مركز خريد روغن سوخته و تصفيه روغن سوخته در سراسر كشور ايران

وقتي گلي مي‌خريد، گياهي مي‌كاريد يا حتي وقتي در پارك مي‌نشينيد و به فضاي سبز خيره مي‌شويد احساس شادي و آرامش و طراوت مي‌كنيد، مثبت‌انديش مي‌شويد و غم و اندوه از دلتان دور مي‌شود!
نتايج پژوهش محققان رفتارشناسي دانشگاه روگرز نشان داده است افراد با نگاه كردن به گل و گياه و لذت بردن از طراوت، رنگ و عطر آنها مي‌توانند حالت روحي نامتعادل خود را تغيير داده و به حالت طبيعي بازگردند
. در واقع گل عاملي براي تعديل رفتار در طول شبانه‌روز بوده و هر بار نگاه كردن به گل و گياه عاملي براي ايجاد يك اتصال عصبي مثبت در مغز است.
    مروري بر يافته‌هاي جديد
-    دريافت يك شاخه گل يا گلداني كوچك به سرعت روحيه افراد را تغيير داده و آنها را شاد و هيجان زده مي‌كند.
-    افرادي كه در منزل يا محيط‌كارشان گل و گياه دارند، دو تا 4 برابر ديگران آرام، مهربان، شاد و باگذشت بوده و اين حس را با رفتار مثبت خود به ديگران نيز منتقل مي‌كنند.
-    گل‌ها با رنگ‌ ملايم- صورتي، سفيد، بنفش و...- حس شخص را به سوي احساسات آرام سوق‌داده و گل‌ها با رنگ گرم و تند- قرمز، زرد، نارنجي و...- حس او را به سوي هيجان و سرزندگي پيش مي‌برند.
-    گل و گياه نه تنها بر احساسات شخصي افراد كه روي رفتارهاي بر وي و اجتماعي فرد نيز تاثير مي‌گذارد.
-    بررسي بيش از 10 هزار نفر در طول يك سال نشان داده است هر فرد 5 ثانيه پس از دريافت يك گل به عنوان هديه، لبخند مي‌زند. اين  لبخند بدون اراده بوده و به دليل تاثير زيبايي گل بر مغز است.
به اين 6 دليل گلدان بخريد
زيبايي گياهان نه تنها چشم و روح را نوازش مي‌دهد بلكه فوايد فيزيكي بسياري دارد"
1-      در صورتي كه در خانه فرد سيگاري داريد حتما گلداني در خانه بگذاريد، گياهان هواي خانه را تصفيه كرده و به شما كمك مي‌كنند بهتر نفس بكشيد. از ميان گياهان، گياه پيچك، سانسوئيريا از جمله بهترين‌ها براي تصفيه فضاي، آلوده منزل، از بين بردن منواكسيدكربن و فورماليدها است. در ضمن اين گياهان سبب بروز آلرژي نيز نمي‌شوند.
2-      اگر ديوارهايتان را عايق كرده‌ايد بهتر است يك يا چند گلدان زير آن قرار دهيد تا هواي آلوده به فومالدهيد كه از عايق‌هاي قديمي متصاعد مي‌شود را گرفته و هوا را تصفيه كنند. براي اين منظور گياه سينگونيوم يا آلئوبار بادنسيس بسيار مناسب است.
3-      در صورتي كه در منزل شومينه داريد و با گاز يا چوب، آتش روشن مي‌كنند، قرار دادن چند گلدان در محيط احتمال بروز مسموميت يا خفگي با منواكسيدكربن را كاهش مي‌دهد. البته قرار دادن گياه هرگز جايگزين چك كردن‌ها و كنترل‌هاي مرتب شما نبايد باشد. براي اين منظور گياه پوتوس مناسب است. اين گياه قادر است بيش از 90 درصد گازهاي سمي را در كمتر از 24 ساعت جذب كرده و هوا را تصفيه كند.
4-      در صورتي كه به تازگي كف منزل را موكت كرده‌ايد بهتر است چند گياه پهن گياه مانند گربراس در منزل بگذاريد. اين گياهان سموم ناشي از چسب موكت را جذب كرده و هوا را تصفيه مي‌كنند. اگر از جريان الكتريسته موكت خود ناراضي هستيد مي‌توانيد از گياهان بهره ببريد كه آب زيادي درون خون ذخيره مي‌كنند براي مثال گياه فوژر براي اين منظور مفيد است. اما اگر از وجود كنه‌ها رنج مي‌بريد هيچ گياهي نمي‌تواند به شما كمك كند و تنها تهويه مرتب درمان درد شماست.
5-      خز و برخي پارچه‌هاي رومبلي گازي از خانواده بنزن از خود متصاعد مي‌كنند كه سمي است اگر نمي‌خواهيد اين گازها را تنفس كنيد بهتر از گياه اسپاتيفيلوم بگيريد تا در عرض نصف روز هواي خانه كاملا تصفيه شود.
6-      اگر از مواد شوينده آمونياك را در خانه استفاده مي‌كنيد احتمال مبتلا شدن‌تان به ناراحتي‌هاي ريه بسيار زياد است. گياه «ازاله» نيازي به نور مستقيم ندارد و مي‌توانيد آن را در آشپزخانه، حمام و دست‌شويي قرار دهيد.
هم‌اكنون اگر به اين نتيجه رسيده‌ايد كه داشتن گل و گياه در منزل لازم و ضروري است مي‌توانيد به توصيه كارشناسان و دكوراتورها عمل كرده و براي هر اتاق گياهي مناسب آن را تهيه كنيد.
در ورودي و راهروها
ورودي خانه و راهروها به‌‌طور‌معمول محل پررفت و آمدي هستند به همين دليل توصيه مي‌شود از گذاشتن گياهان با برگ‌هاي سست و ضعيف در اين اماكن خودداري كنيد. برخي از گياهان نيز در برابر تغييرات دما يا جريان هوا ضعيف هستند و به راحتي از بين مي‌روند. پس پيش از خريد گلدان به فروشنده ذكر كنيد كه آن را براي ورودي خانه مي‌خواهيد يا گياهي قوي را به شما معرفي كند.
سالن پذيرايي و غذاخوري
گياهان قدبلند، با برگ‌هاي پهن كه به صورت گروهي در يك‌جا قرار بگيريد بسيار براي سالن مناسب‌اند. در كنار گلدان‌ها بزرگ، گلدان‌هاي كوچك و ظريف را نيز قرار دهيد تا نماي زيبايي به خانه شما دهند. گياهان معطر گلدار نيز كه نيازي به نور مستقيم ندارند براي سالن بسيار مناسب‌اند.
 آشپزخانه
در آشپزخانه بايد گياهاني قرار دهيد كه با تغييرات دمايي سازگار باشند. براي اين منظور مي‌توانيد گياهان تزئيني را در گلدان‌هاي كوچك و در نزديكي پنجره يا نورگير بگذاريد. گياهاني نظير رزماري، پونه يا سبزي‌ها از جمله بهترين گياهان براي فضاي آشپزخانه‌اند.
 حمام
فضاي حمام به‌‌طور‌معمول گرم و مرطوب است. اگر فضاي حمام شما نورگير خوبي دارد و روشن است مي‌توانيد از گياهان استوايي استفاده كنيد. اما اگر فضاي حمام‌تان چندان گرم و مرطوب نيست از گياهان ديگري كه به آن علاقه داريد نيز مي‌توانيد استفاده كنيد.
اتاق خواب
مراقب باشيد. عطر برخي گياهان به شدت خواب‌آورند. برخي نيز ايجاد آلرژي مي‌كنند. پس از قرار دادن اين‌گونه گياهان در اتاق خواب خودداري كنيد. به طور كل كارشناسان توصيه نمي‌كنند در اتاق خواب كودكان گلداني بگذاريد. اجازه بدهيد در محيط بيرون از اتاق‌شان جايي كه شما آنها را تحت كنترل خود داريد در ارتباط با گياهان قرار بگيريد.
يافته‌هاي اخير ناسا
چندي پيش سازمان جهاني بهداشت اعلام كرد سالانه يك ميليون و پانصد هزار نفر از آلودگي خانه جان مي‌بازند. بنزن، آمونياك، فورمالدهيد، مونواكسيدكربن ناشي از جوهر خودكار، شوفاژها، چسب، رنگ، شامپوهاي موكت، لاك ناخن و... منبع اين آلودگي هستند. آلودگي‌هاي داخل خانه مي‌توانند سبب سرفه، سردردهاي  ميگرني، التهاب ربه، اگزما يا حتي خستگي‌‌هاي جسمي شوند. محققان سازمان ناسا تاكنون بررسي‌هاي فراواني در رابطه با خاصيت آلودگي‌زايي گياهان انجام داده‌اند.
 آغاز اين تحقيقات به سال 1970 بازمي‌گردد. و پروفسور بيل ولورتون آمريكايي اولين كسي بود كه سعي كرد  عقيده خود را به اثباتا برساند. نظريه بيل ولورتون بسيار جالب بود و اكنون اين موضوع كاملا به اثبات رسيده كه گياهان مي‌توانند بين 20 تا 100 درصد آلودگي هوا را به خود جذب كرده و هوا را كاملا تصفيه كنند. محققان ناسا در ادامه تحقيقات خود دريافتند تمامي اجزايي يك گياه از جمله برگ‌ها، ساقه، ريشه و حتي ميكروارگانيسم‌هاي داخل خاك نيز به فرآيند تصفيه‌سازي هوا كمك مي‌كنند و اين بدان معني است كه تنها برگ‌هاي سبز تصفيه‌كننده هوا نيستند، تحقيقات در اين زمينه همچنان ادامه دارد.



برچسب: ،
ادامه مطلب

رئيس مركز مديريت بيماري‌هاي وزارت بهداشت اعلام كرد: 62 درصد بيماري‌هاي قلبي ناشي فشار خون بالا است. سال 2020 حدود 135 درصد ديگر رشد خواهد داشت.
محمد‌مهدي گويا، رئيس مركز مديريت بيماري‌هاي وزارت بهداشت، گفت: 18 درصد بيماري‌هاي قلبي بر اثر چربي خون بالا بروز مي‌كند وعامل 56 درصد سكته‌هاي قلبي و 18 درصد سكته‌هاي مغزي نيز چربي خون بالا است.
وي افزود: بيماري‌هاي قلبي و عروقي بيش‌ترين بار بيماري را در كشور به خود اختصاص مي‌دهد كه 85 درصد موارد بروز آن با اقدامات پيشگيرانه مانند ورزش، ترك سيگار، اصلاح تغذيه، كنترل فشار خون و چربي و كلسترول خون قابل كنترل است.
به گفته وي، 22 درصد بيماري‌هاي قلبي به علت كم تحركي، 22 درصد به علت مصرف سيگار، 13درصد كمبود مصرف ميوه و سبزي، 62 درصد به علت فشار خون بالا و 18 درصد ناشي از چربي خون بالاست.
گويا يادآور شد:‌ در ايران از هر 10 هزار نفر جمعيت يك نفر به علت بيماري قلبي و عروقي فوت مي‌كنند و سالانه حدود 70 هزار نفر به علت بيماري قلبي و عروقي جان خود را از دست مي‌دهند، سالانه حدود 215 هزار سال از عمر ايرانيان به علت بيماري‌ها از بين مي‌رود كه بخش مهمي از آن به علت بيماري‌هاي قلبي و عروقي است و به طور كلي 38 درصد كل مرگ‌ها در كشور به علت بيماري‌هاي قلبي و عروقي است.
رئيس مركز مديريت بيماري‌هاي وزارت بهداشت خاطرنشان كرد: چاقي و اضافه وزن يكي از عوامل خطر مهم بروز بيماري‌هاي قلبي است در كشور ما 43 درصد افراد بالاي 15 سال دچار اضافه وزن هستند، اين مسئله فقط در افراد پولدار و با درآمد بالا نيست و بلكه در بين فقرا و افراد كم درآمد بيش‌تر است. سيگار نيز كه علت ديگر بروز اين بيماري‌هاست بيش از 14درصد جمعيت كشور را معتاد كرده است. 69 درصد مردم نيز فعاليت بدني مناسب ندارند و در گروه پر خطر بيماري قلبي قرار مي‌گيرند.
وي گفت:‌ همه اين آمار در گروه بالاي 15 سال است و در گروه بالاي 25 سال نيز آماري كه در اختيار داريم نشان مي‌دهد كه 5/18 درصد فشار خون بالا دارند، ديابت نيز در 10 سال اخير رو به افزايش گذاشته است و از 9/5 درصد جمعيت اكنون 9/8 درصد جميت كشور را گرفتار كرده است.
رئيس مركز مديريت بيماري‌هاي وزارت بهداشت افزود: 3/56 درصد مردم نيز گرفتار كلسترول خون بالا هستند و از اين نظر در خطر بروز بيماري هاي قلبي و عروقي قرار دارند.
طاهره سماوات، رئيس اداره مبارزه با بيماري‌هاي متابوليك وزارت بهداشت نيز در اين نشست گفت: براي كنترل اين بيماري‌ها 2 اقدام مهم از سوي وزارت بهداشت انجام شده است يكي تشكيل كميته راهبردي كنترل بيماري‌هاي قلب و عروق در 9 استان كشور با حضور يك متخصص اپيدميولوژيك، يك نفر متخصص پزشكي اجتماعي و يك نفر جامعه‌شناس است كه هر كميته آن 3 زير كميته شامل تغذيه، دخانيات و فعاليت بدني دارند كه روش‌هاي كنترل اين بيماري را در استان خود دنبال مي‌كنند.
وي يادآور شد: اقدام ديگر ايجاد پايگاه‌هاي تندرستي است كه در آن افراد سالم مراجعه مي‌كنند و فشار خون، وزن، وضعيت توده بدن، تغذيه و تحرك آن‌ها بررسي مي‌شود، اگر در گروه پر خطر باشند به پزشك ارجاع مي‌شوند و گرنه براي آن‌ها كارت سلامت صادر مي‌شود، نخستين مركز آن در خيابان سردار جنگل تهران راه‌اندازي شده است، 3 مركز ديگر نيز از خرداد امسال در دانشگاه علوم پزشكي تهران، شهيد بهشتي و اصفهان راه‌اندازي شده و به زودي در 9 استان ديگر نيز مراكز مشابه با همكاري سازمان تربيت‌بدني و شهرداري راه‌اندازي مي‌شود.
به گفته سماوات، اقدام ديگر ثبت موارد سكته‌ قلبي در كشور و جمع‌آوري اطلاعات كشوري آن است كه نتايج آن در آينده اعلام مي‌شود.
وي افزود: كنترل بيماري‌هاي قلبي و عروقي به تنهايي از وزارت بهداشت ساخته نيست، زيرا عوامل متعددي در بروز آن دخيل است و همكاري آموزش و پرورش، صنايع، جهاد كشاورزي و به خصوص صدا و سيما در اين زمينه بسيار مفيد و لازم است.
وي ادامه داد: 3/27 درصد ميزان ناتواني‌هاي ناشي از بيماري‌ها در كشور به علت بروز بيماري‌هاي قلبي است، ميزان رشد سالانه اين بيماري‌ها قابل برآورد نيست اما از سال 50 تا 1365 ميزان بروز اين بيماري 2 برابر شد و 100 درصد رشد داشت، سازمان بهداشت جهاني نيز برآورد كه ميزان بروز اين بيماري‌ها تا سال 2020 حدود 135 درصد ديگر رشد خواهد داشت.




