مركز خريد روغن سوخته و تصفيه روغن سوخته در سراسر كشور ايران

ماسك‌هاي ميوه‌اي از چين و چروك مي‌كاهند
دكتر غفارپور، متخصص پوست مي‌گويد: «ماسك‌ها با جدا كردن قسمت‌هاي خارجي سطح پوست، سبب پاك‌سازي و لايه‌برداري سطحي و تحريك پوست شده و طراوت و شادابي به آن مي‌دهند. آثار مثبت ماسك‌هاي ميوه روي پوست محرز شده است.

همچنين ماسك‌هاي ميوه از تركيبات غيرسمي متشكل از ميوه‌ها هستند كه اين مواد با ايجاد پيوند سلول‌هاي پوست در خارجي‌ترين بخش پوست، موجب ريزش سطحي‌ترين قسمت آن شده و سبب طراوت و مرطوب‌تر شدن پوست مي‌شود.» ماسك‌هاي ميوه‌اي با تحريك سلول‌هاي بافت همبند موجب افزايش توليد كلاژن و الاستين بخش مياني پوست شده و در نتيجه باعث افزايش استحكام آن شده و چين و چروك پوست را كمتر مي‌كند. همچنين توليد رنگدانه‌هاي پوست را كمتر كرده و پوست را روشن‌تر مي‌كند.
ماسك‌هاي ميوه به صورت طبيعي در شيرترش به شكل اسيدلاكتيك، در سيب درختي به نام اسيد ماليك در ميوه‌هاي ترش مانند پرتقال، ليموترش و نارنج به صورت اسيد سيتريك و در شيره تخمير شده انگور به شكل اسيد تارتاريك وجود دارند و در غلظت‌هاي 5 تا 10 درصد خاصيت جوانسازي براي پوست دارند. توصيه مي‌شود براي تهيه ماسك‌هاي شيميايي، افراد هنگام خريد از داروخانه‌ها به برچسب مجوز وزارت بهداشت و طريقه مصرف روي آنها توجه كنند.



برچسب: ،
ادامه مطلب

يكي از مسائل اساسي در زمينه موفقيت در امتحانات، به روش امتحان دادن مربوط مي شود. در اين مقاله به پاره‌اي از مسائل كه با استفاده ازتحقيقات روانشناختي به دست آمده اند و برموفقيت درامتحانات موثرند پرداخته شده است.

1. زمان امتحان دادن را طوري تقسيم بندي كنيد كه طي دو سوم از مدتي كه در اختيار داريد به پاسخ دادن به سوالات اختصاص يابد و يك سوم آن را به مرور كردن پاسخ‌ها بپردازيد.

2. وقت خود را با فكركردن در مورد سؤال‌هاي مشكل كه جواب آنها را نمي‌دانيد به هدر ندهيد. درصورتي‌كه پاسخ سؤالي را نميدانيد، آن را علامت بزنيد و به سؤال بعدي بپردازيد. در پايان مي‌توانيد به اين گونه سؤال‌ها بيشتر فكر كنيد و احتمالا جواب آنها را به طور صحيح بدهيد.

3. به منظور افزايش تمركز، پس از دريافت برگه سؤال‌ها، ابتدا با برگه‌اي كه مخصوص پاسخ‌هاست روي سؤال‌ها را پوشانده و سپس شروع به خواندن سوال‌ها و جواب دادن به آنها يكي پس از ديگري نمائيد. اگر پاسخ سؤال اول را دانستيد شروع به نوشتن آن بكنيد، در غيراين صورت به سؤال دوم بپردازيد. بهتراست قبل ازشروع به پاسخ دادن به سؤال‌ها تمام آنها را نخوانيد. زيرا اين امر تمركز شما را كاهش مي‌دهد.

4. در شروع امتحان خودتان را با اين جمله كه (امتحان سخت است) نترسانيد. بسياري از دانش آموزان در همان لحظه‌اي كه در حال خواندن سؤال هستند، پيش خودشان زير لب تكرار مي‌كنند كه اين سؤال سخت است. چنين دانش آموزاني هرگز نمي‌توانند به طور دقيق به سؤال‌ها پاسخ دهند. بهتر آن است كه در زماني كه در حال خواندن سؤال هستيد تمام تمركز شما فقط بر روي سؤال باشد.

5. قبل از شروع كردن به پاسخ دادن به هر سؤال، آن را با دقت بخوانيد و سعي كنيد ابتدا دقيقا بفهميد كه چه موضوعي در سؤال مطرح شده است. اعتقاد بر اين است كه حدود پنجاه درصد از جواب در خود سؤال پنهان هست.

6. در صورتي كه سؤال را نمي فهميد، بهتر است از مراقبين جلسه توضيحاتي پيرامون آن بخواهيد. حتي توضيحات بسيار مختصر هم ميتوانند مفيد واقع شوند.

7. در صورتي كه در پايان جلسه امتحان وقت اضافه داشتيد، بهتر است كه جواب سؤال‌ها را مرور كنيد تا اگر اشكالي در آنها وجود دارد پيدا كنيد و آنها را برطرف كنيد.

8. هرگز براي خارج شدن از جلسه امتحان عجله نداشته باشيد. بسياري از دانش آموزان و دانشجويان محتويات كتاب را كاملا فهميده‌اند، اما از آن جائي كه در جلسه امتحان كمي عجله مي‌كنند نمرات مطلوبي به دست نمي‌آورند.

از آن جايي كه پاره‌اي از امتحانات خصوصا در دوره دبيرستان و دانشگاه به صورت تستي برگزار مي‌شوند، در زير نكات مهم و ضروري پيرامون اين گونه امتحانات ارائه گرديده است:

• پس از خواندن سؤال ابتدا جواب سؤال را حدس بزنيد وسپس به جواب‌هاي ارائه شده توجه كنيد. اگر جوابي را كه براي سؤال حدس زده‌ايد در بين جواب‌هاي ارائه شده بود، با اطمينان كامل همان را انتخاب كنيد و در پاسخ‌نامه همان را علامت بزنيد.
• اگر در بين جواب‌هاي ارائه شده اولين آنها درست بود، به مابقي پاسخها هم توجه كنيد. زيرا ممكن است دربين پاسخ‌ها دو جواب صحيح وجود داشته باشد كه يكي از آنها كامل‌تر از ديگري است.
• در مورد سؤال‌هاي مشكل و آنها كه شك داريد، ابتدا جواب‌هائي كه مطمئن هستيد غلط است را حذف كنيد و سپس به مقايسه مابقي جواب‌ها و انتخاب كامل‌ترين آنها بپردازيد.
• هميشه به اين موضوع توجه داشته باشيد كه ممكن است پاسخ يك سؤال در ديگري پنهان باشد.
• گاه گاهي چك كنيد كه مبادا جواب سؤال‌ها را جابجا در برگه پاسخ‌نامه علامت بزنيد.
• هرگاه لغاتي مانند (هميشه، اغلب، برخي اوقات، هرگز، تنها، فقط، بايد، بطور لازم، بطور كامل، و...) در جمله بكار روند ممكن است معني جمله را عوض كنند. بنابراين هميشه به لغات كليدي و حساس در جملات دقت بيشتري داشته باشيد.

 

امتحان معيار ارزشيابي دانسته‌ها و تواناييهاي شماست و شما مي‌‌توانيد از آن بعنوان ابزاري براي ارزيابي مهارت هاي يادگيري خود استفاده كنيد. اما شرايط فيزيكي و ذهني وجود دارد كه عملكرد شما در حين امتحان را تحت تأثير قرار مي‌‌دهد. بنابراين لازم است پاره اي نكات را هنگام امتحان رعايت كنيد.

براي عملكرد بهتر در امتحان توصيه هاي زير را بكار بگيريد:

با آمادگي كامل و به موقع در سر جلسه امتحان حاضر شويد. وسايل مورد نياز مثل مداد، خودكار، ماشين حساب، لغت نامه و ساعت را به همراه داشته باشيد. با اين كار همه چيز در دسترس شما خواهد بود و نيازي به قرض گرفتن وسايل ديگران پيدا نخواهيد كرد.

با اطمينان خاطر و آرامش كامل در امتحان شركت كنيد. مثبت انديشي كنيد. همواره اين جملات را در ذهن خود تكرار كنيد: " من براي امتحان كاملا آماده ام و به خوبي از عهده آن برمي آيم. " نگراني را از خود دور كنيد. هر گاه احساس نگراني كرديد، چند نفس عميق بكشيد تا آرام شويد. قبل از امتحان با دوستانتان راجع به اضطراب و دلشوره صحبت نكنيد. بهتر است بدانيد كه نگراني همچون يك بيماري مسري قابل سرايت به ديگران است.

آرام ولي هوشيار باشيد. اگر حق انتخاب داريد، مكان مناسبي را براي نشستن انتخاب كنيد. نيمكتي را انتخاب كنيد كه بر روي آن فضاي كافي براي كار داشته باشيد. به پشتي نيمكت تكيه دهيد و راحت باشيد.

به منظور افزايش تمركز، پس از دريافت برگه سؤال‌ها، ابتدا با برگه‌اي كه مخصوص پاسخ‌هاست روي سؤال‌ها را پوشانده و سپس شروع به خواندن سوال‌ها و جواب دادن به آنها يكي پس از ديگري نمائيد. اگر پاسخ سؤال اول را دانستيد شروع به نوشتن آن بكنيد، در غيراين صورت به سؤال دوم بپردازيد. بهتراست قبل ازشروع به پاسخ دادن به سؤال‌ها تمام آنها را نخوانيد. زيرا اين امر تمركز شما را كاهش مي‌دهد

براي پاسخگويي به سؤالات از يك برنامه منظم پيروي كنيد. ابتدا به سؤالات ساده تر پاسخ دهيد و بعد به آنها كه نمره بيشتري دارند. سپس به ترتيب به سوالاتي پاسخ دهيد كه:
- مشكل تر هستند.
- جواب دادن به آنها وقت بيشتري مي‌‌گيرد.
- نمره كمتري دارند.

در امتحانات تستي براي انتخاب پاسخ درست دقت كنيد.
- ابتدا پاسخهايي را كه مي‌‌دانيد اشتباه است، كنار بگذاريد.
- اگر تست نمره منفي ندارد، از بين پاسخهاي باقي مانده، پاسخ صحيح را انتخاب نماييد و يا حدس بزنيد.
- اگر امتحان نمره منفي دارد و شما دليل خاصي براي انتخاب پاسخ خود نداريد، حدس نزنيد.
- شك نكنيد، معمولا اولين گزينه اي كه انتخاب مي‌‌كنيد، پاسخ صحيح است. پس پاسخ خود را تغيير ندهيد، مگر اينكه واقعا به نتيجه قطعي رسيده باشيد.

در امتحانات تشريحي، قبل از پاسخ دادن به سؤالات خوب فكر كنيد.
- ابتدا نكات مهمي را كه راجع به سؤالات به دهنتان مي‌‌رسد، در چرك نويس يادداشت كنيد.
- اين نكات را به ترتيب شماره گذاري كنيد.
- سپس آنها را تنظيم كرده و پاكنويس كنيد.

در پاسخ به سؤالات تشريحي، به اصل موضوع بپردازيد و حاشيه نرويد.
- در جمله اول موضوع اصلي را بيان كنيد.
- مقدمه اي براي آن بنويسيد.
- سپس موضوع را با جزئيات بيشتري شرح دهيد.
- به سؤال توجه كنيد و فقط به آنچه از شما خواسته شده پاسخ دهيد. از توضيحات غير ضروري و مثالهاي اضافي بپرهيزيد.

۱۰٪ از وقت امتحان را براي مرور مطالب كنار بگذاريد.
- براي ترك كردن جلسه امتحان عجله نكنيد.
- در انتها تمام سؤالات را مرور كنيد.
- مطمئن شويد كه به تمام سؤالات پاسخ داده ايد.
- پاسخ‌ها را يك بار ديگر بخوانيد و در صورت لزوم جمله بندي، املاي كلمات و … را تصحيح كنيد.

وقتي نتيجه امتحان را گرفتيد، آن را بررسي كنيد.
- به اشكالات خود توجه كرده و سعي كنيد در آن زمينه بيشتر مطالعه كنيد.
- براي امتحانات آخر سال، سؤالات امتحانات كلاسي را دوره كنيد تا اشتباهات گذشته را تكرار نكنيد.
- بهترين روش يادگيري را كه براي شما مؤثر بوده، انتخاب كنيد.
- روشهايي كه براي شما كارآيي لازم را نداشته، كنار بگذاريد.
- سعي كنيد بهترين روش را پيدا كرده و بر روي آن تمرين كنيد تا به نتيجه مطلوب برسيد.

وقت‌هايي

برچسب: ،
ادامه مطلب

۱- نسبت به خودمان احساس خوبي داشته باشيم و خود را خوب، توانا و با ارزش بدانيم.

۲- ليستي از صفات مثبت خود تهيه كنيم و راه‌هاي تقويت آنها را بيابيم و تجربه كنيم.

۳- ليستي از افكار منفي خود در طي روز تهيه و سعي كنيم براي هر فكر منفي يك فكر مثبت معادل بيابيم تا به كمك آن بتوانيم با افكار منفي مقابله كنيم.

۴- سعي كنيم در گفتار و برخوردهاي روزانه از كلمات و جملات مثبت استفاده كنيم، مثلاً در ملاقات با ديگران بجاي استفاده از كلمه «خسته نباشيد» كه داراي بار منفي و القاي حس خستگي است، بگوييم «خدا قوت»، «شاد باشيد» و يا «پر انرژي باشيد»

۵- افكار خود را متوجه خوبي‌ها و جنبه‌هاي مثبت زندگي كنيم تا به مرور مثبت‌نگر شويم.

۶- با خوش‌بيني سعي كنيم، دستوراتي به ذهن خود بدهيم كه انديشه‌هاي جديد مثبت شكل گيرند.

۷- هر روز صبح كه از خواب بر مي‌خيزيم با نگاه كردن به منظره ي يك تابلوي نقاشي زيبا و يا اسما‌ء‌الله روز خود را با نشاط و خوش‌بيني آغاز كنيم.

۸- از افراد منفي‌نگر يا موقعيت‌هايي كه باعث ايجاد افكار ناخوشايند و منفي مي‌شوند دوري و يا سعي كنيم كمتر با آنها برخورد داشته باشيم.

۹- به مشكلات به عنوان محكي براي ارزيابي توانايي‌هاي خود نگاه كنيم و هرگز نتيجه ي بدي را پيش‌بيني نكنيم، زيرا مشكلات فقط به اندازه‌اي مهم هستند كه ما آنها را مهم مي‌پنداريم.

