ميزان خطر ابتلا به بيماري قلبي يا حمله قلبي در شما چقدر است؟
بطور كلي هر چه كه ميزان كلسترول LDL در خون شما بالاتر باشد و شما تعداد بيشتري از اين عوامل خطرزا به غير از LDL را داشته باشيد، به همان اندازه شما در معرض خطر بيشتري براي ابتلا به بيماري قلبي يا يك حمله قلبي ميباشيد. بعضي از افرادي كه از قبل مبتلا به بيماري قلبي بوده اند در معرض خطر بيشتري براي وقوع يك حمله قلبي مجدد ميباشند. ساير افرادي كه در معرض خطر بيشتري براي ابتلا به بيماري قلبي ميباشند عبارتند از مبتلايان به بيماري قند خون يا ديابت (كه عامل خطرزاي نيرومندي ميباشد) و افرادي كه تركيبي از عوامل خطرزاي ابتلا به بيماري قلبي را دارند. اين مراحل را براي يافتن ميزان خطر ابتلا به بيماري قلبي دنبال كنيد:
گام اول : جدول زير را بررسي كنيد و ببينيد كه چند تا از عوامل خطرزاي فهرست شده در زير را داريد. اينها عوامل خطرزايي هستند كه بر روي ميزان كلسترول LDL در خون اثر ميگذارند.
عوامل خطرزاي اصلي
1- استعمال سيگار
2- پرفشاري خون (فشار خون 90/140 ميلي¬متر جيوه يا بيشتر، يا مصرف داروهاي ضد فشار خون)
3- ميزان پايين كلسترول HDL يا كلسترول خوب (كمتر از mg/dl 40)
4- سابقه خانوادگي بيماريهاي قلبي زودرس (ابتلا به بيماري قلبي در پدر يا برادر قبل از 55 سالگي؛ ابتلا به بيماري قلبي در مادر يا خواهر قبل از 65 سالگي)
5- سن (در مردان سن 45 سال يا بيشتر، در زنان سن 55 سال يا بيشتر)
* اگر ميزان كلسترول HDL در خون شما mg/dl 60 يا بيشتر باشد، از حاصل جمع كل عدد يك را كم نماييد.
اگر چه چاقي و نداشتن فعاليت بدني در اين فهرست لحاظ نشده است، ولي بايد توجه داشته باشيم كه اين موارد نياز به اصلاح دارند.
گام دوم : شما چند تا از اين عوامل خطرزا را داريد؟
اگر شما دو يا تعداد بيشتري از عوامل خطرزاي جدول بالا را داريد، از جدول زيرين كه نشان دهنده سطح كلسترول خون شماست به منظور پي بردن به نمره خطرتان استفاده نماييد. نمره خطر، احتمال وقوع حمله قلبي در عرض 10 سال بعدي را نشان داده و به صورت درصد بيان ميگردد. (از امتياز نمره دهي فرامينگهام استفاده نماييد.)
گام سوم : از سابقه پزشكي، تعداد عوامل خطرزا، و نمره خطر خودتان براي يافتن احتمال ابتلا به بيماري قلبي يا حمله قلبي مطابق جدول زير استفاده نماييد.
اگر شما موارد زير را داريد : شما در اين گروه قرار ميگيريد :
بيماري قلبي، بيماري قند خون، يا نمره خطر بيشتر از 20% * طبقه 1- پر خطر
تعداد عوامل خطرزا 2 عدد يا بيشتر و نمره خطر 20- 10% طبقه2- بيشتري ميزان خطر در آينده
تعداد عوامل خطرزا 2 عدد يا بيشتر و نمره خطر كمتر از 10% طبقه3- ميزان خطر در حد متوسط
هيچ عوامل خطرزايي نداشته يا تنها 1 عامل خطرزا داريد طبقه 4- ميزان خطر كم تا متوسط
* بدين معني ميباشد كه از هر 100 فرد موجود در اين گروه در عرض 10 سال بعدي بيش از 20 نفر دچار حمله قلبي خواهند شد.
درمان كلسترول بالاي خون
هدف اصلي از درمان پايين آورنده كلسترول خون، كاهش مقادير كافي LDL به منظور پايين آوردن ميزان خطر ابتلا به بيماري قلبي يا ابتلا به حمله قلبي ميباشد. هر اندازه كه ميزان خطر ابتلا به بيماريهاي قلبي در شما بالاتر باشد به همان ميزان بايد مقادير لحاظ شده براي سطوح اهداف درماني در شما پايينتر باشند.
دو روش اصلي براي كاهش ميزان كلسترول در خون وجود دارد :
تغييرات درماني در شيوه زندگي [Therapeutic• lifestyle changes (TLC)] : كه شامل سه قسمت يعني يك رژيم غذايي پايين آورنده كلسترول (كه به نام رژيم غذايي TLC خوانده ميشود)، فعاليت بدني، و كنترل وزن ميباشد. TLC در هر فردي كه ميزان LDL در خون وي بالاتر از سطوح اهداف درماني باشد، قابل استفاده است.