برچسب: ،
ادامه مطلب

برچسب: ،
ادامه مطلب

طبق تحقيقات سازمان جهاني بهداشت در هر ‌٨ ثانيه يك نفر در دنيا به علت استعمال دخانيات جان خود را از دست مي‌دهد.
نتايج تحقيقات حاكي از آن است چنانچه افراد در سنين نوجواني شروع به كشيدن سيگار كنند (بيش از ‌٧٠ درصد موارد سيگاري شدن در اين مرحله اتفاق مي‌افتد) و اگر مدت ‌٢٠ سال يا بيشتر به اين عمل ادامه بدهند بين ‌٢٠ تا ‌٢٥ سال زودتر از افرادي كه به هيچ‌ وجه در زندگي سيگار نكشيده‌اند، خواهند مرد.
تنها سرطان ريه يا بيماريهاي قلبي پيامدهاي استعمال دخانيات نيست بلكه مجموعه‌اي از مسايل و مشكلات بهداشتي در ارتباط با مصرف مواد دخاني وجود دارد كه مي‌تواند به لحاظ شرايط جسماني و مقاومت ايمني در افراد سيگاري بروز مي‌كند، كه برخي از آنها عبارتند از :
‌١- از دست دادن موها
با تضعيف سيستم ايمني افراد سيگاري در اثر مصرف مواد دخاني، بدن اين افراد مستعد ابتلا به انواع بيماريها از جمله "لوپوس اريتماتوز" مي‌شود كه اين بيماري مي‌تواند عامل از دست دادن موها، ايجاد زخم‌ در دهان، جوش‌هاي پوست روي صورت، سر و دست‌ها شود.
‌٢ - آب مرواريد (كاتاراكت)
افراد سيگاري ‌٤٠ درصد بيش از افراد ديگر در معرض ابتلا به آب مرواريد، كدر شدن عدسي چشم و ممانعت از عبور نور و در نهايت نابينايي هستند.
‌٣ - چين و چروك پوست
استعمال دخانيات باعث از بين بردن پروتئين‌هاي انعطاف دهنده پوست مي‌شود؛ همچنين باعث تحليل بردن ويتامين A و محدود كردن جريان خون در عروق پوست مي‌گردد. پوست افراد سيگاري خشك و داراي خطوط و چين خوردگي‌هاي ريزي در اطراف لبها و چشمهاست.
‌٤ - ضايعات شنوايي
افراد سيگاري ‌٣ برابر بيش از افراد غير سيگاري به عفونت گوش مياني دچار مي‌شوند.
‌٥ - سرطان پوست
افراد سيگاري ‌٢ برابر بيشتر از افراد غير سيگاري در معرض خطر ابتلا به نوعي سرطان پوست (پوسته پوسته شدن، برجستگي روي پوست) قرار دارند.
‌٦ - فساد دندانها
افراد سيگاري ‌٥/١ مرتبه بيشتر از افراد غير سيگاري در معرض خطر از دست دادن زودرس دندانها هستند.
‌٧ - پوكي استخوان
منواكسيد كربن يكي از اصلي‌ترين گازهاي سمي در خروجي اگزوز اتومبيل و دود سيگار است، ميل تركيبي اين گاز با خون بسيار بالاتر از اكسيژن است. اين گاز باعث كاهش قدرت عمل اكسيژن در خون افراد سيگاري حرفه‌اي تا ‌١٥ درصد مي‌شود. استخوان‌هاي افراد سيگاري تراكم خود را از دست داده و به راحتي شكسته مي‌شود همينطور زمان التيام يافتن و جوش خوردن آنها پس از شكستگي تا ‌٨٠ درصد افزايش پيدا مي‌كند.
‌٨ - بيماريهاي قلبي
بيماريهاي قلبي ـ عروقي ناشي از استعمال دخانيات بيش از ‌٦٠٠ هزار نفر را در سال در كشورهاي توسعه يافته از بين مي‌رود استعمال دخانيات باعث افزايش ضربان قلب، بالا رفتن فشار خون، افزايش خطر ابتلا به فشار خون بالا و گرفتگي عروق و نهايتا ايجاد حمله قلبي و سكته مي‌شود.
‌٩ - زخم معده
استعمال دخانيات مقاومت معده را در برابر باكتريها پايين مي‌آورد؛ همچنين باعث تضعيف معده در خنثي سازي اسيد معده و مقاومت در برابر آن بعد از غذا خوردن و بر جاي ماندن باقيمانده اسيد در معده و در نتيجه تخريب ديواره آن مي‌شود. زخم معده افراد سيگاري به سختي درمان مي‌شود و احتمالي بهبودي آن تا زماني كه فرد سيگاري اكثرا اندك است.
‌١٠- تغيير رنگ انگشتان
قطران موجود در دود سيگار در اثر استعمال مستمر دخانيات روي انگشتان و ناخنها جمع شده و باعث تغيير رنگ آنها به قهوه‌اي مايل به زرد مي‌شود.
‌١١ - سرطان رحم و سقط جنين
استعمال دخانيات در دوران بارداري مي‌تواند باعث افزايش خطر زايمان نوزاد با وزن كم و بروز مسايل بهداشتي در آينده شود. سقط جنين در مادران سيگاري ‌٢ تا ‌٣ برابر بيشتر است
‌١٢ - تغيير شكل دادن سلولهاي جنسي در مردان
استعمال دخانيات باعث كاهش تعداد اسپرم و كاهش جريان خون در آلت تناسلي مردان و ناتواني جنسي در اين افراد مي‌شود. ناباروري جنسي در مردان سيگاري نيز متداول‌تر از افراد غير سيگاري است.
‌١٣ - سرطان
بيش از ‌٤٠ عنصر سرطانزا در دود سيگار وجود دارد احتمال سرطان ريه ‌٢٢ مرتبه بيشتر از افراد غير سيگاري است. طبق تحقيقات بي شماري كه انجام شده است در صورت ادامه استعمال دخانيات توسط افراد سيگاري، احتمال مبتلا شدن آنها به انواع سرطان‌هاي ديگر از قبيل زبان، دهان، غدد، بزاق و حلق (‌٦ تا ‌٢٧ برابر)، سرطان بيني (‌٢ مرتبه بيشتر)، گلو (‌١٢ مرتبه)، مري (‌٨ تا ‌١٠ برابر)، حنجره (‌١٠ تا ‌١٨ برابر)، معده (‌٢ تا ‌٣ برابر)، كليه (‌٥ برابر)، آلت تناسلي مرد (‌٢ تا ‌٣ برابر)، لوزالمعده (‌٢ تا ‌٥ برابر) مقعد (‌٥ تا ‌٦ مرتبه) وجود دارد.

● سيگار و راه هاي ترك آن
مطمئن باشيد صحيح ترين مبارزه را در زندگي خود انجام ميدهـيد. در نهايت اگر ميخواهيد عادت ديگري را جايگزين كشيدن سيگار نماييد دقت كنيد كه كار بدتر از بد نشود!

افراد سيگاري مي گوينـد كه هـيـچ چيزي لذت بخش تر از كشيدن يك نخ سيگار بعد از يك روز خسته كننده نيست. با اينحال اكثر آنها بزرگترين آروزي خود را پايان دادن به اين عادت زننده شان ميدانند. در آمريكا سالانه حدود ٤٠٠ هزار نفر بدليل امراض ناشــي از مصرف سيگار جان خود را از دست ميـدهنـد. استـعمال دخانيات خطر ابتلا به سرطان ريه را تا حـد بـسيـار زيـادي افزايش ميدهد.

شما سيگاري هستيـد؟ آيا تـا بـه حال سـعـي در تـرك آن كرده ايد؟ آيا سعي و تلاش شما بي نتيجه مانده اسـت؟ روشهاي زير بشما كمك زيادي در ترك كردن سيگار بصورت دائمي خواهد نمود.

● تصميم جدي براي ترك
اولين فكري كه ممكن است به ذهن شـما خـطـور نمايد اين است : چرا بايد تركش كنم؟ براي شروع بايد سلامتي خود را مد نظر داشته باشيد. ترك سيگار، بـلافاصله باعث كاهـش احتمال ابتلا به انواع سرطان ميگردد. اين نيز واقعيتي محسوب ميشود كه سيـگاريهـاي سابق نسبت به كسانيكه كماكان سيگار ميكشند از سلامتي بيشتري برخـوردانـد. بـه علاوه ديگر دود سيگار اطرافيان شما را آزرده خاطر نخواهد كرد.
سپس نوبت به برطرف شدن مسائلي ديگر مي رسد. نـفس شما ديگر بوي بد نخواهد داد، حس ذائقه شما بازگشته و همه چيز خوشمزه تر خواهد شد و به اين فكر كنيد كه با ترك سيگار تا چه اندازه در پول خود صرفه جويي ميكنيد. اگر روزي يك پاكت ميكشيد، در سال حدود ٢٠٠ هزار تومان دود مي كنيد در حـالي كه ميتوانـيد اين پول را به مصارف بهتري برسانيد.

مسئله مهمي كه بايد بخاطر داشته باشيد اين است كه تنها زماني ميتوانـيد سيگار را ترك كنيد كه آمادگي آن را داشته باشيد. بخاطر ديگران يا دلايلي كه زياد بـرايتان اهميت ندارد، اقدام به ترك آن نكنيد. فقط براي خودتان اين كـار را انـجام دهيـد. ايـن تنها روشي است كه قطعا شما را موفق خواهد كرد.

● طي مراحل
از آنجايي كه سيگار يكي از مشكلترين عادتهايي است كه ميتوان كنار گذاشت، در اين قسمت چندين روش براي مجهز تر نمودن تلاش و كوشش شما براي رسيدن بـه هـدف ارائه شده است.

● تاريخي براي شروع تنظيم كنيد
بعد از اين تصميم به ترك سيگار گرفتيد، لازم است تاريخي را براي شروع در نظر بگيريد. قصور در اين كار خيلي راحت ميتواند باعث ترغيب شما در به تاخير انداختن تـرك سيگار تا مدتي نامعلوم گردد. همچنين بايد ببينيد كه آيا ميخواهيد به يكباره آن را كنـار بگذاريد و يا به تدريج. البته معمولا بهتر است كه به يكباره اين كار را انجام دهيد. اگر به كشيدن حتي يكي دو نخ سيگار ادامه دهيد، بازهم ممكن است مانند گذشته در دام بيفتيد.

● عهد ببنديد
اگر چه اين عمل جنبه قـانوني ندارد، اما با بستن يك قرارداد ميتوانيد به كارتان رسميت ببخشيد. اين پيمان را با يكي از دوستان يا يكي از اعضاي خـانـواده خـود بسته و به هر كسيكه ميشناسيد اعلام كنيد كه قصد ترك سيگار را داريد تا غرورتان شمـا را در راهـي كه ميرويد ثابت قدم نگاه دارد. بعلاوه ميتوانيد اقدام بنصب تابلوي “لطفا سيگار نكشيد" در خانه، محل كار يا اتومبيل خود نماييد تا ديگران را از تعهد خود آگاه نگاه داريد.

● طلب ياري نماييد
چرا از ديگران براي رنگ كردن خانه و يا اثباب كشي درخواست كمك ميكنيم؟ چون وقتي بار مسؤليتي را با دوستان تقسيم مي نماييم راحت تر مي توانيم از عهده اش برآييم. وقتي همزمان با دوستتان سعي در ترك سيگار ميكنيد، ميتوانيد انگيزه يكديگر را تجديد نموده و در لحظات سخت با هم صحبت كنيد. نقل و انتقال تجربيات به همديگر اثرات بسيار سودمندي دربر خواهد داشت. در روش ديگر براي برخي افراد مفيد واقع شده اند : طب سوزني و هيپنوتيزم. اين روشها روي جسم و ذهن عمل نموده و باعث مقاوت بدن در برابر نيكوتين مي گردند. ميزان اثر بخشي از شخصي به شخصي ديگر متفاوت است.

● رخت و لباس دخانيات را از تن بيرون كنيد
نگهداري سيگار در منزل احتمال مراجعه به آن را افزايش مي دهد. هـر چـيـز مـربــوط بـه دخانيات مانند زيرسيگاري، فندك و سيگار را دور انـداخـتـه و از آنـــچــه كـه با استـعـمـال دخانيات مربوط ميشود خود را رهايي دهيد.

● عادت ديگري را جايگزين نماييد
سيگار كشيدن يك عادت است. كاري كه شمـا بـراي آرام كـردن اعـصاب يا مشغول نگاه داشتن خود به صورت ناخودآگاه انجام مي دهيد. لازم اسـت عـادت ديـگـري را جـايگزين كشيدن سيگار نماييد. براي مثال مي تـوانـيـد آدامـس بـجـويـد، آب نـبـات بخوريد و يا از سبزيجات استفاده كنيد. گذشته از اين،سعي كنيد ميل و كشش خود را به كشيدن سيگار با انجام برخي اعمال بي ضرر و وقت گير جايگزين كرده و از بـيـن بـبريد. هرگاه هوس كشيدن كرديد، يك ليوان پر آب بخوريد تا ميلتان فروكش كند. هدف اين است كه كمي فاصله انداخته تا رغبت شما براي مصرف سيگار مرتفع شود.

● رويه زندگي خود را تغيير دهيد
ترك سيگار آغاز جديدي براي شما بشمار آمده و بايد عادتهاي خود را مطابق با آن تغيير دهيـد. اگـر به همراه چاي صبحانه عادت به كشيدن سيگار داشتيد، بجاي آن آب پرتقال يا شير موز بخوريد. اگر در بين وقت استراحت كلاس دانشگاه، با دوست خود مبادرت به كشيدن سيگار مي نـمـوديـد، مـن بـعـد از اين با افراد غيـر سـيگاري و در محيطهايي كه سيگار كشيدن در آنجا ممنوع است، وقت استراحت خود را بگذرانيد. عادتهايي جديد و سالمتر براي خود درنظر بگيريد.

● از اماكني كه سيگار كشيدن در آنها رواج دارد دوري كنيد
حتما لازم نيست همه دوستان سيگاري خود را كـنار گـذاشته و با آنها قطع رابطه كنيد، اما سعي نماييد در محلهايي كه معمولاي افـراد سيگاري رفـت و آمـد داشته و استعمال دخانيات در آنجا رايج است رفت و آمد نكنيد. در قسمتـهاي سيـگار مـمـنـوع رستـورانهـا بنشينيد. رعايت اين مسئله در مراحل ابتدايي ترك بسيار پر اهميت است. دور ماندن از وسوسه كشيدن سيگار كمك شايان در به هدف رسيدن شما خواهد نمود.

● از محصولات طبي كمك بگيريد
دنيــاي پزشـكـي از ايـن موضـوع كامـلا آگـاه است كه ترك سيگار مشكل تر است از آن چيزي است كه گفته ميشود. بنابراين محصولات زيادي براي از بين بـردن اين عـادت بـد توليد شده است. در وحله اول آدامس نيكوتيني ساختـه شد كه نه تـنـها بـاعث مشـغـول نگاه داشتن دهان شما ميگردد، بلكه مقدار اندكي نيكوتين براي ارضاي بدن وارد سيستم فرد مينمايد. بطور مشابه، برچسبهاي نيكوتيني وجود دارند كه باعـث مقاومت بدن در برابر نـيـكـوتـين هنـگـام نـكشيدن سيگار ميشونـد. و در انـتـها داروهايي مانند “زايبن" باعث از بين رفتن ميل و رغبت شما به كشيدن سيگار ميگردند. در هرحال پيش از بكاربردن هر كدام از اين محصولات با پزشك خود مشورت كنيد.

● مقاوم باشيد
همان گونـه كـه قـبـلا نيز گفته شد، ترك سيگار بسيار دشوار است. قطعا دچار وسوسه كشيدن سيگار خواهيد شد و موانع بسـياري در سـر راهتان قرار خواهد گرفت ولي بايد پايداري نموده و هيچگاه دلسرد نگرديد. اين يك مسابقه دوي سرعت نـبـوده بـلـكـه دوي استقامت است؛ بايد جنگنده باشيد.

