از طریق ارتباط چشمی ارسال می‌کند آگاه شویم، زیرا چشم دریچه دل است و هر کسی با طرز نگاه خود احساساتش را منعکس می‌کند.

3 ـ کیفیت صدا: بخش عمده‌ای از اطلاعات هنگام گفت‌وگو نه از طریق محتوای کلمه، بلکه چگونگی بیان منتقل می‌شود. شدت، زیر و بمی و ارتعاشات صدا هنگام صحبت انعکاسی از وضعیت احساسی فرد مقابل نسبت به موضوع است. از این‌‌رو توجه به کیفیت صدای خود و گوینده هنگام گوش دادن اهمیت دارد تا از این طریق احساس همراه با زبان گفتار نیز شناسایی شود.

4 ـ رد کلامی: منظور از رد کلامی تلاش برای دنبال کردن سخنان فرد مقابل و اجتناب از طرح موضوع و مساله جدید هنگام صحبت است. رد کلامی یکی از مهم‌ترین مهارت‌های ارتباطی است که در آن از وارد کردن دیدگاه‌های خودمان هنگام گوش دادن اجتناب می‌کنیم و سخنان و پرسش‌های خود را به موضوع و محتوای سخنان فرد مقابل محدود می‌سازیم.

5 ـ تشویق به صحبت: این مهارت تلاش ما را برای درک و فهم سخنان فرد مقابل به وی منتقل می‌کند. به عبارت دیگر با استفاده از این مهارت شما به فرد مقابل تلویحا می‌گویید: «دارم گوش می‌دهم، ادامه بده.»اصولا فرآیند فعال گوش کردن شامل 2 نوع رفتار است: رفتار غیرکلامی و رفتار کلامی.

عادات بد گوش دادن

عادت بد اول: فکر کردن در مورد چیزی که می‌‌خواهید بگویید به جای گوش کردن به صحبت گوینده. اغلب ما موقع گوش کردن به صحبت‌های طرف مقابل آنقدر به چیزهایی که خودمان می‌خواهیم بگوییم، فکر می‌کنیم که نمی‌توانیم درست بر صحبت‌های وی متمرکز شویم. آن وقت زمانی که شروع به صحبت می‌کنیم مثل آن است که اصلا به حرف‌های او گوش نمی‌کرده‌ایم که درواقع همین طور هم بود.

عادت بد دوم:صحبت کردن در زمانی که باید گوش کنید. زمانی زیرکی گفته است که ما با یک دهان و 2 گوش آفریده شده‌ایم و بنابراین باید2 برابر زمانی که حرف می‌زنیم، گوش کنیم و اکثر ما به این توصیه نیاز داریم، واقعیت این است که اگر زمانی که باید گوش کنیم حرف بزنیم، خیلی چیزها را از دست می‌دهیم.

عادت بد سوم: قطع کردن صحبت گوینده. افراد معمولا به این دلیل حرف دیگران را قطع می‌کنند که فکر می‌کنند حرف‌های خودشان خیلی مهم‌تر است و باید زودتر آنها را بگویند. همچنین ممکن است آنقدر غرق در ایده‌های خود باشند که ناخودآگاه حرف دیگران را قطع کنند. این عادت بد به هر علت که باشد حاکی از عدم آگاهی از مهارت‌های بین فردی است.

عادت بد چهارم: گوش کردن به چیزهایی که انتظار شنیدن آنها را داریم، به جای گوش کردن به آنچه واقعا گفته می‌شود.بعضی‌ها فقط چیزهایی را می‌شنوند که انتظار شنیدنش را دارند. این عادت بد با افزایش سن به مشکلی حاد و بزرگ تبدیل می‌شود و بین افراد سوءتفاهم ایجاد می‌کند. گوش کردن با هر هدفی که انجام شود، باید به نحوی باشد که همه آنچه لازم است را بشنویم، نه فقط چیزهایی را که دوست داریم.

عادت بد پنجم: فکر کردن به چیزهای دیگر هنگام گوش کردن. گاهی اوقات دلیل گوش نکردن ما این است که ذهنمان درگیر موضوع دیگری است. در حالی که لازم است هنگام گوش کردن همه مشغله‌های فکری که موجب حواس‌پرتی می‌شوند را کنار بگذارید. بعلاوه، برقراری روابط حسنه با افراد نیز مستلزم آن است که به دقت به صحبت‌های آنها گوش کنید.

عادت بد ششم: پیشداوری در مورد گوینده یا موضوع. نگرش‌ها و احساساتی که با عقل و منطق همراه نیستند، موجب پیشداوری و تعصبات نابجا می‌شوند. گاهی پیش می‌آید که از گوینده خوشتان نمی‌آید یا در ارتباط با موضوع صحبت وی بی‌اطلاع هستید، در نتیجه به او و حرف‌هایش توجه نمی‌کنید.

عادت بد هفتم: کلیشه‌ای فکر کردن.بعضی از ما زمانی که فردی شواهدی مغایر با اعتقادات و نظراتمان ارائه می‌کند یا فکر می‌کنیم صحبت وی غیرقابل قبول و غیرمنطقی است یا صرفا دوست نداریم چیزی مخالف عقیده خود بشنویم، نتیجه این می‌شود که به گفته‌های او توجه نمی‌کنیم، اما باید بدانیم که یک شنونده خوب هرگز خود را اسیر دام عقاید کلیشه‌ای نمی‌کند.

عادت بد هشتم: خودمحوری به جای دیگر محوری. ما همیشه و هر روز با خودمان زندگی می‌کنیم و به همین خاطر اکثرا به جای فکر کردن درباره دیگران زمان زیادی را صرف فکر کردن در مورد خودمان می‌کنیم. بنابراین تعجبی ندارد که خودتوجهی یا خودمحوری با گوش کردن تداخل پیدا کند. برای رفع این مشکل باید کانون توجه را از خود به گوینده منتقل کنیم.

عادت بد نهم: این عادت بد، از همه عادات بدتر است. مثلا بسیاری از افراد (زن و شوهرها) تظاهر می‌کنند که به صحبت‌های یکدیگر توجه دارند، ولی واقعا این طور نیست و این نوع رفتار باعث ایجاد تاثیر منفی در برقراری یک رابطه خوب می‌شود.

اکثر مواقع روابط افراد به خاطر دقیق گوش نکردن لطمه می‌بیند و خیلی از اوقات به دلیل دقیق گوش نکردن تصمیمات غلطی گرفته می‌شود. گوش کردن شاید مشکل‌ترین مهارت ارتباطی باشد که تا به حال توجه چندانی به آن نشده است.

چند توصیه

در مدت گوش کردن آرام و راحت باشید، اما با هوشیاری کامل گوش کنید.

در گفت‌وگو فعالانه شرکت کنید.

از انجام حرکاتی که موجب حواس‌پرتی می‌شود، خودداری کنید.

با تکان دادن سر، تبسم و دیگر حرکات مناسب نشان دهید که به سخنان گوینده گوش می‌کنید.

موقع گوش کردن بهتر است کمی به سمت گوینده خم شوید نه این که خشک و مستقیم بایستید یا در صندلی خود با حالتی خسته بنشینید.

در طول گفت‌وگو سعی کنید با نگاه کردن به گوینده ارتباط چشمی مناسب ایجاد کنید. (اما به چشمان او خیره نشوید و همیشه هم به دور نگاه نکنید.)

برای این که بتوانید از مهارت‌های زبانی مربوط به گوش کردن به طور موثر استفاده کنید، موارد زیر را در نظر داشته باشید:

با صحبت‌های خوشایند گوینده را به صحبت کردن راغب کنید.

گوینده را با سوالات پی در پی بمباران نکنید، وگرنه او احساس می‌کند که مورد بازجویی قرار گرفته است.

سعی کنید نکات کلیدی صحبت‌های گوینده را منعکس کنید.

درک خود را از احساسات گوینده بیان کنید. مثلا به او بگویید: «به نظرم این موضوع شما را ناراحت می‌کند.»

برای خاتمه دادن به هر قسمت از گفت‌وگو، از خلاصه کردن استفاده کنید تا پلی برای رفتن به موضوع بعدی گفت‌وگو برقرار شود.

از تصدیق یا رد احساسات طرف مقابل خودداری کنید. احساسات واقعیت‌هایی برای طرف مقابل است.

از خود بپرسید اگر جای طرف مقابل خود بودید چگونه فکر می‌کردید و چه احساسی داشتید.

برچسب: ،
ادامه مطلب

اگرچه ریزش موها تا حد معینی در طی روز طبیعی است اما ریزش موی بیش از اندازه در برخی افراد می‌تواند عاملی برای سرطان باشد.

به گزارش ایسنا، هر رشته مو در حفره‌های پوستی، غده‌های ترشحی مو نام دارد. در طی دوره‌های رشد مو، غده‌های جدید با سرعت قابل توجهی جایگزین غده‌های ترشحی فرسوده می‌شوند.

به طور تقریبی، رشد مو، هر دو ماه به اندازه یک اینچ است، مدت کوتاهی پایدار می‌ماند و بعد از سه یا چهار هفته فرسوده می‌شود که این عاملی در ریزش مو محسوب می‌شود.

تقریبا 90 درصد از مو، در زمان معینی رشد می‌کند؛ اگرچه ریزش موها تا حد معینی در روز طبیعی است؛ اما در برخی افراد ریزش موی بیش از اندازه می‌تواند عاملی برای سرطان باشد. هر شخصی در طول دوره زندگی خود می‌تواند با علل و دلایل مختلف بر ریزش موی خود اثر بگذارد. افرادی که از طاسی و کچلی رنج می‌برند چرخه زندگیشان مسیرهای متفاوتی را طی می‌کند.

بنابراعلام سایت www.symptomfind.com غده‌های ترشحی مو پس از مدتی کوچک می‌شوند و به سایزهای کوچک‌تر تبدیل می‌شوند؛ به طوری که به موهای جدید اجازه رشد نمی‌دهند. در حالت طبیعی موهای جدید باید رشد کنند و جایگزین موهای فرسوده شوند، اما در مبتلایان به طاسی به موهای جدید اجازه رشد داده نمی‌شود و در نتیجه نمی‌توانند جایگزین موهای فرسوده شوند.

ریزش مو و علت‌های آن

عوامل زیادی موجود است که می‌تواند ریزش مو را تسریع کند.

- تغذیه نامناسب مانند مصرف نامتعادل گوشت، کمبود برخی مواد مغذی مانند پروتئین، آهن، روی، ویتامین ب کمپلکس، ‌ویتامینE و ویتامین A در مدت زمان طولانی می‌تواند بر ریزش مو اثر بگذارد. اختلال در خوردن این مواد باعث ریزش مو می‌شود و استفاده از آنها می‌تواند اثر معکوس داشته باشد.

- عمل جراحی نیز می‌تواند عاملی برای ریزش مو محسوب شود. البته این اثر موقتی است و پس از مدتی از بین می‌رود.

- استفاده از داروهای ضد فشار خون و همچنین داروهای قلبی نیز اثر مخرب بر مو دارد. این داروها عبارتند از: antidepressants- anticoagulants

- بیماری‌های هورمونی، ‌اختلال در غدد، بیماری‌های شاخص مانند دیابت

- عفونت‌های پوست سر یا جمجمه (بیماری‌های قارچی) باعث ریزش مو می‌شوند و درمانشان نیز اثر معکوس بر ریزش مو دارد.

- پیچ خوردگی موها، ابرو و مژگان نیز موجب ریزش مو می‌شود

- تاثیرات روانپزشکی

- کهولت سن نیز می‌تواند بر ریزش مو تاثیرگذار باشد. در افراد جوان نیز پریشانی و اضطراب زیاد می‌تواند عاملی برای ریزش مو باشد. این موضوع ممکن است بر نگرانی‌های فرد بیافزاید؛ چرا که شخص به این فکر می‌کند که طاسی جذابیت وی را از بین می‌برد و در نتیجه باعث کاهش اعتماد به نفس در وی می‌شود. ریزش مو و طاسی حتی ممکن است در برخی افراد افسردگی‌های مزمن را سبب شود.

عوامل موثر بر ریزش مو

- استفاده از داروهای ضد ریزش مو: این حقیقت دارد که داروهایی از جمله minoxidil باعث افزایش گردش خون در اطراف غده‌های رشد مو می‌شود؛ اما هیچ مدرکی برای توضیح این حالت وجود ندارد. در هر صورت طبق طب سنتی این دارو در درمان ریزش مو موثر بوده و تحریک رشد موهای جدید را سبب می‌شود.

- ممکن است ویژگی و خصوصیات ارثی نیز باعث ریزش مو شوند. اما این ژن‌ها ترکیبی از ژن‌های والدین به طور مساوی است. بنابراین به طور مثال نمی‌توان فرض را بر این گذاشت که ریزش مو ارثی از طرف مادر و خانواده مادری باشد.

- مطالعات زیادی در مورد سطح تستسترون در بدن و ارتباط آن با ریزش مو در فرق سر انجام شده است اما ارتباط آنها هنوز مشخص نشده است.

روش‌های درمان ریزش مو

- یک آزمایش کامل از پوست سر برای تشخیص شدت ریزش آن، سودمند است و پزشک متخصص می‌تواند با توجه به نوع ریزش مو، داروی مناسبی را تجویز ‌کند.