درمان دارويي : اگر مصرف داروهاي كاهنده كلسترول• ضروري باشند، اين داروها همراه با TLC به منظور كمك به پايين آوردن ميزان LDL مصرف ميشوند.
براي پي بردن به سطوح اهداف درماني LDL در خودتان، جدول زير كه ميزان خطر را طبقه بندي نموده است را ملاحظه بفرماييد.
طبقه 1 ، پر خطر؛ در اين گروه سطح اهداف درماني كمتر از mg/dl 100 ميباشد. حتي در صورتي كه ميزان LDL در خون شما كمتر از mg/dl 100 باشد، ضروري است به منظور كاهش ميزان خطر بالاي ابتلا به بيماري قلبي، تبعيت از رژيم غذايي TLC را شروع نماييد.
چنانچه ميزان LDL در خون شما mg/dl 100 يا بيشتر باشد، ضروري است همزمان با رعايت رژيم غذايي TLC درمان دارويي را نيز شروع نماييد.
همچنين اگر ميزان LDL در خون شما پايينتر از mg/dl 100 باشد و پزشك شما ميزان خطر ابتلا به بيماري قلبي در شما را خيلي بالا تعيين نمايد (مثلاً به علت حمله اخير قلبي در شما يا ابتلاي همزمان به بيماري قلبي و بيماري قند خون يا ديابت) در اين صورت نيز ضروري است همزمان با رعايت رژيم غذايي TLC ، درمان دارويي را نيز شروع نماييد.
طبقه 2 ، بيشترين ميزان خطر در آينده؛ در اين گروه سطح اهداف درماني كمتر از mg/dl 130 ميباشد. در صورتي كه ميزان LDL در خون شما mg/dl 130 يا بيشتر باشد، ضروري است رعايت رژيم غذايي TLC را شروع نماييد.
اگر ميزان LDL در خون شما، 3 ماه پس از رعايت رژيم غذايي TLC هنوز mg/dl 130 يا بيشتر ميباشد، ضروري است همزمان با رعايت رژيم غذايي TLC درمان دارويي را نيز شروع نماييد.
اگر ميزان LDL در خون شما، كمتر از mg/dl 130 باشد، در اين صورت ضروري است كه رژيم غذايي منطبق با سلامتي قلب را رعايت نماييد كه اندكي نسبت به رژيم غذايي TLC حاوي مقادير بيشتري از چربي اشباع شده و كلسترول ميباشد.
طبقه 3 ، ميزان خطر متوسط؛ در اين گروه سطح اهداف درماني كمتر از mg/dl 130 ميباشد.
اگر ميزان LDL در خون شما mg/dl 130 يا بيشتر باشد، ضروري است رعايت رژيم غذايي TLC را شروع نماييد.
اگر ميزان LDL در خون شما 3 ماه پس از رعايت رژيم غذايي TLC ، mg/dl 160 يا بيشتر باشد، ضروري است همزمان با رعايت رژيم غذايي TLC ، درمان دارويي را نيز شروع نماييد.
اگر ميزان LDL در خون شما كمتر از mg/dl 130 باشد، در اين صورت ضروري است كه رژيم غذايي منطبق با سلامتي قلب را رعايت نماييد.
طبقه 4 ، ميزان خطر پايين تا متوسط؛ در اين گروه سطح اهداف درماني كمتر از mg/dl 160 ميباشد.
اگر ميزان LDL در خون شما mg/dl 160 يا بيشتر باشد، ضروري است رعايت رژيم غذايي TLC را شروع نماييد.
اگر ميزان LDL در خون شما، 3 ماه پس از رعايت رژيم غذايي TLC هنوز mg/dl 160 يا بيشتر باشد، به منظور كاهش ميزان LDL در خونتان ضروري است همزمان با رعايت رژيم غذايي TLC ، درمان دارويي را نيز شروع نماييد بخصوص اگر ميزان LDL در خون شما mg/dl 190 يا بيشتر باشد.
اگر ميزان LDL در خون شما كمتر از mg/dl 160 باشد، ضروري است كه تنها از رژيم غذايي منطبق با سلامتي قلب پيروي نماييد.
به منظور كاهش ميزان خطر ابتلا به بيماري قلبي و پايين نگه داشتن آن، كنترل هر عامل خطرزاي ديگر ابتلا به بيماري قلبي از جمله پرفشاري خون و سيگار كشيدن پر اهميت ميباشد.
پايين آوردن ميزان كلسترول خون با استفاده از تغييرات درماني در شيوه زندگي (TLC)
TLC مجموعه كارهايي است كه شما به منظور پايين آوردن ميزان كلسترول LDL خون، ميتوانيد آنها را انجام دهيد. برنامه TLC از قسمتهاي اصلي زير تشكيل شده است:
• رژيم غذايي TLC : اين يك برنامه غذايي با ميزان پاييني از چربي اشباع شده و كلسترول ميباشد كه در آن ميزان چربيهاي اشباع شده كمتر از 7 درصد كل كالريهاي روزانه بوده و ميزان كلسترول موجود در رژيم غذايي كمتر از 200 ميلي گرم در طي يك روز ميباشد.