۱۰- به لحظات و خاطرات زيبا و دوست داشتني گذشته ي خود فكركرده و سعي كنيم آنها را تكرار نماييم.

۱۱- از ترديد و دودلي دوري كرده و كارها را با جديّت دنبال كنيم.

۱۲- به نداي منفي دروني خود و تلقين‌هاي مخرب و نگران كننده‌ي ديگران بي‌توجه باشيم و سعي كنيم عكس آنها را انجام دهيم.

۱۳- به قدرت بي‌كران خداوند ايمان داشته باشيم و با خود تكرار كنيم كه من لياقت بهترين‌ها را دارم و با لطف خداي بزرگ به آنها خواهم رسيد.

۱۴- از ميان اهداف خود هدفي را انتخاب كنيم كه اميد بيشتري به موفقيت آن داريم و در تلاش براي تحقق آن، به فكر تأييد يا تكذيب ديگران نباشيم.

۱۵- در توصيف احوال و زندگي خود از كلمات مثبت استفاده كنيم.

۱۶- در تعريف از افراد خانواده يا دوستان از كلمات مثبت و روحيه بخش استفاده كنيم (فلاني شخص بسيار شريف و بزرگواري است.)

۱۷- از چشم و هم‌چشمي و حسادت كه باعث ايجاد افكار منفي مي‌شود دوري و سعي كنيم روش زندگي خود را خودمان انتخاب كنيم.

۱۸- هرگز شعار خواستن، توانستن است را فراموش نكنيم و بدانيم كه در سايه ي سعي و تلاش به آنچه بخواهيم مي‌رسيم.

۱۹- قدر لحظات زندگي را بدانيم و از آنها به ‌خوبي استفاده كنيم، زيرا هرگز تكرار نخواهد شد.

۲۰- براي تغيير اوضاع و شرايط نامساعد اقدام كنيم و مطمئن باشيم كه مي‌توانيم آنها را از بين ببريم.

۲۱- از خود انتظار بيش از حد نداشته باشيم و خود را همه فن حريف ندانيم، به عبارت ديگر از كمال گرايي مطلق كه باعث اضطراب و احساس عجز و ناتواني مي‌شود خودداري كنيم.

۲۲- خود را از قيد و بندهاي آزاردهنده رها ساخته و ساده زندگي كنيم تا فكر و خيال آسوده‌اي داشته باشيم.

۲۳- از انزوا و گوشه‌گيري كه باعث ايجاد افكار منفي مي‌شود دوري كرده و اوقات خود را در جمع خانواده، فاميل و دوستان سپري كنيم.

۲۴- هر وقت احساس كرديم كه افكار منفي سراغمان آمده است، وضعيت خود را تغيير دهيم و به كاري سرگرم شويم.

۲۵- ممكن است هنگام خواب در رختخواب افكار منفي به سراغمان بيايد، تا خسته نشده‌ايم به رختخواب نرويم.

۲۶- هرگز به هيچ وجه خود را بدبخت، ناتوان و درمانده احساس نكنيم.

۲۷- اعتماد به نفس خود را در هر شرايطي حفظ كنيم و هرگز به ديگران اجازه ندهيم كه آن را متزلزل كنند. بايد متوجه باشيم كه اعتماد به نفس كليد خلق تفكر مثبت است.

۲۸- خنديدن را فراموش نكنيم. خنديدن باعث مي‌شود تا افكار ناراحت كننده و منفي‌ جاي خود را به افكار مثبت و شاد بدهن

اجراي راهكارهاي تقويت مثبت هيچ هزينه‌اي ندارند و به سن و سال افراد نيز مربوط نمي‌شوند.

فقط بايد اين شعار را فراموش نكنيم:

اگر افكارمان را كنترل كنيم، زندگي‌مان متحول مي‌شود.

برچسب: ،
ادامه مطلب

مقدمه
دوران بلوغ نه تنها با جهش رشد جسمي بلكه با تغييرات خلق و خو و تحولات عاطفي و رواني همراه است. در اين مرحله نوجوانان شناخت هويت و كسب استقلال را تجربه مي كنند. در اين دوران توجه آنها به حفظ ظاهر و تناسب اندام بيشتر جلب ميشود و اين عوامل رفتارهاي غذايي نوجوانان را به شدت تغيير مي دهد. حذف بعضي از وعده هاي غذايي، مصرف تنقلات، غدا خوردن خارج از منزل و علاقه به مصرف غذاهاي غير خانگي از ويژگيهاي عادات غذايي دوران نوجواني است كه متاثر از خانواده و دوستان و رسانه هاي جمعي است.

ويژگيهاي رفتار غذايي نوجوانان

نامنظم بوده وعده هاي غذايي

حذف وعده غذايي و برنامه غذايي نامنظم دردوره نوجواني يك رفتار غذايي شايع است. معمولاً وعده صبحانه و ناهار بيشتر از وعده شام حذف ميشوند و علت عمده آن برنامه درسي و فعاليتهاي اجتماعي نوجوانان درطول روز است. محققي به نام Daniel درسال 1977طي مطالعه اي نشان داد كه 50% نوجوانان دختر و پسر صبحانه نمي خورند. مطالعه ديگري نشان داده است اگرچه 89% نوجوانان مورد مطالعه از اهميت مصرف صبحانه آگاه بودند اما فقط 50 درصد آنها بطور منظم صبحانه مي خورند و نخوردن صبحانه با دريافت كم مواد مغذي همراه بوده است. مشكل نخوردن صبحانه در دختران بيشتر ازپسران مشاهده ميشود.

مصرف بي رويه تنقلات
بخش مهمي از رفتارهاي غذايي نوجوانان مصرف بي رويه تنقلات است. اين تنقلات معمولاً كم فيبر هستند و از نظر ويتامينA ، كلسيم و آهن كه براي رشد ضروري است فقيرند. انتخاب صحيح تنقلات بعنوان ميان وعده ميتواند دردريافت مواد مغذي مورد نياز نوجوانان اثر مثبت داشته باشد.

تمايل به مصرف غذاهاي آماده
استفاده از غذاهاي آماده بخصوص در نوجواناني كه وقت كافي ندارند معمول است. غذاهاي آماده كه درفروشگاهها و اغذيه فروشيها دردسترس هستند از نظر آهن، كلسيـــم، ويتامينB ، C، A و اسيد فوليك فقيرند. تقريباً درتمام غذاهاي آماده، ميزان چربي، كلسترول و سديم بالا است و دربيشتر آنها، 50% كالري از چربي تامين ميشود.
رفتارهاي تغذيه اي نوجوانان و ارتباط آن با وزن و ظاهر فيزيكي
پيروي از الگوي غذايي غير طبيعي دردوران بلوغ به علت توجه خاص نوجوانان به ظاهر فيزيكي و داشتن اندام متناسب شايع است. مطالعه اي كه درسال 1989 توسط Maloney و همكارانش در ايالات متحده آمريكا انجام شده است نشان داده است كه از 318 دختر و پسر نوجوان 45% مايل بودند كه لاغر بشوند و 37% آنها شروع به كاهش وزن كرده بودند. با افزايش سن نوجوانان، تمايل به كاهش وزن نيز افزايش مي يابد. اين مطالعه نشان داده است كه 70% نوجوانان مورد مطالعه ادعا مي كردند كه درهمين زمان مادران آنها براي كاهش وزن رژيم غذايي داشته اند. شواهد ديگر نيز پيشنهاد ميكند كه از اوايل دوران بلوغ توجه به ظاهر و تناسب اندام تشديد ميشود. محققين نشان داده اند كه 90% نوجوانان مورد مطالعه براي حفظ تناسب اندام و زيبايي ظاهر خود تمايل به كاهش وزن داشته اند.

ترس از چاقي
تحقيقات نشان داده است كه چاقي نوجواني پيامدهاي مهم اجتماعي، اقتصادي و بهداشتي دارد. يك مطالعه بزرگ طولي كه به مدت 7 سال در آمريكا انجام شده نشان داده است كه درزناني كه از دوران مدرسه و نوجواني اضافه وزن داشته اند شانس ازدواج كمتر بوده است و ميزان درآمد كمتري داشته اند. اين يافته ها بيشتر از آنكه به وضعيت اجتماعي- اقتصادي بستگي داشته باشد ناشي از نگرش خاص جامعه نسبت به افراد چاق است.
مطالعات اخير نشان داده است كه ترس از چاقي در نوجوانان و محدود كردن دريافت غذا متعاقب آن، نهايتاً كوتاه قدي و تاخير دربلوغ را بدنبال خواهد داشت. ترس از چاقي درنوجوانان برخلاف بي اشتهايي عصبي (Anorexia nervosa) و بولميا (bulimia nervosa) كه از اختلالات تغذيه اي همراه با علائم باليني ميباشند، علامت واضحي ندارد و به اين دليل كه والدين و اطرافيان نوجوان متوجه خودداري او از غذا خوردن به دليل ترس از چاق شدن نميشوند، بروز كمبودهاي تغذيه اي در اين دسته از نوجوانان بيشتر است.
مطالعه اي توسط Moses و همكارانش درسال 1989 در آمريكا نشان داده است كه51 % دختران كم وزن ادعا كرده اند كه به شدت از چاق شدن مي ترسيده اند و بي توجه به وزن فعلي خود و بدون داشتن اطلاعات تغذيه اي كافي اقدام به كاهش وزن كرده اند.

عوارض رژيم هاي غذايي براي كاهش وزن در دوره بلوغ
اثرات زيانبار كاهش وزن برسلامتي ممكن است در افرادي كه اضافه وزن ندارند اما دريافت كالري خود را به شدت محدود مي كنند بيشتر باشد. در اين افراد كاهش توده عضلاني بيشتر از توده چربي است. رژيم غذايي كه با محدود كردن وعده هاي غذايي و يا ناشتايي همراه باشد منجر به كاهش وزن سريع ميشود كه اساساً به علت كاهش آب بدن و توده عضلاني است. اثرات زيانبار رژيم غذايي كاهش وزن در دوره بلوغ علاوه بر اختلال رشد، شامل كمبودهاي تغذيه اي، اختلالات قاعدگي، ضعف، خستگي، گيجي، افسردگي، تحريك پذيري، يبوست، نداشتن تمركز حواس و اشكال در خوابيدن است. تنفس بدبو، ريزش مو و خشكي پوست از عوارض رژيم هاي غذايي با محدوديت شديد كالري است. افزايش خطر ابتلا به سنگ كليه و صفرا نيز از عوارض جدي تر اينگونه رژيم هاي غذايي است.
متاسفانه تاخير رشد و تاخير در بلوغ جنسي در اثر دريافت ناكافي غذا با كوتاه قدي غير قابل جبران دراثر كمبود مواد مغذي به ويژه ريز مغذيها گزارش شده است. 39% اين موارد با اختلالات غذا خوردن همراه بوده است و اصلاح آن منجر به جبران رشد از دست رفته نشده است.
بنابراين دانش آموزان درسنين بلوغ به ويژه دختران بايد بدانند كه رژيم هاي كاهش وزن در اين دوره ممكن است منجر به كوتاه ماندن قد شود و علاوه بر آن به علت  بروز انواع كمبودهاي تغذيه اي، سلامت آنان به خطر افتاده و با مشكلات متعددي كه قبلاً شرح داده شد مواجه  مي شود.

اختلالات تغذيه اي

چاقي
چاقي كودكان و نوجوانان درحال حاضر يك مشكل تغذيه اي رو به افزايش دركشورهاي توسعه يافته بشمار ميرود. براساس آخرين اطلاعات حداقل 27درصد كودكان و 21 نوجوانان در آمريكا چاق هستند كه معرف 54 درصد افزايش درچاقي كودكان و 39 درصد افزايش درچاقي نوجوانان آمريكايي در دو دهه اخير است. با اين روند هشدار دهنده افزايش چاقي در كودكي و نوجوان، محققين تخمين مي زنند كه 70 درصد نوجوانان چاق، بزرگسالان چاق خواهند بود و حتي اين خطر وجود دارد كه اين افراد در دوران بزرگسالي دچار چاقي مفرط شوند.
بررسي كشوري در سال 1377 (ANIS) درزمينه ارزيابي رشد كودكان زير 5 سال ايران نشان داده است كه 6/4 درصد پسران و 1/4 درصد دختران در مناطق شهري و روستايي كشور چاق هستند. اگر چه چاقي در حال حاضر مشكل عمده كودكان كشور ما به شمار نميرود ولي با توجه به عوارض و پيامدهاي آن پيشگيري حائز اهميت است. مدارك موجود حاكي از آن است كه چاقي كودكي بيشتر متاثر از عوامل محيطي است و نشان دهنده آن است كه خانواده و جامعه درايجاد رفتارها و عادات صحيح غذايي درست عمل نكرده است. درمقابل، چاقي نوجواني هم به عواملي محيطي و هم  به عوامل ژنتيكي بستگي دارد. چاقي در دوران نوجواني در اغلب اوقات به چاقي بزرگسالي مي انجامد كه با افزايش خطر ابتلا به ديابت، بيماريهاي قلبي-عروقي و افزايش فشار خون همراه است.
گزارش برنامه بسيج ملي آموزش كلسترول در آمريكا در سال 1976 حاكي از آن است كه كودكان چاق بيشتر در معرض خطرمشكلات بهداشتي شامل كاهش توانمندي جسمي (به علت مشكلات ارتوپدي و ريوي، مقاومت به انسولين وافزايش فشارخون) هستند. چاقي در كودكان منجر به افزايش كلسترول بد و كاهش كلسترول خوب مي شود. علاوه براين، در كودكان چاق بلوغ زودرس وجود دارد و به همين علت دوران رشد استخوانهاي طولي در آنها كوتاهتر است كه منجر به كوتاهي قد خواهد شد.
براي پيشگيري از چاقي نوجواني، انجمن قلب آمريكا توصيه هاي ذيل را ارائه كرده است. اين نكات به والدين و دانش آموزان بايد آموزش داده شود:
• برنامه غذايي خود را طوري تنظيم كنيد كه كالري حاصل از چربي ها بيش از 30 درصد نباشد.
• برنامه غذايي خود را تعديل نمايند اما مصرف چربي را چون نوجوانان در دوران رشد هستند نبايد حذف كنيد.
• نوجوانان را تشويق كنيد كه بجاي تنقلات پرچربي از ميان وعده هاي سالم مثل ميوه ها و سبزي ها استفاده نمايند.
• نوجوانان مي بايستي فعاليت بدني خود را با ورزش هايي مثل پياده روي و دوچرخه سواري افزايش دهند.
• غذا نبايد بعنوان پاداش و جايزه به كودكان داده شود.
• به نوجوانان توصيه كنيد كه هر روز براساس يك برنامه منظم ورزش كنند.
• والدين و معلمان وقت ورزش  نوجوانان را نسبت به كارهاي ديگر در اولويت قرار دهند. نوجوانان نبايد برنامه ورزشي خود را براي انجام كارهاي ديگر تعطيل كنند.
• والدين بايد خودشان الگوي مناسب براي دريافت غذاي روزانه و فعاليتهاي ورزشي باشند. علاوه بر اين والدين بايد از تناسب اندام، تصوري واقع بينانه داشته باشند و يك انتظار منطقي از فرم بدن كودك و نوجوان با توجه به وضعيت بدني خود، اقوام و سابقه فاميلي داشته باشند. اضافه وزن درهنگام رشد امري طبيعي است و فقط زماني كه اضافه وزن زياد و غير طبيعي است بايد كنترل شود.