- ریزش مویی که بر اثر کمبود مواد غذایی غنی به وجود می‌آید را می‌توان با استفاده از رژیم غذایی مناسب و متعادل پیشگیری کرد.

- ریزش مویی که بر اثر عفونت‌های قارچی به وجود می‌آید نیز با استفاده از شامپوهای دارویی و داروهای خوراکی که توسط پزشک تجویز می‌شود، قابل درمان است.

- طاسی و کچلی میان مردان مشهودتر است که قابل درمان و بهبودی نیست؛ اگرچه داروهایی وجود دارند که از ریزش موهای باقی مانده جلوگیری می‌کنند.


برچسب: ،
ادامه مطلب

درمان دارویی در بیماران قلبی

برای کنترل یا پیش ‌گیری از بیماری قلبی ممکن است نیاز به مصرف دارو داشته باشید. داروها ممکن است برای استفاده در درمان یک عامل خطرزا از قبیل فشار خون، کلسترول یا از بین بردن درد قفسه ی سینه که اغلب همراه با بیماری قلبی است استفاده شود.

اگر شما جزء آن ‌دسته از بیماران هستید که دارو مصرف می‌ کنید، خیلی مهم است که روش زندگی خودتان را برای سلامت قلب خویش تغییر دهید، زیرا عادات سالم روزانه، مقدار نیاز به دارو را در حداقل ممکن نگه می دارد.

داروهای بیماری قلبی

دیجیتال (دیگوگسین)

دیجیتال نگه دارنده ی انقباض قلب است و در مواقعی که قلب قادر به پُمپ کردن خون به حد کافی نباشد، مصرف می شود. همچنین در مواقعی که ریتم قلب دچار بی ‌نظمی‌های سریع می‌ شود، آن را آهسته می ‌کند.

مهار کننده ی آنزیم مبدل آنزیوتانسین

این داروها عوامل عصبی و هومورال را که سبب تنگی بستر عروق محیطی می ‌شوند را بی ‌اثر می کنند و برای درمان فشار خون‌های بالا و در صدمات وارده بر ماهیچه‌ها ی قلب استفاده می ‌گردند.

هم چنین در بهبود صدمات کلیه ناشی از دیابت در بعضی بیماران استفاده می ‌شود.

بتا بلوکرها

این داروها ضربان قلب را کاهش داده و نیروی هر ضربه ی قلبی را کم می کنند. هم چنین برای بهبود فشار خون‌های بالا و درد قفسه ی صدری و پیش گیری از تکرار حملات قلبی استفاده می ‌گردند.

نیترات‌ها (شامل نیترو گلیسرین)

این دسته داروها رگ ‌های خونی را گشاد می کنند و درد قفسه ی صدری را کاهش می ‌دهند.

مهار کننده ی کانال‌های کلسیمی

این دسته ی دارویی هم رگ ‌های خونی را گشاد می ‌کنند. هم‌ چنین برای درمان فشار خون‌های بالا و درد قفسه ی صدری مورد استفاده قرار می ‌گیرد.

مدرها (قرص‌های ادرار آور)

برای کم کردن مایعات بدن در فشار خون‌های بالا استفاده می‌ گردد.

داروهای پایین آورنده ی کلسترول خون

برای کم کردن سطح LDL یا کلسترول بد در خون و هم چنین بعضی از آن ها برای بالا بردن HDL یا کلسترول خوب استفاده می گردد.

آسپرین

آسپرین امروزه به عنوان داروی عجیبی شناخته شده است که می تواند به کاهش خطر حملات قلبی یا سکته ی مغزی برای کسانی که در حال حاضر یکی از آن ها را دارند، کمک کند.

هم چنین این دارو توانسته به باز نگه داشتن سرخرگ ‌های افرادی که قبلاً عمل‌های بای پس عروق کرونر یا دیگر اعمال جراحی برای رفع انسدادهای سرخر‌گ‌ ها را داشته‌اند، از جمله آنژیوپلاستی، کمک کند.

هم‌ چنین آسپرین در اورژانس به افرادی که مشکوک به سکته ی قلبی یا مغزی هستند داده می شود.

به هر حال اثر آسپرین در پیش گیری از حملات قلبی و مغزی در افرادی که هنوز هیچ ‌گونه سابقه ی بیماری قلبی و مغزی ندارند، توسط موسسه ی غذا و دارو تایید نشده است، حتی ممکن است مصرف آن در کسانی که مخصوصاً هیچ ‌گونه خطر بیماری قلبی را ندارند، مضر نیز باشد.

آسپرین یک داروی قوی است، ولی عوارضی هم دارد. این دارو می ‌تواند شانس شما را برای ابتلا به زخم معده، بیماری کلیوی، بیماری کبدی و صدمه ی مغزی به دنبال خونریزی زیاد کند. هم چنین می‌ تواند با سایر داروها واکنش دهد و اثرات مخربی بر جا گذارد.

اگر شما جزء افرادی هستید که می ‌خواهید آسپرین را برای درمان یا پیش ‌گیری از بیماری‌های قلبی استفاده کنید، در مرحله ی اول با پزشک معالج خود مشورت نمایید. تنها پزشک شماست که با دانستن تاریخچه ی مصرف دارویی و هم چنین شرایط و سلامت عمومی شما در حال حاضر، می ‌تواند قضاوت درستی از سودمندی مصرف آسپرین برای شما داشته باشد.

در مجموع آسپرین می‌ تواند برای گروهی از زنان که بیماری قلبی دارند، سودمند باشد، اما برای اغلب زنان که در سلامتی کامل بسر می ‌برند، توصیه نمی ‌شود.

هورمون درمانی بعد از یائسگی

قبلا هورمون درمانی در خانم‌هایی که مشکلات قلبی داشتند، برای کاهش خطر حملات قلبی استفاده می ‌شد. اما تحقیقات اخیر نشان داده خانم‌هایی که بیماری قلبی دارند، نبایستی از این نوع درمان استفاده کنند. این درمان شامل هورمون های استروژن + پروژسترون، یا فقط استروژن می‌ باشد.

تحقیقات نشان داده خانم‌هایی که بیماری‌ قلبی دارند و درمان استروژن + پروژسترون دریافت داشته‌اند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سکته ی قلبی، ایجاد لخته ی خون در رگ ها، سکته ی مغزی و سرطان پستان هستند.

استروژن هم هیچ ‌گونه اثر پیش ‌گیری کننده ای از سکته ی قلبی، در خانم‌هایی که مبتلا به بیماری قلبی هستند، ندارد.

عمل‌های مخصوص

بهبود بیماری‌های قلبی احتیاج به تکنیک‌های مخصوص دارد که با آن بتوان سرخرگ را باز و جریان خون را بهبود بخشید. این‌ها معمولاً برای بهبود درد شدید قفسه صدری یا پاک کردن رگ‌ های خونی از لخته‌ها استفاده می‌ گردد.

این اعمال شامل آنژیوپلاستی کرونری و آنژیوپلاستی با بالون هستند. در این تکنیک یک لوله ی تو خالی نازک یا "کاتتر "(CATHETER)به آرامی از میان سرخرگ‌ ها عبور داده شده و در مدخل سرخرگ کرونر تنگ وارد می ‌شود. در سر این لوله یک بالون وجود دارد که برای باز کردن رگ‌ ها و بهبود جریان خون، چند مرتبه پُر و خالی می شود.

بعضی اوقات یک لوله ی کوچک که به آن STENT گفته می‌شود، به طور دائم در درون سرخرگ کار گذاشته می‌ شود تا رگ همیشه باز بماند.

بای پس سرخرگ کرونری قلب

در این روش یک قطعه از سیاهرگ ساق پا، یا یک تکه از سرخرگ قفسه ی سینه یا مچ دست برداشته می شود و به بالا و پایین سرخرگ قلبی در ناحیه ی مسدود یا تنگ شده ی عروق متصل می ‌گردد.

برچسب: ،
ادامه مطلب

سنگ‌ کلیه‌ ـ kidney stones

سنگ‌ کلیه‌ ذرات‌ کوچک‌ و سخت‌ که‌ در یک‌ یا هر دو کلیه‌ تشکیل‌ شده‌ و گاهی‌ به‌ داخل‌ حالب‌ها (لوله‌های‌ عضلانی‌ باریکی‌ که‌ ادرار را از کلیه‌ها به‌ مثانه‌ منتقل‌ می‌کنند) انتقال‌ یابند.

سنگ‌ کلیه‌ از نظر اندازه‌ از یک‌ دانه‌ شن‌ تا حدود یک‌ توپ‌ گلف‌ متغیر بوده‌ و ممکن‌ است‌ منفرد یا متعدد باشد. سنگ‌ کلیه‌ معمولاً بزرگسالان‌ بالای‌ 30 سال‌ از هر دو جنس‌ را مبتلا می‌سازد ولی‌ در مردان‌ شایع‌تر است‌.

ـ علایم‌ شایع‌:
دوره‌های‌ درد شدید و پیچشی‌ (متناوب‌) به‌ فاصله‌ هر چند دقیقه‌. درد معمولاً ابتدا در ناحیه‌ پشت‌، درست‌ پایین‌ دنده‌ها، ظاهر می‌گردد. در طی‌ چند ساعت‌ یا چند روز، ناحیه‌ درد از مسیر حرکتی‌ سنگ‌ از حالب‌ به‌ طرف‌ کشاله‌ ران‌ پیروی‌ می‌کند. با دفع‌ سنگ‌ درد بیمار متوقف‌ می‌گردد. تهوع‌ مکرر، دفع‌ مقادیر اندک‌ خون‌ در ادرار. ادرار ممکن‌ است‌ کدر یا تیره‌ به‌ نظر برسد.

ـ علل‌ بیماری:
۱. انسداد ادراری‌ به‌ هر دلیل‌
۲. نقرس‌ (در مورد سنگ‌های‌ اسیداوریکی‌)
۳. دفع‌ مقادیر بیش‌ از حد کلسیم‌ از ادرار در اثر اختلال‌ غده‌ پاراتیرویید ـ که‌ تنظیم‌ متابولیسم‌ کلسیم‌ را به‌ عهده‌ دارد ـ یا در اثر مصرف‌ بیش‌ از حد کلسیم‌ و ویتامین‌ ـ د

ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:
۱. کاهش‌ حجم‌ ادار ناشی‌ از بی‌آبی‌ یا آب‌وهوای‌ گرم‌ و خشک‌
۲. رژیم‌ غذایی‌ نامتناسب‌ (مصرف‌ بیش‌ از حد کلسیم‌)
۳. سابقه‌ خانوادگی‌ سنگ‌ کلیه‌
۴. پرکاری‌ پاراتیرویید
۵. در بستر افتادن‌ طولانی‌ مدت‌ به‌ هر دلیل‌
۶. سوء مصرف‌ الکل‌

ـ پیشگیری‌:
مصرف‌ روزانه‌ حدود 3 لیتر مایعات‌ و عمدتاً آب‌ خالص،‌ اجتناب‌ از مصرف‌ شیر و فرآورده‌های‌ لبنی‌ در صورتی‌ که‌ سنگ‌ کلیه‌ از نوع‌ کلسیمی‌ ـ فسفری‌ باشد. خودداری‌ از شرایطی‌ که‌ با تعریق‌ بیش‌ از حد همراه‌ است‌.

ـ عواقب‌ مورد انتظار:
سنگ‌های‌ بزرگ‌ معمولاً در کلیه‌ مانده‌ و بدون‌ علامتند، هرچند که‌ می‌توانند به‌ کلیه‌ آسیب‌ بزنند. سنگ‌های‌ کوچک‌ به‌ آسانی‌ همراه‌ ادرار از طریق‌ حالب‌ دفع‌ می‌گردند. سنگ‌های‌ بین‌ این‌ دو اندازه‌ که‌ از طرفی‌ قابلیت‌ ورود به‌ حالب‌ را داشته‌ و از طرف‌ دیگر به‌ اندازه‌ کافی‌ کوچک‌ نیستند تا عبور آنها از حالب‌ به‌ آسانی‌ صورت‌ گیرد باعث‌ ایجاد درد شدید می‌گردند. این‌ سنگ‌ها معمولاً در طی‌ چند روز دفع‌ می‌گردند. چنانچه‌ حرکت‌ سنگ‌ متوقف‌ شده‌ و باعث‌ انسداد ادراری‌ گردد، برای‌ پیشگیری‌ از آسیب‌ بیشتر کلیه‌ باید خارج‌ گردد.

ـ عوارض احتمالی:
عفونت دستگاه ادراری آسیب به کلیه به طوری که عمل جراحی را ضروری سازد. عود سنگ.

ـ درمان‌:
۱. هنگام‌ ادرار کردن‌ از کاغذ صافی‌ یا گاز استفاده‌ کنید تا دفع‌ سنگ‌ مشخص‌ شود؛ یا داخل‌ یک‌ ظرف‌ شیشه‌ای‌ ادرار کرده‌، وجود سنگ‌ را بررسی‌ کرده‌ و در صورت‌ وجود آن‌ را جدا کرده‌، ادرار را دور بریزید. برای‌ مشخص‌ شدن‌ ترکیب‌ سنگ‌، آن‌ را نزد پزشک‌ ببرید.

۲. بررس‌های‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ آزمایش‌ کامل‌ ادرار و کشت‌ ادرا، عکس‌ شکم‌، سونوگرافی‌ کلیه‌، سی‌تی‌اسکن‌، و اُروگرافی‌ وریدی‌ (روشی‌ برای‌ بررسی‌ کلیه‌ها و مجاری‌ ادرار با تزریق‌ یک‌ داروی‌ قابل‌ شناسایی‌ توسط‌ اشعه‌ ایکس‌ به‌ داخل‌ جریان‌ خون‌)

۳. در صورت‌ وجود سنگ‌ کوچک‌ منفرد بدون‌ عارضه‌ انسداد و عفونت‌ ممکن‌ است‌ به‌ درمان‌ خاصی‌ نیاز نباشد.

۴. در مورد سنگ‌های‌ بزرگتری‌ که‌ خودبه‌خود دفع‌ نشده‌ و باعث‌ ایجاد عوراض‌، عفونت‌ یا درد شدید شده‌اند اقدامات‌ درمانی‌ به‌ منظور حذف‌ آنها لازم‌ است‌. روش‌های‌ مختلف‌ درمانی‌ در این‌ زمینه‌ عبارتند از: حل‌ کردن‌ سنگ‌ به‌ طریق‌ شیمیایی‌، در آوردن‌ سنگ‌ با آندوسکوپ‌، خارج‌ کردن‌ سنگ‌ از طریق‌ پوست‌، سنگ‌ شکنی‌ با کمک‌ امواج‌ ماوراء صورت‌ از خارج‌ بدن‌ [ESWL] ، و به‌ ندرت‌ جراحی‌ باز. سایر رویکردهای‌ درمانی‌ جدید نیز در دست‌ بررسی‌ است‌.

۵. سنگ‌های‌ ناشی‌ از بالا بودن‌ میزان‌ کلسیم‌ بدن‌ ممکن‌ است‌ نیازمند برداشت‌ جراحی‌ بافت‌ پاراتیرویید غیرطبیعی‌ باشند.

ـ داروها:
۱. مسکن‌ها
۲. داروهای‌ ضداسپاسم‌ برای‌ شل‌ کردن‌ عضلات‌ حالب‌ و کمک‌ به‌ دفع‌ سنگ‌
۳. بسته‌ به‌ نوع‌ سنگ‌ (سنگ‌های‌ حاوی‌ کلسیم‌، استروایت‌، سیستینی‌، اسیداوریکی‌ یا سایر ترکیبات‌) داروهایی‌ به‌ منظور متوقف‌ کردن‌ رشد سنگ‌های‌ موجود یا تشکیل‌ سنگ‌های‌ جدید ممکن‌ است‌ تجویز شود. این‌ نوع‌ درمان‌ مستلزم‌ برنامه‌ طولانی‌ مدت‌ بوده‌ و پایبندی‌ بیمار به‌ اجرای‌ آن‌ در موفقیت‌ آن‌ مهم‌ است‌.

ـ فعالیت‌:
اگر شما از ابتلای‌ خود به‌ سنگ‌ کلیه‌ مطلع‌ هستید از موقعیت‌هایی‌ که‌ در آنها بروز درد شدید ممکن‌ است‌ خطر آفرین‌ باشد، نظیر بالارفتن‌ از نردبان‌ و کار برروی‌ پشت‌بام‌ یا داربست‌ دوری‌ کنید. طی‌ حمله‌ سنگ‌ کلیه‌ تا حد امکان‌ به‌ فعالیت‌های‌ طبیعی‌ خود ادامه‌ دهید. در بستر نمانید چرا که‌ فعالیت‌ به‌ دفع‌ سنگ‌ کمک‌ می‌کند.

ـ رژیم‌ غذائی‌:
اگر نوع‌ سنگ‌ کلسیمی‌ یا فسفری‌ باشد، از مصرف‌ فرآورده‌های‌ لبنی‌، شکلات‌ و نارگیل‌ خودداری‌ کنید. اگر نوع‌ سنگ‌ فسفاته‌ باشد، رژیم‌ غذایی‌ حاوی‌ اسیدها به‌ اسیدی‌ نگه‌داشتن‌ مختصر ادرار کمک‌ می‌کند. اگر نوع‌ سنگ‌، اسیداوریکی‌ یا سیستینی‌ باشد، رژیم‌ غذایی‌ حاوی‌ مواد قلیایی‌ به‌ قلیایی‌ نگه‌داشتن‌ مختصر ادرار کمک‌ می‌کند. در مورد همه‌ انواع‌ سنگ‌، نوشیدن‌ روزانه‌ حداقل‌ 13 لیوان‌ مایعات‌ (و بیشتر از همه‌ آب‌ خالص‌) ضروری‌ است‌ رژیم‌ غذایی‌ کم‌چربی‌ و پرفیر نیز توصیه‌ می‌گردد.

ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. اگر افزایش‌ درجه‌ حرارت‌ تا 3/38 درجه‌ سانتیگراد

۲. اگر بروز علایم‌ عفونت‌ کلیه‌ (سوزش‌ و ناراحتی‌ هنگام‌ ادرار کردن‌ یا احساس‌ مکرر نیاز فوری‌ به‌ ادرار کردن‌)

۳. اگر دچارعلایم‌ جدید و غیرقابل توجیه شده اید. داروهای‌ تجویزی‌ ممکن‌ است‌ با عوارض‌ جانبی‌ همراه‌ باشند.

برچسب: ،
ادامه مطلب

آزمایش های تشخیص بیماری قلبی

اگر از یک رژیم غذایی سالم پیروی کنید، فعالیت بدنی کافی داشته باشید، در وزن مناسب باقی بمانید و سیگار را ترک کنید، سلامتی قلب خود را افزایش می‌ دهید. مهم نیست که عوامل خطر بیماری قلبی تا چه حدی در شما وجود داشته باشد، مطمئن باشید که انجام چهار عمل فوق به نفع شما خواهد بود.

بسته به وضعیت شما ممکن است مراحل دیگری هم برای کنترل بیماری قلبی تان نیاز باشد. مثلاً اگر دیابت دارید، لازم است قند خون خود را مرتب کنترل کنید.

کنترل وزن، استفاده از رژیم غذایی مناسب و انجام فعالیت‌ بدنی بیشتر به حفظ قند خون در محدوده ی طبیعی کمک می ‌کند. این روش‌ها به کاهش خطر فشار خون بالا و چربی خون بالا هم کمک می ‌کند.

وضعیت طبی با عادات معمول شما هر چه که باشد، با کمک این برنامه می‌ توانید تغییرات مثبت و بزرگی در سلامت قلب خود ایجاد کنید.

کسانی که دچار بیماری قلبی هستند

اگر شما دچار بیماری قلبی هستید کنترل آن بسیار مهم است. خوب غذا خوردن، فعالیت بدنی مناسب و منظم و داشتن وزن مناسب به شما کمک می‌ کند از وخامت وضعیت خود بکاهید.

اگر سیگار می ‌کشید، آن را ترک کنید و اگر دارای دیابت هستید، نیاز است سریعاً آن را درمان کنید. هم چنین لازم است تست‌های تخصصی پزشکی یا مصرف دارو و اعمال تشخیصی مخصوص انجام دهید. این مطلب ضمن ارائه ی توضیح در خصوص مطالب فوق به شما کمک می‌ کند تا از قلب خود محافظت کنید.

تست‌های غربالگری

در اغلب موارد شما احتیاج به تست‌های تشخیصی برای اطمینان از وجود بیماری قلبی و شدت آن دارید. ممکن است به نظر پزشک شما، این تست‌ها مهم نباشد، ولی به تائید تشخیص کمک می ‌کند.

اغلب تست‌های غربالگری در بیرون از بدن ما انجام می‌ گردد و بدون درد هستند. بعد از گرفتن دقیق تاریخچه ی پزشکی و انجام دادن معاینات بالینی، ممکن است پزشک یک یا چند تا از آن تست‌ها را انجام دهد.

الکترو کاردیوگرام

الکترو کاردیوگرام از فعالیت‌های الکتریکی قلب شما تصویری را روی کاغذ رسم می ‌کند(تصویر بالا). این تست می ‌تواند ضربان غیر طبیعی و انهدام ماهیچه‌های قلبی و مشکلات جریان خون در رگ‌ های کرونی قلب و بزرگ شدن قلب را به شما نشان دهد.

تست ورزش

این تست فعالیت الکتریکی قلب را در زمان انجام فعالیت‌ بدنی ثبت می ‌کند. شما معمولاً روی یک نوار حرکت می ‌کنید و در همان حال، ثبت نوار قلب شما انجام می‌ شود(تصویر بالا).

اگر فردی به دلیل مشکلات مفاصل یا قلبی نتواند این تست را انجام دهد، به جای فعالیت بدنی، دارویی دریافت می‌ کند و با افزایش جریان خون به قلب، به وجود مشکل پی می ‌برند.

تست تالیوم

این تست کارکرد ماهیچه‌های قلب را در زمانی که خون به قلب جریان دارد، نشان می ‌دهد. مقدار کمی مواد رادیواکتیو در سیاهرگ بازوی دست تزریق می‌ شود و با یک دوربین از برداشت این مواد توسط ماهیچه ی قلب تصویربرداری می ‌شود.

اکو کاردیوگرافی

تغییر امواج صوتی در تصاویر، نشان دهنده ی اندازه ی قلب و شکل قلب و حرکات آن می‌ باشد(تصویر بالا). هم چنین از امواج صوتی برای نشان دادن مقدار پمپ خون حین خارج شدن از قلب موقع انقباض استفاده می‌ شود.

آنژیوگرافی

در این روش یک لوله ی کوچک تو خالی با بی حسی موضعی، از طریق بازو یا ران، وارد سرخرگ یا سیاهرگ محیطی می‌ شود و نوک آن برای تزریق ماده ی حاجب وارد قلب می ‌گردد و اندازه و شدت بیماری قلبی با توجه به نتایج آن مشخص می گردد. تصاویر گرفته شده به نام آنژیوگرام یا آرتریوگرام خوانده می ‌شوند(تصویر بالا).

ونتریوکولرگرام

تزریق مستقیم ماده حاجب به داخل حفره ی بطن چپ قلب را می‌ گویند. مانند آنژیوگرافی انجام می‌ شود، ولی تصاویر حاصله ضبط می ‌شود.

اولتراسوند در عروق کرونری

در این روش بوسیله ی لوله ای کوچک که وارد عروق محیطی می‌ شود، میزان جریان خون اندازه‌گیری می گردد. سپس از سرخرگ ‌ها ی کرونری قلب تصویری برداشت می ‌شود که نشان دهنده ی ضخامت و سایر خصوصیات این رگ ها می ‌باشد. این روش به پزشک معالج امکان دیدن جریان خون و سایر انسداد‌ها را فراهم می‌ کند.

همچنین چندین تست جدید و بسیار حساس غربالگری دیگر موجود می ‌باشد. شما می‌ توانید از پزشک خود درباره ی این سه مورد سوال کنید:

1- داپلر سونوکاروتید:در این روش از امواج صوتی برای مشخص کردن انسدادها و باریکی های سرخرگ کاروتید استفاده می ‌شود که هر دو مورد می ‌تواند به حمله ی قلبی و سکته ی مغزی ختم شود.

2- توموگرافی کامپیوتری پرتاب الکترون:این وسیله اسکن بسیار سریع می ‌باشد که امکان تهیه ی تصویر سریع از ترکیب کلسیم عروق کرونر را ایجاد می‌ کند. این روش می ‌تواند بیماری قلبی را، قبل از این که شما هیچ علامتی را احساس کنید، تشخیص دهد.

3- تست خونی بسیار حساس سی راکتیو پروتئین:

این آزمایش میزان پروتئین موجود در خون را اندازه‌گیری می‌ کند. سطوح بالا نشان دهنده ی التهاب در دیواره ی سرخرگ‌هاست که خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش می ‌دهد

برچسب: ،
ادامه مطلب

کارکردن در دوران بارداری

اغلب خانم‌ها در دوران بارداری به کار و فعالیت خود بیرون از خانه ادامه می‌دهند. اما اگر شما هم در این وضعیت هستید باید بدانید بارداری ممکن است شرایطی ناخوشایند برای شما ایجاد کند. پس بهتر است بدانید چگونه می‌توان ناراحتی‌ها و دردسرهای دوران بارداری را کاهش داد. علاوه بر این باید نسبت به مواردی که می‌تواند سلامت شما و کودک را به خطر بیندازد نیز آگاه باشید.

تهوع و استفراغ؛ مشکل شایع دوران بارداری

تهوع و استفراغ مشکلی شایع در دوران بارداری است که در هر ساعتی از شبانه روز ممکن است خانم باردار را درگیر کند. مشخص است که هیچ فردی دوست ندارد چنین وضعیتی را در محل کارش تجربه نماید. بنابراین برای کاهش این حالت‌ها:

ـ از عواملی که باعث ایجاد تهوع می‌شود، پرهیز کنید. شاید نوشیدن یک لیوان قهوه هنگام صبح یا بوی غذاهایی که برای ناهار گرم می‌شود، قبل از دوران بارداری برای شما طبیعی بوده و ناراحت‌تان نمی‌کرده است. اما در این دوران همین موارد به ظاهر ساده می‌تواند سبب حالت تهوع و استفراغ شود. پس تا جایی که ممکن است مراقب این موارد باشید.