● هر روز برايتان آسانتر خواهد شد
با اينكه ميگويند برندگان هيچگاه ميدان را ترك نمي كنند و ترك كننده گان هرگز برنده نخواهند شد،

● به خودتان پاداش دهيد
ترك سيگار گامي بلند در زندگي محسوب شـده و بايد بهميـن مناسبت همانند اتفاقات مهم ديگر جشني برپا كرد. با پولـي كـه قـرار بــود صرف خريداري سيگار و يا توتون گردد، اكنون مي تـوانـيـد بـا آن چـيـزي بـخـريـد كـه بـرايتان لذت بخش باشد مانند يك تلويزيون پلاسماي زيبا. به اين وسيله يك مزيت محسوس ترك سيگار را دريافته و براي ادامه كـار مصمم تر خواهيد شد.

● از سيگار متنفر شويد
براي اينگه ديگر هيـچـگاه سـراغ سيگار نرويد، ديواري از تنفر و انزجار نسبت به آن پيش خود ترسيم كنيد تا همواره مـانع رغـبت شـما بـه مصرف سيگار گردد. يك روش مناسب اين است كه هميشه شيشه كوچكي كه داخلش چـند تـه سـيگـار وجود دارد به همراه خود داشته باشيد و هرگاه هوس سيگار كشيدن به سرتان زد، در شيـشه را باز كرده و داخلش را بوكنيد، بوي تعفن و زننده آن قـطـعـا شـما را از كاري كه مي خواهـيـد انـجـام دهيد منصرف خواهد كرد.

● مچ بند ببنديد
اين يك روش روانشـنـاسـانـه اسـت. هميشه مچ بند به دستتان بيندازيد. هرگاه ميل به سيگار پيدا كرديد، آنرا محكم بپيچانيد تا كمي احساس درد به شما دست بدهد. بعد از زماني كوتاه مغز شما احساس درد را جايگزين هوس كشيدن سيگار نموده و ميل شما از بين خواهد رفت.

● ورزش كنيد
تمرينات ورزشي قطعا به شما كمك خواهد نمود چراكه فعاليت زياد باعث مـشغـول نـگاه داشتن ريه ها و از بين بردن ميل به سيگار مي گردد. از لـحـاظ جـسـماني هم احساس بهتري خواهيد يافت. اين احساس به عنوان يادآوري كننده خوبي براي مـزايـاي سيگاري نبودن به شما خدمت خواهد كرد.

● برنامه غذايي منظمي داشته باشيد
سعي كنيد از وعده هاي غذايي مناسبي استفاده نموده و در ساعات منظمي اقدام به خوردن غذا نمايـيـد. بـا داشتن رژيم غذايي مناسب و مناسب آسانتر ميتوانيد سيگار را ترك نموده و درعين حال از سلامتي بيشتري برخوردار خواهيد گشت. مزيت ديگر برنامه غذايي منظم جلوگيري از پرخوري و در نـتـيـجه اضـافـه وزن اسـت، مشكلي كه در اغلب كسانيكه قبلا سيگاري بوده اند ديده ميشود.

● مراحل را آهسته طي كنيد
واژه “هميشه" كلمه اي وحشت آور است چراكه اشاره به آن دارد كه مابـقي عـمـر خـود را بايد به همين منوال و بدون هيچ انحرافي طي نماييد. كاري كه بايد انـجـام دهـيـد ايـن است كه روز به روز پيش رويد؛ با اهداف دراز مدت خود را هراسـان نـكنـيـد. امـروز سخت تلاش ميكنيد كه سيگار نكشيد. فردا نيز دوباره به همين ترتيب.

● رهايي از مصرف سيگار
وقتي كار تمام شد و به نتيجه رسيد، هيچ دليلي مثبتي براي آغاز مجدد وجـود نـدارد و آن چه كه هست دلايل منفي ميباشد. بعلاوه هـيچـكس جـز خـودتان نمي تواند شما را مجبور به ترك نمايد. مطمئن باشيد صحيح ترين مبارزه را در زندگي خود انجام ميدهـيد. در نهايت اگر ميخواهيد عادت ديگري را جايگزين كشيدن سيگار نماييد دقت كنيد كه كار بد تر از بد نشود!
تاثير زيانبار استنشاق دود سيگار محيطي بر افراد سالم
به نقل از يونايتدپرس مارگرت دبليو گربيس از بيمارستان دانشگاهي ژنو و ۱۱ همكارش علائم تنفسي را در ۱۶۶۱ نفر كه د رطول ۱۱ سال گذشته هرگز سيگار نكشيده بودند بررسي كردند.
نتايج بررسي اين افراد غيرسيگاري در مورد اثرات وجود دود سيگار در محيط نشان داد كه قرار گرفتن در معرض دود سيگار ديگران با بروز علائم تنفسي در آنها همراه است.
اين پژوهشگران گفتند كه افراد دچار تحريك‌پذيري مجاري تنفسي كه مداوما د رمعرض دود سيگار دست دوم هستندبه خصوص در معرض خطر بيماري مزمن تنفسي زودرس هستند.
به گفته گربيس در گروهي از اين افراد كه در طول سال‌ها دچار علائم تحريك‌پذيري بيش از حد مجاري تنفسي بودند، رابطه‌اي ميان علائم خس‌خس سينه، سرفه و تنگ نفس و برونشيت مزمن وجود داشت‌، اما تنها در مورد تنگ‌‌نفس و اسنشاق دود سيگار محيطي اين رابطه از لحاظ آماري قابل‌توجه بود.
نتايج اين تحقيق در شماره نوامبر نشريه American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine منتشر شده است.

ترك سيگار براي فرزندان مادران سيگاري سخت‌تر است
محققان مي‌گويند، ترك سيگار براي افرادي كه مادرانشان در دوران بارداري آنها سيگار مي‌كشيده‌اند دشوارتر است.
به گزارش يونايتدپرس از دورهام، “ادوارد لوين" استاد روان شناسي زيستي در “مركز پزشكي دانشگاه دوك" گفت: آسيبي كه سيگار كشيدن در دوران جنيني به فرد مي‌رساند بسيار بيشتر از زايمان زودهنگام و يا كم بودن وزن نوزاد در هنگام تولد است.
دورهام گفت، سيگار كشيدن در دوران بارداري تغييراتي در رشد مغز نوزاد ايجاد مي‌كند كه مي‌تواند تا پايان عمر ادامه يابد.
دانشمندان “مركز تحقيقات بر روي نيكوتين و ترك سيگار دوك" اعلام كردند زنان باردار بايد سيگار را كنار بگذارند تا جنين آنها در معرض نيكوتين قرار نگيرد و بايد اين كار را بدون استفاده از فراورده‌هاي حاوي نيكوتين مانند برچسب‌هاي پوستي و يا آدامس ترك سيگار كه بازهم براي جنين خطر دارد، انجام دهند.
لوين گفت: هرچند ميزان استعمال دخانيات در آمريكا در حال كاهش است، اما حدود يك چهارم آمريكايي‌ها مادراني دارند كه در دوران بارداري سيگار مي‌كشيده‌اند.
وي افزود: مطالعات قبلي نشان داده است احتمال مرگ ناگهاني در دوران نوزادي، اختلال كمبود توجه - بيش فعالي، چاقي و حتي استعمال دخانيات تا پايان عمر در فرزندان اينگونه مادران بيشتر است.
اين مطالعه در نشريه اينترنتي مجله “داروشناسي، بيوشيمي و رفتار" (‪ (Pharmacology, Biochemistry and Behavior‬چاپ شده است.

سيگار كشيدن والدين بر جنسيت جنين تاثير دارد
محققان دريافته اند والديني كه سيگار مي كشند ، موجب مي شوند كه جنين در صورت پسر بودن از بين برود و احتمال دختر شدن جنين افزايش يابد و جنين دختر نيز در صورت تولد ۲ برابر بيشتر در معرض سرطان قرار مي گيرد.
به نقل از ديلي تلگراف ، اين موضوع بين سالهاي ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۳ بر روي بيش از ۹۰۰۰خانم باردار بررسي شده است.
نتايج بررسي ها نشان مي دهد مادراني كه در طول دوران بارداري سيگار مي كشيده اند ، يك سوم كمتر از بقيه داراي فرزند پسر مي شوند.
نكته ديگر اينكه چنانچه علاوه بر مادر پدر نيز سيگار بكشد احتمال پسر شدن جنين تا ۵۰ درصد كاهش مي يابد و اين ناشي از حساسيت بيشتر جنين پسر نسبت به تاثيرات مخرب سيگار است و در مواردي نيز كه جنين اين والدين پسر باشد ، احتمال سقط به مراتب افزايش مي يابد.
كارشناسان معتقدند علت اين امر نيز تاثير مواد شيميايي موجود در نيكوتين بر كروموزومهاي مردانه اسپرم و تخريب آنها است.
به همين دليل اگر فرزند پسر مي خواهيد اصلا سيگار نكشيد و اگر فرزند دختر سالم هم مي خواهيد سيگار نكشيد، زيرا در صورت دختر شدن جنين احتمال سرطان و ضعيف شدن سيستم بدني او افزايش مي يابد.

سيگار كشيدن در دوران بارداري با بروز مشكلات رواني ارتباط دارد
به گفته محققان: مشكلات سلامت رواني مانند اختلالات اضطراب و افسردگي در زنانيكه در دوران بارداري خود سيگار مي‌كشند شايع است و يكي از علل سيگار كشيدن آنها نيز مي‌تواند همين امر باشد.
دكتر “رني دي. گودوين" به پايگاه سرويس خبرهاي بهداشتي اينترنتي گفت، با توجه به دهها سال تلاشي كه براي وادار كردن زنان به نكشيدن سيگار در دوران بارداري انجام شده است، مشاهده ادامه اين مشكل بسيار آزاردهنده است.
وي افزود، ميزان بالاي افسردگي در ميان زنان باردار معتاد به نيكوتين مي‌تواند نشانه ديگري از وجود اين مشكل در ميان اين زنان باشد.
گودوين و همكارانش در “دانشگاه كلمبيا" واقع در نيويورك اطلاعات ناشي از مصاحبه با يك هزار و ‪ ۵۱۶‬زني را كه در مطالعه‌اي در زمينه استفاده از الكل شركت كرده بودند، مورد تجزيه و تحليل قرار دادند.
تمام اين زنان در سال گذشته باردار بودند.
گروه محققان در مجله “زايمان و بيماري زنان" نوشتند، در مجموع ‪۲۲‬ درصد زنان مورد مطالعه گزارش دادند كه سيگار مي‌كشيدند و ‪ ۱۲‬درصد آنها را مي‌شد در رده زنان معتاد به نيكوتين قرار داد.
در اين مطالعه ديده شد كه يك اختلال رواني مانند افسردگي و يا اختلال ترس كه در ‪ ۵۷‬درصد از زنان معتاد به نيكوتين ديده مي‌شد، تقريبا در نيمي از زنان سيگاري يعني ‪ ۴۵‬درصد آنها نيز مشاهده مي‌شد.
گودوين گفت، متخصصين سلامت كه روي زنان باردار سيگاري كار مي‌كنند، بايد بدانند كه افسردگي و تشويش مي‌تواند بزرگترين موانع بيماران آنان براي ترك سيگار باشد.
وي نتيجه گرفت، براي اين قبيل افراد استفاده از برخي روشهاي درمان رواني مانند رفتار درماني و يا درمان حمايتي بعلاوه يك برنامه متوقف كردن استعمال دخانيات مي‌تواند به مراتب بهتر از يك برچسب ساده پوستي نيكوتين به درمان بيمار كمك كند.
مشروح اين مطالعه در شماره آوريل ‪ ،۲۰۰۷‬مجله" زايمان و بيماري‌هاي زنان" منتشر شده است.

ارتباط كشيدن سيگار با كاهش بينايي چشم
روزنامه “استار" چاپ مالزي نوشت : كشيدن سيگار موجب تسريع در روند كاهش بينايي افراد در سنين بالا مي‌شود.
اين روزنامه درشماره چهارشنبه خود به‌نقل از رويترز افزود : افراد سيگاري در حدود چهار برابر ديگران درمعرض مواجهه باكاهش شديد ديد ناشي از افزايش سن هستند.
براساس اين گزارش، گروه محققين دانشگاه سيدني استراليا به سرپرستي دكتر “جنيفر تن" با تحقيقات اخير خود صحت اين ادعا را اثبات كرده‌اند.
در اين تحقيقات كه مدت ده سال به طول انجاميده است تعداد دو هزار و ‪۴۵۴ نفر از شهروندان استراليا با حداقل سن ‪ ۴۹سال مورد آزمايش و بررسي قرار گرفتند.
در بررسي‌هاي انجام شده توسط محققين استراليايي اثبات شده است كه افراد سيگاري نه‌تنها چهاربرابر افرادي كه تاكنون سيگار نكشيده‌اند درمعرض مواجهه با افت شديد بينايي هستند، بلكه آنان پنج سال زودتر ازديگر افراد بامساله كاهش بينايي بر اثر افزايش سن مواجه خواهند شد.
دراين تحقيقات همچنين اثبات شده كه افراد سيگاري به ‌مراتب بيشتر ازافراد ديگر با خطر ابتلاي به بيماري “تحليل شبكيه" در سنين بالاتر مواجه‌اند.
“تحليل شبكيه" يا Macular degeneration بيماري است كه موجب از بين رفتن سلولهاي شبكيه در قسمت مركزي آن شده و در نتيجه، تيزبيني و ديد مركزي فرد را تحت تاثير قرار مي دهد.
 