بي اشتهايي عصبي (Anorexia Nervosa)
بي اشتهايي عصبي يك اختلال تغذيه اي است كه در دوره بلوغ ممكن است بروز نمايد. اغلب نوجواناني كه دچار اين مشكل ميشوند افرادي زيرك، حساس، باهوش و تحريك پذير هستند. كمك به نوجوانان دچار بي اشتهايي عصبي از نظر تغذيه اي حائز اهميت است. در بي اشتهايي عصبي كه با محدود كردن دريافت كالري منجر به كاهش وزن يا ايجاد اختلال در افزايش وزن دوران بلوغ ميشود، تمايل به لاغرتر بودن و توهم چاق بودن وجود دارد.
تمايل به لاغر بودن در ميان دختران معمولتر است. اين دختران عليرغم اينكه لاغرند فكر مي كنند كه چاق هستند و دچار توهم چاق بودن هستند. اين علامت مي تواند مشخص كننده بي اشتهايي عصبي باشد. شيوع بي اشتهايي عصبي شناخته شده 0.5 تا 4 درصد دردختران نوجوان است.
شيوع بي اشتهايي شناخته نشده و بدون علامت چندين برابر بيشتر است. اين افراد بيشتر در معرض خطر هستند زيرا كمتر به پزشك مراجعه مي كنند و بيشتر برعادات غذايي غلط و كنترل وزن خود اصرار مي نمايند. بي اشتهايي عصبي منجر به آمنوره (قطع قاعدگي)، هيپوترمي يا كاهش دماي بدن و نارسايي قلبي-عروقي خواهد شد. وزن كم، آمنوره و تغذيه ناكافي، دختران دچار بي اشتهايي عصبي را به پوكي استخوان مستعد مي نمايد. هيپوترمي موجب عدم تحمل سرما و اختلال در ضربان قلب ميشود. ناپايداري سيستم قلب و عروق نهايتاً منجر به ضعف، خستگي، گيجي، غش و مرگ خواهد شد.
بهترين راه براي ارزيابي نوجوانان دچار بي اشتهايي عصبي استفاده از BMI ( نمايه توده بدني ) است  نوجواناني كه دچار بي اشتهايي عصبي هستند معمولاً BMI كمتر از 18 دارند اين افراد بايد براي درمان به متخصص تغذيه معرفي شوند.

بولميا (Bulimia Nervosa)
بولميا نيز يكي ديگر از اختلالات تغذيه اي است كه مبتلايان به آن معمولاً درغذا خوردن زياده روي مي كنند و سپس با وادار كردن خود به استفراغ، سعي در كاهش وزن و لاغر شدن دارند. نوجوانان نيز ممكن است به دلايل متعددي دچار بولميا شوند. هيجان واضطراب، عدم اعتماد به نفس و خصوصيات فردي از عواملي هستند كه خطر بروز اختلال را تشديد مي كنند.
عوارض بولميا عبارت است از خستگي، ضعف و كاهش تمركز حواس كه در ارتباط با دريافت ناكافي انرژي و ساير مواد مغذي است. در اين افراد نيز مانند مبتلايان به بي اشتهايي عصبي، سوء تغذيه به تنهايي ميتواند موجب تغييرات متعدد درغدد داخلي از جمله اختلال قاعدگي شود. به علت محدود كردن برنامه غذايي علائم هيپوتيروئيديسم مانند هيپوترمي، بالارفتن كلسترول خون و يبوست ممكن است وجود داشته باشد.
بروز اين اختلال درنوجوانان شايع نيست اما به علت عوارض متعدد آن برسلامت لازم است مراقبين بهداشت مدارس و والدين از اين اختلال آگاه باشند. مهمترين راه پيشگيري از بروز اين اختلال تغذيه اي، ايجاد رفتارهاي غذايي صحيح از دوران كودكي، افزايش آگاهي هاي تغذيه اي و مطلع ساختن دانش آموزان و نوجوانان از خطرات رژيم هاي غذايي نامتعادل است.

كم خوني فقر آهن
كمبود آهن و كم خوني ناشي از آن، از مشكلات عمده تغذيه اي و بهداشتي كشور است. گروههايي كه بيشتر در معرض كم خوني فقر آهن قرار دارند شيرخواران، كودكان زير 6 سال، نوجوانان بخصوص دختران نوجوان و زنان در سنين باروري بخصوص زنان باردار هستند. پسرا ن و نوجوانان و مرداان بالغ هم ممكن است دچار كم خوني فقر آهن بشوند اما اين خطر در آنها كمتر است.

برچسب: ،
ادامه مطلب

(Body Mass Index) چيست؟

BMI يكي از دقيق­ترين معيارهاي علمي است كه توسط سازمان جهاني بهداشت براي مقايسه و مطالعه تأثير ميزان وزن بدن بر سلامت انسان (با در نظر گرفتن قد افراد) تعريف شده است.

لذا براي اينكه بر اساس اين معيار علمي دقيقاً بدانيم كه چاق هستيم يا لاغر، پيش از همه بايد اندازة وزن و قد خود را بدانيم.

بيشتر بودن اين شاخص (BMI) از حد طبيعي، معمولاً با افزايش چربي بدن و در نتيجه اضافه وزن ارتباط دارد ولي ميزان چربي بدن را به طور مستقيم تعيين نمي­كند.

چگونه BMI را محاسبه كنيم؟

محاسبه BMI به راحتي توسط خودتان امكان­پذير است. براي اين كار شما بايستي وزن خود را (بر حسب كيلوگرم) بر مجذور قد خود (بر حسب متر) تقسيم كنيد.

سپس عدد به دست آمده را با جدول زير مقايسه كنيد تا ببينيد در چه گروهي قرار گرفته ايد.

رديف

BMI

تفسير

1

كمتر از 5/18

كم وزني

2

9/24- 5/18

طبيعي

3

9/29- 25

اضافه وزن

4

9/34- 30

چاقي درجه 1

5

9/39- 35

چاقي درجه 2

6

برابر با بيش از 40

چاقي

برچسب: ،
ادامه مطلب

خونريزي از بيني:

   بيني به علت اينكه وظيفه گرم كردن هواي دم و مرطوب نمودن آن را دارد داراي عروق خوني زيادي مي‌باشد. اكثريت خونريزي بيني خودبخود و يا با فشار مختصري كه خود بيمار به بيني وارد مي‌آورد ايجاد ميشود. تنها درصد كمي از خونريزيهاي بيني نيازمند ويزيت پزشك مي‌باشد

علل شايع خونريزي بيني:

1ـ ضربه به بيني

2ـ خشكي مخاط بيني

3ـ فشار خون بالا

4ـ عفونت دستگاه تنفسي

5ـ جسم خارجي در بيني

6ـ بيماريهاي انعقادي خون

 انواع خونريزي:

1- خونريزي قدامي( جلوي بيني)

2- خونريزي خلفي (پشت بيني)

تدابير درماني در خونريزي قدامي:

خونسردي خود را حفظ نمائيد.

در حالت نشسته يا نيمه نشسته قرار گيرند.

تنه كمي به طرف جلو خم شود و دهان نيز باز باشد تا خونريزي وارد حلق و بلعيده نشود.

با انگشتان سبابه و شست خود پره‌هاي بيني را به مدت 10-5 دقيقه به هم فشار دهيد.  نحوه گرفتن و فشار دادن پره هاي بيني در خونرِيزي قدامي بيني

از فين كردن خودداري نمائيد.

در صورتيكه خونريزي متوقف نشد به پزشك متخصص يا مركز اورژانس مراجعه نمائيد. در اين مواقع معمولاً از روش كوتري يا سوزاندن رگ بيني توسط مواد شيميائي يا تامپونهاي قدامي و خلفي بكار برده ميشود در صورت بند نيامدن خونريزي عمل جراحي جهت بستن شريان استفاده ميشود.

مراقبت‌هاي لازم بعد از گذاشتن تامپون:

از خم شدن زياد، سرفه، بلند كردن اجسام سنگين، عطسه،‌ فين كردن به مدت 5ـ4 روز خودداري نمائيد.

تامپون قدامي پس از 48ـ24 ساعت بايد توسط پزشك متخصص خارج گردد.

بعد از خارج شدن تامپون بيني:

از پماد آنتي‌بيوتيك براي مرطوب شدن بيني و جلوگيري از ايجاد زخم استفاده كنيد.

جهت مرطوب شدن هوا از بخور استفاده شود. (بخصوص شبها)

در صورت بروز خونريزي مجدد داشتن تنفس مشكل خارج شدن خون از حلق و تب فوراً به پزشك مراجعه نمائيد.

 

تدابير درماني در خونريزي خلفي:

در صورتيكه فشارخون بالا  باشد داروي ضد فشار خون توسط پزشك تجويز ميگردد.

در خونريزي شديد سرم وريدي براي بيمار وصل ميگردد.

در خونريزي خلفي علاوه بر تامپون قدامي دو طرفه تامپون خلفي نيز گذاشته ميشود.

تامپون خلفي بعد از 72ـ84 ساعت و حداكثر بعد از 4 روز خارج ميشود.

بعد از برداشتن تامپون خلفي به مدت يك هفته‌ روزي سه بار پماد آنتي‌بيوتيك داخل بيني زده شود.

به مدت يك هفته از بخور استفاده شود.

از فين كردن و دستكاري بيني خودداري نمائيد.

برچسب: ،
ادامه مطلب

1- فرق ديابت نوع 1 و 2 در چيست؟

به طور كلي ديابت به چهار گروه ديابت نوع 1، ديابت نوع 2، ديابت حاملگي و ديابت به علل متفرقه تقسيم‌بندي مي‌شود. در ديابت نوع1 كه % 15- 10 كل موارد ديابت را تشكيل مي‌دهد توليد انسولين از پانكراس (لوزاالمعده) به علت از بين رفتن سلول‌هاي سازنده انسولين، متوقف مي‌شود به همين خاطر افراد مبتلا به اين نوع ديابت بايد از بدو تشخيص، انسولين مورد نياز بدن را به صورت تزريقات روزانه تأمين كنند. ديابت نوع1 اغلب در سنين زير 30 سال به وجود ميا‌يد.

در ديابت نوع2 كه بيشتر در بالغين بالاي 30 سال و چاق ديده مي‌شود و % 90- 85 كل موارد ديابت را شامل مي‌شود انسولين توليد شده از پانكراس به خوبي عمل نمي‌كند. در واقع يا پانكراس به اندازه كافي انسولين ترشح نمي‌كند و يااينكه انسولين ترشح شده، به علت وجود مقاومت به انسولين مخصوصاً در افراد چاق، فاقد كارايي لازم است.

ديابت حاملگي به ديابتي گفته مي‌شود كه براي اولين بار در طول حاملگي تشخيص داده شود. اين نوع ديابت معمولاً گذرا است و بعد از اتمام حاملگي بهبود مي‌يابد خانم‌هاي مبتلا به ديابت حاملگي بعداً در معرض خطر ابتلا به ديابت نوع2 هستند.

از علل متفرقه ديابت مي‌توان به جراحي، داروها (مثل كورتيكواستروئيدها)، سوء تغذيه و عفونت اشاره كرد.

2- ديابت چيست؟

ديابت يك اختلال در سوخت و ساز (متابوليسم) بدن است كه در آن يا انسولين به تعداد كافي در بدن وجود ندارد و يا انسولين موجود قادر نيست تا وظيفه خود را به درستي انجام دهد و در نتيجه به علت وجود مقاومت در برابر آن، قند خون بالا مي‌رود. انسولين هورموني است كه توسط سلول هاي "بتا"واقع در پانكراس ترشح مي‌شود و وظيفه اصلي آن كاهش قند خون است. پانكراس نيز يكي از غدد دستگاه گوارش است كه در پشت معده قرار دارد بالا بودن قند خون در دراز مدت باعث بروز عوارض در سيستم قلب و عروق، كليه‌ها، چشم و سلسله اعصاب مي‌گردد.

3-آيا ديابت درمان دارد؟

هنوز درمان قطعي براي ديابت پيدا نشده است، حتي روش‌هاي جديدي مثل پيوند سلول‌هاي بتا به افراد مبتلا به ديابت نوع1 نيز به علت ضرورت مصرف داروي ضد رد پيوند به صورت مادام‌العمر و عوارض احتمالي ناشي از آن‌ها براي اكثريت افراد مناسب نمي‌باشد. با اين وجود رعايت 5 اصل كنترل ديابت كه در ادامه به آن‌ها اشاره خواهد شد باعث مي‌شوند تا افراد ديابتي بتوانند يك زندگي سالم با افراد غير ديابتي داشته باشند و از پيدايش عوارض ديابت جلوگيري كنند. اين 5 اصل عبارتند از: آموزش، كنترل روزانه، تغذيه صحيح، فعاليت جسماني و مصرف منظم داروها (قرص يا انسولين) در صورتي كه هر يك از اين پايه‌ها سست باشد تعادل و در واقع كنترل ديابت بر هم خواهد خورد.

 

4-علائم اوليه ديابت چيست؟

ديابت نوع يك معمولاً شروع پر سر و صدايي دارد و با علائمي چون تشنگي، پرادراري، پرنوشي، كاهش وزن، گرسنگي و خستگي شديد تظاهر پيدا مي‌كند. ديابت نوع2 شروع خيلي آهسته‌تري دارد و شايع‌ترين علامت اوليه آن در واقع "بي علامتي" است. درصد قابل توجهي از مبتلايان به ديابت نوع2 (تقريباً 50%) از بيماري خود اطلاعي ندارند و تنها با انجام آزمايش قند خون مي‌توان آن‌ها را شناسايي كرد با اين وجود در صورت عدم كنترل مطلوب ممكن است علائمي مشابه با ديابت نوع1 نيز بروز كند. از ديگر علائم ديابت نوع2 مي‌توان به عفونت‌ هاي مكرر مخصوصاً در دستگاه ادراري و پوست، تاري ديد، بهبودي ديررس زخم‌ها و احساس سوزش و بي‌حسي در انگشتان پاها اشاره كرد.