ـ بهتر است برای برطرف شدن این حالت از مواد غذایی خاصی که به کاهش علائم کمک می‌کند، مانند زنجبیل یا چای زنجبیلی بیشتر استفاده کنید. همچنین باید به مقدار کافی مایعات بنوشید. بنابراین بهترین کار این است که یک بطری آب روی میز کار خود بگذارید و در طول روز جرعه جرعه از آن بنوشید.

با خستگی مقابله کنید

بدن شما در این دوران به نسبت گذشته تفاوتی اساسی پیدا کرده است و به همین دلیل احساس خستگی نباید چیزی عجیب و دور از انتظار باشد. اما به طور حتم در طول روز هم نمی‌توان به راحتی استراحت کرد تا این حس ناخوشایند برطرف شود. پس بهتر است به شیوه‌هایی دیگر این حس را کنترل کنید:

ـ مواد غذایی سرشار از آهن و پروتئین مصرف کنید. خستگی می‌تواند نشانه کم‌خونی فقر آهن باشد که با تغییر رژیم غذایی برطرف می‌شود. بنابراین بهتر است در رژیم غذایی خود از گوشت قرمز، گوشت مرغ، غذاهای دریایی و سبزیجات برگ‌دار سبز رنگ استفاده کنید.

ـ بین کارها کمی به خودتان استراحت دهید. به عنوان مثال اگر میان کارها چند دقیقه‌ای از جای خود بلند شوید و راه بروید نیرویی تازه می‌گیرید. همچنین اگر شرایط و محیط کار اجازه می‌دهد، خوب است چند دقیقه‌ای چراغ‌ها را خاموش کنید، چشمانتان را ببندید و پاهایتان را روی سطحی بلند بگذارید تا حال بهتری پیدا کنید.

ـ فعالیت‌های روزمره را کاهش دهید. پس از گذراندن یک روز سخت کاری استراحت کردن خیلی دلنشین است. بنابراین بهتر است از فردی دیگر برای خرید کردن کمک بخواهید و در صورت امکان شخصی را نیز برای نظافت منزل استخدام کنید تا کارها و وظایف شما در خانه کمتر شود.

ـ برنامه‌های ورزشی را نادیده نگیرید. هر چند که بسیاری از خانم‌ها پس از گذراندن یک روز پرکار تمایلی به ورزش کردن ندارند، اما باید به این نکته توجه داشته باشید که ورزش می‌تواند سطح انرژی شما را افزایش دهد؛ بخصوص اگر تمام مدت روز را پشت میز نشسته‌ باشید.

البته برای شروع یا ادامه دادن هر ورزشی ابتدا باید نظر پزشک خود را بپرسید و از بی‌ضرر بودن آن مطمئن شوید.

ـ طوری برنامه‌ریزی کنید که هر شب 7 تا 9 ساعت بخوابید. هنگام خواب می‌توانید یک بالش کوچک میان پاهای خود و یکی زیر شکم‌تان قرار دهید تا راحت‌تر باشید.

در محیط کار باید راحت باشید

با گذر روزها و پیشرفت ماه‌های بارداری، فعالیت‌های ساده‌ای مانند نشستن و ایستادن هم ناراحت‌کننده می‌شود. اما اگر دائم به حالت نشسته نباشید و هرچند دقیقه از جای خود بلند شوید، وضعیت بهتر می‌شود.

همچنین بهتر است هنگام نشستن صندلی خود را طوری تنظیم کنید که دست‌ها، پاها و کمرتان در وضعیتی مناسب قرار گیرند، اما اگر صندلی شما قابل تنظیم نیست، می‌توانید از یک بالش کوچک یا کوسن کمک بگیرید تا کمرتان در بهترین وضعیت قرار گیرد.

هنگامی که ایستاده‌اید نیز مراقب باشید؛ چون ایستادن طولانی مدت علاوه بر فشار وارد کردن بر کمر، می‌تواند منجر به درد و سرگیجه شود. در شرایطی که ناچار هستید مدت زمان زیادی بایستید نیز بهتر است یکی از پاها را روی یک زیرپایی یا چهارپایه کوتاه قرار دهید.

استرس کار را کنترل کنید

اگر در محیط کار خود استرس زیادی داشته باشید، به طور حتم انرژی شما برای مراقبت از خود و کودکتان کاهش می‌یابد. پس بهتر است استرس خود را کاهش دهید:

می‌توانید برای کنترل استرس فهرستی از کارهای روزانه را به ترتیب اولویت‌شان تهیه کنید؛ شاید برخی از این کارها را بتوان حذف کرد یا به فرد دیگری سپرد.

ـ درباره نگرانی‌هایتان با دوست، همکار یا همسر خود صحبت یا سعی کنید به شیوه‌های مختلفی مانند تنفس آرام و عمیق خودتان را آرام کنید.

در شرایط کاری خاص بیشتر مراقب باشید

برخی از مشاغل برای خانم‌های باردار خطرناک‌تر است و می‌تواند عوارض زیادی در دوران بارداری ایجاد کند؛ به خصوص در شرایطی که احتمال زایمان زودرس نیز بیشتر است.

قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و مضر، ساعت‌های کاری زیاد، ایستادن برای مدتی طولانی، بلند کردن اجسام سنگین، سر و صدای بیش از حد، استرس زیاد و سرمای بیش از حد محیط کار از جمله شرایطی است که احتمال ایجاد عوارض را افزایش می‌دهد.

علاوه بر این، فعالیت‌هایی که به چابکی و تعادل نیاز دارد، نیز ممکن است در این دوران دشوارتر از قبل انجام شود یا حتی نتیجه دلخواه را نداشته باشد؛ پس باید در این شرایط بیشتر دقت کنید.

در نهایت اگر شما هم نگران این مسائل هستید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید و برای کاهش عوارض از او مشورت بخواهید.

برچسب: ،
ادامه مطلب

حرکاتی برای تقویت عضلات شانه(قسمت دوم)

مفصل شانه یکی از مفاصل مهم بدن است که تحرک زیادی دارد. این مفصل توسط عضلات متعددی حمایت می‌شود که در شکل ظاهری و توانایی شانه‌ها نیز نقش دارند.

از آنجا که دست‌ها بیشتر برای انجام فعالیت‌های روزمره و همچنین بلند کردن اجسام مورد استفاده قرار می‌گیرند، داشتن عضلات شانه‌ای قوی باعث می‌شود در معرض آسیب کمتری قرار بگیریم. استخوان باریکی به نام ترقوه جلوی شانه وجود دارد که به علت سطحی بودن، احتمال شکستگی آن بیشتر است. انجام حرکات زیر به تقویت عضلات ناحیه شانه کمک می‌کند و در صورتی که بتازگی شکستگی ترقوه شما جوش خورده است، می‌توانید با انجام حرکات زیر بسرعت توانایی از دست رفته شانه‌ها را بازیابید.

حرکت اول: صاف بایستید و یک چوب بلند را با هر دو دست بگیرید، طوری که کف دست‌های شما خلاف جهت بدنتان باشد. در ابتدا چوب را مقابل ران‌هایتان با هر دو دست نگه دارید. حالا بدون آن که آرنج‌های خود را خم کنید، به کمک یک دست، دست دیگر را تا جایی که می‌توانید به سمت بالا هل دهید. 5 ثانیه در این وضعیت بمانید و مجددا به نقطه شروع بازگردید. این حرکت را 10 بار تکرار کنید.

حرکت دوم: در جای خود بایستید و دست‌ها را دو طرف بدن آویزان کنید. بدون خم کردن آرنج یکی از دست‌ها را به سمت عقب ببرید. 5 ثانیه در همین حالت بمانید. سپس به نقطه شروع برگردید. این حرکت را 10 بار برای هر دست تکرار کنید.

حرکت سوم: به یک طرف روی زمین دراز بکشید و دست بالایی خود را روی سینه در حالت استراحت قرار دهید. حالا به آهستگی دست بالایی را از زمین بلند کنید و در طول حرکت از خم کردن آرنج پرهیز کنید تا جایی که انگشتان شما رو به سقف قرار گیرند. این حرکت را 3 نوبت و در هر نوبت 10 بار تکرار کنید. می‌توانید برای دفعات بعدی وزنه‌ای هم در دست بگیرید.

برچسب: ،
ادامه مطلب

قاچاق انسان و تن‌فروشی در عربستان پدیده‌ای است که آ‌ل‌سعود بارها آن را تکذیب کرده و در واکنش به آمارهای مستند، انگشت اتهام را به سوی مهاجران غیرقانونی گرفته است. با این حال گزارش‌های سازمان‌های غیردولتی، روایتگر داستان‌ دیگری است

بهاره محبی، گروه جهان- از نداشتن حق مشارکت در تعیین سرنوشت سیاسی کشور و نداشتن اجازه رانندگی زنان در عربستان که بگذریم در پس نقاب زنان عرب و غیرعرب در این کشور و دخترکان خردسالی که از روی اجبار عروسکشان را با کودکی در آغوش عوض کرده‌اند، حرف‌های ناگفته‌ی بسیاری هست. حرف‌هایی که اغلب در هیاهوی نفت‌کش‌ها گم می‌شوند.
قاچاق انسان و تن‌فروشی در عربستان پدیده‌ای است که حکومت آل سعود بارها آن را تکذیب کرده است و در برابر آمارهای مستند سازمان‌ها و شخصیت‌های سیاسی در نهایت انگشت اتهام را به سوی مهاجران غیرقانونی گرفته است. با این حال گزارش‌های سازمان‌های غیردولتی محلی، روایتگر داستان‌ دیگری است.

از عروس‌ْکودک تا برده جنسی

روزنامه «آفن‌پست» ماه می سال جاری میلادی از افزایش قاچاق دختران موریتانی به عنوان «عروس‌ْکودک» به عربستان سعودی خبر داد و نوشت که دختران 5 تا 12 سال به ثروتمندان سعودی فروخته می‌شوند و در برخی موارد نقش برده‌های جنسی را برای صاحبان خود بازی می‌کنند.
«امینه ‌المختار»، دبیر انجمن محلی «زنان سرپرست خانوار» در موریتانی درباره قاچاق دختران خردسال این کشور به عربستان می‌گوید: «اغلب خانواده‌های فقیر موریتانیایی به امید ازدواج دخترانشان با مردان ثروتمند سعودی، فرزندان خود را در ازای پنج الی شش میلیون اوگوئیا (معادل 20 هزار دلار) در اختیار دلال‌ها قرار می‌دهند و دلال‌ها که اغلب همکاری تنگاتنگی با آژانس‌های مسافرتی دارند دختران را به عربستان سعودی منتقل می‌کنند.»
به گفته وی، دلال‌ها در ازای جوانی و زیبایی دخترانی که به سعودی‌ها تحویل می‌دهند کمیسیون‌ درخور توجه‌ای از شاهزاده‌های عرب دریافت می‌کنند.
المختار می‌گوید: «دخترانی که هنوز به سن بلوغ نرسیده‌‌اند در عربستان قیمت بالایی دارند، اما همینکه به سن بلوغ می‌رسند یا باردار می‌شوند، طرد می‌شوند و دیگر مورد توجه همسرانشان نیستند. این دختران بدون شبکه حمایتی، وارد خیابان‌ها می‌شوند و هیچ انتخابی جز تن‌فروشی ندارند.»
«لیلا عایشه» از فعالان حقوق بشر در عربستان درباره‌ی برده‌داری جنسی می‌گوید، دختری از کشور موریتانی را دیده که به مدت سه سال در عربستان در اتاقی زندانی بوده است و هیچ کس به جز همسر و زن خدمتکارش را ندیده بود.
امینه المختار همچنین از قاچاق زنان به عربستان با هدف تن‌فروشی می‌گوید. به گفته وی، آژانس‌های مسافرتی به زنان خانواده‌های فقیر، پرداخت هزینه‌ی بلیط هواپیما و گرفتن ویزا برای یافتن شغلی پردرآمد در عربستان سعودی را پیشنهاد می‌کنند.
این زنان اغلب برای اینکه شانس خود را برای یافتن شغلی پردرآمد در عربستان بیازمایند با پرداخت هزینه‌ها توسط آژانس‌های مسافرتی موافقت می‌کنند، اما در بیشتر موارد به دلیل نداشتن مهارت‌های شغلی مجبور می‌شوند در عربستان برای بازپرداخت بدهی‌های سفر خود تن‌فروشی کنند.
در تونس اما روند انتقال زنان به عربستان با هدف سوءاستفاده جنسی، رنگ دیگری دارد. نشریه‌ی «یمن آبزرور» آگوست 2009 در گزارشی از گسترش پدیده‌ی «ازدواج توریستی» در این کشور خبر داد و نوشت: «اغلب دختران یمنی که با توریست‌های عربی (به ویژه) سعودی‌ها ازدواج می‌کنند پس از رفتن به عربستان و دیگر کشورهای عربی به جرگه زنان خیابانی می‌پیوندند.»
موارد بسیاری گزارش شده است که گردشگران سعودی کودکان و زنان یمنی را برای کار اجباری یا تن‌فروشی به عربستان می‌برند. به عنوان مثال، بارها دیده شده است که دختران جوانی که کمتر از 15 سال دارند پس از سفر به عربستان در مکان‌هایی چون هتل‌ مشغول به کار می‌شوند و به صورت مکرر مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند.