برچسب: ،
ادامه مطلب

 نكات مهم براي داشتن ناخنهاي سالم و جذاب
۱) از رژيم غـذايي متـعــادل كــه شــامــل مقادير فراوان از ميوه ها و سبزيجات تازه، حبوبات و گوشت ميباشد اســتفاده كنيد.
۲) هــنـگـام انـجام وظـايف خـانه به ويــژه شستن ظرفها از دستكش استفاده كنيد.
۳) ناخن را با برس ويژه تميز كنيد مخصوصا پس از كار با مواد كثيف.
۴) براي سوهان كشيدن ناخنهايتان از سوهانهاي نرم و ظريف استفاده كرده و هـيچگاه ناخنها را در دو جهت سوهان نكشيد. ناخن هـا را تنها از سـمـت گوشـه به سمت مركز ناخن در يك جهت سوهان بكشيد.
۵) از ناخنها استفاده ابزاري نكنيد مثلا از آنها براي بيرون آوردن منگنه استفاده نكنيد.
۶) ناخنها را خشك و تميز نگاه داريد اين كار كمك ميكند تا باكتريها و قارچها روي ناخنها تجمع پيدا نكنند.
۷) اگر ناخنهاي پايتان ضخيم بوده و كوتاه كردن آنها دشوار است آنها را بمدت ۵ الي ۱۰ دقيقه درون مخلوط آب و نمك گرم(يك قاشق چاي خوري نمك در نيم ليتر آب) فرو ببريد. اين كار باعث نرم شدن آنها ميگردد.
۸) ناخنها را براي دارا بودن حداكثر استحكام بـايد بـطور مستقيم كوتاه كرده و اندكي در گوشه ها گرد شوند.
۹) هيچگاه كوتيكول ناخن را جدا نسازيد چون اين كار باعث ايجاد عفونت ميگردد.
۱۰) از جويدن ناخنها خودداري كنيد.
۱۱) صـابون و مواد شوينده قوي سبب خشكي و ترك برداشتن ناخنها مي گردند. بـراي شستن دستها از صابونهاي ملايم استفاده كنيد.
۱۲) بيش از يكبار در هفته از لاك برها استفـاده نـكنـيـد زيـرا آنـها بـاعـث خشـكي ناخن ميگردند. در صورت استفاده از آنها از لاك برهاي فاقد استون استفاده كنيد.
۱۳) پيش از باغباني ناخنهاي خود را در صابون فرو ببريد اين كار سبب ميشود كثـافـات به زير ناخنها نفوذ نكنند.
۱۴) پس از سوهان كشيدن ناخن هـا، آنهـا را براي چنـد دقيـقه درون آب گرم صابون دار ماساژ دهيد تا چربي ناخنها گرفته شود.
۱۵) يك تا سه ماه از سال به ناخنهاي خود استراحت دهيد و هيچ گـونه لاك و يـا نـاخـن مصنوعي بكار نبريد تا ناخنها مجددا سلامتي خود را بازيابند.
۱۶) آب و مايعات فراوان بنوشيد.
۱۷) براي داشتن ناخنهاي سلامت مصرف روزانه ۲.۵ ميـلي گـرم بـيوتـيـن (غيـر از زنـان باردار) و غذاهاي حاوي بيوتين مانند تخم مرغ و جگر بسيار مفيد ميباشد.
۱۸) هر روز دستان و ناخن هاي خود را با مواد مرطوب كننده مرطوب كنيد. همــچنين از غذاهاي سرشار از سولفور و سيليكون مانند گل كلم و ماهي استفتده كنيد.
۱۹) آب هويج تازه بنوشيد چون سرشار از كلسيم و فسفر بوده و در استحكام ناخنـهـا بسيار مفيد ميباشد.
۲۰) براق كننده لب براي نرم كردن ناخنها بسيار موثر ميباشد.
۲۱) از لاك بر پيش از لاك زدن نيز استفاده كنيد زيرا با زدودن چربي ناخن آن را براي قرار گرفتن بهتر لاك آماده ميسازد.
۲۲) بـراي زدودن لكهاي ايجاد شده توسط گرد و غبار و باكتريها و يا لاكها مـي تـوانـيـد از مـخلوط ۱۰ قسـمت آب و يـك قسـمت سفـيد كنــنده خانگي استفاده كرده و لكها را پاك كنيد.
۲۳) پس از لاك زدن حتما از براق كننده لاك (برق ناخن) استفاده كنيد زيرا باعث ميشود ناخن ها در برابر شكنندگي مقاوم تر شوند. همچـنين بـراق كنـنـده را بـدون لاك نـيــز به ناخنهاي خود بزنيد زيرا با اين كار رطوبت ناخنها حفظ ميگردد.
 

برچسب: ،
ادامه مطلب

 

   

خطر اصلي درمان نكردن افسردگي، خودكشي است. معمولا درمان افسردگي در مدت 8 تا 12 هفته يا كمتر باعث بهبودي شما مي‌شود.

هنگامي كه پزشكان درباره افسردگي بحث مي‌كنند، هدف آنها معالجه بيماريي است كه "افسردگي عمده" (major depression) ناميده مي‌شود.
هنگامي مي‌گوييم فردي به بيماري افسردگي مبتلا مي‌شود، كه علائمي مانند آنچه در پايين به آنها اشاره خواهد شد، را تقريبا در هر روز، در تمام طول روز، براي دو هفته يا بيشتر داشته باشد.
اگر شما افسرده‌ايد، ممكن است سر درد، درد‌هاي مبهم يا حاد يا مشكلات گوارشي و جنسي داشته باشيد. افراد سالمندتر مبتلا به افسردگي ممكن است احساس سردرگمي يا مشكلاتي در تفهيم خواسته هاي ساده خود داشته باشند.
علائم افسردگي
از جمله علائم بيماري افسردگي مي‌توان به اين موارد اشاره كرد:
داشتن احساس غم واندوه،نااميدي و گريه‌هاي مكرر.
از دست دادن علاقه يا خوشايند بودن چيزهايي كه ازآن لذت مي‌بريد(شامل مسائل جنسي)
احساس گناه، درماندگي يا بي ارزشي
به مرگ فكر كردن يا خودكشي.
خواب بيش از حد، يا مشكل در به خواب رفتن.
از دست دادن اشتها و كاهش يا افزايش وزن به طور ناخواسته.
احساس خستگي زياد در تمام مدت.
اشكال در تمركز و تصميم گيري.
داشتن دردهاي مبهم يا حاد و بهتر نشدن آنها با درمان‌هاي معمول.
احساس بي‌قراري، عصبانيت و دلخوري زود هنگام.
علت افسردگي چيست؟
به نظر مي‌رسد كه افسردگي علاوه بر دلايل ارثي، به تغييرات مواد شيميايي در مغز مربوط باشد كه ارتباط بين سلولهاي عصبي را با يكديگر دچار اشكال مي‌كند.
افسردگي مي‌تواند با دغدغه‌ها و رويدادهاي زندگي شما ارتباط داشته باشد، از قبيل مرگ كسي كه دوستش داريد، طلاق يا از دست دادن كار.
خوردن برخي از داروها، زياده روي در مصرف داروها يا ابتلا به بيماريهاي ديگر هم مي‌تواند علت افسردگي باشد.
"دچار شدن به افسردگي به دليل ضعف شخصيت، تنبلي يا بي‌ارادگي نيست."
افسردگي چطور تشخيص داده مي‌شود؟
اگر شما علائم فوق را داريد، حتما به پزشك مراجعه كنيد، قطعا مي‌توانيد از او كمك بگيريد. از پزشك خود انتظار نداشته باشيد كه فقط با نگاه كردن به شما به افسردگي شما پي ببرد.
هرچه سريعتر درمان شما پيگيري شود، زودتر از افسردگي بهبود خواهيد يافت.
اولين بار كه شما در مورد احساس خود با پزشك سخن مي‌گوييد، ممكن است او از شما سوالاتي درباره نشانه‌هاي آن، سلامت شما، وسابقه مشكلات سلامت در خانواده‌تان بپرسد. همچنين پزشك ممكن است شما را مورد معاينه جسمي قرار دهد يا آزمايش‌هاي ديگري را براي شما درخواست كند.
درمان افسردگي چگونه است؟
افسردگي را مي‌توان هم با دارو، و هم با مشاوره يا هر دو درمان كرد.
داروهاي ضدافسردگي: داروهاي بسياري را مي‌توان براي درمان افسردگي مورد استفاده قرار داد.
اين داروها "ضد افسردگي" (antidepressant) ناميده مي‌شوند. آنها عدم تعادل شيميايي در مغز را كه باعث افسردگي مي‌شود، اصلاح مي‌كنند.
تاثيرداروهاثي ضد افسردگي‌ بر هر فردي متفاوت است. بنابراين حتي اگر يك دارو بر بيماري شما تاثيري نداشته باشد، ممكن است داروي ضدافسردگي ديگر بر شما موثر باشد.
ممكن است يك هفته بعد از شروع مصرف داروها بهبودي را احساس كنيد.
اما احتمالا تاثيرات كامل دارو را تا 8 تا 12 هفته بعد از شروع مصرف آن نخواهيد ديد.
در هفته اول مصرف دارو ممكن است عوارض جانبي آن در شما ظاهر شود. اما ميزان اين عوارض جاني بعد از هفته دوم مصرف دارو به شدت كاهش مي‌يابد.
تا كي به دارو نياز خواهم داشت؟
مدت زمان نيازتان به مصرف دارو به ميزان افسردگي شما بستگي دارد. ممكن است دكتر از شما بخواهد داروها را براي 4تا 6 ماه يا بيشتر مصرف كنيد. شما نياز داريد به مدت زمان كافي دارو مصرف كنيد تا احتمال عود افسردگي شما كاهش پيدا كند. در اين زمينه حتما با پزشك خود مشورت كنيد.
روان درماني چيست؟
در روان درماني ممكن است شما با يك پزشك خانوادگي، يك روانپزشك يا روان‌درمانگر درباره شرايط زندگي‌تان صحبت كنيد.
ممكن است موضوع بحث شما با اين درمان‌گران در مورد افكار و عقايد يا روابط خانوادگي‌تان باشد. يا ممكن است بر رفتاري‌هاي‌تان متمركز شويد، و اينكه اين رفتارها چگونه بر زندگي شما اثر مي‌گذارد و چگونه مي توانيد آنها را تغيير دهيد.
معمولا روان‌درماني براي مدت معيني مثلا بين 8 تا20 جلسه انجام مي‌شود.
آيا لازم است بستري شوم؟
معمولا با مراجعه به پزشك مي‌توانيد افسردگي را درمان كنيد. اگر شما عارضه پزشكي ديگري داريد بر روي درمان تاثير دارد، يا اگر خطر خودكشي در شما بالا باشد نياز به درمان در بيمارستان داريد.
كي افسردگي به پايان مي‌رسد؟
درمان افسردگي ممكن است براي هفته‌ها، ماه‌ها، يا حتي سال‌ها به طول انجامد.
خطر اصلي درمان نكردن افسردگي، خودكشي است. معمولا درمان افسردگي در مدت 8 تا 12 هفته يا كمتر باعث بهبودي شما مي‌شود.
گذر از افسردگي
براي گذر از يك دوره افسردگي به اين نكات توجه داشته باشيد:
تند نرويد، از خودتان انتظار زياد نداشته باشيد. هر كاري را به صورت طبيعي انجام دهيد. برنامه‌اي واقع گرايانه تنظيم كنيد.
به افكارمنفي كه ممكن است در شما وجود داشته باشد،‌ اعتنا نكنيد. افكاري از قبيل مقصر دانستن خود يا انتظارات غلط. اين فكر بخشي از افسردگي است. اينها افكاريست كه افسردگي شما را تشديد مي‌كند.
خودرا با فعاليت‌هايي در گير كنيد كه حس خوبي در شما ايجاد مي‌كند يا احساس موفقيت را در شما به وجود مي‌آورد.
زماني كه افسرده‌ايد تصميم‌گيري‌هاي عمده درباره زندگي خود دوري كنيد، اگر ضروري است كه تصميم بزرگي بگيريد از كسي كه به او اعتماد داريد كمك بخواهيد.
اجتناب از مواد روانگردان غيرمجاز. اين مواد سبب افسردگي شديد مي‌شوند و تداخل‌هاي خطرناكي با داروي ضد افسردگي تجويزشده براي شما دارند.
به نظر مي‌رسد كه فعاليت جسمي باعث بروز واكنش‌هاي شيميايي در بدن مي‌شود كه ممكن است وضع رواني شما بهبود يابد.
ورزش كردن 4تا6 بار در هفته، هر بار حدود 30 دقيقه، هدف خوبي است.اما كمترين فعاليت جسمي هم مي‌تواند مفيد باشد.
اميدواري خود را حفظ كنيد. برطرف‌شدن كامل افسردگي شما نياز به گذر زمان خواهد داشت.
خودكشي
افرادي كه افسردگي دارند بعضي وقت‌ها به فكر خودكشي مي‌افتند.
اين فكر بخشي از افسردگي است.اگر شما به آزار رساندن خود فكر مي‌كنيد، به پزشك خود، دوستانتان، خانواده خود يا به مراكز محلي مشاوره مقابله با خودكشي، مراجعه كنيد.
فورا درخواست كمك كنيد. خبر خوش اين است كه پزشكان مي‌توانند به شما كمك كنند و افسردگي شما قابل درمان است.
چرا بايد افسردگي را درمان كرد؟
درمان زودرس كمك مي‌كند از بدتر شدن افسردگي يا مزمن و مداوم‌شدن آن جلوگيري شود.
فكر كردن به خودكشي در بين افراد افسرده رايج است. اگر شما براي افسردگي‌تان درمان دريافت نكنيد، خطر خودكشي افزايش پيدا مي‌كند. درمان موفقيت‌آميز افسردگي، ‌افكار خودكشي را برطرف خواهد كرد.
درمان مي‌تواند به بازگشت شما به حالت طبيعي و لذت بردن از زندگي كمك كند.
درمان مي‌تواند به جلوگيري از بازگشت افسردگي كمك كند.

 

برچسب: ،
ادامه مطلب

بيماري رواني چيست؟

اختلالات رواني شامل طيف گسترده اي از نشانه هاي رفتاري و روان شناختي مي باشد كه توانايي فرد را در

كنارآمدن با مشكلات روزمره زندگي كاهش مي دهد. اين رفتارها به گونه اي است كه براي فرد رنج و ناسازگاري بسيارايجاد مي كند و از ديد اطرافيان، نامعقول و غيرقابل درك مي باشد و براي آنها ايجاد ناراحتي مي كند. ضمن اينكه رفتار اين بيماران در پاره اي از موارد به گونه اي است كه از معيارهاي اخلاقي و هنجارها عدول مي كند.
ويژگي هاي بيماري

۱- تغييرات غيرطبيعي روان فرد يعني در تفكر، عاطفه، حافظه، ادراك و قضاوت فرد كه از رفتار و گفتار او شناخته مي شود.
۲- اين تغييرات باعث ناراحتي و رنج خود فرد و اطرافيان او مي شود.
۳- اين تغييرات و ناراحتي هاي حاصل از آن باعث اختلال در فعاليت هاي روزمره شغلي، تحصيلي، فردي و ارتباط با ديگران مي شود.
بنابراين وقتي گفته مي شود فردي دچار بيماري رواني شده است كه او نشانه هايي از بيماري داشته باشد كه شديد باشد، طولاني يا تكراري باشد و باعث مزاحمت و رنج خود و ديگران شود و اختلاف در فعاليت هاي روزانه وي ايجاد نمايد. لازم به يادآوري است كه بين واكنش هاي رواني در دو حالت سلامتي و بيماري، حالتي نيز وجود دارد كه به نام مشكل رواني ناميده مي شود. در اين حالت فرد نه سالم است و نه همه نشانه هاي بيماري را دارد. حالتي خفيف است يا بعضي از نشانه هاي رواني را دارد. در اين گونه موارد يك مشاوره يا راهنمايي ساده كمك بزرگي به حل آنها مي كند. اين مشكلات مي تواند فردي، خانوادگي، شغلي يا اجتماعي باشد.
نشانه هاي بيمار

نشانه هاي بيماري هاي ر واني به سه دسته تقسيم مي شود :

 ۱- اختلال در كاركردهاي بدني، ۲- اختلال در كاركردهاي رواني و ۳- اختلال در فعاليت ها و ساير كاركردها تقسيم مي شود.
۱- اختلاف در كاركرد بدني
الف) اختلال در خواب: فرد به خواب نمي رود. گاه مي نشيند و گاه در رختخواب دراز مي كشد و نگران است كه چرا خوابش نمي برد، گاه نيمه شب بيدار مي شود و مجدداً به خواب نمي رود و گاه به ندرت سرتاسر شب را با بي خوابي طي مي كند و صبح هم سر حال نيست. هر يك از اين ناراحتي ها ممكن است به تنهايي يا با يكديگر وجود داشته باشد. از ديگر نشانه هاي اختلال خواب، ديدن كابوس، حرف زدن و يا راه رفتن درخواب است.
ب) اشتها و مصرف غذا: فرد اشتها ندارد و كمتر از حد معمول مي خورد يا اينكه اشتها دارد و از خوردن غذا لذت نمي برد او همچنين كاهش وزن پيدا مي كند. پرخوري نيز گاه،رواني و بيمارگونه است.
۲- اختلال در كاركرد رواني:الف) رفتار: رفتارهاي فرد باعث ناراحتي افراد خانواده و ديگران شده و يا آنها را در شرايط بسيار سختي قرار مي دهد. رفتار فرد ممكن است براي خود يا ديگران ناخوشايند، وسواسي يا خطرآفرين باشد. ممكن است رفتاري پرتحرك، بيقرار يا بي هدف داشته باشد و ديگران را بدون دليل كتك زده و يا اذيت و آزار نمايد. لجبازي، بهانه گيري، پرخاشگري، عصبانيت و پرتاب كردن اشياء از ديگر نشانه هاي شايع مشكلات و اختلالات رواني و عاطفي در افراد مبتلا به بيماري است. گاه ممكن است فرد خيلي گرفته، گوشه گير، خجالتي و آرام باشد، هيچ نوع فعاليتي از خود نشان ندهد و ساعت ها در نقطه اي بنشيند يا دراز بكشد.
ب) تكلم و تفكر: بيمار يا بيش از اندازه صحبت مي كند، يا صحبت هايش غيرضروري است يا خيلي كم حرف مي زند و گاه اصلاً حرف نمي زند. گاه كلام بي ربط بوده و فهميده نمي شود. زماني نيز صحبت هاي خاص و اعتقادات نادرستي را كه مورد تأييد ديگران نيست طرح مي كند. كسي او را جادو كرده است، هر غذايي كه به او داده مي شود مسموم است، اين اعتقادات محكم و نادرست كه مورد تأييد اطرافيانم نيست «هذيان» نام دارد.
ج) هيجانات: فرد ممكن است در رابطه با شرايط خاص به شكلي غير طبيعي يا افراطي هيجاني شود، بي مورد يا افراطي بخندد، گريه كند يا عصباني شود، گاه عاطفه نامناسب دارد و يا هيچ نوع عاطفه مناسبي در جاي خود از خود نشان نمي دهد. مثلاً در جمع مثل مجسمه يك جا نشسته، مي خندد يا گريه مي كند، بدون اينكه دليل مشخصي داشته باشد. غمگيني، افسردگي، سرخوشي، ترس و اضطراب بدون دليل و طولاني نيز ممكن است ديده شود.
د) ادراك: فرد ممكن است در فهم تحريكاتي كه از حواس پنج گانه اش دريافت مي شود، دچار اختلال شود، آنها را نادرست يا با سوء تعبير دريافت دارد. او مي تواند چيزهايي را ببيند كه وجود ندارد و يا صداهايي را مي تواند بشنود كه از جايي نمي آيند و چيزهايي را روي پوست خود احساس كند كه وجود ندارد (توهم). شنيدن صدايي كه او را صدا مي كند و يا به او دستور مي دهد يا به وي توهين مي كند در بيماران رواني شديد زياد ديده مي شود (توهم شنوايي).
ه) حافظه: فرد حافظه اش را از دست داده و وقايع را فراموش مي نمايد. در اين حالت آن چيزي را كه چند دقيقه پيش ديده يا شنيده و يا عمل كرده است فراموش مي كند. او به ياد نمي آورد كه پول، لباس يا ساير وسايل خود را در كجا گذاشته است (حافظه نزديك) نمي تواند به ياد بياورد كه در چند روز گذشته با چه كساني رفت و آمد داشته و يا چند هفته پيش چه كساني را ديده است. ممكن است حافظه دورش از دست داده و نتواند به ياد بياورد كه حتي اسم بچه هايش چيست و خواهر و برادرش در كجا زندگي مي كنند. گاه فرد راه معمولي را گم مي كند.
و) هوش و ذكاوت: در بعضي بيماري هاي رواني هوش و توان تصميم گري دچار اختلال مي شود و مهارت هاي استدلالي فرد كاهش مي يابد. در كارهاي روزمره دچار اشتباهات زيادي مي شود. قادر به انجام محاسبات ساده رياضي يا يادگيري جديد نيست و مثل افراد كودن و خنگ عمل مي كند.
ز) سطح هوشياري: در بعضي اختلالات رواني كه بيشتر ناشي از ضايعات عضوي مغز است، سطح هوشياري بيمار كاهش مي يابد. فرد در شناخت اطرافيان دچار اشكال مي شود و از نظر تشخيص افراد، زمان و مكان اختلال پيدا مي كند.
۳- اختلال در فعاليت ها و ساير كاركردها
الف) فعاليت هاي فردي:  فرد به نيازهاي بدني و بهداشتي خود توجهي نمي كند، خود را نمي شويد، حمام نمي رود و سر و صورت خود را مرتب نمي كند و غذا نمي خورد، گاه ديده مي شود كه در حالت شديد فرد پابرهنه راه مي رود و بيجا لخت مي شود.
ب) فعاليت هاي اجتماعي: بيمار با خانواده، دوستان و اطرافيان رفتاري نادرست يا غريب پيدا مي كند، به ديگران توهين، فحاشي، اذيت و آزار و حمله مي كند. در بين جمع به شكلي نامناسب عمل مي كند كه باعث تعجب ديگران و مغشوش شدن جمع و جلسه مي شود. گاه ممكن است آنچنان بي پروا عمل كند كه باعث ناراحتي يا خنده و تمسخر ديگران شود. به هم خوردن ساختار، ارتباط و مديريت خانواده نيز شيوع زيادي دارد.
به محض مواجه شدن با حملات فوق سعي كنيد سريعاً به مراكز مشاوره و فوريت هاي روانپزشكي رجوع كنيد، چرا كه بسياري از بيماري هاي رواني در بدو پيدايش قابل پيشگيري و درمان هستند.

برچسب: ،
ادامه مطلب

انگ زدايي از بيماران؛ دغدغه اي كه نبايد فراموش شود

 
  اگر بگوييم بيماران رواني در كشور ما، بيش از هر جاي ديگر دنيا مظلومند، شايد چندان اغراق نكرده باشيم. حس عمومي مردم ما نسبت به بيماران مبتلا به اختلالات رواني آميخته اي از ترس و نفرت و تمسخر است. آنها كه بيماري در خانه دارند يا در آسايشگاه، از وجودش شرمنده اند و آنها كه بيماري را در اطراف خود مي بينند، جز با لبخندي آميخته از تمسخر و ترحم با او برخورد نمي كنند.
سرنوشت بيمار چيست؟ گاهي در انزوا مي ماند و گاهي بدون حمايت و درمان، درگير با هيولاي بيماري و برچسب هايي كه هيچگاه پاك شدني نيستند، به حال خود رها مي شود.
دكتر سپيده اميدواري، روانپزشك و استاديار پژوهشكده علوم بهداشتي جهاد دانشگاهي دانشگاه تهران در مورد اثرات برچسب زدن به اين بيماران مي گويد: اگر به طور كلي بخواهيم به اثرات برچسب زدن و انگ زدن اشاره كنيم، مي بينيم كه اين عوامل از مهمترين موانع پيشرفت مراقبت هاي سلامت روان و تضمين كيفيت زندگي مناسب براي مبتلايان به اين بيماري هاست؛ به طوري كه نگرش مردم و ديدگاه هاي برچسب زننده بر پذيرش تشخيص روان پزشكي و همكاري درماني از سوي بيمار و همچنين سياست گذاري ارائه كنندگان مراقبت هاي بهداشتي تاثير مي گذارد.
وي با اشاره به اينكه نگرش مردم در سراسر جهان نسبت به اين بيماران تبعيض آميز است، ادامه مي دهد: اين نگرش هاي منفي متاسفانه محدود به عامه مردم نيست، بلكه افراد تحصيل كرده نيز در اين امر با آنها شريكند.
به نظر مي رسد در تمامي فرهنگ ها و جوامع حتي در مواردي كه ظاهرا شناخت و درك مردم از اختلالات رواني و علل مربوط به آن نسبتا بالاست، همچنان تصويري از اين نگرش هاي برچسب زننده، و تمايل به فاصله گرفتن از بيماران وجود دارد.
دكتر اميدواري در اين باره مي گويد: اين اثرات منفي مي توانند باعث كاهش اعتماد به نفس بيماران، عدم مراجعه آنها براي درمان، دير كرد مراجعه، عدم مصرف دارو و... شوند. وي با بيان اينكه سازمان جهاني بهداشت و انجمن جهاني روان پزشكي دستورالعملي را براي رفع انگ زدن طراحي كردند، مي گويد: در اين راستا اقدامات مختلفي در كشورهاي مختلف انجام شده اما در كشور ما هنوز هيچ گونه سياستي در مورد برچسب زدايي از اين بيماران ندارد.
فقر دانش
مردم از هرچه نمي شناسند مي ترسند. بيماري هاي رواني هم يكي از آنهاست. مطالعات مختلف بر روي ميزان دانش مردم كشورهاي پيشرفته از اين بيماري ها نشان مي دهد كه حداكثر نيمي از آنها دانش متوسطي در مورد بيماري هاي رواني دارند؛ دانشي از اين جنس كه مثلا داروهايي كه براي اين بيماران تجويز مي شوند، اعتياد آورند. در مورد ابتلا به اين بيماري ها نيز، 27درصد مردم نسبت به اينكه حداقل يك بار در طول زندگي دچار اختلال رواني شدند، جواب مثبت داده اند؛ ولي نكته جالب اين است كه 50درصد آنها براي درمان اختلالشان به هيچ مركز درماني مراجعه نكردند.
عدم مراجعه به روانپزشك تنها به علت ترس از طرد شدن نيست بلكه بسياري از اين بيماران به دليل عدم آگاهي از نوع بيماري به متخصصين دير مراجعه مي كنند.
دكتر پرويز مظاهري، دبير علمي انجمن روان پزشكان ايران در اين باره مي گويد: متاسفانه اغلب بيماران مبتلا به اختلالات روان تني مثل خود بيمار انگاري، وقتي به چندين متخصص ديگر مراجعه كرده و نتيجه اي از درمان نمي گيرند، در نهايت و در عين ناچاري به روان پزشك مراجعه مي كنند. مراجعه به ساير تخصص ها نيز باعث مي شود در مشاهدات پاراكلينيكي و آزمايش ها هيچ نشانه اي از بيماري جسمي ديده نشود.
وي با اشاره به اينكه بيش از 50 درصد بيماران روانپزشكي به ساير تخصص ها مراجعه مي كنند، ادامه مي دهد : به كرات ديده شده كه اين متخصصين خود اقدام به درمان بيماران مي كنند و براي آنها داروهاي آرام بخش تجويز مي كنند. اين كار سبب مي شود كه بيماري نه تنها درمان نشود بلكه تا مدت ها خاموش و مخفي بماند و سير بدتري داشته باشد.
رسانه ها، آفرينندگان نگرش منفي
يكي از منابع مهم براي تغيير نگرش مردم در هر جامعه اي رسانه ها هستند. در اين ميان رسانه هاي غيرمكتوب، مانند راديو و تلويزيون مخاطبان بيشتر و طبيعتا تاثير بيشتري دارند. اما گاهي برنامه هاي اين رسانه ها حامل پيام هايي است كه دست اندر كاران توليد آنها، نسبت به اين پيام ها آگاهي لازم را ندارند و مشكل از همين جا شروع مي شود.
دكتر مظاهري در اين باره مي گويد: در بسياري از فيلم ها و سريال هاي تلويزيوني از كلمه ديوانه يا تيمارستان يا بيمار رواني استفاده مي كنند. كلمه تيمارستان در گذشته مورد استفاده بود ولي هنوز هم در اثر بي توجهي و عدم آگاهي بعضي از سازندگان از اين واژه ها استفاده مي شود.
دكتر اميدواري نيز در مورد نقش مخرب رسانه ها در رابطه با بيماران مبتلا به اختلالات رواني مي گويد: متاسفانه صدا و سيما در بيشتر موارد فقط به توليد برنامه هاي علمي و رسمي در مورد يك بيماري اكتفا مي كنند، در حاليكه تمامي برنامه ها حتي برنامه هاي طنز بايد در اين مورد جنبه آموزشي و مثبت داشته باشند. درحالي كه رسانه ها در بسياري اوقات عملا آموزش دهنده خشونت، كتك زدن و سوء رفتار رواني مثل توهين، تحقير و تمسخر هستند.
وي ادامه مي دهد: گاهي ممكن است رسانه ها به ما اين طور پاسخ دهند كه آنها آينه جامعه هستند و بايد به نمايش اينگونه جلوه هاي منفي و رفتاري بپردازند. اين ديدگاه باعث مي شود بيننده با ديدن اينگونه تصاوير نه تنها احساس انزجار نكند بلكه احساس او احساس لذت و تاييد است.
از ذهن زيبا تا نرگس
دكتر اميدواري با اشاره به اينكه فيلم سينمايي ذهن زيبا تصوير زندگي يك فرد مبتلا به اختلال رواني را به بهترين و هنرمندانه ترين شكل نشان داده است، مي گويد: اين فيلم يك نمايش واقعي و موفق است كه همه جنبه هاي مثبت و منفي زندگي يك بيمار مبتلا به بيماري اسكيزوفرني را نشان مي دهد اما وقتي بيننده اين فيلم را مي بيند نسبت به بيماران رواني نه تنها احساس انزجار نمي كند، بلكه احساس او احساس همدردي با كسي است كه مي تواند حتي وقتي جايزه نوبل را مي گيرد، دچار توهم بينايي شود.
اما اين صحنه ها چقدر در فيلم ها و سريال هايي كه مسلما در كشور ما مخاطبان زيادي دارند وجود دارد؟ سريال تلويزيوني نرگس را به خاطر مي آوريد.
بازيگر نقش بهروز دچار توهم بيماري ايدز مي شود و اين توهم همراه با سرگيجه ها و خونريزي هاي مكرر بيني است. پزشك نيز روي او تشخيص توهم مي گذارد و اينكه او اصلا مبتلا به ايدز نيست.
اما اين موضوع تا چه حد مصداق علمي دارد؟ و آيا نشان دادن بيماري توهم به اين شكل توسط يك روانپزشك در اين سريال تاييد شده است؟ دكتر اميدواري با اشاره به اين مساله مي گويد: چهره اي كه عموما از بيماران مبتلا به اختلالات رواني نشان داده مي شود، اين است كه فردي بي هدف راه مي رود، با خودش حرف مي زند، حركات تكراري و عجيب و غريب در مي آورد و ... بين اين ساخته ها و واقعيت هيچ شباهتي وجود ندارد.
وقتي سازنده فيلم اين بيماران را به اين صورت و در حالي كه بيشتر آنها مبتلا به اختلالات خلقي و اضطرابي هستند، نشان مي دهد، باعث مي شود براي بيننده، يك بيمار مبتلا به اختلال روان مساوي با چنين آدمي باشد و وقتي اين تصاوير و كليشه هاي تكراري تعميم پيدا مي كنند، سبب مي شود اكثريت قريب به اتفاق بيماراني كه داراي اين علايم نيستند، متحمل نگرش هاي منفي مردم و همچنين بسياري از محروميت ها و تبعيض ها شوند.
فقر مشاوره
قضيه برچسب زدن نه تنها در مورد بيماران صحت دارد بلكه در مورد كساني كه با اين بيماران برخورد دارند، از جمله درمانگران آنها و روان پزشكان نيز ديده مي شود.
دكتر اميدواري ضمن بيان اين مطلب مي گويد: رسانه ها در بيشتر برنامه ها حتي با ساختار بيمارستان ها و مطب هاي مخصوص اين بيماران هم آشنايي ندارند و فضاي اينگونه مكان ها در بعضي برنامه ها به گونه اي طراحي شده كه اصلا در آن امنيت وجود ندارد و يك بيمار به راحتي مي تواند فرار كند يا دزديده شود.
به عنوان مثال در يكي از سريال هاي تلويزيوني كه دو سال پيش از ماه رمضان پخش شد، عده اي تصميم به ربودن يك بيمار از بيمارستان رواني را داشتند، در حالي كه در هيچ كدام از بيمارستان هاي استاندارد رواني اينطور نيست كه بيمار اتاق يك نفره داشته باشد و هيچ ناظر پزشكي در آن مكان حضور نداشته باشد.
وي ادامه مي دهد: اين نشان مي دهد كه حتي يك ناظر پزشك وجود ندارد كه حداقل استاندارد يك بيمارستان يا مطب در اين برنامه ها رعايت شود يا اگر هم وجود داشته باشد حضور او بيشتر جنبه صوري دارد تا علمي. همچنين در مردم اين تصور به وجود مي آيد كه اين بيمارستان ها فاقد امنيت لازم هستند.
با روان پزشكان كه صحبت مي كنيد، مي گويند بسياري از بيماران رواني در نتيجه همين اطلاع رساني و فرهنگ سازي هاي غير علمي توسط كارفرمايان از محيط كار اخراج شده و شغل خود را براي هميشه از دست داده اند.
حتي هنگامي كه با مسوولان هم در مورد بيماري رواني سخن به ميان مي آيد، گمان مي كنند كه بيماري رواني يك بيماري لوكس و فانتزي است كه در مقايسه با بيماري هاي ديگر از اولويت برخوردار نيست.
حتي زماني كه برخي از اين بيماران بهبود نسبي يافته اند به دليل فقدان حمايت از طرف جامعه، زندگي در آسايشگاه را به بازگشت به دنياي بيروني و واقعي ترجيح مي دهند. با همه اين اوصاف، هنوز هم نمي توان گفت بيماران رواني در كشور ما، بيش از هرجاي ديگر دنيا مظلومند؟


برچسب: ،
ادامه مطلب

برچسب: ،
ادامه مطلب

   

از فعاليت‌هايي كه در مدرسه انجام داده و چيزهايي كه ياد گرفته است سؤال كنيد.
همشهري: والدين مي‌توانند نقش مهمي را در زندگي فرزندانشان به‌ويژه در پيشبرد و افزايش مهارت‌ها، سطح آموزش و موفقيت شغلي او در آينده ايفا كنند.
اما چگونه و چه اقدامات و فعاليت‌هايي را والدين بايد انجام دهند تا بتوانند چنين تأثيري داشته باشند، مقاله زير به اين سؤال پاسخ داده است.