5-چه كساني در معرض خطر ابتلا به ديابت هستند؟

تمامي افراد بالاي 40 سال در معرض خطر ابتلا به ديابت نوع2 هستند و بايد هر 3 سال يك‌بار تحت آزمايش قند خون قرار بگيرند. افراد دچار اضافه وزني كه حداقل يكي از شريط زير را داشته باشند نيز در معرض ابتلا به ديابت نوع2 هستند و انجام آزمايشات مكرر قند خون در آ‌ن‌ها بايد در سنين زير 40 سال يا با فواصل كوتاهتر (هر 2- 1 سال) انجام شود. اين شريط عبارتند از: وجود سابقه ابتلا به ديابت در بستگان درجه اول، سابقه ابتلاي فرد به ديابت پنهان (مرحله پيش از ديابت)، سابقه ابتلا به ديابت حاملگي، سابقه تولد نوزاد، وزن بيشتر از 4 كيلوگرم يا تولد نوزاد با ناهنجاري‌هاي مادرزادي،

بالا بودن فشارخون (فشارخون ماكزيمم بيشتر از 140 و يا مينيمم بيشتر از 90 ميلي‌متر جيوه)، وجود اختلالات چربي خون يعني تري‌گليسريد بالاتر از 250 و يا كلسترول با دانسيته كم (HDL) كمتر از 35 ميلي‌گرم در دسي‌ليتر، سابقه ابتلا به كيست‌هاي متعدد تخمدان و يا بيماري‌هاي قلبي- عروقي (تنگي رگ‌هاي قلب، انفاركتوس قلبي يا سكته مغزي)

6-يا ديابت قابل پيشگيري است؟

در مورد ديابت نوع1 با وجودي كه تحقيقات زيادي در مورد روش‌هاي مختلف پيشگيري از آن در حال انجام است، ولي هنوز راه حل قطعي براي پيشگيري از آن به دست نيامده است ولي در مورد ديابت نوع2 تحقيقات به روشني نشان داده‌ شده كه رعايت تغذيه صحيح و كاهش وزن به ميزان % 7- 5 وزن فعلي و نيز انجام مرتب فعاليت ورزشي (150 دقيقه در طول هفته) در پيشگيري از ابتلاي به ديابت در افراد در معرض خطر بسيار مؤثر است.

7-ديابت پنهان چيست و چه اهميتي دارد؟

ديابت پنهان به حالتي گفته مي‌شود كه در آن قند خون بين حد طبيعي و ديابتي قرار دارد. در مورد قند ناشتا مقادير بين 125- 100 و در مورد قندخون 2 ساعته در آزمون خوراكي تحمل گلوكز مقادير بين 199- 140 به عنوان ديابت پنهان در نظر گرفته مي‌شوند. ديابت پنهان يكي از مهم‌ترين عوامل خطرساز ابتلاي به ديابت مي‌باشد و اهميت آن در اين است كه با تشخيص به موقع و انجام اقدامات لازم به صورت تغيير در روش زندگي مي‌توان به نحو مؤثري از پيشرفت ديابت پنهان به سمت ديابت آشكار جلوگيري كرد.

8-اهميت اندازه‌گيري مرتب قند خون در منزل چيست؟

همان طور كه قبلاً گفته شد تغذيه صحيح، ورزش ، كنترل روزانه قندخون و مصرف داروها از اجزاي اصلي درمان ديابت هستند دستگاه‌هاي اندازه‌گيري قندخون يا گلوكومترها به ديابتي و پزشكان آن‌ها اين امكان را مي‌دهند تا بتوانند به تنظيم اين اجزا بپردازند شايد بتوان درمان ديابت بدون اندازه‌گيري مرتب قند خون را به رانندگي در جاده با چشمان بسته تشبيه كرد. اهميت استفاده از گلوكومتر در پيشگيري از عوارض ديابت مخصوصاً در ديابت نوع1 در تحقيقات متعددي به اثبات رسيده است. اين تحقيقات نشان داده‌اند كه در افراد ديابتي كه قند خونشان را به طور مرتب اندازه مي‌گيرند و از نتيجه اين آزمايشات براي تنظيم روش درماني خود استفاده مي‌كنند. عوارض ديابت به نحو قابل ملاحظه‌ي كمتر ديده مي‌شود.

 

9-كاهش وزن در افراد ديابتي چاق يا دچار اضافه وزن (ديابت نوع2) چه اهميتي دارد؟

در ديابت نوع2 انسولين نمي‌تواند وظيفه خود در بدن را به درستي انجام دهد و در واقع يك حالت مقاومت به انسولين در بدن وجود دارد. بهترين عامل اين افزايش مقاومت، چربي‌هاي اضافي بدن هستند. بنابرين با رعايت رژيم غذيي و فعاليت ورزشي منظم كه هر دو منجر به كاهش وزن و كمتر شدن چربي‌هاي اضافي بدن مي‌شوند مي‌توان مقاومت به انسولين را كاهش داد و بدينوسيله قند خون را بهتر كنترل كرد. اهميت كاهش وزن در ديابتي‌هاي نوع2 به حدي است كه مي‌تواند در مواقعي كه قند خون بالا نيست (زير 200 ميلي‌گرم در دسي‌ليتر) به تنهايي و بدون مصرف دارو قند خون را به حد طبيعي برساند. حتي در مواقعي كه به طور همزمان دارو نيز مصرف مي‌شود , كاهش وزن , اثر بخشي داروها را به نحو مؤثري بيشتر مي‌كند.

.10- آزمايش هموگلوبين A1C چيست و چه اهميتي دارد؟

آزمايش هموگلوبين A1C كه به صورت درصد بيان مي‌شود نشان مي‌دهد كه در طول 3- 2 ماه گذشته چند درصد از هموگلوبين خون كه يكي از پروتئين‌هاي موجود در گلبول‌هاي قرمز است. با قند تركيب شده است هر چه اين درصد بالاتر باشد بيانگر اين است كه معدل قند خون طي 3-2 ماه پيش بالاتر از حد طبيعي بوده است اين آزمايش وسيله‌ بسيار خوبي بري تصميم‌گيري در مورد موفقيت روش درماني فعلي مي‌باشد. در واقع وقتي مي‌توان درمان يك ديابتي را موفق دانست كه درصد هموگلوبين A1C او در حد قابل قبول ‌باشد اين حد قابل قبول مقدار هموگلوبينA1C زير 8 و ترجيحاً زير 7 درصد است. مطالعات متعددي نشان داده‌ كه نگه داشتن هموگلوبين A1Cزير 7 درصد نه تنها از پيدايش عوارض ديابت در چشم‌ها، كليه‌ها و اعصاب جلوگيري مي‌كنند بلكه حتي در صورت وجود اين عوارض باعث برگشت آن‌ها شده و از پيشرفتشان جلوگيري به عمل مي‌آورد. آزمايش هموگلوبين A1Cرا بايد ترجيحاً هر 3 ماه يا حداكثر هر 6 ماه يكبار انجام داد.

11- آيا افراد ديابتي، مي‌توانند غذاهاي شيرين هم بخورند؟

اصولاً غذاهاي شيرين جزء يكي از گروه‌هاي اصلي غذايي هستند كه كربوهيدرات ناميده مي‌شوند، نان و غلات و ميوه‌جات نيز جزء گروه كربوهيدرات‌ها هستند. تمامي غذاهاي متعلق به گروه كربوهيدرات پس از گوارش و هضم در بدن به قند ساده (گلوكز) تبديل مي‌شوند. پس افراد ديابتي مي‌توانند غذاهاي شيرين حاوي شكر را جانشين غذاهاي ديگر حاوي كربوهيدرات كنند. مثلاً اين امكان وجود دارد تا با كم كردن از مقدار برنج يا نان در يك وعده غذايي امكان خوردن ژله به عنوان دسر بعد از غذا را فراهم كرد. نكته قابل ذكر ديگر در اين مورد زياد بودن انرژي (كالري) موجود در غذاهاي شيرين مي‌باشد كه مي‌تواند در صورت عدم رعايت تعادل در مصرف آن‌ها باعث اضافه وزن و چاقي گردد. از طرفي ديگر غذاهي شيرين گروه كربوهيدرات‌ها بر خلاف غذاهاي ديگر فاقد ويتامين‌ها و املاح لازم براي بدن مي‌باشند. بنابراين مصرف اين غذاها و جايگزين كردنشان با غذاهاي ديگر حتماً با مشاوره متخصص تغذيه‌ي كه در زمينه تغذيه ديابتي اطلاعات كافي دارد انجام بپذيرد.

ولي بهتر اين است كه افراد ديابتي به طور كلي از مصرف كربوهيدرات‌هاي سريع‌الجذب مثل قند و شكر، خرما، عسل، توت خشك، كشمش و انجير خشك تا حد امكان پرهيز نمايند.

12- منظور از اصطلاحات "واحد كربوهيدرات" و "شمارش واحد كربوهيدارت" چيست؟

از آنجائيكه "مقدار" كربوهيدرات يك غذا مهمترين عامل تعيين كننده قند خون بعد از غذاست، تنظيم مقدار كربوهيدراتي كه يك فرد ديابتي در هر وعده غذايي مي‌خورد از اهميت ويژه‌ي برخوردار است. مقدار كربوهيدرات موجود در غذاهاي مختلف معمولاً به صورت گرم بيان مي‌شود. به مقداري از هر غذا كه حاوي 12-10 گرم كربوهيدرات باشد يك "واحد كربوهيدرات" يا به طور خلاصه "واك" گفته مي‌شود. منظور از "شمارش واحد كربوهيدرات" اين است كه يك فرد ديابتي بتواند بعد از ديدن آموزش هاي  لازم تعداد واك موجود در هر وعده غذايي را محاسبه كند.اين امر باعث مي‌شود تا او بتواند تعداد واك مصرفي در هر وعده غذايي را مطابق با دستورات متخصص تغذيه تنظيم كند و بدينوسيله قند خون بعد از غذاي خود را به خوبي كنترل نمايد. در افرادي كه انسولين مصرف مي‌كنند شمارش واك از اهميت بسيار زيادي برخوردار است.

13- بهترين راه درمان حملات پايين افتادن قند خون (هيپوگليسمي) چيست؟

درمان مناسب حملات هيپوگليسمي مصرف كربوهيدرات‌هاي ساده و با جذب سريع است كه به سرعت تبديل به قند (گلوكز) شده و جذب خون مي‌گردند. از جمله اين انتخاب‌هاي مناسب مي‌توان به حبه قند، آب ميوه و نوشابه گازدار اشاره كرد. مصرف شكلات يا بيسكويت مناسب نيست چون اين غذاها حاوي چربي فراوان هستند كه باعث دير جذب شدن قند خون موجود در آن‌ها مي‌شود. نكته قابل ذكر ديگر رعايت تعادل در مصرف غذاهي شيرين هنگام هيپوگليسمي است زيرا مصرف بيش از حد و پشت سرهم ين غذاها باعث بالا رفتن قند خون مي‌شود.

بهترين كار اين است كه مقدار مناسبي از اين غذاها (5-4 حبه قند و يا يك ليوان آب ميوه يا نوشابه) خورده شود و اگر پس از گذشت 15 دقيقه هنوز علائم هيپوگليسمي باقي مانده بود همين تعداد دوباره مصرف شود.

 

14- رعايت چه نكاتي قبل از شروع فعاليت ورزشي در افراد ديابتي لازم است؟

تمامي افراد ديابتي قبل از شروع فعاليت بدني بايد با پزشك معالجشان مشورت كنند تا در صورت لزوم بررسي‌هاي لازم از نظر وجود عوارض ديابت (مثلاً معاينه ته چشم و يا نوار قلبي) صورت بگيرد. از آنجائيكه ورزش باعث افزايش مصرف قند در بدن مي‌شود قند خون را پايين بياوريد بنابراين اگر فرد ديابتي از داروهاي پايين‌آورنده قند خون (قرص يا انسولين) استفاده مي‌كند لازم است تا قند خون خود را قبل از شروع ورزش اندازه بگيرد و در صورتيكه مقدار آن كمتر از mg/dl 100 باشد به علت احتمال افزايش بيشتر آن در طول فعاليت بدني، بايد ورزش كردن را تا زمان كنترل قند خون به تعويق انداخت. افرادي كه ديابت آنها فقط با رژيم غذايي كنترل ميشود نيازي به مصرف ميان وعده قبل از ورزش ندارند.

15- منظور از اصطلاح "كنترل سختگيرانه ديابت" چيست؟

كنترل سختگيرانه ديابت روشي است كه در آن 5 پايه اصلي درمان ديابت يعني آموزش، كنترل روزانه، تغذيه صحيح ، فعاليت جسماني و داروها به طور همزمان مورد استفاده قرار مي‌گيرد و لازمه آن مشاركت فعال فرد ديابتي در طرح درماني ارائه شده توسط "تيم مراقبت از ديابت" شامل پزشك معالج، پرستار آموزش ديده و متخصص تغذيه مي‌باشد. يكي از ملزومات اين روش انجام آزمايشات مكرر قند خون در منزل و بكارگيري نتايج آن‌ها در تنظيم داروها و نحوه تغذيه و فعاليت بدني مي‌باشد. با وجودي كه روش كنترل سختگيرانه ديابت ممكن است در ابتدا مشكل و پرهزينه به نظر برسد. ولي داراي نتايج بسيار عالي در زمينه بهبود كيفيت زندگي افراد ديابتي و پيشگيري از عوارض ديابت (كه خود بسيار هزينه‌ بر هستند) مي‌باشد. انجام تزريقات متعدد انسولين (حداقل 4 بار در روز) يكي از روش‌هاي مشهور انسولين درماني در كنترل سختگيرانه ديابت مخصوصاً ديابت نوع 1 است.

16- اهميت كنترل فشار خون در افراد ديابتي چيست؟

تحقيقات جديد نشان داده‌اند كه اهميت كنترل فشار خون بالا در افراد ديابتي به منظور پيشگيري از عوارض ديابت به اندازه اهميت كنترل قند خون است. به همين خاطر ديابتي‌ها بايد فشار خون خود را به دقت كنترل كنند (فشار خون ايده‌آل براي اين افراد فشار ماكزيمم كمتر از 13 و مينيمم كمتر از 18 ميلي‌متر جيوه است). عوامل ديگري به كنترل بهتر فشار خون كمك مي‌كنند عبارتند از: كاهش وزن (در صورت وجود چاقي)، كاهش مصرف نمك، ورزش مرتب، ترك سيگار و مصرف نكردن الكل

برچسب: ،
ادامه مطلب

زماني اقدام به كتك زدن يا ناسزاگويي به كودك مي كنيم كه ديگر كنترل از دست ما خارج شده و رفتارهاي او تحمل ما را تمام كرده است. به هر دليلي كه اين عمل صورت گيرد، چه با هدف تربيت كودك، چه بعلت از دست دادن تحمل ما و چه به عمد؛ آثار منفي فراواني دارد و كودك آزاري محسوب مي شود. پس با اندكي تحمل و تأمل متن زير را بخوانيد و بدانيد كه هدف ما كمك كردن به شما و فرزندتان است.
 تعريف كودك­ آزاري:
آزار و بد رفتاري با كودك از ديدگاههاي قانوني، پزشكي و اجتماعي تعريف شده است و شامل هر گونه آزار بدني، جنسي و هيجاني و غفلت از كودك (زير 18 سال) توسط فرد بزرگتر (بالاي 18 سال) دانسته شده است.