تن‌فروشی در تانکرهای خالی نفت

این تنها زنان کشورهای آفریقایی‌ـ‌ عربی نیستند که به عربستان قاچاق می‌شوند. «می‌ین سوگانثی»، وزیر امور زنان اندونزی اواسط 1997 اعلام کرد، صدها زن اندونزیایی که اغلب آنان کمتر از 20 سال دارند در عربستان سعودی تن‌فروشی می‌کنند.
«وان محمد نور متها»، رئیس‌جمهوری تایلند نیز جولای 1998 با انتقاد شدید از قاچاق زنان تایلندی به عربستان گفته بود که بانکوک خواستار برخورد ریاض با عاملان قاچاق انسان به عربستان است.
یک زن تایلندی درباره شرایط خود در عربستان سعودی گفته است: «به امید یافتن شغلی پردرآمد در عربستان با زن تایلندی دیگری به نام «سونا» آشنا شدم. سونا به من وعده داد که در رستورانی به عنوان کارگر مشغول به کار خواهم شد و درآمد خوبی خواهم داشت، اما در نهایت او و همکارانش مرا وادار به تن‌فروشی کردند.»
این زن تایلندی گفته است که پس از رسیدن به عربستان به همراه 9 زن دیگر از جایی به جای دیگر برده می‌شدند و مجبور بودند که زیر آفتاب سوزان عربستان در محفظه کوچک زیر ساشی کامیون یا تانکر‌های خالی نفت، تن‌فروشی کنند.
او گفته که پس از رسیدن به ریاض نیز مجبور بوده است به همراه هفت دختر دیگر در اتاقی چهار متری روزگار بگذراند. هر یک از این دختران مجبور بودند که روزانه چهار تا 10 مشتری را بپذیرند و برای هر بار تن‌فروشی حدود 200 تا 800 ریال (عربستان) دریافت می‌کردند. به گفته‌ی این زن، اغب مشتریان آنان عربستانی بودند و به ندرت فرد خارجی در میان آنان دیده می‌شد.

شاهزاده‌های سعودی و صنعت زیرزمینی سکس کودکان

شهوترانی سعودی‌ها اما تنها به داخل مرزهای عربستان سعودی ختم نمی‌شود. روزنامه «میدل‌ایست تایمز» سال 2009 به نقل از مرکز ملی کودکان گمشده (در آمریکا) نوشت: «سازندگان فیلم‌های پورنو (در آمریکا) قربانیان خود را در مراکزی که جوانان گردهم می‌آیند، جست‌وجو می‌کنند. مراکزی مانند فروشگاه‌های بزرگ، باشگاه‌های ورزشی، ایستگاه‌های اتوبوس، مراکز مد و ...»
بر اساس گزارش این روزنامه، سازندگان فیلم‌های پورنو در مراکز عمومی به دنبال طعمه‌های خود می‌گردند و با جوانان و کودکان زیباروی (از هر دو جنس) طرح دوستی می‌ریزند. سازندگان فیلم‌های پورنو و دلال‌ها پس از جلب اعتماد کودکان و نوجوانان به آنان پیشنهاد شغلی با درآمد عالی می‌دهند، شغلی که هیچ تضادی با مدرسه‌رفتن آنان ندارد و به دختران استقلال مالی بیشتری می‌دهد. در مرحله بعد از طعمه‌ها فیلم و عکس تهیه و برای شاهزاده‌های عربستان ارسال می‌شود.
در گزارش میدل‌ایست آنلاین آمده است که شاهزاده‌های سعودی نقش بسیار پررنگی در صنعت زیرزمینی سکس کودکان در جهان دارند و اغلب کودکان و نوجوانان انتخاب شده در امریکا و اروپا و دیگر نقاط جهان در مسیر مدرسه، در برابر منازل یا حتی زمانی که با والدینشان در فروشگاه‌ها هستند، ربوده می‌شوند و پیش از این‌که پلیس محلی حتی تحقیقات خود را آغاز کند به عربستان سعودی می‌رسند.
به نوشته این روزنامه، ‌دلال‌های شاهزاده‌های سعودی اغلب در مراکز مد و اماکن عمومی کشورهای مختلف از جمله امریکا در جست‌وجوی طعمه‌های خود هستند و مقام‌های ایالات متحده به دلیل مصلحت‌های سیاسی تنها در مواردی که خانواده قربانیان به‌طور تصادفی سرشناس باشند، تلاش می‌کنند تا به دور از نگاه رسانه‌ها مسئله را حل و فصل کنند.

برچسب: ،
ادامه مطلب

وسواس را چگونه درمان کنیم؟

در اصطلاح دین؛ وسواسی به کسی گفته می‌شود که در عمل به وظایف شرعی، رفتاری غیر عادی از خود نشان می‌دهد و با حساسیت‌های بیجا و تکرار بی مورد برخی کارها سعی می‌کند تا آن کار به دلش بچسبد.

روان‌پزشکان بر این باورند که این حالت در حقیقت یک بیماری روانی است که نیاز به درمان دارد. روایات ما نیز یافته آن‌ها را تایید می‌کند که به نمونه‌ای از آن اشاره خواهیم کرد.

به نظر می‌رسد بهترین راه علاج این بیماری اصلاح و تقویت باور فرد باشد؛ زیرا معتقدیم که نوع این بیماران مشکلی در جسمشان نیست و فقط دچار رفتاری نابهنجار شده‌اند که ریشه در یک باور غلط دارد. اگر ما بتوانیم آن‌ها را در بخش باور، یاوری کنیم امید است بتوانند گام‌های کوتاه اما رو به بهبودی را بدارند و از این بیماری خلاص شوند.

اولین نکته‌ای که در برخورد با این افراد باید آن را رعایت کنیم این است که از تمسخر و دست انداختن آن‌ها جداً پرهیز کنیم. هیچ مددکار دلسوزی، مددجوی خود را به باد تمسخر نمی‌گیرد و به مشکل او نیشخند نمی‌زند.

در روایتی از امام صادق ‏علیه‌السلام می‌خوانیم: «مَنْ عَیَّرَ مُؤْمِناً بشَیْ‏ءٍ لَمْ یَمُتْ حَتَّی یَرْکَبَهُ»؛ اگر کسی مؤمنی را برای امری ناپسند که در او هست مورد سرزنش قرار دهد؛ از دنیا نمی‌رود مگر آنکه خودش به همان امر ناپسند گرفتار می‌شود.(کافی2/356) و این یک هشدار جدی از سوی خاندان وحی به کسانیست که به محض دیدن یک فرد وسواسی، زبان به سرزنش گشاده و گاه او را تمسخر می‌کنند.

یکی از اصحاب امام صادق علیه‌السلام به نام عبدالله بن سنان می‌گوید به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم کسی هست که در وضو و نمازش مبتلا به وسواس شده است و این راهم گفتم که او مرد عاقل و خردمندی است؛ حضرت بلا فاصله فرمود: «وَ أَیُّ عَقْلٍ لَهُ» کدام عقل؟!

کمک به درمان

اگر کسی خود مبتلا به وسواس است یا کسی را می‌شناسد که از این بیماری رنج می‌برد؛ می‌تواند به این ترتیبی که بیان می‌شود به درمان خود یا دیگری اقدام کند.

کمک اول: بیان حقیقت وسواس

از جمله عواملی که می‌تواند رفتار را تغییر دهد آشنایی با حقیقت رفتار موجود است. اگر یک وسواسی بداند در پشت صحنه این مقدس مآبی او شیطان کارگردانی می‌کند، قطعاً به خود آمده و به فکر تغییر رفتار خود می‌افتد.

یکی از اصحاب امام صادق علیه‌السلام به نام عبدالله بن سنان می‌گوید به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم کسی هست که در وضو و نمازش مبتلا به وسواس شده است و این را هم گفتم که او مرد عاقل و خردمندی است؛ حضرت بلا‌فاصله فرمود: «وَ أَیُّ عَقْلٍ لَهُ» کدام عقل؟!

عقل آن است که فرمان به اطاعت و بندگی خدا می‌دهد «مَا عُبدَ بهِ الرَّحْمَنُ وَ اکْتُسبَ بهِ الْجِنَانُ»(کافی1/11) در حالی که چنین شخصی «وَ هُوَ یُطِیعُ الشَّیْطَانَ» مطیع شیطان و گوش به فرمان اوست.

راوی می‌گوید از حضرت سوال کردم او چگونه گوش به فرمان شیطان است در حالی که به ظاهر مشغول انجام فرمان خداست؟ امام علیه‌السلام فرمودند: از خودش بپرس، این کاری که او انجام می‌دهد«مِنْ أَیِّ شَیْ‏ءٍ هُوَ» از کجا ناشی می‌شود؟ و او در جواب تو خواهد گفت: «مِنْ عَمَلِ الشَّیْطَانِ»(کافی1/12)

توضیح کلام امام صادق علیه‌السلام

کاری که یک مسلمان به عنوان عبادت انجام می‌دهد اگر از او بپرسی: دلیل این کارت چیست؟ می‌گوید: فرمان خدا و اگر بپرسی: چرا به این شکل انجام می‌دهی؟ جواب خواهد داد: شکل عبادت را هم خدا تعیین می‌کند و ما موظفیم آن را به همان کیفیت که او فرموده است انجام دهیم.

اما اگر همین سوال را از یک وسواسی سوال کنید به نظر شما چه پاسخی خواهد داد؟ اگر از او بپرسیم: چرا وضوی شما، 15 دقیقه طول می‌کشد؟ چه پاسخی خواهد داشت؟ او هرگز نمی‌تواند این کار خود را به فرمان خدا استناد دهد زیرا در هیچ منبع دینی چنین وضویی وجود ندارد.

پس مستند کار او یا هوا و هوس است یا دستور شیطان. احتمال هوا و هوس نزدیک به صفر است زیرا دستور هوا و هوس در جایی معنا دارد که حداقل یک لذت نفسانی در پی داشته باشد؛ در حالی که هر وسواسی از کار خود در رنج است و تنها چیزی که خبری از آن نیست همان کیف و لذت نفسانی است.

نتیجه این که عملی که با وسواس انجام می‌گیرد به دستور شیطان است و شخص وسواسی مطیع امر شیطان و این همان معنای کلام امام صادق علیه‌السلام است که فرمود: «وَ هُوَ یُطِیعُ الشَّیْطَانَ».

به نظر می‌رسد بهترین راه علاج این بیماری اصلاح و تقویت باور فرد باشد؛ زیرا معتقدیم که نوع این بیماران مشکلی در جسمشان نیست و فقط دچار رفتاری نابهنجار شده‌اند که ریشه در یک باور غلط دارد. اگر ما بتوانیم آن‌ها را در بخش باور، یاوری کنیم امید است بتوانند گام‌های کوتاه اما رو به بهبودی را بدارند و از این بیماری خلاص شوند.

کمک دوم: عمل بر طبق وظیفه شرعی

قرآن کریم از طرفی تنها راه بندگی و سعادت را اطاعت کامل از احکام و دستورات الهی می‌داند و به کسانی که خواستار سعادت دنیا و آخرت هستند امر می‌کند دقیقاً بر طبق آنچه که دستور خداست عمل کنند و بر حکم او گردن نهند «مَنْ یُطِعِ اللهَ وَ رَسُولَهُ یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ» از طرفی دیگر به کسانی که دستور خدا را نادیده گرفته و یا آن را به دلخواه انجام می‌دهند هشدار می‌دهد «وَ مَنْ یَتَوَلَّ یُعَذِّبْهُ عَذاباً أَلیماً»(17/ فتح)، که این راه، نه تنها راه بندگی و سعادت نیست؛ بلکه خواری دنیا و عذاب آخرت را به دنبال خواهد داشت. (85/بقره)

بر این اساس از بهترین کارهایی که یک وسواسی برای تغییر رفتار خود می‌تواند از آن بهره‌مند شود، آگاهی دقیق از آنچه شرعاً وظیفه اوست و تلاش برای انجام آن به همان شکلی که خدا از او خواسته است. او باید بداند عبادت و بندگی، همان چیزی است که خدا از او خواسته و اگر او به گونه‌ای دیگر عمل می‌کند، نه تنها کار او عبادت نیست بلکه اطاعت محض از شیطان است که نتیجه‌ای جز خواری و رنجش روحی در دنیا و عذاب آخرت برای او در پی نخواهد داشت.

برچسب: ،
ادامه مطلب

اکسیور شاید شایع‌ترین بیماری انگلی در سراسر جهان است که افراد در سنین مختلف بخصوص کودکان را مبتلا می‌کند. این کرم ریز که باعث خارش مقعد بخصوص در ساعات شب می‌شود حتی در کشورهای پیشرفته نیز درصد بالایی از مردم را مبتلا می‌سازد.

کرمک حدود یک سانتی‌متر طول دارد و در روده بزرگ زندگی می‌کند. کرم ماده، شب‌ها به اطراف مقعد می‌آید و حدود 10 هزار تخم میکروسکوپی می‌گذارد. این تخم‌ها ظرف چند ساعت به نوزاد تبدیل می‌شوند و نوزادها به وسیله انگشتان خود فرد، به دهان منتقل شده یا با آلوده ساختن لباس زیر و ملحفه به افراد دیگر منتقل می‌شوند.