والدين براي افزايش موفقيت فرزندان‌شان اقدامات زير را بايد انجام دهند:

از فعاليت‌هايي كه در مدرسه انجام داده و چيزهايي كه ياد گرفته است سؤال كنيد:

اگر جواب دقيقي نداد، سؤال جزئي‌تري بپرسيد مثلاً امروز در كلاس رياضي چه كاري انجام داديد و چه چيز جديدي ياد گرفتيد؟ معمولاً بچه‌ها اگر علاقه شما را به شنيدن صحبت‌هايشان ببينند به شما جواب كامل و مثبتي خواهند داد.حتي اگر او چيز بامزه‌اي راجع به مدرسه گفت به او روي خوش نشان دهيد و او را تشويق كنيد تا بيشتر راجع به مدرسه صحبت كند.

همواره او را ستايش كنيد و به او اجازه دهيد:

وقتي فرزندتان سخت‌كوشي مي‌كند و نمره خوبي يا موفقيتي را به دست مي‌آورد خوشحالي خود را به او نشان دهيد و بگوييد كه به او افتخار مي‌كنيد. به او درمواقع مقتضي پاداش دهيد و همواره مشوق او باشيد.اگر فرزند شما با وجود تلاشي كه انجام داده موفقيت خوبي كسب نكرد به او برچسب نامناسب نزنيد؛ بچه‌هايي كه برچسب كودن و كم‌هوش مي‌خورند معمولاً به همين شيوه هم عمل خواهند كرد.

از انجام تكاليفش اطمينان حاصل كنيد:

از او بخواهيد وقتي تكاليفش تمام شد آن را به شما نشان دهد.همواره انجام تكاليف را به او گوشزد كنيد اين قضيه به او كمك مي‌كند تا اهميت انجام تكاليف را درك كند.

در خانه محل آرام و مناسبي را براي مطالعه فرزندانتان اختصاص دهيد:

موقع درس خواندن او تلويزيون و ساير لوازم صوتي را خاموش نگه داريد. از رفت‌وآمدهاي غيرضروري كه به مطالعه و پيشرفت فرزندتان ضربه مي‌زند خودداري كنيد.

محدوديت‌هايي را براي تماشاي تلويزيون او اعمال كنيد:

مطالعات نشان مي‌دهد كه دانش‌آموزاني كه زياد تلويزيون تماشا مي‌كنند نمرات كمتري دريافت مي‌كنند. به جاي تماشاي تلويزيون او را تشويق كنيد اول تكاليفش را انجام دهد يا حتي جدولي را با ساير اعضاي خانواده حل كند. اجازه ندهيد كه بيشتر از يك تا 2 ساعت در روز تلويزيون تماشا كند، علاوه براين، بر تماشاي برنامه‌هاي تلويزيوني او نظارت كنيد.

فرزندتان را تشويق به مطالعه كنيد:

همواره كتاب، مجله و روزنامه‌هاي مختلف در منزل داشته باشيد، لازم نيست پول زيادي را در اين زمينه صرف كنيد بلكه مي‌توانيد از كتابخانه محل قرض بگيريد. از فرزندتان بپرسيد به چه مطالبي علاقه دارد و كتاب‌ها و مجلات مورد علاقه او را تهيه‌ كنيد. يكي از بهترين راهها براي تشويق فرزندتان به مطالعه اين است كه او مطالعه كردن شما را ببيند.

در خانه انضباط و قوانين ساده اعمال كنيد:

قوانين ساده و قابل فهمي را تنظيم كنيد. به او بگوييد در صورتي كه از اين قوانين تخطي كند با تنبيه روبه‌رو خواهد شد. وقتي فرزندتان در امور خانه به شما كمك مي‌كند يا تلاش دارد به ساير اعضاي خانواده كمك كند او را ستايش كنيد. برقراري انضباط صحيح در خانه به بچه كنترل بر رفتار خود و احترام به حقوق ديگران را ياد مي‌دهد.

در برابر مشكلات انضباطي او واكنش نشان دهيد:

اگر فرزندتان به طور خشونت‌آميزي رفتار كرد يا خارج از كنترل شد او را در حد معقول و با تنبيه‌هاي مناسب مانند اخم كردن،كم كردن پول توجيبي و ...تنبيه كنيد. در صورتي كه اين راهكارها سودمند واقع نشد از مشاوران و افراد با تجربه كمك بگيريد.

ارزش‌هاي مناسب را به فرزندتان تعليم دهيد:

هر خانواده‌اي ارزش‌هاي شخصي، مذهبي و فرهنگي خود را دارد اما با اين حساب ارزش‌هاي ديگري هم وجود دارد كه متعلق به همگان است مانند درستكار بودن، احترام به ديگران، مهربان بودن و ... اين ارزش‌ها را در فرزندتان دروني كنيد.

از تعطيلات سال به خوبي براي افزايش يادگيري فرزندتان استفاده كنيد:

يادگيري در فرزندتان نبايد با پايان سال تحصيلي به اتمام برسد. بعضي از فعاليت‌هاي كم‌هزينه وجود دارد كه همراه با فرزندتان مي‌توانيد انجام دهيد. براي مثال بازديد و آشنايي با مكان‌هاي فرهنگي و آموزشي به فرزندتان در يادگيري و علاقه‌مندي به آموزش و تحصيل مي‌تواند سودمند واقع شود. رفتن به اين مكان‌ها توصيه مي‌شود:
موزه‌ها
كتابخانه‌ها
جشنواره‌هاي فرهنگي و هنري
نمايشگاه‌ها و ...

با معلم فرزندتان همواره تماس داشته باشيد:

با او راجع به عادت‌هاي درس‌ خواندن فرزندتان، علايق ويژه او و مشكلاتي كه مي‌تواند بر يادگيري او تأثير داشته باشد صحبت كنيد. حتي شما مي‌توانيد راجع به اتفاقات ناگواري (مثل مرگ عزيزان و ...) كه بر درس خواندن و مطالعه او تأثير داشته است با معلم‌شان صحبت كنيد. اين امر باعث مي‌شود تا معلم‌اش او را بهتر درك كند.

همواره از معلم فرزندتان راجع به عملكرد او سؤال كنيد:

براي مثال بپرسيد كه فرزند من در كلاس چگونه رفتار مي‌كند؟ آيا دچار مشكل رفتاري است؟ نحوه پيشرفت او در درس‌هايش چگونه است؟ و ...

برچسب: ،
ادامه مطلب

برچسب: ،
ادامه مطلب

يكي از صفات پسنديده ي هماهنگ با سرشت آدميان "راستگويي" است. هر انساني بالقوه مايل است راست بگويد و همچنين سخناني را كه از ديگران مي شنود راست تلقي كند.دروغ گفتن ، انحراف از صراط مستقيم و فطرت انساني و مخالف وجدان اخلاقي است. بدبختانه اين مرض خطرناك ، مخصوص بزرگسالان نيست، بچه هاي كوچك نيز به اين ناهنجاري دچار مي شوند و از كودكي به دروغگويي عادت مي كنند و گاهي چنان به اين عادت ناپسند انس مي گيرند كه از دروغ گفتن لذت مي برند و از اين كه ديگران را با گفته هاي نادرست و غير واقعي خود جذب كنند، مسرور مي شوند . پدران و مادران و مربيان عزيز بايد بدانند كه دروغگويي ناخوشي خطرناكي است كه ممكن است از دوران كودكي بروز كند و فرد تا پايان عمر به آن مبتلا باشد.


علل دروغگويي و راه جلوگيري از آن

1- يكي از علل دروغگويي فرزندان ، تحميل تكاليف سنگين به آنها و داشتن توقع بيش از طاقت كودكان است كه آنان را به راه دروغگويي مي كشاند و اين عادت ناپسند را در آنان ايجاد مي كند. رسول اكرم (ص) در اين باره مي فرمايند:

اگر آنچه كه كودك در قوه و قدرت داشته و انجام داده است، از او قبول كنيد و آنچه را كه انجام آن براي او سنگين و طاقت فرساست از او نخواهيد، فرزند دروغگو و بدبين بار نمي آيد .

بنابراين لازم است پدر و مادر و مربيان در مقام كارها ، قدرت و نيروي عادت كودكان را در نظر بگيرند و چيزي كه مطابق طاقت و توان آنهاست ، بر آنها تحميل نكنند. چون كودك از رنجش مربي و اين كه مربي ، او را تنبل و نالايق بشناسد ، واهمه دارد . لذا وقتي از انجام كار فوق طاقت خود عاجز ماند، ناچار براي حفظ شخصيت خويش به دروغ پناه مي برد و در اثر تكرار، دروغگو مي شود.

2- يكي ديگر از عوامل رواني كه باعث دروغ گفتن كودك مي شود ، احساس تحقير است . كودكي كه مورد تحقير و اهانت واقع شده و به شخصيتش ضربه وارد آمده است ، تلاش مي كند تا از هر راهي كه مي تواند ، خود را نشان بدهد؛ كاري كند كه اعضاي خانواده و احياناً كسان ديگر، به وي توجه كنند و او را به حساب بياورند. بنابراين از فرصت هاي گوناگون استفاده مي كند تا منظور خود را عملي سازد. يكي از كارهاي خطرناكي كه اين قبيل كودكان به آن دست مي زنند، دروغگويي است . كودكي كه در خانواده عملاً مورد تحقير و بي اعتنايي بوده و روزگار خود را با محروميت گذرانده است ، بزرگترين لذتش خودنمايي و جلب توجه ديگران است . او با راستگويي و بيان حقايق واقعي هرگز قادر نيست افكار ديگران را متوجه خود كرده و اعضاي خانواده را به خويش جلب كند. ناچار دروغ مي گويد و گاهي دروغ هاي بزرگ و وحشت زا و هيجان آورمي گويد ، دروغي كه تا چند دقيقه همه را متوجه او كرده و خانواده را به جوش و خروش وا مي دارد. مثلاً ، با وحشت و اضطراب ساختگي مي دود و فرياد مي زند : " مغازه آتش گرفت " يا خواهرم رفت زير ماشين ! " .

موقعي كه افراد خانواده با نگراني و وحشت مي دوند كه خود را به محل حادثه برسانند، كودك دروغگو لذت مي برد و شادمان مي شود ، لذت مي برد از اين كه آن صحنه را به وجود آورده و منشاء اين همه هيجان و جنبش شده و اعضاي خانواده را مسخره كرده و اهانت هاي گذشته آنان را تلافي كرده است .

مسلماً روش نادرست والدين ومربيان ، كودك را به دروغگويي وا مي دارد ؛ بنابراين كساني كه مي خواهند فرزندان خود را به نيكي پرورش دهند و آنان را راستگو تربيت كنند، بايد از اول به طرزي صحيح وعاقلانه به شخصيت آنان احترام بگذارند و از تحقير و اهانت آنها كه منشاء انحراف و طغيان است بپرهيزند.

3- يكي ديگر از علل دروغگويي اطفال ، ترس از مجازات است . مثلاً موقعي كه به كودك بگويند: شيشه اتاق را تو شكسته اي؟ اگر كودك بداند كه اعتراف او مجازات سختي را به دنبال خواهد داشت غريزه ي حفظ خود ، او را وا مي دارد كه به دروغ بگويد: " من نشكسته ام " . كودك چون خود را در مقابل تنبيه طاقت فرساي والدين ناتوان مي بيند، براي حفظ خود چاره اي ندارد جز آنكه به دروغ پناه ببرد و گناه خود را انكار كند. بديهي است هر قدر ترس از مجازات بيشتر باشد، اصرار كودك در دروغ بيشتر خواهد بود.

درمان اين قبيل دروغگويي ها ملايمت و مهرباني والدين در تربيت فرزندان است. اگر والدين فرزندان خود را با اصول مهر و مؤدت پرورش دهند، اگر خانواده كانون عطوفت و رأفت باشد، اگر والدين انصاف داشته باشند و به وظايف خود در مورد فرزندان توجه كنند، بچه ها در برابر تخلفات خود دروغ نمي گويند.

يكي از مهمترين عوامل پرورش راستگويي در كودكان ، محيط خانواده است جايي كه پدران ومادران راستگو هستند و پيرامون دروغ و خلاف حقيقت نمي گردند، كودك طبعاً به راه درستي مي رود و راستگو بارمي آيد. برعكس ،جايي كه پدران و مادران خود دروغ مي گويند و به اين خوي ناپسند عادت دارند، قطعاً كودك نيز دروغگو مي شود. در چنين خانواده اي ايجاد شرايط رواني براي جلوگيري از دروغگويي بي اثر است . محيط زندگي مهمترين و بزرگترين عامل سازنده شخصيت كودك است و با هيچ يك از عوامل رواني قابل مقايسه نيست . كودك بدون توجه و اراده ، با محيطي كه در آن زندگي مي كند منطبق مي شود و آنچه مي بيند و مي شنود ، در فكر او نقش مي بندد.

وقتي مرد يا زن بدون عنوان پدري يا مادري دروغ مي گويد ، مرتكب يك گناه كبيره شده و استحقاق يك كيفر دارد ولي وقتي آن مرد و زن ، پدر و مادر باشند و در محيط خانواده در مقابل گوش هاي حساس و چشم هاي كنجكاو فرزندان خود دروغ بگويند، علاوه بر گناه دروغ ، گناه ديگري مرتكب شده و آن گناه ، پرورش دروغگوست كه قطعاً به مراتب بزرگتر است.