 

كودكي كه مورد بد رفتاري واقع شده كودكي است كه رفاه و سلامت رواني و جسمي او در اثر رفتارها يا بي­توجهي والدين يا ساير افرادي كه مسئول مراقبت از او هستند، آسيب ديده يا در معرض تهديد قرار گرفته است."

 سوءرفتار با كودك شامل هرگونه صدمه عمدي به كودك است مثل: 
 آزار يا آسيب جسمي، غفلت ورزيدن يا بي­توجهي به صدمه ديدن كودك، غفلت و بي­توجهي در بر طرف ساختن نيازهاي عاطفي و جسمي كافي، نظارت ناكافي، رها كردن او،  وضع قوانين نامناسب و غير عادلانه در مورد كودكان . 
حدود كودك­آزاري از تحقير و تهديد و كتك زدن او تا محروم ساختن كودك از غذا، لباس، سر پناه و محبت پدر و مادري،  آزار و بد رفتاري جسمي كه ممكن است موجب صدمه ديدن و مرگ كودك شود، گسترده است .  
  انواع كودك ­آزاري
الف- آزار جسمي:
­آزار جسمي به هر نوع آسيب جسمي غير اتفاقي و ناگهاني كه توسط مراقب كودك ايجاد شده است، اطلاق مي­شود. كودك ­آزاري جسمي ممكن است به شكل سوزاندن، لگد زدن، گاز گرفتن، كتك زدن، سيلي زدن، هل دادن، استفاده از اشياء تيز، كتك زدن با طناب و شلاق و كمربند ، پرت كردن ، آويزان كردن و مشت زدن باشد.
طبق تعريف، آسيب ايجاد شده نبايد ناشي از يك اتفاق باشد. همچنين نيت مراقب كودك الزاماً آسيب زدن به كودك نيست. كودك ­آزاري جسمي ممكن است ناشي از انضباط افراطي يا تنبيه نامتناسب با سن يا وضعيت كودك باشد همچنين ممكن است والدين در اثر ناپختگي، استرس يا مصرف الكل و ساير مواد به طور مكرر خويشتن ­داري خود را از دست بدهند.
صدمات وارده به شكم و سر ـ كه دو نقطه آسيب­پذير بدن هستند ـ تا زماني كه آسيب دروني ايجاد نكرده باشد ناشناخته مي­ماند. صدمات وارده به شكم ممكن است موجب بزرگ شدن شكم، پارگي و استفراغ شود. صدماتي كه به سر وارد مي­شود مي­تواند موجب تورم سر، سرگيجه، تاري ديد، پارگي شبكيه چشم و حتي مرگ شود. شكستگي اندام ها و آسيب به ساير قسمت هاي بدن نيز ممكن است رخ دهد.
  ب- بد رفتاري عاطفي و رواني
بد رفتاري عاطفي به سرزنش كردن، تحقير كردن، تهديد كردن، مقايسه كردن، طرد كردن، تبعيض قائل شدن بين كودكان و بي­توجهي به سلامت و رفاه كودك اطلاق مي­شود.
  مثالهايي از آزار عاطفي و هيجاني:
* مقايسه كودك با ساير كودكان.

* سرزنش كردن او كه باعث بيماري و مريضي والدين شده است ( مريضم كردي، از دستت سردرد گرفتم، وقتي از دستت مريض شدم و مُردم آن موقع مي فهمي با من چه كار كرده اي.)

* تحقير كردن او كه كارهايش احمقانه است و هيچ نمي فهمد ( ديوانه هستي، مثل احمق ها رفتار مي كني، اندازه يك ... هم نمي فهمي، بهتر از اين نمي تواني فكر كني، چقدر دست و پا چلفتي هستي.)

* محروم كردن او از عشق و دوست داشتن (ديگر دوست ندارم، مادرت نمي شوم. من يك بچه با تربيت و آرام مي خواهم يك بچه كه حرف بفهمد، پسر من نيستي.)

* تهديد او به جدايي (ديگر در اين خانه نمي مانم، ميروم و ديگر هم بر نمي گردم).

* ارعاب و ترساندن او( اگر به حرفم گوش نكني بلايي به سرت مي آورم كه مرغان آسمان به حالت گريه كنند.)

* قهر كردن با او. 

ج- سوء استفاده جنسي
سوءاستفاده جنسي به تماسها و تعاملات بين كودك و مراقب بزرگسال اطلاق مي­شود كه در آن كودك با هدف تحريك جنسي فرد متجاوز يا شخص ديگر مورد استفاده قرار مي­گيرد. سوء استفاده جنسي ممكن است توسط افراد زير 18 سال نيز رخ دهد و اين زماني است كه شخص سوءاستفاده كننده هم به طور قابل ملاحظه­اي از قرباني بزرگتر است و هم از قدرت كنترل برخوردار است.
سوء استفاده جنسي ممكن است در درون خانواده يا توسط مراقب بزرگسال خارج از خانواده به عنوان مثال يكي از اقوام، دوست خانوادگي، يا پرستار كودك صورت پذيرد. در صورتي كه كودك فرد سوء استفاده كننده را بشناسد حتي اگر از نظر جسمي آسيب شديدي متحمل نشده باشد، وقتي متوجه شود كه مورد سوء استفاده قرار گرفته است احساس مورد خيانت واقع شدن بيشتر از خود سوءاستفاده موجب ناراحتي او مي­شود. پسران به اندازه دختران در معرض سوء استفاده جنسي قرار دارند هرچند كه از لحاظ آماري به اندازه دختران گزارش نمي­شوند. 
 كودكاني كه مورد سوء استفاده جنسي قرار مي­گيرند نه تنها به دليل تهديدهاي فرد سوءاستفاده كننده بلكه به علت سرزنش شدن از سوي ديگران و ترس از باور نكردن حرفهايشان، سعي مي­كنند ماجرا را پنهان نگه دارند. 

د-  بي­توجهي و غفلت
كودكان همچنين ممكن است به وسيله مورد غفلت و بي­توجهي واقع شدن از نظر جسمي، عاطفي، تربيتي، تحصيلي مورد آسيب قرار گيرند. مثل بي توجهي به تغذيه كودك و بر طرف نكردن نيازهاي بهداشتي و جسمي او، امنيت كودك را تامين نكردن، محبت  نكردن به كودك، عدم ابراز علاقه، حمايت وتربيت او. اين موارد مي تواند آسيبي جدي  براي سلامتي كودك باشد.

 غفلت و مصامحه شايع­ترين نوع آزار است و عبارتند از: بي­توجهي جسمي:
شامل غفلت از سلامت كودك، رها كردن وي، بي توجهي به سلامت جسمي كودك مثل انجام ندادن واكسيناسيون كودك، نبردن او به نزد پزشك در هنگام بيماري و ندادن داروهاي او، تهيه نكردن لباس و پوشش مناسب در سرما و گرما و...

بي­توجهي يا غفلت عاطفي:
آزار شديد و هميشگي همسر در حضور كودك، نشان ندادن علاقه و عشق

بي­توجهي تحصيلي:
اجازه دادن به فرار هميشگي كودك از مدرسه، شكست در فرستادن كودك به مدرسه و ساير موارد فرار كودك به علت عدم مراقبت و مواظبت از كودك از انواع بي­توجهي در زمينه تحصيلي كودك است. 

  بي توجهي به سر و وضع ظاهري كودك:
طوري كه او در ميان ساير كودكان احساس خفت كند.  

برچسب: ،
ادامه مطلب

نگراني هاي كوچك
پزشكان از آن با عنوان onchophagie"" ياد مي كنند. يان اُليوو، پزشك اطفال، توضيح مي دهد كه onchophagie""  همان جويدن ناخن هاست و اين عادت در ميان كودكان مي تواند علل متفاوتي داشته باشد.

ضمناً مي تواند تقليدي هم باشد: كودك اين عادت را در بزرگترهاي اطرافش مي بيند _ پدر، مادر، معلم_ و تصميم مي گيرد كه رفتارها و حركات آنها را تكرار كند، كه در اين مورد نگراني وجود ندارد. همچنين اين عادت مي تواند به عنوان "نگراني و اضطراب" از شرايط سخت و نگران كننده و اتفاقاتي كه روزش را مختل مي كند، تفسير شود، اتفاقاتي مانند: ورود به مدرسه، طلاق، تولد يك خواهر يا برادر و... .

آلن بروييه، روانشناس باليني، يادآور مي شود كه ناخن جويدن روشي براي بروز دادن نگراني، عصبيت و احساس ناامني كودك است. اين ناخن جويدن كودك شبيه عادت و ررفتن با موها و يا بازي كردن با گوشش است.    

راه حل ها
يان اُليوو مي گويد "ناخن جويدن" از هر نوعش كه باشد، بايد علتش را پيدا كرد. وي توصيه مي كند كه: كودك را به خاطر اين رفتار تحت فشار نگذاريد و در بين ديگران او را تحقير نكنيد: با اين كار او در ناخوشي اش غرق مي شود و اين رفتار بحران هاي كوچك و نگراني هايش را تشديد مي كند. در اين مواقع كودك نياز دارد كه به حرف  هايش گوش داده شود.

بايد بفهميد كه چه چيزي آزارش مي دهد. استفاده از پانسمان بر روي ناخن ها، استفاده از لاك هاي تلخ كه تأثير منصرف كننده دارند، مي توانند مفيد باشند. البته بايد بدانيد كه فقط با گذشت زمان است كه اين عادت از بين مي رود.  

مشكلات احساس ناامني
علي رغم تمام اتفاقاتي كه مي افتد، آرامش خود را حفظ كنيد، زيرا گاهي اوقات همين اتفاقات بر مشكلات دامن مي زند.

يان اُليوو مي گويد: ممكن است حس ناامني اش شديدتر شود و به ناخن جويدن هر روزه اش ادامه دهد تا جايي كه دچار خونريزي و عفونت پوستي شود. در اين حالت، او دائماً انگشت هايش را در دهان مي كند، به حدي كه تمام مدت مشغول است، حتي گاهي اوقات اين كار مانع تمركزش مي شود. به عقيدۀ روانشناسان اين عادت ناخوشايند، در اين حالت قابل كنترل نيست و در بين كودكاني ديده مي شود كه تحت تنش و ناامني هستند. 

راه حل ها
آلن بروييه توضيح مي دهد كه در اين حالت بايد به كودك كمك كنيد تا بتواند آنچه را كه آزارش مي دهد به زبان بياورد، اين كار اولين قدم در راستاي تسلط بر خود است. در اين شرايط، بايد توسط يك پزشك اطفال يا روان درمانگر به كودك كمك كرد.

اين فرد با ترتيب دادن گفتگوهاي صميمي بين كودك و والدين كمك مي كند تا فرزندتان احساس ناامني و نگراني هاي دروني اش را بيرون بريزد.

اين متخصص ادامه مي دهد:  چنين اقداماتي مي تواند بر مشكلات و نگراني هاي درون مدرسه مانند نمره هاي بد و هم زمان با آن از دست دادن اعتماد به نفس و همچنين مشكل در ارتباط با همكلاسي هايش نيز اثر بگذارد. خيلي مهم است كه كودك از جانب والدينش خاطر جمع باشد. نه اقتدار خيلي زياد و نه شوخي كردن، هيچ كدام به اندازۀ گوش دادن به كودك مؤثر و مفيد نيست.

به طور خلاصه، چه بايد كرد؟
_ به او كمك كنيد تا با روش ديگري مانند ورزش يا بازي، نگراني اش را بروز دهد.
_ از سرزنش هايي كه ممكن است به اعتماد به نفسش لطمه بزند، پرهيز كنيد. اين سرزنش ها استرس اش را افزايش مي دهد و باعث تشديد عادت ناخن جويدن مي شود.
_ با اطمينان دادن به او، كمكش كنيد تا اين عادت را ترك كند.
_ دست هايش را با كارهاي دستي مشغول كنيد (دكوپاژ، طراحي، نقاشي و...). 