خارشی که در اثر تخم‌ریزی کرم ماده در اطراف مقعد ایجاد می‌شود، باعث خاراندن شده و به این ترتیب انگشتان بخصوص اگر ناخن‌ها بلند باشند پر از نوزاد کرمک می‌شوند. این انگشتان هم برای خود فرد و هم برای دیگران آلوده‌کننده هستند.

مهدکودک‌ها یکی از مهم‌ترین مکان‌های انتشار آلودگی کرمک هستند. کودکان آلوده با دست زدن به اسباب‌بازی‌ها براحتی بیماری را به همه کودکان مهدکودک انتقال می‌دهند. از طرفی کودکان حین بازی در تماس کامل با یکدیگر هستند که انتقال بیماری را تسریع می‌کند.

به‌رغم شیوع بسیار زیاد، خوشبختانه بیماری اکسیور علائم خفیف و کمی ‌دارد. خارش شبانه مهم‌ترین علامت بیماری است که باعث آزار مبتلایان بخصوص کودکان می‌شود و گاه خواب بچه را مختل می‌سازد و به تبع آن ظرفیت آموزشی کودک افت می‌کند.

وقتی تعداد کرم در روده خیلی زیاد می‌شود باعث بسته‌شدن نسبی روده‌ها شده که منجر به درد شکم و لاغر شدن بچه‌ها می‌شود.

در دختران نیز گاه ورود کرم‌ها از مقعد به منطقه واژن باعث آلودگی این عضو می‌شود. خارش واژن در کودکان می‌تواند به اضافه شدن عفونت منجر شود.

به همان اندازه که درمان کرمک آسان است، آلودگی مجدد با این کرم نیز سریع اتفاق می‌افتد. خوردن یک قرص مبندازل یا آلبندازل یا یک قاشق از شربت پیرنتال پاموات یا پریوینیوم پاموات باعث کشته‌شدن تمام کرم‌های روده می‌شود. البته باید 10 روز تا 2 هفته بعد یک‌بار دیگر دارو خورده شود، زیرا تخم‌ها به دارو مقاوم هستند. آنها در زمان درمان سالم می‌مانند، بعد به نوزاد تبدیل می‌شوند و بیماری دوباره عود می‌کند.

همان‌گونه که گفته شد آلودگی مجدد و سریع از خصوصیات اصلی بیماری کرمک است. به این ترتیب تنها راه رهایی از این بیماری، درمان همزمان همه اعضای یک خانواده است. گاه حتی لازم است ساکنین یک مهدکودک همه دسته‌جمعی درمان شوند.

البته واضح است که رعایت اصول اولیه بهداشتی مثل شستن مرتب دست‌ها بخصوص قبل از هر وعده غذایی از ابتلا به طور قابل ملاحظه‌ای پیشگیری می‌کند، ولی این مهم در کودکان کم سن و سال گاهی به طور کامل شدنی نیست.

دکتر رضا کریمی

متخصص بیماری‌های داخلی

برچسب: ،
ادامه مطلب

کارکنان آزمایشگاه در معرض بسیاری از عوامل بیماری زا با منشأ خون، مایعات بدن و … می باشند که از طریق ترشح و پاشیدن، فرو رفتن سوزن، وسایل شیشه ای شکسته، خراش و بریدگی و … در تماس با چشم، بینی، دهان، پوست و … باعث آلودگی می گردند. همچنین در محیط کاری آنها خطراتی در نتیجه کار با مواد شیمیایی سوزاننده، مواد رادیواکتیو، الکتریسیته، وسایل مکانیکی، آتش سوزی و … وجود دارد که سلامتی آنها را تهدید می نماید.

میزان عفونت های ویروسی از طریق فرورفتن سوزن، بریدگیها و … در مورد ویروس هپاتیت B ، 6% تا 30% ، در مورد ویروس هپاتیت C ، 8/1% و در مورد ویروس ایدز 3/0 % می باشد. در دهه گذشته، هر ساله حدود 100 تا 200 نفر از کارکنان مراکز بهداشتی درمانی ایالات متحده در نتیجه ابتلا به عفونت ویروسی هپاتیت B ناشی از محیط کار فوت نمودند.

تا کنون انتقال حداقل 20 عامل بیماری زای مختلف بوسیله سوزن و صدمات ناشی از وسایل تیز گزارش گردیده است با توجه به اهمیت پیشگیری از آلودگی و خطرات محیط کاری در مورد کارکنان، این کتابچه در واقع راهنمایی عملی برای تضمین ایمنی و بهداشت کارکنان می باشد که سعی گردیده است که دربرگیرنده تمام اصول حفاظتی در کلیه زمینه ها باشد. امید است که بکارگیری این اصول راهگشای حفاظت و ایمنی کارکنان آزمایشگاهها کشور باشد.

2 ـ سیگار کشیدن :

در تمامی بخشهای فنی آزمایشگاه استعمال دخانیات (سیگار، سیگارت و پیپت) ممنوع می باشد. این مواد میتوانند عامل مهمی برای ایجاد آتش سوزی در ارتباط با حلال های قابل اشتعال باشند. همچنین انتقال آنها از میز کار به دهان می تواند به عنوان مخزنی برای انتقال میکروارگانیسم ها و توکسین ها عمل نماید.

3 ـ غذا، آشامیدنی ها و مواد مشابه که سبب تماس هر چه بیشتر دست با دهان می گردد:

باید در تمام بخش های فنی آزمایشگاه از غذا خوردن، آشامیدن و یا انجام سایر اعمالی که سبب تماس دست را با دهان می گردد، خودداری نمود.

نمونه های آزمایشگاهی (خون، ادرار، مدفوع و خلط و …) می تواند حامل بسیاری از عوامل بیماری زا باشد این مواد که روزانه در بخش های مختلف آزمایشگاه جابجا می گردند و بعضی مواقع در یخچال های آزمایشگاه نگهداری می شوند، به عنوان یک منبع مهم آلودگی غذا و آشامیدنی ها تلقی می گردند.

* بهیچ وجه مواد غذائی را در یخچالهای بخشهای مختلف آزمایشگاه نگهداری ننمائید.

باید یخچالهای مخصوص مواد غذائی را در فضای آبدارخانه قرار داد. تنها با این روش می توان مطمئن شد که مواد غذائی با نمونه های آزمایشگاهی در یک یخچال نگهداری نمی شوند.

4 ـ استفاده از دستکش

باید همیشه دستکش در اندازه های متفاوت و از مواد مناسب و مرغوب در تمام بخشهای فنی در دسترس باشد دستکشهایی از جنس لاتکس، نیتریل و یا وینیل، محافظت کافی را ایجاد می نمایند. دستکشهایی که از جنس لاتکس یا وینیل نازک تهیه شده باشند، محافظت کافی را در مقابل سوراخ شدن بوسیله وسایل تیز، ایجاد نمی نمایند.

دستکش ها باید در اندازه های تا مچ، آرنج و شانه در دسترس باشند.

نباید دستکش ها را هنگام انجام کار تعویض نمود بلکه باید بعد از اتمام کار این عمل را انحام داد. کارکنان آزمایشگاه باید اقدامات حفاظتی لازم را برای جلوگیری از آلودگی محیط و پوست در مورد دستکش های آلوده انجام دهند.

- برای اهداف مختلف باید از دستکش های متفاوتی استفاده نمود، شامل :

· دستکش های لاستیکی یا چرمی که در مواقع کارهای سنگین، سر و کار داشتن با وسایل داغ و یا هنگام خالی کردن محفظه های محتوی مواد خطرناک استفاده می شود

· دستکش های خانگی برای تمیز نمودن، شستن وسایل شیشه ای و ضدعفونی کردن

· دستکش های جراحی (لاتکس) در مواقع کار با خون، مواد خطرناک و …

· دستکش های پلاستیکی یکبار مصرف برای مواقع اضطراری

· دستکش ها نباید شسته شده و مجدداً مورد استفاده قرار گیرند، زیرا از کیفیت عملکرد و میزان نقش حفاظتی آنها کاسته می شود اگر دستکشها برای استفاده مجدد با مواد شوینده و یا مواد ضدعفونی شسته شوند، ممکن است مواد شوینده سبب افزایش نفوذ مایعات از طریق سوراخهای غیر مرئی شده و یا مواد ضدعفونی باعث خراب شدن دستکش ها گردند. حلال های آلی سریعاً سبب خراب شدن دستکش های لاتکس گردیده و بعضی از حلال ها، دستکش های وینیلی را حل می نمایند.

· می توان دستکش هایی مانند دستکش های لاستیکی خانگی را که استفاده عمومی داشته و ممکن است در تماس با خون بوده و یا برای تمیز کردن و آلودگی زدایی بکار بروند، ضدعفونی و مجدداً استفاده نمود اما اگر بریدگی، سوراخ یا بدرنگی در آنها مشاهده گردید، باید دور انداخته شوند.

· دستکش ها را باید بعد از پوشیدن و قبل از کار از نظر نقایص مرئی بررسی نمود.

· پوشیدن دو جفت دستکش هنگام اتوپسی و یا زمانیکه امکان آلودگی با خون و مایعات بدن (مثل کار در بخش اورژانس) زیاد است، توصیه می گردد. بررسی ها نشان داده که آلودگی پوست در زمان استفاده از دو دستکش کمتر از زمان استفاده از یک دستکش اتفاق افتاده است.

· همچنین جراحان باید هنگام جراحی از دو دستکش استفاده کنند که در این حالت میزان سوراخ شدن دستکش داخلی کمتر از میزان سوراخ شدن یک دستکش است.

· بهر حال هنگام استفاد از دو دستکش نیز باید حفاظت فیزیکی کافی را در مقابل سوراخ شدن اتفاقی آنها بوسیله وسایل تیز مدنظر داشت.

· گرچه بیشتر کارکنان آزمایشگاه از دستکش های لاتکس استفاده می کنند ولی حدود 6 تا 17% افراد ممکن است به لاتکس حساسیت داشته باشند که درماتیت های تماسی آلرژیک در نتیجه وجود مواد شیمیائی موجود در طی مراحل تولید لاتکس یا مواد دیگر دستکش ها دیده می شود. استفاده از دستکش های نخی و یا دستکش های بدون مواد شیمیائی معمولاً از بروز درماتیت های آلرژیک جلوگیری می کند. برای جلوگیری از تماس با پروتئین های لاتکس باید از دستکش های حاوی پروتئین کم، دستکش های بدون پودر و یا دستکش های ساخته شده از جنس نیتریل، پلی اتیلن و یا مواد دیگر استفاده نمود.

در چه مواقعی باید دستکش پوشید؟

هنگام نمونه گیری، نقل و انتقال نمونه ها و انجام مراحل آزمایش و همچنین زمانی که دست ها با مواد آلوده، سطوح آلوده و یا وسایل آلوده در تماس هستند و نیز در موارد تماس با بافت، خون، سرم، پلاسما، مایع نخاع، ترشحات واژن، مایع منی، مایع حاصل از شست و شوی برنش، مایع سینوویال، جنب، پریتوان، آمنیوتیک، پریکارد، شیر پستان و یا دیگر مایعات بدن که ممکن است با خون آلوده شوند، باید از دستکش استفاده نمود. طبق توصیه CDC ((‌center of disease control )) باید در موارد تماس با نواحی از بدن بیمار که به طور طبیعی استریل هستند، از دستکش استریل استفاده نمود. در مواقع تماس با مخاط و یا فعالیت های آزمایشگاهی احتیاج به استفاده از دستکش استریل نمی باشد. همچنین در فواصل تماس با بیمار باید دستکش ها تعویض گردند.

ـ بهیچوجه نباید بوسیله دست سوزن های استفاده شده از سرنگ یکبار مصرف جدا گردد و یا در پوشش سرسوزن روی آن قرار گیرد.

5 ـ برداشت مایعات با پی پت :

هرگز عمل برداشت مایعات را با پی پت بوسیله دهان انجام ندهید. در این مورد در رابطه با اهداف مختلف وسایل متفاوتی برای برداشت مایعات بوسیله پی پت وجود دارد.

همچنین نباید قطرات انتهائی نمونه با فشار زیاد خارج شود زیرا ممکن است باعث ایجاد قطرات بسیار ریز یا آئروسل گردد.

6 ـ شست و شوی دست :

مهمترین اقدام پیشگیرانه و ایمنی شست و شوی مکرر دست می باشد که باید همیشه صابون (ترجیحاً صابون مایع) و یا مواد ضدعفونی کننده برای تمیز نمودن پوست در دسترس کارکنان قرار گیرد.

* باید در موارد زیر دستها شسته شوند :

· فوراً بعد از تماس اتفاقی پوست با خون، مایعات بدن یا بافت ها، باید دست ها یا دیگر نواحی پوست کاملاً شسته شوند اگر تماسی با مواد آلوده از طریق پاره شدن دستکش ها اتفاق بیفتد باید بلافاصله دستکش ها را درآورد و دست ها را کاملاً شست.

· قبل و بعد از تماس با بیماران و یا تماس با نمونه های آزمایشگاهی

· بعد از اتمام کار و قبل از ترک آزمایشگاه

· بعد از درآوردن دستکش ها و یا قبل از آنکه دستکش جدیدی پوشیده شود.

· باید قبل از خوردن، آشامیدن، سیگار کشیدن، آرایش کردن، تعویض لنز تماسی و قبل و بعد از توالت رفتن دست ها را شست. همچنین قبل از همه فعالیت هایی که در آنها تماس کامل دست با مخاط چشم ها یا خراش های پوست اتفاق می افتد، شست و شوی دست ها با آب جاری و صابون توصیه
می گردد. بهر حال استفاده از هر ماده شوینده استانداردی قابل قبول می باشد. در مناطقی که دسترسی به آب امکان پذیر نیست می توان از ژل ها یا مایعات دارای پایه الکل استفاده نمود. می توان دست ها را با دستمال کاغذی تمیز نمود و سپس آنها را با کف های تمیز کننده شست.

· نباید از محصولات صابونی که ممکن است سلامت پوست را به خطر بیندازد، استفاده نمود.

· استفاده از یک کرم دست مرطوب کننده، ممکن است التهاب پوست را که بوسیله شست و شوی مکرر دست اتفاق افتاده، کاهش دهد.

· باید توجه نمود که بریدگی ها، زخم ها و جراحات پوستی (اگزاما) با پانسمان غیرقابل نفوذ به آب پوشانده شوند.

7 ـ شست و شوی چشم

باید مخصوصاً در بخش هایی که اسید، مواد سوزاننده، مواد خورنده و یا دیگر مواد شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرند جایگاه و محل ثابتی را برای شست و شوی چشم در نظر گرفت. علاوه بر واحدهای ثابتی که اقدامات درمانی فوری فراهم می کنند، ممکن است از سیستم شست و شوی چشم که قابل حمل نیز میباشد، استفاده نمود.

عملکرد این وسایل را باید هر هفته بررسی نمود تا از کارکرد صحیح آنها و پاشیدن آب مطمئن بشویم همچنین باید بطور مرتب محتویات این وسایل را از نظر خلوص شیمیایی و بیولوژیکی بررسی نمود.

8 ـ محافظت از چشم و صورت

باید در مواقع کار با مواد سمی، مواد سوزاننده، مواد خطرناک شیمیایی و بیولوژی و یا هنگامی که امکان ترشح و یا پاشیدن خون یا مایعات بدن وجود داشته و نیز هنگام تخلیه اتوکلاو و … از عینکهای حفاظتی (حفاظ دار) و یا ماسک های چشم و صورت استفاده نمود.

استفاده از عینک های حفاظ دار مخصوصاً هنگام کار با مواد شیمیایی خطرناک نسبت به عینک های محافظتی که بالاتر از عینک های معمولی قرار می گیرد، ترجیح داده می شود.

استفاده از ماسکها و حفاظهایی که از جنس پلاستیک شفاف بوده (مانند ماسک های جوشکاران) و تمام صورت و گردن را می پوشاند و برای استفاده طولانی مدت مانند اتوپسی مناسب بوده و به راحتی آلودگی آن پاک می شود، توصیه می گردد.

لنزهای چشم مخصوصاً لنزهای نوع نرم (soft) می توانند حلالها و بخار حاصل از مواد را به خود جذب نمایند. بنابراین استفاده از آنها در این موارد خطرناک می باشد، لنزهای تماسی باعث تجمع مواد فوق در محل قرینه شده و در عین حال مانع خروج اشک می گردند، در حالیکه اشک قادر است مواد فوق را بوسیله شست و شو از چشم خارج نماید. باید به کارکنان سفارش نمود که در این گونه بخشها، لنزهای تماسی را بکار نبرند مگر اینکه از عینک های حفاظ دار و یا ماسک های صورت استفاده کنند .

9 ـ لباس کارکنان

معمولاً کارفرما پوشش مشخصی را برای کارکنان در نظر می گیرد. این لباس باید تمیز، مرتب و از کیفیت مناسبی برخوردار باشد. این لباسها که برای محافظت از آلودگی و کثیف شدن دیگر لباسها پوشیده می شوند شامل گان ها، کت های آزمایشگاهی، پیش بند، شنل و یا لباس های مشابه می باشد.

هنگام کار در آزمایشگاه همه کارکنان فنی باید از یک روپوش آستین بلند که جلوی آن کاملاً بسته شود و یا یک کت آزمایشگاهی بلند با آستین های بلند که سرآستین آن کاملاً بسته باشد استفاده نمایند.

در مواقعی که مواد بسیار خطرناک و آلوده مورد استفاده قرار می گیرند، بعلاوه می توان از پیش بندهای پلاستیکی یکبار مصرف یا روپوش غیرقابل نفوذ به مایعات یکبار مصرف نیز استفاده نمود که حفاظت کافی را در مقابل ترشح خون و مواد شیمیایی ایجاد کند. در مواقع استفاده از این پیش بندها، ممکن است محافظ های آستین دار برای حفاظت بازو پوشیده شود.

هنگام ترک محل های فنی و مخوصاً حضور در محل های عمومی (آبدارخانه) باید روپوش را از تن خارج نمود. باید در فواصل زمانی مناسب روپوش ها را تعویض نمود تا از پاکیزگی آنها مطمئن بشویم. اگر این لباس ها با مواد خطرناک آلوده شوند، باید بلافاصله تعویض شوند.

نباید این گونه لباس ها را برای شستشو به منزل برد. باید لباس های بیرونی در قفسه های شخصی مخصوص در بیرون از نواحی فنی آزمایشگاه قرار داده شوند.

باید توجه نمود که خونگیرها و دیگر کارکنانی که وظایفی را در خارج آزمایشگاه بعهده دارند، مادامی که با بیماران سروکار دارند، ممکن است نیاز به پوشیدن کت ها یا روپوش های آزمایشگاهی داشته باشند.

10 ـ کفش ها

کفش باید راحت و دارای کف لاستیکی باشد و تمام پا را بپوشاند. هنگامی که احتمال ریختن مواد وجود دارد، باید روکش های یکبار مصرفی که در مقابل نفوذ مایعات، مقاوم می باشند، پوشیده شود. نباید از کفش های پارچه ای استفاده نمود زیرا مواد شیمیایی یا مایعات عفونی و آلوده را به خود جذب می نماید. استفاده از کفش های از جنس مواد غیر قابل نفوذ به مایعات مانند چرم یا مواد مصنوعی، توصیه می گردد.

11 ـ مو و جواهرات

باید موها در پشت سر جمع شده و روی شانه رها نشده باشند. این عمل برای جلوگیری از تماس آنها با مواد و سطوح آلوده و نیز پیشگیری از پراکنده کردن ارگانیسم ها در داخل محیط های کاری می باشد. همچنین باید دقت نمود که موها با وسایل در حال حرکت مانند سانتریفوژ یا میکروتوم تماس نداشته باشد باید در این موارد از پوشش های یکبار مصرف برای پوشاندن موها استفاده نمود.

نباید از جواهرات و زینت آلاتی که ممکن است به وسایل گیر کرده و یا داخل مواد آلوده آویزان شوند، استفاده نمود بطور کلی نباید از جواهرات بجز حلقه ازدواج استفاده نمود.

آرایش کردن نیز در محیط فنی آزمایشگاه ممنوع می باشد.

12 ـ ریش

تمام اقدامات حفاظتی ذکر شده در مورد مو، باید در مورد ریش آقایان نیز در نظر گرفته شود. داشتن ریش بلند خطرناک است زیرا ممکن است در داخل وسایل در حال حرکت گیر کند. در ضمن ریش می تواند به عنوان یک منبع مهم آلودگی باشد. در این موارد باید از پوشش های یکبار مصرف برای پوشاندن ریش استفاده نمود. همچنین ریش می تواند بعنوان یک مشکل مهم در استفاده از دستگاه های تنفسی مطرح شود.

13 ـ نگهداری مواد خطرناک

باید معرف ها، مواد شیمیائی (اسیدها، بازها و …) و یا رنگ های دارای خواص سمی را در قفسه یا محفظه های عایق از نظر خارج شدن بخار قرار داد.

باید مایعات خطرناک مانند اسیدها یا قلیاها در قفسه هایی با ارتفاع زیر سطح چشمی ذخیره شوند.

ذخیره سازی محفظه های بزرگ باید نزدیک زمین باشد.

14 ـ وسایل تیز و برنده

باید در مواقع کار با وسایل تیز و برنده شامل سوزن ها، اسکالپل، شیشه های شکسته نهایت دقت و احتیاط را به بکار بست. باید در صوت امکان تمام وسایل تیز را با استفاده از روش های مکانیکی جابجا نمود (مانند فورسپس هایی که تیغه اسکالپل را برداشته و یا وسایلی که سوزن و اکوتینر را برمی دارد و …)

نباید سوزن های استفاده شده قیچی، خم و یا شکسته شود. باید فوراً وسایل تیز را در محفظه های مقاوم مخصوص قطع سرسوزن قرار داد و‌آن محفظه ها را نیز قبل از اینکه بطور کامل پرشوند، به طریقه مناسبی دفع نمود.

15 ـ سقف، دیوار، کف و سطوح :

میزهای آزمایشگاه باید غیرقابل نفوذ بوده و باید سطوح میزها را فوراً بعد از آلودگی با نمونه و یا بعد از اتمام کار روزانه با مواد ضدعفونی کننده مانند هیپوکلریت سدیم gr/L 5 یا (5/0 گرم درصد) و یا هر گونه محلول سفید کننده خانگی که به نسبت 10/10 رقیق شده باشد، ضدعفونی نمود.

16 ـ دستگاه های کمک تنفسی

باید وسایل کمک تنفسی مناسب در دسترس کارکنان باشد تا آنها را در مقابل تنفس مواد آلوده، گرد و غبار مضر، میکروارگانیسم ها، گازها و بخار مضر حفاظت کند، مخصوصاً در مواردی که کنترل فنی مناسبی برای ورود این مواد خطرناک انجام نشده و یا اقدامات کافی نبوده و یا اینکه نتوان وجود این مواد خطرناک را بوسیله حواس درک نمود.

در موارد ضروری، وسایل مختلفی مانند ماسک های گرد و غبار، ماسک های گاز و … تا وسایل کمک تنفسی مناسب با ذخیره هوای زیاد، ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.

افرادی می توانند از این وسایل استفاده کنند که از نظر وضعیت جسمانی قادر به تنفس بوسیله وسایل مزبور بوده و در این راه آموزش های لازم را دیده باشند. چون ریش مانع استفاده مناسب از وسایل فوق می شود. کارکنانی که ریش دارند، نباید در این گونه بخش ها کار کنند.

در مواردی که ماهیت ماده خطرناک از نظر تنفسی مشخص نبوده و یا مقدار اکسیژن زیر حد 5/19% باشد و یا نتوان وجود این مواد خطرناک را بوسیله حواس درک نمود، باید از وسایل تنفسی Self Contained با یک فشار مثبت استفاده شود.

باید وسایل تنفسی مانند کیسه های مخصوص احیا، و نیز کیسه های پلاستیکی یکبار مصرف مخصوص تنفس دهان به دهان در مناطقی که ممکن است نیاز به احیا، باشد، نگهداری و در دسترس قرار گیرد.

در موارد کاربرد روش های حفاظتی تنفسی، باید منطبق بر استانداردهای موجود، انتخاب وسایل، روش استفاده، تمیز کردن و نگهداری، ارزیابی کارآیی و آموزش های لازم در این زمینه به صورت مکتوب در دسترس بوده و نگهداری شود.

17 ـ دوش های اضطراری

باید در آزمایشگاه دوش های اضطراری، در محل های مناسب نصب شوند، مخصوصاً در بخش هایی از آزمایشگاه که از مواد شیمیایی سوزاننده استفاده می شود. تعداد این دوش ها بستگی به وسعت کاری و فضای آزمایشگاه دارد. باید حتی الامکان درجه حرارت آب مورد استفاده در دوش ها مناسب باشد.

سیستم فاضلاب دوش ها و همچنین عملکرد آن باید بطور متناوب بررسی شود. به علت استفاده کم از چنین فاضلاب هایی، می توان مقدار کمی روغن معدنی در آن ریخت و طبق برنامه ای منظم آب را با فشار وارد نمود.

18 ـ بکار بستن روش های ایمنی در هنگام کار با وسایل شیشه ای

· ظروف شیشه ای شکسته یا ترک خورده را دور بریزید.

· هرگز در ظروف شیشه ای را با قدرت باز نکنید، درهایی که چسبیده یا فرو رفته اند، باید بریده شوند.

· باید قبل از شستشو، وسایل شیشه ای آلوده را ضدعفونی نمود.

· باید قطعات شکسته و یا دور ریختنی را در یک محفظه مخصوص و مقاوم قرار داد.

· ظروف شیشه ای داغ را باید با دستکش های مقاوم به حرارت جابجا نمود.

· وسایل شیشه ای شکسته شده را فقط با روش های مکانیکی جابجا نمائید.

· حتی الامکان از ملزومات آزمایشگاهی یکبار مصرف استفاده نمائید.

19 ـ ضدعفونی کردن وسایل آزمایشگاهی

یخچال ها، فریزرها، بن ماری، سانتریفوژ و … باید بطور مرتب تمیز شده و نیز بطور متناوب منطبق بر برنامه زمانبندی که بوسیله مسئول آزمایشگاه تعیین می گردد، ضدعفونی گردند. مخصوصاً در مواردی که آلودگی مهمی بوجود آید، باید فوراً این عمل انجام شود.

در هنگام تمیز کردن آزمایشگاه و وسایل باید دستکش، گان و لباس های حفاظتی مناسب پوشیده شود.

20 ـ رعایت موارد ایمنی در هنگام کار با سانتریفوژ

آئروسل ها: باید حتی الامکان سانتریفوژ در هنگام کار حداقل میزان آئروسل را ایجاد کند.

استفاده از سانتریفوژ: هنگام روشن کردن سانتریفوژ مطمئن باشید که درپوش آن کاملاً بسته شده باشد. مواظف مو، لباس و یا وسایل زینتی آویزان باشید.

آلودگی: از سانتریفوژ نمودن لوله های حاوی نمونه خون، ادرار، خلط … و یا مایعات قابل اشتعال که درپوش نداشته باشند، خودداری نمائید. در هنگام سانتریفوژ یک سیستم خلاء، ایجاد می شود که باعث تبخیر مایعات می گردد که می تواند منجر به ایجاد ذرات آئروسل از مواد آلوده گردیده و یا باعث انفجار مایعات قابل اشتعال گردد.

عوامل عفونی: همه کشت ها و یا نمونه هایی که در آنها احتمال ایجاد آئروسل های عفونی وجود دارد، باید در لوله های مخصوص سانتریفوژ که کاملاً دربسته باشد در محفظه هایی با در کاملاً محکم سانتریفوژ گردد.

تمیز کردن: باید سانتریفوژ بطور مرتب با محلول هیپوکلریت سدیم با رقت 10/1 و یا مواد مناسب دیگر ضدعفونی شود.

طراز نمودن: هنگامی که با سانتریفوژ کار می کنید باید مطمئن شوید که سیستم تعادلی آن درست باشد. روتورهای متعادل نشده در چرخش ایجاد ارتعاش می کنند.

عوامل عفونی: همه کشت ها و یا نمونه هایی که در آنها احتمال ایجاد آئروسل های عفونی وجود دارد، باید در لوله های مخصوص سانتریفوژ که کاملاً دربسته باشد در محفظه هایی با در کاملاً محکم سانتریفوژ گردد.

عوامل عفونی : همه کشت ها و یا نمونه هایی که در آنها احتمال ایجاد آئروسل های عفونی وجود دارد، باید در لوله های مخصوص سـانتریفوژ که کاملاً دربسته باشد در محفظه های با در کاملاً محکم سانتریفوژ گردد.

21 ـ کرایواستیت و میکروتوم

وسایل فوق شامل وسایل خطرناک می باشند که دارای تیغه برنده ای هستند که ممکن است باعث بریدگی پوست گردد. تفاوت اصلی این دو وسیله آن است که در میکروتوم، بافت هایی مورد برش قرار می گیرند که در پارافین غوطه ور شده و عموماً آلوده کننده نیستند، اما کرایواستیت یک وسیله بسیار خطرناک است چون بافت مورد استفاده منجمد بوده و ثابت نمی گردد و می تواند محتوی عوامل آلوده باشد که باید توصیه های ایمنی زیر را در مواقع کار با آنها به کار بست. که دو نوع حادثه قابل پیشگیری شامل 1 ـ عفونت 2 ـ صدمات مکانیکی ممکن است مشاهده گردد:

21-1 ـ کنترل عفونت

· گیره نگه دارنده بلوک و برس باید برای آلودگی زدایی در محلول ضدعفونی کننده مناسب قرار داده شود.

· باید بعد از اتمام کار با کرایواستیت، دستگاه به دفعات با الکل 70% ضدعفونی گردد.

· باید حداقل هفته ای یکبار یخ دستگاه آب گردد و اگر انتظار می رود که بافت با باکتری مایکوباکتریوم آلوده باشد بلافاصله دستگاه با یک ماده موثر بر علیه توبرکولوز ضدعفونی گردد.

· باید اقدامات حفاظتی شدیدی در مواقعی که با عامل Creutzfeld-Jakob سر و کار داریم، بکار بسته شود. استفاده از هیدروکسید سدیم (سود سوزآور) برای آلودگی زدایی توصیه می شود.

· باید از دستکش و سایر وسایل حفاظتی مناسب استفاده نمود.

· باید هنگام برش، دریچه دستگاه بسته باشد.

· باید مدارک مربوط به روش های آلودگی زدایی موجود بوده و سوابق مربوط به آن نگهداری شود.

· وسایل فوق به علت استفاده از تیغه خطرناک می باشند، لذا باید توصیه های زیر را هنگام کار با تیغه بکار بست:

· هرگز تیغه را بدون محافظ رها نکنید.

· تیغه های یکبار مصرف را در محفظه مقاوم مخصوص وسایل برنده قرار دهید.

· اگر بدون برداشتن تیغه، نمونه ها را تعویض می نمائید، تیغه را با محافظ انگشتان بپوشانید. در این هنگام دسته آن باید قفل شده باشد.

22 ـ روش های جداسازی بیماران

هنگامی که با بیماران تماس دارید، باید کارکنان آزمایشگاه با مشورت کمیته کنترل عفونت، روش های جداسازی بیماران را که بوسیله بیمارستان تعیین شده، مورد توجه قرار داده و رعایت موارد ایمنی را بنمایند.

23 ـ مشخص نمودن نواحی تمیز و آلوده

همه تلفن ها، دستگیره در، صفحه کلید ویدئو، صفحه کلید کامپیوتر و دیگر وسایلی که در تماس با دست هستند، ممکن است الوده باشند. در این موارد ممکن است لازم باشد که برچسب هشدار دهنده بر روی آنها نصب شود و باید تمام روش های لازم برای جلوگیری از آلودگی وسایل فوق مورد استفاده قرار گیرد.

اشخاصی که در این مناطق با دست های بدون دستکش و با این وسایل در تماس می باشند باید دستکش بپوشند و یا دستهایشان را بعد از تماس با این وسایل بشویند.

حتی الامکان باید از تماس دست با صورت مخصوصاً هنگامی که از تلفن و وسایل مشابه دیگر، استفاده می گردد خودداری نمود. باید کارکنان نواحی فنی قبل از تماس با وسایل فوق دستکش ها را بیرون بیاورند. همچنین می توان از پوشش های پلاستیکی برای صفحه کلید کامپیوتر، تلفن ها … در مواقع آلودگی های مهم استفاده نمود.

24 ـ راههای خروج

بهیچوجه نباید خروجی ها و راهروها مسدود باشند. نباید زباله ها، وسایل ذخیره، لوازم یا مبلمان غیر قابل استفاده را در راههای خروجی و راهروها قرار داد. نباید درهای خروجی نیز مسدود یا قفل شده باشند.

بهیچ دلیلی نباید وسایل آتش نشانی، جعبه مخصوص خبرکننده آتش سوزی، پتوهای اضطراری، دوش های ایمنی و یا خروجی ها قفل شده و یا روکش وسایل مذکور پوشیده شده باشد.

25 ـ وسایل شخصی کارکنان

نباید وسایل شخصی مانند کیف پول، کت، پوتین یا چکمه، لیوان چای و قهوه، زیرپیراهنی، غذاهای بسته بندی نشده و یا داروها را در قسمت های فنی آزمایشگاه قرار داد.

26 ـ دفع زباله

از تجمع زباله جلوگیری نموده و باید حداقل یکبار در روز دفع شوند.

27 ـ باید جعبه کمک های اولیه در آزمایشگاه وجود داشته باشد.

28ـ بوسیله نصب توری و سمپاشی نمودن و … ورود حشرات، جوندگان و … را در محیط آزمایشگاه کنترل نمائید.

29 ـ بهیچوجه نباید بچه ها و حیوانات به محل های فنی آزمایشگاه وارد شوند.

30 ـ استفاده از وسایل تزئینی و … مربوط به جشن ها

استفاده از وسایل مربوط به جشن ها باید با روش های سازمان یافته ای انجام شود. نباید در این رابطه از وسایل تزئینی الکتریکی، شمع های مومی و دکوراسیون های دیگری که احتمال بروز آتش سوزی را به دنبال دارد، استفاده نمود.

 

برچسب: ،
ادامه مطلب

برچسب: ،
ادامه مطلب

نقاط سفیدرنگ کوچکی که در روی ناخن ها بوجود می آیند، یافته بسیار شایعی
در میان عموم به حساب می آید . علت آن می تواند دستکاری ناخودآگاه ناخن و
حاشیه های آن توسط خود فرد در طول روز باشد یا از ضربه های خفیفی که در حین
کار روزانه بر روی ناخن و بخشهای زاینده آن وارد می شود ناشی شود.
این نقاط برخلاف برخی تصورات ناصحیح اهمیت خاصی ندارد و اغلب خود به خود خوب می شود
۱_ لکه های سفید رنگ: علت آن میتواند صدمه به ماتریکس و یا کمبود روی باشد اما زیاد مهم نبوده و به مرور زمان ناپدید میگردد.

۲_ عفونتها: می تـواند عامل آن باکتریها و یا قارچها باشند کـه در هـر دو
صـورت باید به پزشک مراجعه شود.

۳_ شیار های روی ناخن: این شیارها اغلب ارثی میـباشند اما اگر یکباره روی
ناخنها آشکار گردند علت آن میتواند ضربه، پیری، روماتیسم و یا بیماری کلیه باشد
.

۴_حفره روی ناخن: علت آن می تواند اگزما و یا ضربه باشد.

۵_ قاشقی شکل شدن ناخن: علت آن کم کاری تـیروئید، کمبود آهن و کم خونی میباشد.

۶_ شکاف در لبه ناخن: علت آن فرو بردن انگشتان به مدت زیاد در آب و همچنین لاک پاک کن ها میباشند.

۷_ تردی و شکنندگی ناخنها: علت آن میـتواند فـرو بردن دست در آب داغ، اختـلال
در جـریان خــون، کمبود ویتامینهای A ،c ،b۶ و نیاسین، کمـبود آهن و کلسیم و کم
کاری تیروئید باشد. کم آبی بدن نیز بسیار مهم است بنابراین آب فراوان بنوشید.

۸_ ناخنهای فرو رفته در گوشت: این مشکل بیشتر در ناخنهای پا مشـاهده میگردد و علت آن کوتاه کردن نامناسب ناخنها و کفش تنگ میباشد که باعث می گردد گوشه ناخن بدرون گوشت فرو رود.

۹_ برخی بیماریها از روی ناخنها قابل تشخیص میباشند: بستر نـاخـن رنگ پریده نشانه کم خونی - بستر ناخن قرمز نشانه بیماری قلبی - ناخـنهای سفـید رنگ نشانه بیماری کبدی - ناخن ضخیم و زرد رنگ نشانه بیماری ریوی - سرخـی مختصر در ته ناخن نشانه دیابت و ناخنهای دو رنگ نیمی سفید و نیمی صورتی نشانه بیماری کلیه میباشد



برچسب: ،
ادامه مطلب

نقاط سفیدرنگ کوچکی که در روی ناخن ها بوجود می آیند، یافته بسیار شایعی
در میان عموم به حساب می آید . علت آن می تواند دستکاری ناخودآگاه ناخن و
حاشیه های آن توسط خود فرد در طول روز باشد یا از ضربه های خفیفی که در حین
کار روزانه بر روی ناخن و بخشهای زاینده آن وارد می شود ناشی شود.
این نقاط برخلاف برخی تصورات ناصحیح اهمیت خاصی ندارد و اغلب خود به خود خوب می شود
۱_ لکه های سفید رنگ: علت آن میتواند صدمه به ماتریکس و یا کمبود روی باشد اما زیاد مهم نبوده و به مرور زمان ناپدید میگردد.

۲_ عفونتها: می تـواند عامل آن باکتریها و یا قارچها باشند کـه در هـر دو
صـورت باید به پزشک مراجعه شود.

۳_ شیار های روی ناخن: این شیارها اغلب ارثی میـباشند اما اگر یکباره روی
ناخنها آشکار گردند علت آن میتواند ضربه، پیری، روماتیسم و یا بیماری کلیه باشد
.

۴_حفره روی ناخن: علت آن می تواند اگزما و یا ضربه باشد.

۵_ قاشقی شکل شدن ناخن: علت آن کم کاری تـیروئید، کمبود آهن و کم خونی میباشد.

۶_ شکاف در لبه ناخن: علت آن فرو بردن انگشتان به مدت زیاد در آب و همچنین لاک پاک کن ها میباشند.

۷_ تردی و شکنندگی ناخنها: علت آن میـتواند فـرو بردن دست در آب داغ، اختـلال
در جـریان خــون، کمبود ویتامینهای A ،c ،b۶ و نیاسین، کمـبود آهن و کلسیم و کم
کاری تیروئید باشد. کم آبی بدن نیز بسیار مهم است بنابراین آب فراوان بنوشید.

۸_ ناخنهای فرو رفته در گوشت: این مشکل بیشتر در ناخنهای پا مشـاهده میگردد و علت آن کوتاه کردن نامناسب ناخنها و کفش تنگ میباشد که باعث می گردد گوشه ناخن بدرون گوشت فرو رود.

۹_ برخی بیماریها از روی ناخنها قابل تشخیص میباشند: بستر نـاخـن رنگ پریده نشانه کم خونی - بستر ناخن قرمز نشانه بیماری قلبی - ناخـنهای سفـید رنگ نشانه بیماری کبدی - ناخن ضخیم و زرد رنگ نشانه بیماری ریوی - سرخـی مختصر در ته ناخن نشانه دیابت

برچسب: ،
ادامه مطلب