برچسب: ،
ادامه مطلب

كودكان در واقع امانت‏هايي هستند كه خداوند در اختيار والدين قرار داده و وظيفه هر پدر و مادري در مرحله اول، حفظ و نگهداري از اين امانت‏هاي الهي و در مرحله بعد، ايجاد زمينه براي رشد و شكوفايي استعدادهاي آن‏هاست. به عبارت ديگر، يكي از مهمترين وظايف والدين تعليم و تربيت فرزندان است.كودكان، بسياري از رفتارهاي بد و خوب، بهنجار و نابهنجار، سازگار و ناسازگار را از راه مشاهده اعمال ديگران كسب مي‏كنند.

شيوه هاي ايجاد رفتار مطلوب در كودكان
كودكان، بسياري از رفتارهاي بد و خوب، بهنجار و نابهنجار، سازگار و ناسازگار را از راه مشاهده اعمال ديگران كسب مي‏كنند.
كودكان در واقع امانت‏هايي هستند كه خداوند در اختيار والدين قرار داده و وظيفه هر پدر و مادري در مرحله اول، حفظ و نگهداري از اين امانت‏هاي الهي و در مرحله بعد، ايجاد زمينه براي رشد و شكوفايي استعدادهاي آن‏هاست. به عبارت ديگر، يكي از مهمترين وظايف والدين تعليم و تربيت فرزندان است. امام سجاد عليه السلام در اين زمينه مي‏فرمايد: «حق فرزندت اين است كه به اين مطلب توجه داشته باشي كه اگر خوب باشد يا بد، از تو به وجود آمده و در اين دنيا با تو نسبت دارد و در تاديب او سؤوليت‏خواهي داشت. و در خداشناسي بايد او را راهنمايي كني و در اطاعت پروردگارت ياري‏اش نمايي. رفتار تو با فرزندت بايد رفتار شخصي باشد كه يقين دارد كه در مورد احسان به او، پاداش نيك خواهد داشت و با بدرفتاري با او، به كيفر خواهد رسيد.» (۱) و امام علي عليه السلام مي‏فرمايد: «چنان نباشد كه به واسطه تو خانواده و خويشانت‏بدبخت‏ترين و شقي‏ترين مردم باشند.» (۲) و پيامبر بزرگوار اسلام صلي الله عليه و آله نيز در اين زمينه مي‏فرمايد: «هر كس دختري داشته باشد و او را خوب تاديب كند و در تعليم او كوشش كند و اسباب رفاه و آسايش او را فراهم سازد، آن دختر او را از آتش دوزخ نجات خواهد داد.» (۳)
اين مقاله در صدد بيان راه‏كارهايي براي ايجاد رفتارهاي مطلوب در كودكان است. اميد آن‏كه والدين بتوانند با به كار بستن آن‏ها، بخشي از مسؤوليت‏خود را در قبال فرزندان انجام دهند.
● ايجاد رفتار با استفاده از اصل اكتساب (۴)
كودكان، بسياري از رفتارهاي بد و خوب، بهنجار و نابهنجار، سازگار و ناسازگار را از راه مشاهده اعمال ديگران كسب مي‏كنند. به عبارت ديگر، رفتارهاي كودك شبيه به رفتار والدين و كساني است كه امر تعليم و تربيت آن‏ها را به عهده دارند; طرز راه رفتن، لباس پوشيدن، صحبت كردن، اعتقادات، باورها، ترس‏ها، و... راكودكان از بزرگ‏ترها به ويژه از والدين خود مي‏آموزند. پس‏از والدين، معلمان سال‏هاي نخست تحصيل، نقش مهمي در شكل‏گيري رفتار كودكان دارند. از اين‏رو، رفتار والدين و معلمان، به عنوان الگوهاي قابل مشاهده براي كودك، مهم‏ترين نقش را در اكتساب رفتارهاي جديد دارد. در واقع، كودكان آينه تمام نماي رفتار اطرافيان خود هستند.
با توجه به اصل اكتساب، اگر والدين بخواهند رفتار مطلوبي مانند: سلام كردن يا مسواك زدن و... را در فرزند خود ايجاد كنند، بايد در صحنه‏هاي مختلف كه كودك رفتار آن‏ها را مشاهده مي‏كند، اين عمل را به صورت طبيعي انجام دهند. مثلا اگر كودك، هنگام برخورد پدر و مادر با يكديگر و نيز در برخورد با دوستان در كوچه و خيابان و در مهماني‏ها چندين بار عمل سلام كردن را مشاهده كند، طبيعي است كه بر اساس همين الگوهاي مشاهده‏اي، «سلام كردن‏» را ياد خواهد گرفت. براي تعميم اين رفتار به موقعيت‏هاي زماني و مكاني و با افراد ديگر، مي‏توان از تشويق‏هاي مناسب و به جا استفاده كرد تا اين عمل مطلوب، ملكه كودك شده به گونه‏اي كه با قطع تشويق‏ها نيز آن عمل را انجام دهد و خود عمل پسنديده، مشوق او باشد.
● ايجاد رفتار با استفاده از اصل بازداري زدايي (۵)
بازداري هنگامي اتفاق مي‏افتد كه فرد، الگويي را مشاهده كند كه بدون هيچ پيامد نامطلوبي، رفتاري را كه مشاهده كننده از انجام آن ترس دارد، انجام دهد. به عبارت ديگر، كودك بايد رفتاري را كه از انجام آن ترس دارد، ببيند ديگران انجام مي‏دهند و هيچ حادثه ناگواري نيز برايشان اتفاق نمي‏افتد. مثلا كودكي را در نظر بگيريد كه از رفتن به يك محيط خلوت يا از نزديك شدن به گربه خانگي وحشت دارد، براي از بين بردن ترس و ايجاد جرات ورزي و شهامت در او مي‏توان از اصل بازداري زدايي استفاده كرد; بدين‏گونه كه از كودك الگو - كودك ديگري كه از گربه خانگي نمي‏ترسد يا از رفتن به يك اتاق خلوت هيچ وحشتي ندارد - مي‏خواهيم در مقابل كودك ترسو به گربه خانگي نزديك شود يا به اتاق خلوت برود. با چند بار انجام دادن اين رفتار، كودك ترسو به تدريج‏بازداري زدايي مي‏شود; يعني ترس او از بين مي‏رود و رفتار مورد نظر را ياد مي‏گيرد. در مرحله بعد، از خود او مي‏خواهيم تا اين عمل را انجام دهد، البته در انجام اين عمل با او مشاركت مي‏كنيم تا اين‏كه انجام آن رفتار براي او عادي شود و به تنهايي نيز قادر به انجام آن گردد. قابل ذكر است كه عمل بازداري زدايي را خود والدين و مربيان كودك نيز مي‏توانند انجام دهند، لكن به كارگيري يك كودك هم سن و سال كودك مشاهده كننده، اثر بهتري دارد.
● افزايش رفتار مطلوب با استفاده از اصل آسان‏سازي (۶)
يكي ديگر از فوايد الگوبرداري، آسان سازي رفتار است; يعني كسي كه قبلا رفتاري را آموخته ولي بنا به دلايلي از انجام آن امتناع مي‏ورزد، اگر شاهد انجام آن از سوي ديگران باشد، به انجام آن رفتار ترغيب خواهد شد. مثلا اگر ما كسي را كه شنا بلد است ولي جرات انجام آن را ندارد، در كنار استخر شنا ببريم، انجام اين عمل (شنا كردن) براي او آسان مي‏شود، زيرا، مشاهده استخر و شنا كردن ديگران و لذت بردن از اين ورزش سالم و مفيد، او را به اين رفتار مطلوب ترغيب خواهد نمود. و يا به عنوان مثال، براي ايجاد رفتاري مطلوب در كودكي كه از سؤال كردن سر كلاس يا صحبت كردن در بين جمع خجالت مي‏كشد و به كم‏رويي كه يكي از مشكلات روان‏شناختي است، مبتلا شده و در نتيجه، نمي‏تواند از توانايي‏هاي خود به خوبي استفاده كند، مي‏توان از اصل آسان‏سازي كمك گرفت; يعني كودك را بايد در موقعيت‏هايي قرار دهيم كه شاهد صحبت كردن كودكان ديگر در حضور جمع باشد. يا فيلم‏هايي كه اين صحنه‏ها را به خوبي نمايش مي‏دهد، به او نشان دهيم. وقتي اين عمل چندين بار تكرار شود، فرزند ما نيز به تدريج جرات صحبت كردن ميان جمع و يا سؤال كردن سر كلاس را پيدا خواهد كرد.
گفتني است كه در استفاده كردن از سه اصل مذكور براي ايجاد رفتار مطلوب در كودكان، از عنصر تشويق نيز نبايد غفلت كنيم. گرچه بحث تشويق‏ها و تقويت‏ها يك مبحث گسترده‏اي است و از حوصله اين مقاله خارج است، ولي اجمالا توجه دادن والدين و مربيان به بهترين نوع برنامه تشويق و تقويت، خالي از فايده نيست. از ميان چندين برنامه تقويتي كه روان‏شناسان به تفصيل پيرامون آن بحث و پژوهش كرده‏اند، «برنامه تقويت ناپياپي با نسبت متغير»، بهترين ميزان پاسخ دهي را به دنبال دارد; يعني اين‏كه اولا، تشويق‏ها بايد به صورت ناپيوسته بوده و اين طور نباشد كه به دنبال هر پاسخي، حتما يك تشويق و تقويت‏باشد، زيرا در اين صورت، كودك (آزمودني) انتظار دارد كه بعد از هر رفتاري، تقويت‏بشود و اگر زماني اين تشويق‏ها نباشد، رفتار ياد گرفته شده خاموش مي‏گردد. بنابراين، تشويق نبايد پياپي باشد. ثانيا، تشويق‏ها بايد با نسبت متغير باشد; يعني هر از چندگاهي پس‏از انجام چند پاسخ، يك بار تقويت‏شود. مثلا، گاهي بعد از دو بار پاسخ دادن تقويت مي‏شود و گاه پس از ۱۰، ۸، و يا ۴ بار پاسخ تقويت مي‏شود. اين برنامه تقويت‏بيش‏ترين اثر را هم در يادگيري و هم در استمرار و بقاي رفتار آموخته شده دارد. (۷)
● روش‏هاي تعميم يا گسترش رفتار
از اين‏كه با بعضي از روش‏هاي ايجاد رفتار آشنا شديم، اينك جاي اين سؤال باقي است كه چگونه رفتار آموخته شده را حفظ ونگهداري كنيم، به عبارت ديگر، روش‏هاي تعميم يا گسترش رفتار چيست؟
مهم‏ترين اصل روان‏شناسي يادگيري كه طبق آن، رفتار از موقعيت‏هاي خاص يادگيري به موقعيت‏هاي ديگر گسترش مي‏يابد، اصل تعميم است. اصل تعميم يعني اين‏كه وقتي فردي، رفتاري را در زمان و مكان مشخصي تحت نظارت مربي خاصي - والدين يا معلمان و مربيان - ياد گرفت و انجام داد، همين رفتار را در زمان‏ها و مكان‏هاي ديگر و در حضور افرادي جديد نيز بتواند انجام دهد. مثلا، اگر كودكي در محيط خانه رفتارهايي از قبيل سلام كردن، رعايت‏حقوق ديگران، بهداشت، نظم و انضباط و تعاون را آموخته و به خوبي آن‏ها را انجام مي‏دهد، چه بايد كرد تا همين رفتارهاي مطلوب را در موقعيت‏هاي ديگر و هم‏چنين در برخورد با افراد جديد مثلا در مهماني‏ها، در مسافرت‏ها، در مدرسه و در اجتماعاتي غير از خانواده نيز به راحتي و به صورت خودكار انجام دهد؟ در اين‏باره روان‏شناسان يادگيري معتقدند كه بايد از مهم‏ترين اصل روان‏شناسي يادگيري يعني اصل تعميم استفاده كرد.
در تعميم، ما بادو موقعيت روبرو هستيم: موقيعت آموزش و موقعيت تعميم. موقيعت آموزش، موقعيتي است كه رفتار، در آن ياد گرفته مي‏شود. موقعيت تعميم موقعيتي است كه رفتار تغيير يافته بايد در آن گسترش يابد; يعني موقعيت طبيعي زندگي. يكي از عوامل مهمي كه تعميم از موقعيت اول به موقعيت دوم را سبب مي‏شود، شباهت فيزيكي بين اين دو موقعيت است. مارتين و پيير (۱۹۹۲) براي‏افزايش‏شباهت‏بين‏اين‏دوموقعيت‏هاي پيشنهادي زير را مطرح كرده‏اند:
۱) در حين آموزش، موقعيت‏هاي طبيعي زندگي را مورد توجه قرار دهيد; يعني سعي كنيد مراحل آخر موقعيت آموزش را شبيه موقعيت طبيعي سازيد تابخشي از آموزش را در شرايط طبيعي انجام دهيد.
۲) شرايط آموزش را متنوع سازيد يعني سعي كنيد تعداد محرك‏هايي را كه رفتار بايد در حضور آن‏ها انجام شود، افزايش دهيد.
۳) هنگام آموزش، سعي كنيد از محرك‏هايي كه در موقعيت طبيعي يافت مي‏شود، استفاده كنيد.
۴) از برنامه‏هاي تقويت ناپياپي استفاده كنيد; يعني هر از چند گاهي به صورت اتفاقي رفتار آموخته شده را تقويت كنيد.
۵) در حين آموزش، از نمونه‏ها و مثال‏هاي فراوان استفاده كنيد.
به عنوان مثال، كودك كم‏رو و خجولي را در نظر بگيريد كه از سؤال كردن سر كلاس يا از صحبت كردن در حضور جمع پرهيز مي‏كند. براي از بين بردن كم‏رويي چنين كودكي مي‏توان از «بازي‏» كه يكي از نيازهاي طبيعي كودكان است، استفاده كرد. سعي كنيد چند بچه هم سن و سال او را به خانه آورده و ابتدا يك صحنه بازي در خانه به وجود بياوريد، كم كم اين صحنه را به بيرون از خانه يعني كوچه و محيطهاي پرجمعيت ديگر كه هم موقعيت طبيعي است و هم محرك‏هاي زيادي وجود دارد، ببريد. البته، در انتخاب نوع بازي بايد ابتدا از بازي‏هايي استفاده كرد كه به افراد كم‏تري نياز دارد ولي مي‏توان به تدريج‏بازي‏هايي را كه معيت‏بيش‏تري نياز دارد طراحي كرد. در اين بازي‏ها به بچه‏هاي كم‏رو مسؤوليت‏هايي نيز مي‏دهيم تا مجبور شوند با ديگران حرف بزنند و امر و نهي كنند و اعتماد به نفس بيش‏تري در آن‏ها ايجاد شود.
طبيعي است كه اگر ما بتوانيم چنين برنامه‏اي را به خوبي براي چنين كودكي اجرا كنيم و از تشويق‏هاي مناسب نيز استفاده نماييم، هم علت‏هاي كم‏رويي او را از بين مي‏بريم و هم شهامت‏سؤال كردن يا صحبت كردن در حضور جمع را در او ايجاد مي‏كنيم. ناگفته نماند كه انجام چنين كارهايي نياز به تمرين زياد و هم‏چنين مطالعه بيش‏تر و علاقه وافر به ايجاد رفتارهاي مطلوب در كودكان دارد.


برچسب: ،
ادامه مطلب

درك عناصر تغيير، مراحل تغيير و كارهايي كه در هر مرحله بايد صورت گيرد، مي‌تواند به شما در دستيابي به هدف‌هايتان كمك كند.

عناصر تغيير
براي دستيابي به موفقيت، شما بايد با سه عنصر مهمي كه در تغيير يك رفتار وجود دارند آشنا شويد:

• آمادگي براي تغيير- آيا منابع و دانش كافي براي به وجود آوردن موفقيت آميز يك تغيير پايدار را در اختيار داريد؟
• موانع تغيير- آيا چيزي وجود دارد كه شما را از انجام تغيير بازدارد؟
• انتظار بازگشت- چه چيزي ممكن است باعث شود كه به رفتار قبلي باز گرديد؟

يكي از بهترين رويكردها براي تغيير، مدل «مراحل تغيير» است كه در اواخر دهه 1970 توسط دو پژوهشگر به نام‌هاي جيمز پروچاسكا و كارلو دي‌كلمنته كه بر روي راه‌هاي كمك به مردم در ترك سيگار مطالعه مي‌كردند، ارائه گرديده است. مدل مراحل تغيير به عنوان وسيله موثري در درك اين كه مردم چگونه درصدد تغيير در رفتارشان برمي‌آيند، شناخته شده است. در اين مدل، تغيير به تدريج اتفاق مي‌افتد و بازگشت‌ها (به عادت‌هاي قبلي) بخش اجتناب ناپذيري از فرايند ايجاد تغييرات پايدار محسوب مي‌گردد. مردم معمولاً در مراحل نخستين، بي‌تمايل يا مقاوم نسبت به انجام تغيير هستند امّا سرانجام رويكرد فعالانه و متعهدانه‌اي را براي تغيير رفتار در پيش مي‌گيرند. در زير با اين مدل آشنا مي‌شويم.

مدل مراحل تغيير
اين مدل شامل 6 مرحله به شرح زير است:

مرحله 1 – قبل از قصد كردن

مشخصات مرحله 1

راهبردهاي مفيد

• انكار

• ناديده گرفتن مسأله

• تشويق فرد براي بازنگري در رفتارش

• تشويق فرد به خودكاوي و درون‌نگري

• تشريح مخاطرات رفتار فعلي

نخستين مرحله از تغيير، مرحله قبل از قصد كردن يا در فكر تغيير بودن است. مردم در خلال اين مرحله، انجام تغيير را در نظر نمي‌گيرند. آن‌ها معمولاً در اين مرحله «در حال انكار» قرار دارند و ادعا مي‌كنند كه رفتارشان مشكلي به وجود نمي‌آورد. اگر شما در اين مرحله قرار داريد، ممكن است نوعي حس پذيرش وضعيت فعلي را داشته باشيد يا معتقد باشيد كه روي رفتارتان كنترلي نداريد. در برخي موارد، كساني كه در اين مرحله قراردارند يا درك نمي‌كنند كه رفتارشان زيانمند است و يا آگاهي كافي درباره پيامدهاي اعمالشان ندارند.

اگر شما در اين مرحله قرار داريد، چند سوال از خود بپرسيد: آيا تا به حال سعي كرده‌ايد اين رفتار را تغيير دهيد؟ چگونه تشخيص مي‌دهيد كه مشكلي داريد؟ چه اتفاقي بايد برايتان بيافتد تا متوجه شويد كه رفتارتان مشكل‌زاست.

مرحله 2- قصد كردن

مشخصات مرحله 2

راهبردهاي مفيد

• ترديد

• احساسات و هيجانات متناقض

• ارزيابي مزايا و معايب تغيير رفتار

• تأييد آمادگي براي تغيير و تقويت اطمينان به توانائي‌هاي خود

• تعيين موانع بازدارنده تغيير

افراد در خلال اين مرحله، بيشتر و بيشتر از مزاياي بالقوه انجام تغيير آگاه مي‌گردند امّا هزينه‌هايي كه براي اين كار بايد بپردازند نيز بيشتر و بيشتر خودنمايي مي‌كنند. اين تناقض يك ترديد قوي نسبت به تغيير به وجود مي‌آورد. به دليل اين عدم اطمينان، مرحله قصد كردن براي انجام تغيير ممكن است ماه‌ها يا حتي سال‌ها به طول بيانجامد. در واقع، بسياري از مردم هيچگاه از اين مرحله عبور نمي‌كنند. شما ممكن است در اين مرحله، به تغيير به صورت فرايند رها كردن يك چيز نگاه كنيد نه به عنوان وسيله‌اي براي به‌دست آوردن مزاياي جسمي، ذهني يا عاطفي.

اگر شما در اين مرحله قرار داريد، چند سوال مهم وجود دارد كه بايد از خود بپرسيد: چرا مي‌خواهيد تغيير كنيد؟ آيا چيزي وجود دارد كه شما را از تغيير باز دارد؟ چه چيزهايي مي‌تواند به شما در انجام اين تغيير كمك كند؟

مرحله 3- آمادگي

مشخصات مرحله 3

راهبردهاي مفيد

• آزمايش چند تغيير كوچك

• جمع‌آوري اطلاعات در مورد تغيير

• اهدافتان را روي كاغذ بياوريد

• آماده‌كردن طرحي براي اقدام

• تهيه ليستي از اظهارات برانگيزاننده

شما در خلال اين مرحله، ممكن است تغييرات كوچكي را انجام دهيد تا براي تغيير بزرگتري در زندگي خود آمادگي پيدا كنيد. براي مثال، اگر هدف شما كاهش وزن باشد، ممكن است ابتدا به سمت استفاده از غذاهاي كم‌چرب روي بياوريد. و يا اگر هدفتان ترك سيگار است، ممكن است ابتدا نوع سيگارتان را عوض كنيد يا هر روز سيگار كمتري بكشيد. شما مي توانيد به اقدام مستقيم نيز روي آوريد مثل مشاوره با روان درمانگر، پيوستن به يك باشگاه سلامتي و يا مطالعه كتاب‌هاي خودياري.

اگر شما در اين مرحله قرار داريد، چندگام وجود دارد كه مي‌تواند شانس شما را براي انجام موفقيت‌آميز يك تغيير پايدار بيشتر كند. هر چقدر مي‌توانيد درباره راه‌هاي تغيير رفتارتان اطلاعات جمع آوري كنيد. ليستي از اظهارات و گفته‌هاي برانگيزاننده تهيه كنيد و هدف‌هايتان را روي كاغذ بنويسيد. به جستجوي منابع خارجي نظير گروه‌هاي پشتيبان، مشاوران يا دوستاني كه مي‌توانند راهنمايي و تشويق كنند بپردازيد.

مرحله 4- اقدام

مشخصات مرحله 4

راهبردهاي مفيد

• اقدام مستقيم در جهت دستيابي به هدف

 

• در نظر گرفتن پاداش براي موفقيت‌هايتان

• يافتن حمايت‌هاي اجتماعي

• تهيه ليستي از اظهارات برانگيزاننده

افراد در خلال چهارمين مرحله تغيير، شروع به اقدام مستقيم براي نيل به اهدافشان مي‌كنند. در اغلب موارد، علّت شكست خوردن تصميمات اين است كه فكر يا زمان كافي صرف مراحل قبلي نشده است. براي مثال، بسياري از مردم تصميم مي‌گيرند كه وزنشان را كاهش دهند و بلافاصله شروع به ورزش كردن و در پيش گرفتن يك رژيم غذايي سالم‌تر مي‌كنند. اين كارها براي موفقيت قطعاً ضروري هستند امّا اين تلاش‌ها معمولاً ظرف چند هفته نيمه كاره رها مي‌شود زيرا مراحل قبلي طي نشده‌اند.

اگر در حال حاضر براي دستيابي به هدف اقدام كرده‌ايد، براي هر گام مثبتي كه بر مي‌داريد پاداشي براي خود در نظر بگيريد. تقويت و پشتيباني، در كمك به حفظ گام‌هاي مثبت به سوي تغيير، اهميت فوق‌العاده‌اي دارند. زماني براي بازبيني دوره‌اي و متناوب انگيزه‌ها، منابع و پيشرفت‌هاي خود كنار بگذاريد و تعهد خود به انجام تغيير و اعتقاد به توانائي‌هاي خود را تازه كنيد.

مرحله 5- نگهداري

مشخصات مرحله 5

راهبردهاي مفيد

• نگهداري و حفظ يك رفتار جديد

• جلوگيري از وسوسه‌ها

• به وجود آوردن راهكارهايي براي غلبه بر وسوسه‌ها

• در نظر گرفتن پاداش براي موفقيت‌هايتان

مرحله پنجم در مدل مراحل تغيير مستلزم اجتناب موفقيت‌آميز از رفتارهاي قبلي و مداومت در حفظ رفتارهاي جديد است، افراد در خلال اين مرحله، از اين كه قادر به ادامه راه مي‌باشند مطمئن‌تر مي‌شوند.

اگر شما سعي در نگهداري و حفظ يك رفتار جديد داريد، به دنبال يافتن راه‌هايي براي جلوگيري از وسوسه‌ها برآئيد. سعي كنيد عادت‌هاي قبلي را با اقدامات مثبت‌تري جايگزين سازيد. هرگاه توانستيد به طور موفقيت‌آميزي از بازگشت به عادت‌هاي قبلي جلوگيري كنيد، به خودتان پاداش بدهيد. و اگر به هر دليل به رفتار قبلي بازگشت كرديد، خيلي از دست خودتان عصباني نشويد، به خودتان سخت نگيريد و تسليم نشويد. در عوض، به خودتان يادآوري كنيد كه اين تنها يك شكست كوچك بوده است. همان‌گونه كه در مرحله بعد ياد خواهيد گرفت، بازگشت به رفتار قبلي چيز شايعي است و بخشي از فرايند انجام يك تغيير پايدار مي‌باشد.

مرحله 6- بازگشت

مشخصات مرحله 6

راهبردهاي مفيد

• احساس نااميدي، دلسردي، شكست و ناكامي

 

• شناسايي محرك‌هاي بازگشت

• شناسايي موانع موفقيت و اقدام براي غلبه برآن‌ها

• تأئيد و تأكيد مجدّد هدف‌ها و تعهد به انجام تغيير

در هر تغيير رفتاري، بازگشت، رويداد شايع و متداولي است. هنگامي كه به رفتار قبلي خود بازگشت مي‌كنيد ممكن است احساس شكست، نااميدي و ناكامي به شما دست بدهد. رمز موفقيت اين است كه اجازه ندهيد اين شكست‌ها اعتماد به نفس شما را از بين ببرد. اگر دوباره به عادت يا رفتار قبلي بازگشتيد، نگاه دقيق و موشكافانه‌اي به آنچه روي داده است بياندازيد. چه چيزي موجب بازگشت شد؟ چكار مي‌توانيد بكنيد تا در آينده از آن جلوگيري كنيد؟

هر چند بازگشت به رفتار قبلي مي‌تواند مشكل‌زا باشد امّا بهترين راه حل، شروع دوباره از مراحل آمادگي، اقدام يا نگهداري است. شايد بد نباشد منابع و روش‌هايتان را مورد ارزيابي مجدّد قرار دهيد. انگيزه‌ها، برنامه اقدامات و تعهد خود به هدف‌هايتان را مورد تأئيد و تأكيد مجدّد قرار دهيد. همچنين، براي چگونگي مقابله با وسوسه‌ها در آينده، برنامه‌ريزي كنيد.

تصميمات هنگامي با شكست روبرو مي‌شوند كه آمادگي و اقدام مناسب صورت نگرفته باشد. چنانچه با درك درستي از چگونگي آمادگي، اقدام و حفظ يك رفتار تازه به سوي هدف نزديك شويد احتمال موفقيت‌تان بسيار است.

برچسب: ،
ادامه مطلب

استفاده نامناسب از ظروف پلاستيكي يك بار مصرف براي سلامتي براي سلامتي زيانبار است.

ظروف پلاستيكي يك بار مصرف در آبميوه و بستني ‌فروشي‌ها ، پيترا فروشي‌ها و حتي سلف سرويس ادارات و دانشگاه‌ها نيز به‌ وفور مصرف مي شود.
حتي عده‌اي هنگام پخش غذاي نذري و حتي در ميهماني‌‌هايشان از ظروف و ليوان‌هاي رنگي و گاهي طرح‌دار يك بار مصرف استفاده مي‌كنند.

 استفاده نامناسب از ظروف پلاستيكي يك بار مصرف  براي سلامتي زيانبار است.

به طور كلي پلاستيك‌ها پليمرهايي هستند كه از سنتز مواد اوليه‌اي به نام مونومر تهيه مي‌شوند.
مونومرها مواد سمي و شيميايي بوده كه براي سلامت انسان‌ها مضر مي‌باشند در حالي كه پليمرها خنثي هستند و مشكلي ندارند. اما اشكال كار در اين است كه معمولا در فرآيند تهيه پليمرها، مقداري مونومر باقي مي‌ماند.

اگر اين فرآيند، اصولي و مطابق استانداردهاي لازم صورت گرفته باشد، مشكلي براي سلامت افراد به وجود نمي‌آورند ولي اگر در غير اين صورت باشد براي سلامتي انسان‌ها مخاطره‌آميز مي‌شوند. براي همين در استفاده از پلاستيك‌ها به عنوان ظروف غذا بايد بسيار محتاط بود.

ظروف پلاستيكي يك بار مصرف كه شفاف، روشن و شيشه‌اي رنگ هستند تنها براي مواد غذايي سرد استفاده شوند و تحت هيچ شرايطي نبايد براي توزيع مواد غذايي داغ از آنها استفاده شود.

اگر درون اين ظروف آب جوش يا غذاي داغ مانند آش ريخته شود مونومرهاي سمي و يا مواد پلاستيكي «لايزر» كه به منظور جلوگيري از شكنندگي در اين گونه ظروف به كار مي‌روند آزاد شده و وارد بدن مي‌شوند كه مي‌توانند با تحريك و تاثير بر آنزيم‌ها و سلول‌هاي بدن منجر به بروز سرطان‌هاي مختلف و عوارض ناگوار در مصرف‌كننده شوند.

لذا در صورت استفاده از ظروف يك بار مصرف نوع شيري رنگ آن را استفاده نماييد همچنين در استفاده از ظروف يك بار مصرف اين نكته را هم بايد به ياد داشت كه هنگام استفاده از ظروف رنگي احتياط بيشتري لازم است چرا كه جنس ظروف يك بار مصرف به گونه‌اي است كه توانايي نگهداري رنگ را ندارند و هنگام تماس با چاي يا غذاي داغ، رنگ آنها حل شده و يك لايه از آن وارد غذا يا چاي شما مي‌شود كه بسيار مخاطره‌‌آميز است.

همچنين بايد از نگهداري غذاهاي داغ و چرب در ظروف پلاستيكي اجتناب كنيد چرا كه بر اثر نفوذ غذاها به‌خصوص روغن‌ها، سطوح اين ظروف به محيطي مناسب براي رشد انواع ميكروب‌ها تبديل مي‌شود كه اين خود مي‌تواند موجب آلودگي غذاها گردد لذا تاكيد مي گردد هيات امناي مساجد و يا خانواده‌‌هايي كه قصد توزيع نذورات دارند براي عرضه مواد غذايي گرم از ظروف فوم‌دار و كاغذي سلولزي استفاده كنند.

توصيه:

مراقب باشيد در هنگام خريد اين گونه ظروف از مواد پلاستيكي بازيافتي تهيه نشده باشند. معمولا ظرف‌ هاي بازيافتي كدر و تيره رنگ هستند و بوي نامطبوعي داشته و نشاني هم از علامت استاندارد در كف آنها ديده نمي‌شود.

همچنين در نظر داشته باشيد استفاده مكرر از ظروف يك بار مصرف ميل به غذا خوردن در افراد را سلب خواهد كرد.

برچسب: ،
ادامه مطلب