برچسب: ،
ادامه مطلب

تعريف انگل آسكاريس : آسكاريس  مشهورترين كرم حلقوي است كه بعد از كرمك بالاترين نسبت آلودگي را در سطح جهان دارا مي باشد . كرمي است بزرگ و گرد شبيه كرم خاكي ، به رنگ زرد كه در درون روده كوچك بسر مي برد و اندزه آن بين 35 . 15 سانتيمتر است. كرم‌هاي‌ گرد در لوله‌ گوارش‌ رشد مي‌كنند اين‌ انگل‌ها مسري‌ بوده‌ و در همه‌ سنين‌ ديده‌ مي‌شوند، ولي‌ در كودكان‌ شايعترند.
عوارض آسكاريس
وجود تعداد زياد كرم آسكاريس ،‌ مهاجرت و يا تجمع آنها در روده‌ها گاهي سبب ايجاد عوارض شديد مي‌شود. اين عوارض عبارتند از انسداد روده‌ها ، ابتلاي كيسه صفرا ، آپانديست و سوراخ شدن روده‌ها. علايم انسداد روده ها شامل درد ناگهاني و پيچش شكم همراه با استفراغ و مشاهده انسداد در عكس‌برداري است
سير تكاملي
اگر تخمهاي بوسيله ميزبان ضمن غذا يا آب خورده شود، به طرف معده حركت مي‌كند و در آنجا لاروها از تخم بيرون مي‌آيند و به داخل سياهرگها يا عروق ديواره روده نفوذ مي‌نمايند.
سپس به طرف كبد و قلب و ريه به گردش در مي‌آيند ظرف چند روز لاروها به داخل راهها يا گذرگاههاي هوايي آمده از ناي ، مري و معده مجددا به طرف روده حركت مي‌كنند. در روده به صورت كرم رسيده و بالغ در مي‌آيند. براي تكميل و اتمام دوره زندگي كرم روده ميزبان واسطه لازم نيست.
 علائم را به دو مرحله تقسيم كرد :
1 – مسير حمله و مهاجرت لارو
عبور لاروها از كبد بر اين عضو تأثير مي گذارد و گاهي باعث بزرگي و دردناكي آن مي شود ،‌جايگزني آنها در ريه ، ناراحتي هاي تنفسي ايجاد مي كند علائم آن عبارتند از سرفه هاي خشك ،‌تنگي نفس و ‌تب. اين مسير بيشتر از دو هفته طول نمي كشد . در طي مهاجرت ريوي ،‌لارو ممكن است با توليد حساسيت ميزبان سبب بروز تظاهرات آلرژيك مانند ‌حملات آسمي گردد .
2 – مرحله استقرار كرم بالغ در روده
علائم معمولي اين مرحله درد ناحيه شكم ، بي اشتهايي و سوء‌هاضمه مي باشدعلائم ديگر شامل بيخوابي ، تشويش و ساييدن دندانها هنگام خواب است . شايعترين شكايت بيماران مبتلا به آسكاريس ، درد مبهم شكمي است .
نكاتي در باره انگل آسكاريس
1. تشخيص دقيق بر ديدن تخم در مدفوع يا دفع كرم بالغ استوار است
2. آسكاريس در مناطق معتدل و گرم شايعتراست
3. در مناطقي كه بهداشت ناكافي است شيوع فراواني دارد .
4. بيشترين در سن 5 تا 9 سال يعني كودكان سنين دبستان و قبل از دبستان ديده مي شود
5. شيوع آلودگي در دختر و پسر تقريباً يكسان است
6. طبقات فقيرتر شهري و روستا بدليل بهداشت نامناسب ‌بيشتر مبتلا مي شوند
7. در صورتي كه يك فرد خانواده مبتلا شود بقيه هم مبتلا مي شوند .
8. در مناطقي  كه از كود انساني در مزارع سبزيجات استفاده مي شود ، آلودگي در تمام سنين از مصرف سبزيجات آلوده ايجاد ميشود
9. تخمها به  نور مستقيم خورشيد و گرما حساسند
‌پيشگيري و كنترل انگل آسكاريس : موثرترين راه كنترل انگل آسكاريس تأمين بهداشت عمومي ،تامين آب بهداشتي و سالم ، دفع مناسب  فاضلاب و رعايت اصول زير مي باشد
1 – دفع بهداشتي مدفوع و جلوگيري از آلودگي خاك ، بخصوص در اطراف محل بازي و ورزش كودكان
3 – محفوظ نگه داشتن غذاها از آلوده شدن با فضولاتي كه امكان دارد به تخم انگل آلوده باشند .
4 – كوتاه كرد ن مرتب ناخن ها بخصوص در كودكان،و جلوگيري از وارد كردن دست به دهان در كوردكان
5 - از آنجا كه انسان ميزبان نهايي آسكاريس مي باشد تشخيص و درمان افراد آلوده نه تنها موجب بهبود آنان مي شود ، بلكه اقدام موثري در جهت قطع زنجيره انتقال بيماري است.
اصول كلي درمان
6- نواحي مقعد و تناسلي را حداقل روزي دوبار با صابون و‌ آب گرم بشوييد 
7- در صورت امكان همه لباسهاي راحتي ، لباسهاي خواب ،‌زير پوشها و حوله هاي آلوده را كه توسط فرد مبتلا استفاده شده بجوشانيد
در صورت تشخيص آلودگي به آسكاريس درمان در منزل امكان پذير بوده و شامل داروهاي ضد كرم مانند مبندازول و لواميزول و ساير مراقبتهاي بهداشتي زير نظر پزشك است
منبع :دفتر آموزش و ارتقاي سلامت

برچسب: ،
ادامه مطلب

جرم گيري دندان

تغيير رنگهاي دائمي دندان با جرم گيري از بين نمي روند

يكسري از تغيير رنگها در ساختمان خود دندان وجود دارند و معمولاً اين تغيير رنگها دائمي بوده و با جرم گيري از بين نمي رود. در ضمن با تراش آن معمولاً در زير هم همين لكه ها را دارد و اين تغيير رنگها يا ناشي از مصرف دارو در زمان رشد جوانه دندان، يا ناشي از نقص تكاملي دندان ها و كمبود املاح مختلف در زمان تشكيل دندان و يا ناشي از افزايش فلورايد آب مصرفي و ... مي باشد.
سلامت نيوز: معمولاً عادت داريم، هر تغيير رنگي كه روي دندانهايمان مشاهده مي كنيم آن را جرم ناميده و اين تصور را داريم كه با جرم گيري بايستي اين لكه ها رفع گردد. در حالي كه اصلاً اينگونه نيست.
به گزارش ايسنا، براي شروع بحث لازم است كه انواع لكه هاي رنگي كه در روي دندان ممكن است مشاهده كنيم را نام ببريم:
1- يكسري از تغيير رنگ‌ها بر روي دندان در واقع پوسيدگي هايي هستند كه معمولاً به صورت سياه رنگ مشاهده مي شود و در حالت‌هاي پيشرفته به صورت حفره در مي آيند و در نهايت به پيشرفت پوسيدگي دندان درد شروع مي شود. يك راه تشخيص قطعي اين تغيير رنگ‌ها اين است كه در پوسيدگي هاي پيشرفته در دندان حفره ايجاد مي شود. برخلاف جرم كه معمولاً بر روي دندان مي نشيند و حجم اضافي را اشغال مي كند.
2- يكسري از تغيير رنگها در ساختمان خود دندان وجود دارند و معمولاً اين تغيير رنگها دائمي بوده و با جرم گيري از بين نمي رود. در ضمن با تراش آن معمولاً در زير هم همين لكه ها را دارد و اين تغيير رنگها يا ناشي از مصرف دارو در زمان رشد جوانه دندان، يا ناشي از نقص تكاملي دندان ها و كمبود املاح مختلف در زمان تشكيل دندان و يا ناشي از افزايش فلورايد آب مصرفي و ... مي باشد.
3- نوع سوم تغيير رنگها ناشي از موادي است كه به طور معمول مصرف مي كنيم و رسوباتي كه بر روي دندان تشكيل مي شود. اين رسوبات يا به صورت رنگدانه هستند و يا به صورت جرم كه بحث اصلي ما را تشكيل مي دهد. اين جرم ها بخوبي با جرم گيري از بين مي روند. و همين جرم ها هستند كه لثه را تخريب كرده و در نهايت باعث لق شدن دندانها مي شود بدون اينكه خود دندان مشكلي داشته باشد.

جرم چيست و چگونه تشكيل مي شود؟
بزاق ما به طور معمول داراي املاح زيادي است كه قدرت رسوب كردن را دارند. اين املاح معمولاً در جاهايي كه با غذا و مسواك كمتر در تماس است رسوب مي كنند. رسوب اين املاح همراه است با ايجاد بستر مناسب براي جايگزيني ميكروبهايي كه به طور طبيعي در دهان وجود دارد و رشد و تكثير آن ... اضافه شدن پروتئين هاي موجود در غذا و بزاق و همچنين لاشه سلولهاي مرده بافت هاي مختلف دهان در مجموع باعث افزايش حجم اين رسوبات شده وبه مرور جرم تشكيل مي شود و در دهان قابل مشاهده مي شود. چيزي كه مهم است اين است كه ما معمولاً مقدار كمي از جرم تشكيل شده را مي توانيم مشاهده كنيم و قسمت عمده اين جرم با تخريب لثه در زير لثه تخريب شده جايگزين شده و از ديد مستقيم ما پنهان مي ماند و مسئله مهمتر اينكه اين جرم هاي تشكيل شده پر از ميكروبهاي مختلف است و با مسكواك زدن هم تميز نمي شود و اين ميكروبها بين 20 الي 40 درصد جرم تشكيل شده را تشكيل مي دهد و افت چسبنده لثه را كه محكم به دندان چسبيده را بمرور تخريب كرده و بافت نگهدارنده حياتي لثه را تخريب كرده و باعث سست شدن پايه هاي دندان مي شود. پس نتيجه مي گيريم كه با جرم گيري و تميز كردن اين جرم هاي تشكيل شده بر روي دندان از روند تخريب لثه جلوگيري كنيم.

چرا مردم فكر مي كنند كه جرم گيري دندان را خراب مي كند؟
چنانكه در قسمت اول اين بحث ذكر شد جرم هاي تشكيل شده بر روي دندان به مرور باعث آزردگي لثه شده و خود جايگزين مي شود. اين امر چون به مرور اتفاق مي افتد و بيمار متوجه عقب نشيني لثه نمي شود و لثه اي كه عقب نشيني كرده با جرم گيري جايگزين مي شود و فضاي خالي كه بين دندانها در اثر عقب نشيني لثه هم كه ايجاد مي شود از ديد بيمار پنهان مي ماند. موقعي كه بيمار براي جرم گيري مراجعه مي كند وقتي اين جرم ها را تميز مي كنيم لثه تحليل رفته در معرض ديد بيمار قرار مي گيرد و چنين احساسي بدست مي دهد كه جرم گيري باعث از بين رفتن لثه شده است؟ و بقول خودشان هم لثه پايين رفته و هم لاي دندانها باز شده. در صورتي كه تمام اين اتفاقات قبلاً صورت گرفته بوده و لي از ديد بيمار پنهان بود.

دو مسئله هم چنين افكاري را تشديد مي كند:

اول اينكه موقع جرم گيري در هر صورت خونريزي اتفاق مي افتد و اين امري طبيعي است ولي بيمار اين امر را دليل صدمه ديدن لثه هايش مي داند و فكر مي كند همين خونريزي ها به علت كنده شدن لثه ها از روي دندان است.
دومين مسئله اين است كه موقعي كه جرم به ضخامت كافي روي دندان مي نشيند مانع رسيدن سرما و گرما به دندان مي شود و به طور طبيعي كه دندانهاي ما در معرض سرما و گرماي متعادلي در محيط دهان واقع است با وجود اين جرمها و عدم رسيدن سرما و گرما به دندان، دندان به مرور حساسيت خود را از دست داده و موقعي كه با جرمگيري اين جرمها را پاك مي كنيم ناگهان دندان در معرض سرما و گرما قرار مي گيرد و بيمار تفسير غلط خود را تكميل مي كند كه چون دندانم تراشيده شده به آب سرد و گرم هم حساس شده، جرم گيري كردم لثه هايم پايين رفت. بين دندانهايم فاصله افتاد، دندانم تير مي كشدو ... مجموع اين افكار بيمار را به اين نتيجه مي رساند كه جرم گيري دندان را خراب مي كند.

چند نكته در مورد جرم گيري:
1- حتماً سالي يك بار جرم گيري را در برنامه بهداشتي خود قرار دهيد.
2- مطمئن باشيد كه با دقت در صحيح مسواك زدن ، تشكيل جرم به حداقل خواهد رسيد.
3- اگر موقع مسواك زدن ديديد كه از ناحيه اي از لثه هايتان خون مي آيد، بدانيد كه آن ناحيه دچار مشكل است و به دندانپزشك خود مراجعه كنيد. ناحيه اي كه خون مي آيد بيشتر مسواك بزنيد و از خونريزي آن نترسيد. مطمئن باشيد با خوب مسواك زدن و بيشتر مسواك زدن آن ناحيه خونريزي خيلي كاهش پيدا خواهد كرد .
4- در صورتي كه جرم زيادي داشتيد و بعد از جرم گيري دندانهايتان به سرما و گرما حساس شده زياد نگران نباشيد به مرور رفع خواهد شد.
5- بعد از جرم گيري حتماً از دهانشويه مناسب استفاده نماييد تا در بهبود زخمهاي به جا مانده از جرم موثر افتد. استفاده مداوم از دهانشويه ها زياد توصيه نمي شود و يك هفته بعد از جرم گيري مي توانيد استفاده از دهانشويه را قطع نماييد.
6- هيچ آنتي بيوتيكي قبل و بعد از جرمگيري نياز نيست. در موارد خاص حتماً دندانپزشكتان تجويز خواهد كرد.

برچسب: ،
ادامه مطلب

مقدمه

واريس، شايعترين بيماري عروقي انسان است كه حدود ۲۰-۱۰% جمعيت را مبتلا مي‌كند. وريدهاي واريسي به صورت عروق طويل، متسع و پر پيچ و خم و غالباً در سطوح داخلي اندام تحتاني ديده مي‌شوند.

اتساع غير عادي وريدها مي‌تواند در مكان‌هاي متفاوتي از بدن شامل طناب اسپرماتيك (واريكوسل)، مري (واريس مري) و آنوركتوم (هموروئيد) رخ دهد. توصيف اوليه‌ي واريس و نيز كشف ارتباط آن با بارداري، ضربه و ايستادن طولاني مدت به قرن‌ها قبل بر مي‌گردد.

مطالعات جديد، همه تأييد كننده‌ي نقش جنس مؤنث، بارداري، سابقه‌ي خانوادگي، سرپا ايستادن طولاني و سابقه‌ي فلبيت به عنوان ريسك فاكتورهاي مرتبط با آن هستند. بيشترين ميزان شيوع واريس در زنان بين سن ۴۹-۴۰ سالگي برآورد شده است.

آناتومي وريدي اندام تحتاني

وريدهاي اندام تحتاني، شامل سه گروه هستند:

۱- سيستم وريدي سطحي (وريد صافن بزرگ و كوچك)

۲- سيستم وريدي عمقي

۳- سيستم وريدي رابط و سوراخ كننده (پرفوران) كه ارتباط بين اين دو سيستم را برقرار مي‌سازد

وريدهاي صافن بزرگ و كوچك كه وريدهاي سطحي حاوي دريچه‌هاي متعدد هستند، ضمن دريافت خون وريدي نواحي سطحي پا و ساق، از مجاورت قوزك‌ها به سمت بالا صعود كرده و در نهايت به وريدهاي خلف زانو و ران مي‌پيوندند. وريدهاي سوراخ كننده در اندام تحتاني، از خلال فشياي عضلاني عبور نموده و به عنوان رابط بين سيستم وريدي سطحي و عمقي عمل مي‌كنند. وريدهاي رابط نيز خود وريدهاي سيستم سطحي يا عمقي را به يكديگر ارتباط مي‌دهند. به طور كلي در هر اندام تحتاني حدود ۲۰۰ وريد سوراخ كننده وجود دارد.