رژيم غذايي TLC تنها مقاديري از كالري را كه براي حفظ وزن مطلوب و پرهيز از افزايش وزن كافي ميباشد، توصيه مينمايد. اگر ميزان LDL در خون شما با كاهش ميزان مصرف چربيهاي اشباع شده و كلسترول رژيم غذايي به حد كافي كاهش نيافت، در اين صورت ميتوان مقادير فيبرهاي محلول غذايي موجود در رژيم غذايي را افزايش داد.
همچنين ميتوان برخي از محصولات غذايي خاصي را كه حاوي استانولها و استرولهاي گياهي ميباشند (مثلاً مارگارين ها پايين آورنده كلسترول خون) به رژيم غذايي TLC اضافه نمود تا قدرت پايين آورنده LDL اين رژيم غذايي را بيفرزايد.
كنترل وزن :• كاهش دادن وزن در صورت داشتن اضافه وزن، ميتواند به كاهش ميزان LDL در خون كمك نمايد و اين كار بويژه در افرادي كه مجموعه اي از عوامل خطرزا مثل ميزان بالاي تري گليسيريد و يا سطوح پايين HDL و يا اضافه وزن همراه با مقادير بالاي دور كمر (بيشتر از 100 سانتيمتر يا 40 اينچ در مردان و بيشتر از 89 سانتيمتر يا 35 اينچ در زنان) را دارند، اهميت خاصي دارد.
فعاليت بدني• : فعاليت منظم بدني (روزانه 30 دقيقه در اغلب و ترجيحاً در همه روزهاي هفته) در هر فردي توصيه شده است. اين كار ميتواند ميزان HDL خون را بالا برده و ميزان LDL خون را كاهش دهد كه بويژه در افرادي كه ميزان تري گليسيريد بالايي داشته و / يا سطوح پاييني از HDL را دارند اهميت خاصي دارد. چنين افرادي اغلب دچار اضافه وزن همراه با مقادير بالاي دور كمر نيز ميباشند.
درمان دارويي
حتي اگر به منظور پايين آوردن كلسترول خون درمان دارويي را شروع كرده ايد، ضروري است كه رعايت از TLC يا تغييرات درماني در شيوه زندگي را ادامه بدهيد. اين كار به شما اجازه ميدهد كه ميزان مصرف دارو را تا حد امكان در مقادير پاييني نگه داشته و از ساير راهها از ابتلا به بيماريهاي قلبي جلوگيري نماييد.
انواع مختلفي از داروهاي پايين آورنده ميزان كلسترول در دسترس ميباشند كه شامل استاتينها، تجزيه كننده هاي اسيد صفراوي، اسيد نيكوتينيك (نياسين)، تركيبات فيبرات و مهار كننده¬هاي جذب كلسترول ميباشند.
پزشك شما در انتخاب بهترين داروي مناسب به شما كمك خواهد نمود.
استاتينها در پايين آوردن مقادير LDL خيلي مؤثر بوده و در بيشتر افراد بيخطر ميباشند. تجزيه كننده هاي اسيدصفراوي مقادير LDL را پايين آورده و ميتوان آنها را به تنهايي و يا در تركيب با استاتينها مصرف نمود.
نيكوتينيك اسيد مقادير LDL و تري گليسيريد را پايين آورده و مقادير HDL را مي افزايد.
فيبريك اسيدها مقادير LDL را مختصري پايين آورده ولي عمدتاً در درمان مقادير بالاي تري گليسيريد و سطوح پايين HDL مصرف ميشوند.
مهار كننده هاي جذب كلسترول، مقادير LDL را پايين آورده و ميتوان آنها را به تنهايي يا در تركيب با استاتينها مصرف نمود.
با تحقق اهداف درماني LDL در مورد شما، در صورت وجود مقادير بالاي تري گليسيريد و / يا سطوح پايين HDL در خون شما، پزشك براي درمان اين موارد نيز اقدام مينمايد. اين درمانها شامل كاهش دادن وزن در صورت ضرورت، افزايش ميزان فعاليت بدني، ترك سيگار، و احتمالاً مصرف دارو ميباشد.
غذاهايي كه حاوي مقادير كمي از چربيهاي اشباع شده ميباشند عبارتند از :
لبنيات بدون چربي يا با چربي 1 درصد، گوشت بدون چربي، ماهي، مرغ بدون پوست، غذاهاي تهيه شده از غلات سبوسدار، ميوه ها و سبزيجات.
از مارگارينهاي نرم و مايعي كه حاوي مقادير پاييني از چربي هاي اشباع شده ميباشند و ميزان چربي ترانس در آنها پايين بوده و يا اصلاً وجود ندارد، استفاده نماييد.
ميزان مصرف غذاهاي سرشار از كلسترول مثل جگر و ديگر ارگانهاي گوشتي، زرده هاي تخم مرغ و لبنيات با چربي كامل را محدود نماييد.
منابع خوب فيبرهاي محلول شامل جو دوسر، ميوه هايي مانند مركبات و گلابي، سبزيجاتي مثل كلم بروكلي و هويج، و حبوبات خشك شده مثل لوبيا و نخود ميباشد
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید: