هر ساعت تماشاي تلويزيون احتمال فوت به هر علت را ۱۱ درصد افزايش مي يابد ، و موجب كاهش ۲۲ دقيقه اي از
پژوهشگران براي يافتن هرگونه رابطه احتمالي بين تماشاي تلويزيون و طول عمر يك مطالعه تحقيقي انجام دادهاند. اين پژوهشگران با رجوع به اطلاعات مرگومير ارائه شده توسط اداره آمار استراليا، به علاوه نظرسنجي از داوطلبان مبني بر اينكه هر كدام چند ساعت در هفته تلويزيون تماشا كردهاند، جداولي با نام نمودار «ميزان اميد به زندگي» تنظيم كردهاند.
محققان تخمين مي زنند به ازاي هر ساعت تماشاي تلويزيون طول عمر فرد ۲۲ دقيقه كاهش مي يابد.
بر اساس اين بررسي كه توسط محققان دانشگاه كويينزلند انجام شده است ،افرادي كه روزانه ۶ ساعت تلويزيون تماشا مي كنند از آنهايي كه تلويزيون نمي بينند، ۸/۴ سال كمتر عمر مي كنند.
محققان استراليايي دريافتند تماشاي تلويزيون مي تواند اثر منفي مشابهي مانند چاقي، سيگار كشيدن و كم تحركي بر روي طول عمر افراد بگذارد.
پژوهشگران در اين تحقيق، مطالعات انجام شده در اين كشور و همچنين بيش از ۱۱ هزار فرد بالاي ۲۵ سال را در مورد ميزان ساعت تماشاي تلويزيون مورد مطالعه قرار دادند.
اين مطالعه نشان داد بزرگسالان استراليايي در سال ۲۰۰۸ دستكم ۸/۹ ميليارد ساعت تلويزيون تماشا كرده اند.
اين پژوهشگران توصيه مي كنند افراد دستكم روزانه ۳۰ دقيقه ورزش ملايم داشته باشند تا خطر ابتلا به بيماري هاي قلبي و عروقي را كاهش دهند.
بر پايه دادههايي كه از بيش از يازده هزار داوطلب بالاي ۲۵ سال جمعآوري شدهاست، افراد بزرگسال در استراليا كه ميانگين شش ساعت در طول روز تلويزيون تماشا ميكنند طول عمرشان به طور متوسط ۴٫۸ سال كمتر از ديگراني است كه تلويزيون تماشا نميكنند.
تكاندهندهتر آنكه، بنا بر پژوهشهاي ياد شده، هر ساعت تماشاي تلويزيون در بين افراد بالاي ۲۵ سال معادل ۲۲ دقيقه كاهش در «اميد به زندگي» آنها است.
يافتههاي پژوهشي بالا همچنين حاكي از آن است كه تماشاي بيش از حد تلويزيون به همان ميزان براي سلامتي ضرر دارد كه كشيدن سيگار و عدم تحرك.
تحقيقات علمي در گذشته نشان داده بودند كه سيگاريهاي بالاي ۵۰ سال، چهار سال كمتر از بقيه عمر ميكنند، مدت زماني كه ميتوان آن را با ۱۱ دقيقه كاهش عمر به ازاي هر نخ سيگار برابر دانست. حال، بر پايه پژوهش جديد دانشمندان استراليايي، ميزان كاهش عمر ناشي از يك نخ سيگار (۱۱ دقيقه)، برابر با نيم ساعت تلويزيون تماشا كردن دانسته شدهاست.
اميد به زندگي در آن دسته از افرادي كه تحرك فيزيكي كافي ندارند، ۱٫۵ سال كمتر از بقيه است، كه در جدول تأثير تلويزيون بر طول عمر برابر با كمي بيش از دو ساعت تماشاي تلويزيون است.
با تمام اينها، چندان جاي شگفتي ندارد كه نشستن در مقابل تلويزيون عادت چندان سالمي به شمار نيايد. هر چه بيشتر تلويزيون تماشا كنيد، فعاليت فيزيكي كمتري خواهيد داشت و هر چقدر هم تحرك كمتري داشته باشيد، احتمال دچار شدنتان به بيماريهايي مانند مرض قند يا مشكلات قلبي افزايش مييابد.
در همين ارتباط، دانشگاه هاروارد نيز در ماه ژوئن پژوهشي را منتشر كرد كه به نوشته آن، هر دو ساعت تماشاي تلويزيون ظرف هفت سال، به ميزان ۱۳٪ احتمال مرگ اشخاص را بالا ميبرد.
بدين ترتيب، محققان تخمين ميزنند كه اگر تلويزيون به زندگي بشر وارد نميشد طول عمر مردها به طور متوسط ۱٫۸ سال و زنها ۱٫۵ افزايش پيدا ميكرد.
به گزارش خبرنگار سايت پزشكان بدون مرز ، دكتر لنرت ويرمن، از دانشگاه كوئينزلند استراليا، اذعان ميكند كه تنها عدم تحرك فيزيكي به هنگام تماشاي تلويزيون عامل كاهش اميد به زندگي در انسان نيست؛ يك عامل ديگر در مرگومير زودهنگام تماشاگران تلويزيون، ميتواند «آگهيهاي هلههوله» و رژيم غذايي نامناسبي باشد كه در تلويزيون تبليغ ميشود. ا
لبته، به گفته دكتر ويرمن، كاهش «اميد به زندگي» در اثر تماشاي تلويزيون، به رغم اصلاح رژيم غذايي، كماكان مشاهده ميشود.
ويرمن در نهايت خاطرنشان ميكند كه تمامي خطرات ناشي از تماشاي تلويزيون را ميتوان به سادگي با فشار دادن دكمه «خاموش» و برخاستن از جلوي جعبه جادو رفع كرد.
او ميگويد: «مسلماً، ورزش خوب است. اما حتي تحرك بدني به ميزان كم هم در بهبود سلامتي مؤثر است.»
واقعيت اين است كه مشكل اصلي برنامه هاي تلويزيون نيست، بلكه زماني است كه شما بي حركت مقابل آن مي نشينيد. منظور اصلي عد م تحرك لازم است كه منجر به بروز انواع بيماري ها مي شود.
در حالي كه تحرك و به طور كلي فعاليت بدني به هر سبكي منجر به كنترل وزن و پيشگيري از بروز بيماري ها مي شود.
حتي افرادي كه وزن نرمال دارند ولي بي تحركند نيز در معرض خطر خواهند بود. چون قند و كلسترول خون اين افراد بيشتر از ديگران است.
برچسب: ،
ادامه مطلب