وريدها در مقايسه با شريان ها، نازكتر بوده و عضلات صاف و بافت الاستيك كمتري دارند. حجم خون موجود در اندام تحتاني با تغيير وضعيت شخص از حالت دراز كشيده به ايستاده، به حدود نيم ليتر مي‌رسد. افزايش حجم خون، منجر به بالا رفتن گنجايش وريدي شده كه توسط انقباض عضلات صاف موجود در ديواره‌ي وريد، تنظيم مي‌گردد. وضعيت ايستاده، تشكيل ستون عمودي از خون را به دنبال دارد كه فشار هيدروستاتيكي معادل با فاصله‌ي انگشت شست پا تا دهليز راست قلب، (۱۲۰-۱۰۰ ميليمتر جيوه) اعمال مي‌كند. براي جلوگيري از تجمع خون در پاها و امكان‌پذير گشتن حركت آن به سمت قلب، بايد بر اين فشار هيدروستاتيك غلبه شود.

عوامل متعددي از جمله دريچه‌هاي وريدي كه جريان خون را به صورت يكطرفه از وريدهاي سطحي به عمقي و سپس از عمق پا به سمت قلب هدايت ميكنند، در اين امر دخيل مي‌باشند. شريانها فاقد چنين دريچه‌هايي هستند. وريدهاي واريسي به دو گروه اوليه و ثانويه، تقسيم‌بندي مي‌شوند. وريدهاي واريسي اوليه، ناشي از نقائص ژنتيكي يا تكاملي در ديواره‌ي وريد هستند كه با كاهش خاصيت ارتجاعي آن، موجب نارسايي دريچه‌اي مي‌گردند. بيشتر موارد عدم كفايت وريدهاي واريسي، اوليه هستند.

نوع ثانويه، از تخريب يا عدم عملكرد دريچه‌ها به دنبال تروما، ترومبوز در وريدهاي عمقي، وجود فيستول بين شريان و وريد و يا انسداد قسمت فوقاني وريد (توسط تومور لگني يا بارداري) و… ناشي مي‌شود. زماني كه دريچه‌هاي وريدهاي عمقي و پرفوران آسيب مي‌بينند، استاز مزمن وريدي مي‌تواند به تغييرات مزمن پوستي و التهاب وريدهاي واريسي سطحي منجر شود كه ايجاد عفونت را به دنبال دارد.

در مورد علت تشكيل وريدهاي واريسي و پيشرفت آنها، چند فاكتور مهم مطرح شده‌اند: ارث به عنوان مهمترين علت زمينه‌اي واريسي شدن وريدها، شناخته شده است. هورمون‌هاي زنانه در جنس مؤنث با تاثير بر عروق سطحي اندام تحتاني از عوامل مهم ايجاد واريس هستند. بنابراين واريس در بين خانم‌ها نسبت به آقايان شيوع بيشتري دارد. هورمون پروژسترون، انقباض عضلات صاف جدار عروق را مهار كرده و بدين ترتيب باعث اتساع و گشاد شدن آنها مي‌گردد. افزايش اين هورمون‌ها در دوران بارداري، واريس را به يكي از شكايات شايع اين دوره، به ويژه در سه ماهه‌ي اول (۸۰-۷۰%) تبديل مي‌سازد. ضمن اينكه حاملگي، با اثر فشاري بر قسمت‌هاي فوقاني وريدهاي اندام تحتاني، برگشت خون به سمت بالا را دچار اختلال مي‌نمايد. نيروي جاذبه از ديگر فاكتورهاي مهم است. هنگاميكه به مرور زمان و به دنبال ايستادن‌هاي مكرر و طولاني مدت، خون در عروق اندام تحتاني تجمع مي‌يابد، به دليل فشار ناشي از وزن اين ستون خون، اتساع وريدي و به مرور زمان نارسايي دريچه‌هاي مسئول يكطرفه نمودن جريان خون رخ داده كه خود سيكل معيوبي را به سمت اتساع و استاز بيشتر وريدي موجب مي‌شود و بدين ترتيب واريس تشديد مي‌گردد.  

علايم

علايم باليني بيماران دچار واريس مي‌تواند كاملاً متغير باشد. بيشتر وريدهاي واريسي بدون علامت بوده و تنها از جنبه‌ي زيبايي به توجه پزشكي نياز مي‌يابند. در صورت علامتدار شدن، احساس درد، پري و سنگيني منتشر و غير اختصاصي در ساق پاها به خصوص متعاقب ايستادن به مدت طولاني، وجود دارد. گاهي تورم در مچ پا ديده مي‌شود. اين نشانه‌ها، با گذشت زمان پيشرفت كرده و بدتر مي‌شوند. معمولاً بالا گرفتن پاها موجب بهبود نشانه‌ها و تسكين نسبي بيمار مي‌گردد.

غالباً مكان درگيري، نواحي زانو به پائين به خصوص در مسير شاخه‌هاي سيستم صافن بزرگ است. در ظاهر، وريدهاي واريسي به صورت وريدهاي طويل و برجسته در سطح اندام‌هاي تحتاني مشاهده مي‌شوند. گاهي شبكه‌هاي وريدي كوچك و مسطحي به رنگ آبي – سبز، با واريس همراهي كرده كه خود علامت ديگري از نقص عملكرد وريدي است. يكسري نشانه‌ها خاص نارسايي مزمن وريدي مي‌باشند كه عبارتند از ادم، هيپرپيگمانتاسيون يا تيرگي و تغيير رنگ پوست، التهاب پوست به همراه پوسته‌ريزي و زخم‌هاي وريدي. ممكن است تغييرات پوستي حتي در حضور واريس‌هاي بزرگ و وسيع، وجود نداشته باشد. تورم همراه واريس، بيشتر مؤيد نارسايي جانبي در سيستم وريدي رابط يا عمقي و ساير زمينه‌هاي طبي مانند مشكلات قلبي و كليوي است، ولي يك تورم خفيف، ممكن است از خود واريس به تنهايي ناشي شده باشد. گرفتگي شبانه‌ي پاها مي‌تواند در همراهي با ساير علايم رخ دهد كه معمولاً با استفاده از كينين سولفات كه تحريك‌پذيري عضلاني را كاهش مي‌دهد، بهبود مي‌يابد. به طور كلي اكثر بيماران توسط روش‌هاي حفاظتي، كنترل مي‌شوند. ولي اگر درمان نشانه‌ها و عوارض ناشي از استاز وريدي مانند التهاب پوست، خونريزي، ترومبوز و يا زخم‌هاي سطحي مقدور نشد، بيمار كانديد اقدامات جدي تر مي‌شود.

درمان

در صورت عدم انجام اقدامات درماني، وريدهاي واريسي خود به خود بهبود نيافته، بلكه بتدريج و به آهستگي سير پيشرونده‌اي را طي مي‌كنند. درمان زود هنگام، اغلب از پيشرفت نشانه‌ها جلوگيري كرده و با نتايج باليني و زيبايي دراز مدت مؤثرتري همراه است.

براي تعيين روش درماني مطلوب، بايد علل و ميزان گستردگي بيماري كاملاً مشخص شود. بدين منظور، انجام معاينه‌ي فيزيكي كامل براي تشخيص شدت و پراكندگي واريس‌هاي اندام تحتاني لازمست. براي تشخيص نارسايي وريدي، تست‌هاي تشخيصي ويژه‌اي به كار مي‌روند. همچنين تشخيص افتراقي‌هاي مرتبط با علايم بيمار، بايد همگي مدنظر قرار گرفته و بر حسب علايم، رد يا تأييد گردند.

درمان هر دو نوع اوليه و ثانويه‌ي واريس در درجه‌ي اول شامل برنامه ايست كه به منظور كنترل نارسايي وريدي انجام مي‌شود. اين برنامه شامل استفاده از جوراب‌هاي الاستيك حمايتي، بالا گرفتن متناوب پاها و انجام تمرينات مداوم مي‌باشد. براي اغلب بيماراني كه فعاليتشان مستلزم ايستادن يا نشستن طولاني مدت است، استفاده از جوراب‌هاي الاستيك فشاري تا زانو يا ران (فشار ۳۰-۲۰ ميلي متر جيوه) مفيد هستند اين جوراب‌ها براي كاستن از احتباس خون وريدي در طي روز پوشيده شده و شب‌ها در آورده مي‌شوند. تورم وريدهاي واريسي با استفاده از جوراب واريس كاهش يافته و نشانه‌هاي بيمار از قبيل درد، ناراحتي و ورم گهگاه مچ پا برطرف مي‌گردند. فشار حاصله از جوراب‌هاي الاستيك، جريان خون را به سمت وريدهاي عمقي و سپس به سوي قلب تسهيل كرده و مانع تجمع و باقيماندن خون در اندام تحتاني مي‌شود. روش‌هاي درماني متداول عبارتند از اسكلروتراپي و جراحي. انديكاسيون‌هاي درمان جراحي شامل درد دائم و ناتوان كننده، ترومبوفلبيت سطحي راجعه، ضايعات و زخم‌هاي پوستي همراه با خونريزي هستند.

اسكلروتراپي براي شاخه‌هاي كوچك وريدي كمتر از يك ميلي متر يا وريدهاي واريسي با ۳-۱ ميلي متر قطر، وريدهاي باقيمانده پس از جراحي، واريس‌هاي خونريزي دهنده، ناهنجاري‌هاي مادرزادي كوچك وريدي و واريس‌هاي بزرگ اطراف زخم انجام مي‌گيرد. با قرار دادن بيمار در وضعيت خوابيده به پشت، حجمي از محلول اسكلروزان (سديم كلريد ۴/۲۳% يا سديم تترادسيل سولفات و …) به داخل وريد واريسي كه از دو انتها مسدود شده تزريق گشته و با تشكيل لخته، وريد مذكور بسته مي‌شود. بعد از اين عمل به مدت ۲-۱ هفته اين ناحيه توسط بانداژ يا جوراب‌هاي مخصوص، تحت فشار مستقيم قرار مي‌گيرد.

عوارض شامل: واكنش‌هاي آلرژيك، هيپرپيگمانتاسيون، نكروز پوستي، درد، آنافيلاكسي و ترومبوفلبيت، نادرند. اسكلروتراپي تزريقي براي بيماراني انجام مي‌شود كه علايمي دال بر رفلاكس (پس زدن و برگشت) خون در عروق صافن ندارند. اسكلروتراپي تنها مي‌تواند بهبود موقت به دنبال داشته باشد. چرا كه وريدهاي واريسي مي‌توانند مجدداً در ناحيه‌اي ديگر عود كنند. ضمن اينكه با از بين رفتن لخته، وريد مسئله‌دار مجدداً باز مي‌شود.

هدف از درمان جراحي، حذف فشار هيدروستاتيك به عنوان عامل پس زدن خون وريد صافن و پرفوران و نيز درمان آن از جنبه‌ي زيبايي است. عروق واريسي بزرگ ران، بايد توسط جراحي برداشته شوند. روش جراحي وابسته به تعيين ظرفيت وريدهاي عمقي و پرفوران و محل رفلاكس وريدي است. با انتخاب دقيق بيمار و بكارگيري روش مناسب جراحي، ميزان عود تقريباً ۱۰% است.

از ساير روش‌هاي تهاجمي درمان واريس، مي‌توان به روش بستن وريد توسط كاتتر داخل وريدي كه با وارد كردن انرژي به ديواره‌ي وريد و گرم كردن آن، موجب روي هم خوابيدن جداره‌هاي وريدي مي‌شود، اشاره نمود. همچنين روش‌هاي جديد استفاده از ليزر در درمان واريس با حداقل ميزان تهاجم و بهترين نتايج درماني به طور روز افزون به كار مي‌روند. به كار گيري ليزر با صرف زمان كمتر، به جاي نگذاشتن اسكار و پديدار گشتن سريع نشانه‌هاي بهبود، جايگزين بسيار مناسبي براي جراحي است. چرا كه انجام عمل جراحي ضمن صرف هزينه‌ي بيمارستان و بيهوشي و زمان طولاني بهبود، ممكنست با وارد كردن صدمات جانبي به بافت اطراف وريد و نيز بر جاي گذاشتن اسكار همراه باشد. از سويي اين وريدها مي‌توانند بعد از عمل، مجدداً در محل جديدي تشكيل شوند.

برنامه‌ي توصيه شده جهت برخورد خود بيمار با وريدهاي واريسي شامل:

ارتباطات تغذيه اي

تغييرات در شيوه‌ي زندگي

توصيه‌ها و احتياطات پزشكي  

 ۱- تغذيه

مصرف مكمل‌هاي غذايي شامل ويتامين A ،K ،D ،E ،C ،B۶ ،B۱۲ و بيوفلاوونيد كه جريان خون را بهبود بخشيده و در پروسه‌هاي ايمني، ترميمي و هضم مواد نقش دارند و از مواد معدني، كلسيم و منيزيم براي برطرف ساختن گرفتگي‌هاي عضلاني و روي (تاثير بر روندهاي ترميمي)، توصيه مي‌شوند. اسيدآمينه‌ها و نيز فاكتورهاي غذايي همراه (مانند كوآنزيم ۱۰ و اسيدهاي چرب ضروري) از ديگر ملزومات تغديه‌اي با تاثير مثبت بر گردش خون، حفظ عروق و اكسيژن رساني مي‌باشند. از جمله مي‌توان به عصاره‌ي هسته‌ي انگور اشاره كرد كه داراي اثرات مفيدي برگردش خون و بافت همبند سيستم قلبي عروقي، سيستم ايمني و نيز خنثي كردن راديكال‌هاي آزاد مضر مي‌باشد.

توصيه‌هاي تغذيه‌اي

- رژيم غذايي كم چربي و نيز حاوي مقادير كم كربوهيدارت‌هاي خالص شده را رعايت كنيد. (به عنوان مثال، يك رژيم غذايي محتوي ماهي و سبزيجات و ميوه‌هاي فراوان مي‌تواند اين منظور را تامين كند).

- سعي كنيد فيبر را به مقدار زياد مصرف نمائيد. فيبر فراوان، روده‌ها را پاك نموده و از يبوست (كه در ايجاد وريدهاي واريسي سهيم است) جلوگيري مي‌كند. مواد غذايي شامل فيبر زياد عبارتند از غلات سبوس دار، ميوه‌ها و سبزيجات تازه.

- مقادير نمك دريافتي را كاهش دهيد.

- از مصرف بعضي مواد مانند پروتئين حيواني، شكر، بستني، غذاهاي سرخ شده، پنير، بادام زميني، تنباكو، الكل و مواد غذايي كه تحت پروسه‌هاي صناعي قرار مي‌گيرند بپرهيزيد.

۲- شيوه‌ي زندگي

تمرينات بدني مكرر مانند پياده روي، دوچرخه سواري و شنا هم به بهبود گردش خون كمك نموده و هم فرصتي براي حركت دادن متناوب پاها فراهم مي‌سازند. وزن را بايد در حد مطلوب و سالم نگهداشت. بايد از لباس‌هاي راحت و آزاد استفاده نمود كه جريان خون را به ويژه در نواحي كمر، كشاله‌ي ران و پاها محدود نكنند. بايد از نشستن يا سر پا ايستادن به مدت طولاني اجتناب كرد. در بين ساعات كاري، بايد فواصل كوتاهي را به عنوان استراحت در نظر گرفته و پاها را از سطح قلب بالاتر نگه داشت و يا حين ايستادن وزن را به طور متناوب از روي يك پا به پاي ديگر منتقل نمود. بايد از اقداماتي مثل روي هم انداختن پاها، بلندكردن اجسام سنگين و قراردادن فشار و بار اضافي غير ضروري روي پاها پرهيز كرد. قرار دادن پاها در وان آب سرد هم براي گردش خون و هم كاهش درد مؤثر است.

۳- توصيه‌هاي پزشكي

پرهيز از خاراندن پوست مناطق مجاور واريسها براي جلوگيري از زخم و خونريزي، استفاده از جوراب‌هاي مخصوص براي حمايت از وريدهاي واريسي و ممانعت از تورم بيشتر آنها و مراجعه جهت دريافت خدمات درماني يا جراحي، بايد مورد توجه قرار گيرند.

 

برچسب: ،
ادامه مطلب

ايرج خسرونيا اظهار داشت:فشار توسط عمل پمپ قلب ايجاد مي‌‌شود به اين‌ صورت كه وقتي قلب منقبض مي‌شود فشار خون در رگ‌‌ها بالا مي‌‌رود كه آن را فشار سيستوليك (ماكزيمم) مي‌‌نامند و هنگامي كه قلب منبسط شده و دوباره از خون پُر مي‌شود،فشار در رگ‌ها پائين آمده و آن‌ را فشار دياستوليك (مينيمم) مي‌نامند كه گاهي اين نظم به هم خورده و فشار بالا يا پائين مي‌رود.
وي گفت:اولين علايم افت فشارخون را مي‌توان رنگ ‌پريدگي شديد،خشك شدن آب دهان، سياهي رفتن چشم،ضعف،استفراغ،خونريزي دستگاه گوارش،بي‌‌حالي و كسلي است.
رئيس جامعه متخصصان داخلي ايران گفت:مي‌توان در مواقع افت فشار خون مي‌توان مقداري نمك مصرف كنند و خوردن آب قند هيچ تأثيري براي بالا بردن فشار ندارد.
خسرو نيا افزود:عواملي كه باعث بالا رفتن فشار خون مي‌شوند را مي‌توان استرس،نمك، تصلب شرائين (سخت ‌شدن ديواره رگ‌ها)كه علت اصلي پرفشاري مزمن خون است كه عامل شروع آن،آسيب به جدار داخلي عروق است و به دنبال رسوب كلسيم،كلسترول و فيبرين در جدار عروق رخ مي‌دهد و چاقي كه فشار خون بالا در اين افراد چاق نسبت به كساني كه وزن طبيعي دارند شايع‌تر است.  

برچسب: ،
ادامه مطلب

با تصويب دانشگاههاي پولي در نظام آموزش عالي كشور پازل عدالت خواهي مسيولان و مقامات ارشد دولت درخصوص نظام آموزشي تكميل شد.

چند سالي است كه موضوع دور زدن كنكور و استفاده از رانت و نفوذ و پول براي تحصيل در دانشگاهها به امري رايج و عادي در كشور تبديل شده بود اما با اقدامات اخير دولت عدالت محور در پولي كردن دانشگاهها و فراهم نمودن تسهيلات جديد براي تحصيل و انتقال به داخل دانشجويان خارج از كشور عملا به ساختار دو قطبي در نظام آموزشي عالي ايران رسميت بخشيده شد.

در اين ساختار دوقطبي فقرا و افراد با شرايط پايين و ضعيف اقتصادي محكوم به شب زنده داري و مشقت هاي فراوان براي گذراندن سد كنكور براي ورود به دانشگاهها شدند؛ ان هم لزوما نه دانشگاههاي طراز اول كشور  و در مقابل مايه دارها و سرمايه داران كه خوشبختانه خيل عظيمي از آنها  را آقازاده ها و فرزندان مديران و مسئولان ارشد و مياني كشور تشكيل مي دهند در يك فرايند بي دردو سر و براحتي ميتوانند در بهترين مراكز آموزش عالي و دانشگاههاي ايران مي توانند به تحصيل بپردازند.

پيش از اين افراد و در كنار آنها برخي مديران دولتي با  در پيش گرفتن ترفندهاي از قبيل ثبت نام در دانشگاههاي كشورهاي همسايه ايران و گذراندنم يك تا حداكثر دو ترم و آن هم به شكلي مضحك مي توانستند با پرداخت پول خود را به دانشگاههاي داخل منتقل كنند . با مقررات و قوانين جديد ديگر نيازي به اين مرحله پر دردسر نيست و اين افراد صرفا با پرداخت پول به حساب دانشگاهها بدون كنكور و شركت در آزموني خاص مي توانند به تحصيل مشغول شوند.

در همين رابطه معاون دانشجويي وزير علوم در برشماري مشكلاتي كه بر سر راه دانشجويان ايراني شاغل به تحصيل در خارج كشور براي انتقال به دانشگاه هاي داخل وجود داشت، گفت: دانشجوي ايراني خارج از كشور نمي‌دانست اگر تقاضاي انتقال به دانشگاه‌هاي داخل را ارائه كند بالاخره وي را در كدام دانشگاه داخل هدايت مي‌كنيم.

 همچنين پيش از اين مقرر شده بود شهريه اين دانشجويان در صورت انتقال به دانشگاه داخل كشور توسط هيئت امناي دانشگاه در نظر گرفته شود و از آنجا كه هيئت امناي دانشگاه‌هاي مختلف تصميمات متفاوتي اخذ مي‌كردند دانشجو نيز بعضاً با يك محاسبه اقتصادي مشاهده مي‌كرد كه به صرفه است در خارج كشور بماند.

اما حالا اين آيين نامه براي دانشجويان كارداني و كارشناسي مورد بازنگري قرار گرفته به طوري كه بدون محدوديت رشته و با كمترين سنوات و كمترين معدل قابل جابجايي هستند؛ منظور از كمترين معدل نيز همان عددي است كه در دانشگاه‌هاي داخل كشور رعايت مي‌شود يعني 12 براي مقطع كارشناسي.

تدوين جدول انتقال از دانشگاه‌هاي معتبر خارج از كشور نيز صورت گرفته و دانشگاه‌هاي خارج از كشور با دانشگاه‌هاي ايران تطبيق داده‌ شده به طوري كه به عنوان مثال اگر دانشجوي ايراني در دانشگاه معتبر گروه 1 كشور مالزي مشغول به تحصيل باشد و درخواست انتقال به دانشگاه‌هاي داخل كشور را كند مي‌تواند در دانشگاه‌هاي برتر ايران تحصيل كند.

 انتقال از دانشگاه‌هاي غيرمعتبر خارج كشور در مقاطع كارداني و كارشناسي نيز امكان‌پذير است. دانشجويان ايراني كه در دانشگاه‌هاي غيرمعتبر خارج كشور تحصيل مي‌كنند مي‌توانند به يكي از دانشگاه‌هاي پيام نور، آزاد اسلامي، غيردولتي‌ها و غيرانتفاعي‌ها و حتي دوره‌هاي شبانه دانشگاه‌هاي دولتي منتقل شوند و در موارد استثنايي حتي در دوره‌هاي روزانه دانشگاه‌هاي دولتي نيز پذيرفته ‌شوند.

البته اين قطب بندي به همين جا محدود نشد و با قانون پنجم توسع كشور كامل شد .بندي از لايحه برنامه پنجم به ايجاد شعب خودگردان دانشگاه‌هاي دولتي در محل استقرار آنها در همان شهرها يا شهرهاي ديگر، مناطق آزاد و خارج از كشور، مربوط بود كه هرچندبا انتقاد برخي نمايندگان همراه شد اما به هرحال اجرايي و تصويب خواهد شد.



برچسب: ،
ادامه مطلب

بحث ازدواج هاي فاميلي (ازدواج پسرعمو-دخترعمو و امثال آن) و تاثير آن بر اختلالات ژنتيكي يكي از متداولترين بحث ها و تيتر روزنامه هاي مختلف است.

خيلي ها اين ازدواج هاي نسبي را ممنوع كرده اند اما خيلي هاي ديگر عقيده دارند بهترين راهكار انجام آزمايشات ژنتيكي قبل از ازدواج است.

بيش از بيليون ها انسان در سراسر جهان در مناطقي زندگي مي كنند كه 20 تا 50 درصد از ازدواج هاي آن نسبي هستند. اينها ازدواج هايي هستند كه براي هر فرد از خود فاميل همسري برگزيده مي شود.

مثلاً در انگلستان ازدواج هاي فاميلي با عموزاده هاي درجه اول در برخي اقوام مثل پاكستاني ها بسيار رايج است. اين سنت همچنين بين جوامع آسياي جنوبي و برخي كشورهاي خاورميانه نيز شايع است.

گفته مي شود كه پيوند نژادهاي مختلف احتمال بيماري هاي ژنتيكي را افزايش مي دهد. اما برخي متخصصين عقيده دارند كه در اين موضوع تاحدودي مبالغه شده است.

مسئله پيچيده

پروفسور آلن بيتلز، مدير مركز ژنتيك انساني در پرث استراليا، اطلاعات مرگ و مير نوزاداني كه از چنين ازدواج هايي به وجود آمده اند را از سرتاسر جهان جمع آوري كرده و به اين نتيجه رسيده است كه افزايش احتمال مرگ در اين نوزادان 2/1 درصد بوده است.

درمورد نواقص مادرزادي نيز اين خطر در زوج هاي عادي 2% و در زوج هايي كه با هم نسبت نزديك دارند 4% بوده است.

او در اين زمينه مي گويد، "مردم بدون اينكه تحقيقات لازم را در اين زمينه انجام دهند، اين ازدواج ها را ممنوع مي كنند، درحاليكه اصلاً اينطور نيست."

مشكلات ژنتيكي كه در جوامعي كه بيشتري ازدواج هاي فاميلي را دارند اختلالات ژنهاي نهفته است كه مشكلات بسيار زيادي از قبيل نابينايي، ناشنوايي و بيماري هاي پوستي و مشكلات عصبي ايجاد مي كند.

همه ما تغيير ژن داريم و گاهي اوقات، مثلاً درمورد فيبروز مثانه، بين همه افراد متداول است. اما وقتي يك جمعيت خاص تلفيق ژن كمتري داشته باشند، اين مشكل بيشتر خواهد شد.

اگر دو نفر كه ژن نهفته دارند با هم ازدواج كرده و بچه دار شوند، احتمال ابتلا به آن اختلال در بچه آنها يك به چهار خواهد بود و احتمال اينكه خودشان ناقل آن شوند نيز يك به دو است.

پرفسور بيتلز توضيح مي دهد كه در بين برخي جوامع حتي ازدواج هاي غيرفاميلي هم بسيار درمعرض اين اختلالات ژنتيكي نادر هستند چون از يك خاندان و قبيله مي باشند. به همين دليل او آزمايشات ژنتيكي قبل از ازدواج را براي اين افراد بيشتر توصيه مي كند.

او مي گويد، "منع ازدواج اين افراد اشتباه است، مردم صدها نسل است كه فاميلي ازدواج مي كنند و ما الان آمده ايم و آن را ممنوع مي كنيم. هيچكس توجهي به اين مسئله نخواهد كرد. اگر قبل از ازدواج آزمايش ژنتيكي براي زوجين انجام شود و بعد درمورد ازدواج آنها تصميم گيري شود خيلي بهتر است."

كيفيت اطلاعات

يكي از مشكلات اين بحث اين است كه واقعاً اطلاعات خوب و كاملي درمورد تاثيرات ازدواج هاي فاميلي در دسترس نيست. گروه بورن در تحقيق برادفورد كه 10،000 بچه را از زمان تولد تا دو دهه بعد از آن تحت بررسي قرار دادند قصد جبران اين مسئله را داشتند. تقريباً 50% از بچه هايي كه در برادفورد به دنيا مي آيند از والدين پاكستاني هستند.

دكتر پري كوري كه متخصص كودكان در بيمارستان برادفورد است ميگويد كه تقريباً 150  مورد از اين اختلالات ژنتيكي خاص را در شهر شناسايي كرده اند كه بسيار بيشتر از آن چيزي است كه تصور مي كردند.

و اطلاعات جمع آوري شده از واحد نظارت پزشكي كودكان نشان ميدهد كه از سال 1997، 902 كودك بريتانيايي با مشكل انحطاط عصبي به دنيا آمده اند كه 8% از آنها در برادفورد بوده اند كه فقط 1% از كل جمعيت بريتانيا را تشكيل مي دهد.

دكتر كوري نيز آزمايشات دقيق ژنتيكي را قبل از ازدواج لازم مي داند. او در اين زمينه مي گويد، "جوامع مختلف وضعيت و مشكلات ژنتيكي خاص خود را دارند. در برادفورد اين مشكلات بسيار بيشتر از انتظار است اما بااينحال هنوز هم از مشكلات نادر هستند. براي تقريباً نيمي از اين مشكلات آزمايشات ژنتيكي انجام مي شود و هربار كه يك ژن جديد در برادفورد كشف مي شود، دو تا سه خانواده هستند كه ميتوانند آزمايش دهند".

اين گروه تحقيقاتي اطلاعاتي را نيز درمورد تاريخچه خانوادگي خانواده هايي كه در آن تحقيق شركت كرده بودند جمع آوري مي كند اما به شرايط و مشكلات محيطي كه مي تواند بر سلامت افراد تاثيرگذار باشد نيز توجه دارد.

دكتر كوري مي گويد، "از 1100 زن پاكستاني باردار، 70% ازدواج فاميلي داشته اند. من وقتي 20 سال پيش به برادفورد آمدم، اكثر والدين پاكستاني چيزي درمورد ژنتيك نمي فهميدند اما الان متخصصين پاكستاني جواني را مي بينيم كه اطلاعات بسيار خوبي درمورد مسائل ژنتيكي دارند."

دكتر كوري مي گويد ممكن است كه اين تعداد كم باشد اما اختلالات ژنتيكي حداقل درهمان خانواده ها از بين مي رود.

او روي خانواده اي كار مي كند و كه شش بچه يك مشكل ژنتيكي يكسان دارند و احتمالاً بيشتر از نوجواني عمر نخواهند كرد.

اما عقيده دارد خانواده هاي مشكل داري كه با خدمات ژنتيكي برادفورد همكاري مي كنند به پزشكان براي بالا بردن دانش خود درمورد اين مشكلات ژنتيكي و كشف آزمايشات ژنتيكي جديد و درمان هاي احتمالي كمك ميكنند.

برچسب: ،
ادامه مطلب